Πώς είναι να σε καταπίνει ένας ανεμοστρόβιλος; Τρομακτικές διηγήσεις επιζώντων

Πώς είναι να σε καταπίνει ένας ανεμοστρόβιλος; Είναι μια τρομακτική εμπειρία που κάποιοι άνθρωποι έχουν ζήσει, ιδίως στις ΗΠΑ, και ορισμένοι που επέζησαν από το τρομακτικό καιρικό φαινόμενο διηγούνται την σοκαριστική αυτή εμπειρία της ζωής τους.

Η Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία των ΗΠΑ διαθέτει μια ολόκληρη σελίδα με «ιστορίες επιζώντων από ανεμοστρόβιλο».

Διαβάστε δύο από αυτές:

«Μου φάνηκε σαν να διήρκησε μια ολόκληρη ζωή»

Ο Eric Simmons θυμάται ότι βρέθηκε μέσα σε έναν ανεμοστρόβιλο τον Μάιο του 2019, ενώ οδηγούσε το φορτηγό του.

«Κοίταξα από τα δεξιά του παρμπρίζ και παρατήρησα ότι τα αμπέλια που φύτρωναν κατά μήκος του φράχτη άρχισαν να κινούνται κάπως περίεργα. Τότε, ένιωσα τον αέρα και έγιναν όλα πολύ σκοτεινά. Ο άνεμος κινούνταν με έναν τρόπο που δεν είχα ξαναδεί. Τότε ένα τμήμα μιας στέγης έπεσε από πάνω μου και διαλύθηκε στον αέρα. Τότε ήταν που έσπασε το πίσω παρμπρίζ του φορτηγού μου, ρίχνοντας γυαλιά πάνω μου. Ένα δέντρο μπροστά μου τινάχτηκε και ένας φράχτης έπεσε πάνω στο φορτηγό. Έτσι, έσκυψα το κεφάλι και προσευχήθηκα, κρατώντας το τιμόνι.

Ένιωθα το πίσω μέρος του φορτηγού να σηκώνεται. Μπορούσα ακόμα να δω από το μπροστινό παρμπρίζ και είδα καλώδια ηλεκτρικού ρεύματος να εκρήγνυνται μπροστά μου. Η ορατότητα ήταν κακή σε αυτό το σημείο, αλλά μπορούσα ακόμα να δω τις λάμψεις. Διήρκεσε περίπου 45 δευτερόλεπτα, αλλά μου φάνηκε σαν μια ολόκληρη ζωή. Όταν το πεδίο καθάρισε, βγήκα από το αυτοκίνητο, αλλά με το ζόρι περπατούσα σε κατάσταση σοκ και δεν μπορούσα να μιλήσω», διηγήθηκε ο άνδρας.

«Έχω περάσει κάποια τραυματικά περιστατικά στη ζωή μου ως βετεράνος του πολέμου του Κόλπου. Αυτή ήταν, χωρίς αμφιβολία, μία από τις πιο τραυματικές και τρομακτικές στιγμές της ζωής μου. Νομίζω ότι ο πραγματικός λόγος για τον οποίο τρομοκρατήθηκα τόσο πολύ ήταν επειδή δεν είχα καμία εκπαίδευση, καμία προειδοποίηση και καμία άμυνα απέναντι σε ό,τι ερχόταν. Ο ανεμοστρόβιλος ταξινομήθηκε δύο ημέρες αργότερα ως ανεμοστρόβιλος EF-1», σημειώνει ο άνδρας.

«Προσευχήθηκα στον Θεό να με σώσει»

Το 2019, στο Τέξας, ένας άνδρας ονόματι Cheri έζησε παρόμοια εμπειρία στις 24 Απριλίου ενώ εργαζόταν στο συνεργείο αυτοκινήτων του.

«Περίπου στις 4:30 μ.μ. η βροχή σταμάτησε και υπήρξε μια απόκοσμη σιωπή που ακολουθήθηκε από ένα χτύπημα σαν χαλάζι στη μεταλλική οροφή του συνεργείου. Στη συνέχεια, ο άνεμος άρχισε να βουίζει έντονα και άκουσα έναν θόρυβο σαν από σύγκρουση στον πίσω τοίχο του καταστήματος. Κοίταξα πάνω και είδα την πόρτα του γκαράζ να γέρνει προς τα μέσα από τον άνεμο. Σκέφτηκα, "Ωχ όχι, ελπίζω να μην είναι ανεμοστρόβιλος". Η πόρτα ξαναβγήκε. Αναστέναξα με ανακούφιση ελπίζοντας ότι ο ανεμοστρόβιλος είχε προσπεράσει το μαγαζί. Αυτή η ανακούφιση δεν κράτησε πολύ, καθώς στα επόμενα δευτερόλεπτα άκουσα τον ήχο του τρένου, ο οποίος στην πραγματικότητα ακουγόταν σαν μια μηχανή που μασούσε μέταλλο, απερίγραπτο στην πραγματικότητα. Τότε ολόκληρος ο πίσω τοίχος του καταστήματος άρχισε να γέρνει προς τα μέσα».

Όπως επισημαίνει, έτρεξε στο μπάνιο, ξάπλωσε στο πάτωμα και πήρε αγκαλιά την τουαλέτα, που ήταν βιδωμένη στο πάτωμα.

«Στα επόμενα 2-5 δευτερόλεπτα, είδα τη γωνία του καταστήματος και του μπάνιου να σηκώνεται και να εξαφανίζεται από πάνω μου. Στη συνέχεια χτυπήθηκα με μια δύναμη που δεν μπορώ να περιγράψω και ένιωσα τον εαυτό μου να σηκώνεται στον αέρα ταξιδεύοντας προς τα πίσω με ταχύτητα που έμοιαζε με 100 μίλια την ώρα. Με χτυπούσαν από όλες τις κατευθύνσεις αντικείμενα και δοκάρια από το κτίριο. Χίλιες σκέψεις πέρασαν από το μυαλό μου και ήξερα ότι ήμουν νεκρός. Προσευχήθηκα στον Θεό να με σώσει και τότε ξαναέπεσα στο έδαφος. Συνειδητοποίησα ότι ήμουν ζωντανός και δεν πίστευα ότι είχα χτυπήσει πολύ άσχημα. Τότε τα συντρίμμια άρχισαν να πέφτουν από τον ουρανό. Σκέφτηκα: "Ωραία, επέζησα από έναν ανεμοστρόβιλο, τώρα θα με συνθλίψουν τα συντρίμμια μέχρι θανάτου!"».

Τα συντρίμμια έπεσαν βροχή πάνω του και όσο γρήγορα άρχισε, τόσο γρήγορα τελείωσε το σαρωτικό πέρασμα του ανεμοστρόβιλου.

«Κανένας θόρυβος. Αιμορραγούσα και ένιωθα σαν να είχε σπάσει ο αστράγαλός μου, αλλά ήμουν ζωντανός. Δεν μπορούσα να αναπνεύσω γιατί με συνέθλιβαν τα συντρίμμια. Φώναξα σε κάποιον να πάρει το κτίριο από πάνω μου, αλλά κανείς δεν απάντησε», συνέχισε στην διήγησή του.

«Επέζησα με μώλωπες από την κορυφή ως τα νύχια, με ένα σπασμένο πόδι και κάποιες αμυχές. Επέστρεψα στο μαγαζί την επόμενη μέρα και απλά έκλαιγα (…)».