Χάρις ή Τραμπ; Τα δυνατά και τα τρωτά σημεία των υποψήφιων προέδρων, η ψήφος των νέων και η Τέιλορ Σουίφτ

Μερικές μόνο ημέρες έχουν περάσει από το ντιμπέιτ μεταξύ Κάμαλα Χάρις και Ντόναλντ Τραμπ στις 12 Σεπτεμβρίου. Η υποψήφια των Δημοκρατικών θεωρήθηκε από πολλά, μεγάλα μέσα η μεγάλη νικήτρια της τηλεμαχίας, από την οποία προέκυψε μία μεγάλη συζήτηση για το μεταναστευτικό, με αφορμή τη φαιδρή δήλωση του Ρεπουμπλικανού, περί βρώσης κατοικιδιών από Αϊτινούς μετανάστες. Ακολούθησε το endorsement της Τέιλορ Σουίφτ στη Χάρις, που έφερε και τη λακωνική ανάρτηση «Μισώ την Τέιλορ Σουίφτ» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του Τραμπ και -εν είδει τελευταίας εξέλιξης- μία δεύτερη απόπειρα δολοφονίας του Αμερικανού πρώην προέδρου.

Ο Τραμπ επέζησε από μια φερόμενη απόπειρα δολοφονίας για δεύτερη φορά μέσα σε δύο μήνες. Αυτή τη φορά, ο ύποπτος, ήταν οπλισμένος με τουφέκι τύπου AK-47. Οι λεπτομέρειες της επίθεσης της περασμένης Κυριακής (15/09) δεν έχουν ακόμα αποσαφηνιστεί, ωστόσο ο 58χρονος Ryan Wesley Routh φέρεται να βρισκόταν μόλις μερικές εκατοντάδες μέτρα από τον πρώην πρόεδρο, όσο ο τελευταίος έπαιζε γκοφλ στη Φλόριντα. Σε αντίθεση με την απόπειρα της 13ης Ιουλίου, όμως, ο φερόμενος ως δράστης εντοπίστηκε και καταδιώχθηκε από αξιωματικούς των μυστικών υπηρεσιών πριν προλάβει να πυροβολήσει έστω και μία φορά. Ο Τραμπ δεν τραυματίστηκε. Δεν είναι σπάνιο φαινόμενο οι απόπειρες δολοφονίας στην πολιτική ζωή των ΗΠΑ. Κάθε πρόεδρος στη σύγχρονη ιστορία της χώρας -συμπεριλαμβανομένου του Τζο Μπάιντεν- έχει αντιμετωπίσει διαφόρων ειδών θανάσιμες απειλές. Το σπάνιο είναι οι επίδοξοι δολοφόνοι να φτάνουν τόσο κοντά στον στόχο τους, όσο τον περασμένο Ιούλιο.  

Από το ντιμπέιτ η ατάκα που ξεχώρισε είναι, φυσικά, ο αβάσιμος ισχυρισμός του Τραμπ ότι, οι Αϊτινοί μετανάστες στο Σπρίνγκφιλντ του Οχάιο «τρώνε γάτες και σκύλους». Πρώτος διέδωσε τον ισχυρισμό ο συνυποψήφιος (για την αντιπροεδρία της χώρας) του Τραμπ, Τζέι Ντι Βανς. Αν και αυτό δεν σταμάτησε τον Βανς, οι αξιωματούχοι του Σπρίνγκφιλντ αρνήθηκαν μετ’ επιτάσεως τους ισχυρισμούς. Από τη διεξαγωγή του ντιμπέιτ και μετά, ωστόσο, υπήρξαν αναφορές για απειλές κατά των Αϊτινών μελών της κοινότητας. Πίσω στους ισχυρισμούς του Τραμπ, όμως, η άρνηση του ίδιου αλλά και του Βανς να αποστασιοποιηθούν από τους φαιδρούς ισχυρισμούς αποτελεί σαφώς μία προσπάθεια να παραμείνει ψηλά στην ατζέντα το μεταναστευτικό, καθώς αποτελεί ένα από τα φλέγοντα θέματα της αμερικανικής κοινωνίας που, πιθανώς νιώθει (σε μεγάο βαθμό) πιο «ασφαλής» με την προσέγγιση του Τραμπ.

