Ελπιδοφόρα έρευνα ιταλικού πανεπιστημίου: Πώς μπορούν να προβλεφθούν οι σεισμοί

Δυο έρευνες του πανεπιστημίου της Πάρμα έχουν ως κεντρικό θέμα την δυνατότητα πρόβλεψης των σεισμών. Οι συγκεκριμένες έρευνες δημοσιεύθηκαν στα επιστημονικά περιοδικά «Journal of Geophysical Research: Solid Earth» και «Scientific Reports». Αντικείμενό τους ήταν δυο μεγάλοι σεισμοί, της Λ' Άκουιλα το 2009, και της επαρχίας Σιτσουάν στην Κίνα το 2008.

Οπως γράφει ο ιταλικός Τύπος, η κύρια καινοτομία της όλης αυτής προσέγγισης αφορά την διαπίστωση ότι υπάρχουν ενδείξεις των σεισμών, οι οποίες μπορούν να καταγραφούν από συστήματα GPS - ενδείξεις που προκύπτουν πολύ νωρίτερα και σε μεγάλη απόσταση από τα σημεία στα οποία πραγματοποιούνται μεγάλοι σεισμοί.

Το σκεπτικό κάτω από την έρευνα

Ο καθηγητής Γεωφυσικής Τζαμπιέρο Γιαφαλντάνο, ο οποίος υπογράφει, μαζί με συναδέλφους του, και τις δυο αυτές έρευνες, εξήγησε αναλυτικότερα:

«Συνήθως αναζητούμε ενδείξεις των σεισμών τις ημέρες ή τους μήνες που προηγούνται των δονήσεων, κοντά σε ενεργά ρήγματα. Οι έρευνές μας αποδεικνύουν ότι ο σεισμικός κύκλος (η αρχή της διαδικασίας συσσώρευσης ενέργειας η οποία ακολουθείται από σεισμό) είναι σε θέση να αλλάξει την πορεία της μετακίνησης ολόκληρων τεκτονικών πλακών. Μετακίνηση η οποία καταγράφεται, σε διάστημα ετών, από σταθμούς GPS που βρίσκονται σε απόσταση εκατοντάδων ή και χιλιάδων χιλιομέτρων από το σημείο το οποίο θα αποτελέσει στη συνέχεια το επίκεντρο του σεισμού», δήλωσε αρχικά.

«Αυτό σημαίνει ότι, εν δυνάμει, υπάρχουν ενδείξεις που προκύπτουν χρόνια πριν και σε μεγάλη απόσταση από τα σημεία όπου πραγματοποιούνται μεγάλοι σεισμοί. Η προοπτική να μπορέσουμε να εκμεταλλευθούμε τις ενδείξεις αυτές για την εκτίμηση της σεισμικής επικινδυνότητας αποτελεί απόλυτη καινοτομία», πρόσθεσε ο καθηγητής.

Οι έρευνες του πανεπιστημίου της Πάρμα δείχνουν ουσιαστικά ότι η συνεχής παρακολούθηση της μετακίνησης των τεκτονικών πλακών, σε διάστημα ετών, και της επιβράδυνσης ή επιτάχυνσης της διαδικασίας αυτής μπορεί να προσφέρει χρήσιμα στοιχεία για την δυνατότητα πρόβλεψης των σεισμών. Για παράδειγμα, όπως αναφέρεται στην πρώτη έρευνα, «η κίνηση της αδριατικής μικροπλάκας επιβραδύνθηκε κατά 20% τους έξι μήνες πριν από τον σεισμό της Λ' Άκουϊλα ο οποίος, το 2009, στοίχισε τη ζωή σε 309 ανθρώπους.»