Τον περασμένο Ιούλιο, η κακή επίδοση του προέδρου Μπάιντεν στο ντιμπέιτ σε συνδυασμό με μία σειρά δικαστικών «νικών» του Τραμπ αλλά και των χαμηλών ποσοστών αποδοχής της κυβέρνησης Μπάιντεν – Χάρις δημιούργησε ένα κλίμα υπέρ του Ρεπουμπλικανού πρώην προέδρου. Η εικόνα του αιμόφυρτου Τραμπ να υψώνει τη γροθιά του μετά την σοβαρή απόπειρα δολοφονίας του, οδήγησε κάποιους στην πεποίθηση ότι θα είναι ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ. Από πολλές απόψεις, δύσκολα θα μπορούσε να φανταστεί κανείς ότι η αλληλουχία των γεγονότων θα μπορούσε να έχει ωφελήσει περισσότερο την προεκλογική του εκστρατεία.

Και μετά, ήρθε η 21η Ιουλίου, η αποχώρηση του Μπάιντεν από τον προεκλογικό στίβο και η ανάληψη των καθηκόντων από την Χάρις. Πολλοί χαρακτήρισαν αυτό που συνέβη στο Δημοκρατικό κόμμα ως «επανεκκίνηση». Πριν ο Μπάιντεν αποχωρήσει από το ψηφοδέλτιο του 2024, υπήρξαν πολλαπλές δημοσκοπήσεις που έδειχναν ότι, ο εν ενεργεία πρόεδρος υπολείπεται του Τραμπ με διαφορά μόλις 1 ή 2 ποσοστιαίων μονάδων. Και πριν την περασμένη εβδομάδα και το ντιμπέιτ, η διαφορά μεταξύ των δύο υποψηφίων ήταν πολύ μικρή, με πολλές δημοσκοπήσεις να δείχνουν τη Δημοκρατική υποψήφια ελαφρώς πίσω, ισόβαθμη ή ακόμη και ελαφρώς μπροστά από τον Τραμπ. Τι, όμως, από όλα αυτά έχει τελικά σημασία;

«Η Harris κατάφερε να εξαγριώσει τον Trump και να τον οδηγήσει να αποκαλύψει τον χειρότερο εαυτό του»

Για πάνω από δύο δεκαετίες ο Στράτος Σαφιολέας εργάζεται στον χώρο της πληροφόρησης και επικοινωνίας στο εξωτερικό και με διεθνείς συνεργασίες. Με έδρα την Νέα Υόρκη, εργάζεται ως σύμβουλος στρατηγικής επικοινωνίας. Τελικά, τα mainstream media στηρίζουν τη Δημοκρατική υποψήφια; Πώς παρουσιάζονται σε αυτά οι προεδρικές εκλογές, πώς θα ψηφίσουν οι νέοι, και τι ρόλο παίζει το endorsement της Taylor Swift στην Κάμαλα Χάρις;

Οι μέχρι στιγμής μετρήσεις δίνουν πράγματι οριακό προβάδισμα στην Κάμαλα Χάρις. Τα «παραδοσιακά» mainstream μέσα μάλλον στηρίζουν τη Δημοκρατική υποψήφια, αλλά νομίζω ότι στις ΗΠΑ παίζει πολύ μεγάλο ρόλο και η αποχή –νιώθω ότι δεν είναι μέσα στην κουλτούρα τους, μαζικά, το «πάω να ψηφίσω». Ποιοι θα ψηφίσουν στις προεδρικές εκλογές του Νοέμβρη;

«Η ερώτηση μου θυμίζει ένα πολύ διδακτικό περιστατικό από την πρώτη θητεία του Donald Τrump, το 2016. Από την προεκλογική περίοδο που προηγήθηκε της εκλογικής του νίκης, o πρώην πρόεδρος είχε αναγορεύσει τον τύπο σε “εχθρό του λαού” (“enemy of the people”). Τότε είχε είχε ειδικά στοχοποιήσει την κορυφαία εφημερίδα Washington Post, την οποία είχε αποκλείσει και από συνεντεύξεις και ενημερώσεις. Ο θρυλικός τότε εκδότης της o Martin Baron είχε ερωτηθεί σε μία εκδήλωση:“Κάνετε πόλεμο με την κυβέρνηση Trump;” Kαι αυτός απάντησε: “Δεν κάνουμε πόλεμο - κάνουμε την δουλειά μας”. Τα μεγάλα Αμερικανικά ΜΜΕ σέβονται τον θεσμικό ρόλο τους, και ενίοτε έχουν κατηγορηθεί για τη στάση τους και από τα δύο κόμματα.  Όμως δεν στηρίζουν κανένα υποψήφιο. Απλώς όταν στον ένα από τους δύο υποψήφιους αρέσει να διαδίδει συστηματικά θεωρίες συνομωσίας, είναι η δουλειά των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης να τις αποκαλύψουν. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν τόσο οριακά μικρές διαφορές ώστε σήμερα είναι αδύνατο να πούμε με σιγουριά ποιος υποψήφιος θα κερδίσει.  Και πράγματι κάθε πλευρά προσπαθεί να ενεργοποιήσει το κοινό της και να το οδηγήσει στην κάλπη (ή στο να στείλει την επιστολική ψήφο). Κάθε πλευρά έχει συγκεκριμένες πληθυσμιακές ομάδες στις οποίες υπερτερεί. Για παράδειγμα, η Kamala Harris προηγείται στους νέους Μαύρους και Ισπανόφωνους Αμερικανούς - αλλά το ποστοστό της δεν είναι όσο υψηλό υπήρξε επί Barak Obama.  Άρα εκεί επιβάλλεται να υπάρξει βελτίωση. Ο Donald Trump έχει προβάδισμα στις ηλικίες πάνω από 65 και στους Λευκούς Αμερικανούς χωρίς πτυχίο πανεπιστημίου. Σε αυτή την κατηγορία και ο πρόεδρος Joe Biden υστερούσε του Trump το 2020, αλλά όχι όσο τόσο όσο η Kamala Harris. Την Τετάρτη που μας πέρασε, το μεγάλο εργατικό συνδικάτο των Teamsters το οποίο αριθμεί 1,3 εκατομμύρια μέλη αρνήθηκε να υποστηρίξει οποιαδήποτε από τις δύο υποψηφιότητες για την προεδρία.  Αυτό αποτελεί πλήγμα για την Kamala Harris, ειδικά αν θυμηθούμε ότι ο Trump είχε επαινέσει τον δισεκατομμυριούχο επιχειρηματία και μεγάλο υποστηρικτή του, Elon Musk, για τη δέσμευσή του να απολύει όσους εργάτες απεργούν.

Δείχνει όμως πόσο σκληρή θα είναι η μάχη για την ψήφο μίας κατηγορία Αμερικανών εργαζόμενων που έχουν αισθητή παρουσία στα λεγόμενα “battleground states” σε εκείνες δηλαδή τις πολιτείες που δίνεται η μάχη για την επικράτηση με έπαθλο τους εκλέκτορές τους.  Υπενθυμίζω πως η Kamala Harris προηγείται στις δημοσκοπήσεις που αφορούν το σύνολο των ψήφων στην Αμερική, αλλά μην ξεχνάμε πως τις εκλογές κερδίζει όποιος κατορθώσει να κερδίσει την όχι την πλειψοφία του συνόλου των ψήφων, αλλά την πλειοψηφία του συνόλου των εκλεκτόρων που δίνει κάθε πολιτεία ανάλογα με τον πληθυσμό της. Η κατάκτηση του αριθμού των 270 εκλεκτόρων οδηγεί στην “κατάκτηση” του Λευκού Οίκου».

Σε ανάλυσή σας λέτε ότι η Kamala Harris ήταν η μεγάλη νικήτρια του debate απέναντι στον Trump. Αρκεί αυτό; Πώς πρέπει να κινηθούν οι δύο υποψήφιοι από εδώ και πέρα;

«Πράγματι, το σύνολο των αναλυτών στην Αμερική θεωρεί πως η Kamala Harris κέρδισε τις εντυπώσεις στο debate. Κατόρθωσε με τις απαντήσεις της να εξαγριώσει τον Trump και να τον οδηγήσει να αποκαλύψει τον χειρότερο εαυτό του, ένα έξαλλο, παραληρηματικό, εκτός ελέγχου πολιτικό που διαρκώς μίλαγε για απίθανα πράγματα άσχετα με αυτά που ενδιαφέρουν τους αναποφάσιστους ψηφόρους, όπως πχ τον αριθμό των ανθρώπων που πηγαίνουν στις συγκεντρώσεις τους και το αν είναι ενθουσιώδεις ή βαριούνται. Το τίμημα της τακτικής της Kamala Harris ήταν πως δεν παρουσίασε επαρκώς τις πολιτικές της προτάσεις.

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως η Kamala Harris παραμένει άγνωστη ως προς τις θέσεις της σε ένα τμήμα του εκλογικού σώματος που δηλώνει αναποφάσιστο. Από την άλλη, αρκετοί αναλυτές πιστεύουν ότι στο τέλος η εκλογή θα κριθεί στο κατά πόσο ο Donald Trump πείθει ή όχι πως παρέχει τα εχέγγυα να είναι για δεύτερη φορά Πρόεδρος των ΗΠΑ.

O Donald Trump προσπαθεί να πείσει πως η Kamala Harris παραείναι αριστερή για την Αμερική, και πως ευθύνεται για υπαρκτά και ανύπαρκτα προβλήματα όπως ο πληθωρισμός που πλήττει τα μεσαία και κατώτερα εισοδήματα, ή το μεταναστευτικό.  Από την άλλη η Kamala Harris προσπαθεί να εμφανιστεί ως η νέα πολιτικός που θα οδηγήσει την Αμερική να απομακρυνθεί από την τοξικότητα του Trump και θα επιτρέψει να γυρίσει σελίδα».

Πώς θα ψηφίσουν οι νέοι (που έχω την αίσθηση ότι είναι πολύ πιο «συνεπείς» απέναντι στις υποχρεώσεις και τα δικαιώματά τους ως πολίτες); Ποια είναι τα μεγάλα θέματα με βάση τα οποία θα ψηφίσουν;

«“Οι νέοι” είναι μια μεγάλη κατηγορία με πολλές υποκατηγορίες. Για παράδειγμα, νεαροί Αμερικανοί, που δεν έχουν και μνήμες από την πρώτη του θητεία που ξεκίναγε πριν από οκτώ χρόνια αλλά υποφέρουν οικονομικά, πιστεύουν ότι ο Trump θα φέρει καλύτερα αποτελέσματα στην οικονομία. Από την άλλη, οι νέες γυναίκες έχουν μεγαλύτερη ευαισθησία στο θέμα του υποβιβασμού τους σε πολίτες δεύτερης κατηγορίας με την απαγόρευση των αμβλώσεων, και τείνουν να ψηφίσουν την Harris».

Παρακολουθώντας αυτή την ιστορία με την Taylor Swift, τα AI βίντεο του Τραμπ κλπ., και τελικά την απάντησή της που αποτέλεσε είδηση σε μεγάλα ειδησεογραφικά μέσα σε όλο τον κόσμο, πόσο μετρά για τον μέσο αμερικανό ψηφοφόρο το endorsement διάσημων;

«H Taylor Swift έχει επιρροή που ξεπερνάει τα όρια μιας απλώς γνωστής τραγουδίστριας. Το πιθανότερο είναι πως οι περισσότεροι “fans” της δεν θα ψήφιζαν ποτέ Trump, αλλά ίσως και να μην ψήφιζαν καν. Άρα η δήλωση υποστήριξης στην Kamala Harris θα έχει αποτελέσματα και αυτό το είδαμε στα νούμερα των εγγραφών στους εκλογικούς καταλόγους που εκτοξεύτηκαν αμέσως μετά την ανάρτησή της στο Instagram. Σε μια εκλογική σύγκρουση όπου όλα θα κριθούν σε λίγες χιλιάδες ψήφους, μια τέτοια δήλωση υποστήριξης σίγουρα μετράει».

«Οι αναποφάσιστοι δεν φαίνεται να κατέληξαν στην ψήφο τους μετά το debate»

«Μετά το πρόσφατο προεδρικό debate μεταξύ της Κάμαλα Χάρις και του Ντόναλντ Τραμπ, οι περισσότεροι πολιτικοί αναλυτές θεωρούν ότι η Χάρις είχε το πάνω χέρι και πως στρίμωξε τον Τραμπ στο μεγαλύτερο μέρος της συζήτησης. Η απόδοσή της χαρακτηρίστηκε ως αποφασιστική και στρατηγική, ενώ κατάφερε να αντιπαραθέσει το όραμά της για το μέλλον σε σχέση με την πολιτική του Τραμπ στο παρελθόν»,  λέει στο ethnos.gr η ανταποκρίτρια του OPEN στη Νέα Υόρκη, Γεωργία Γαραντζιώτη. Η Γεωργία, προσπαθώντας να μεταφέρει τον παλμό στην άλλη άκρη του Ατλαντικού αλλά και να μεταδώσει την αίσθηση που η ίδια αποκομίζει, τονίζει πως η μάχη, ωστόσο, παραμένει στήθος με στήθος.  «Λιγότερο από επτά εβδομάδες πριν από τις προεδρικές εκλογές τίποτα δεν φαίνεται να έχει αλλάξει δραματικά στο εκλογικό τοπίο, καθώς η πόλωση συνεχίζει να κυριαρχεί στους αναποφάσιστους ψηφοφόρους, οι οποίοι δεν φαίνεται να κατέληξαν στην ψήφο τους μετά το debate. Στην πρόσφατη δημοσκόπηση των New York Times, με το Philadelphia Inquirer και το Siena College στην Πενσιλβάνια, μία από τις επτά κρίσιμες για την ψηφοφορία πολιτείες η Κάμαλα Χάρις διατηρεί προβάδισμα 4 ποσοστιαίων μονάδων έναντι του Τραμπ, με ποσοστό 50% με τον Τραμπ να φτάνει το 46%. Η Δημοσκόπηση της Washington Post δείχνει επίσης αμφίρροπη μάχη στην Πενσιλβάνια, η οποία, μαζί με τις Αριζόνα, Τζόρτζια, Μίσιγκαν, Νεβάδα, Βόρεια Καρολίνα, Ουισκόνσιν, αναμένεται να κρίνει την έκβαση της ψηφοφορίας των αμερικανικών προεδρικών εκλογών. Στην δημοσκόπηση αυτή η Χάρις είναι μπροστά με ποσοστό 48%  και ο Τραμπ με το 47% ».

Ποια από τα μεγάλα ζητήματα είναι αυτά που θα καθορίσουν, τελικά, την ψήφο των Aμερικανών; Τι απασχολεί περισσότερο τους ψηφοφόρους των ΗΠΑ;

Tα ζητήματα που διαμορφώνουν το αμερικανικό πολιτικό σκηνικό και αναμένεται να επηρεάσουν σε μεγάλο βαθμό την εκλογική συμπεριφορά στις εκλογές του Νοεμβρίου είναι αρκετά και σημαντικά. 

Ας δούμε αναλυτικά μερικά από τα κύρια θέματα που πιθανώς θα επηρεάσουν την ψήφο των Αμερικανών.

1. Οικονομία και Πληθωρισμός

Ζητήματα όπως ο πληθωρισμός, η ανάπτυξη της απασχόλησης, η στέγαση και η εισοδηματική ανισότητα παραμένουν βασικές ανησυχίες. Η αύξηση των τιμών, ειδικά σε βασικά αγαθά όπως τα καύσιμα και τα τρόφιμα, συνεχίζει να επηρεάζει τους προϋπολογισμούς των νοικοκυριών. Ιστορικά, η διαχείριση της οικονομίας είναι πρωταρχικός παράγοντας στις εκλογές, με τους ψηφοφόρους συχνά να θεωρούν υπεύθυνη την εκάστοτε κυβέρνηση για τις οικονομικές τους δυσκολίες.

2. Υγεία και περίθαλψη

Η περίθαλψη, οι τιμές των φαρμάκων και το μέλλον προγραμμάτων όπως το Medicare και το Medicaidπαραμένουν πολύ σημαντικά. Η ψυχική υγεία και το κόστος της ιδιωτικής ασφάλισης υγείας είναι επίσης αυξανόμενες προτεραιότητες για τους ψηφοφόρους. Η πανδημία του COVID-19 ανέδειξε την υγειονομική περίθαλψη ως κρίσιμο ζήτημα και η συζήτηση για μεταρρυθμίσεις στην υγεία παραμένει πολωτική μεταξύ Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικανών.

3. Άμβλωσεις και Ατομικές Ελευθερίες

Μετά την ανατροπή της απόφασης Roe v. Wade το 2022 από το Ανώτατο Δικαστήριο, τα δικαιώματα στην άμβλωση έχουν γίνει βασικό σημείο αντιπαράθεσης στην αμερικανική πολιτική. Ατομικές ελευθερίες, όπως τα δικαιώματα στην αναπαραγωγή και ο γάμος μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου, είναι κρίσιμα ζητήματα για πολλούς ψηφοφόρους. Αυτά τα ζητήματα είναι ιδιαίτερα σημαντικά για τους νέους ψηφοφόρους και τις γυναίκες και πιθανότατα θα ενισχύσουν τη συμμετοχή στις εκλογές σε κρίσιμες πολιτείες.

4. Μετανάστευση

Η μετανάστευση, ειδικά στα νότια σύνορα, συνεχίζει να είναι διχαστικό θέμα. Ορισμένοι ψηφοφόροι ανησυχούν για την ασφάλεια των συνόρων, τη λαθρομετανάστευση και την πιθανή επιβάρυνση των δημόσιων πόρων, ενώ άλλοι εστιάζουν στις ανθρωπιστικές πτυχές και τη συμβολή των μεταναστών στην οικονομία. Η μετανάστευση συχνά συνδέεται με πολιτικές συζητήσεις για την εθνική ταυτότητα και την ασφάλεια και τείνει να κινητοποιεί συγκεκριμένες εκλογικές βάσεις, κυρίως μεταξύ των συντηρητικών ψηφοφόρων.

5. Eξωτερική πολιτική

Τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής είναι πιθανό να επηρεάσουν τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ, αν και η επίδρασή τους μπορεί να διαφέρει ανάλογα με το κλίμα και συγκεκριμένα γεγονότα. Η συνεχιζόμενη σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας και η παγκόσμια επιρροή της Ρωσίας είναι κρίσιμo θέμα. Η αμερικανική στάση απέναντι στη Ρωσία, ιδιαίτερα μέσω κυρώσεων και υποστήριξης προς την Ουκρανία, θα επηρεάσει την εκλογική συμπεριφοράκαι οι ψηφοφόροι πιθανότατα θα αξιολογήσουν τις προτάσεις των υποψηφίων για την αντιμετώπιση της Ρωσίας, ειδικά όσον αφορά τις επιπτώσεις στις τιμές ενέργειας και τη σταθερότητα στην Ευρώπη.

Επίσης οι ψηφοφόροι ανησυχούν για την εθνική ασφάλεια, ιδίως σε σχέση με στρατιωτικές εμπλοκές στο εξωτερικό, την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και την πιθανότητα νέων συγκρούσεων.

Όσον αφορά το Μεσανατολικό θα μπορούσε να έχει σημαντική επίδραση στις αμερικανικές εκλογές, ειδικά ανάλογα με το πώς εξελίσσεται και πώς αντιδρά η κυβέρνηση των ΗΠΑ. Οι υποψήφιοι πιθανόν να κριθούν από την ικανότητά τους να ισορροπήσουν την υποστήριξη προς το Ισραήλ με την επιδίωξη της ειρήνης στην περιοχή και την παύση του πολέμου στη Λωρίδα της Γαζας. Ορισμένοι ψηφοφόροι μπορεί να εστιάσουν επίσης στο κατά πόσο η εμπλοκή των ΗΠΑ συμβάλλει στη σταθερότητα ή εντείνει τις εντάσεις.

6. Έγκληματικότητα και Δημόσια Ασφάλεια

Οι αυξανόμενες ανησυχίες για το έγκλημα, τη χρηματοδότηση της αστυνομίας και τη δημόσια ασφάλεια, ειδικά στις αστικές περιοχές, έχουν αναδειχθεί σε βασικές ανησυχίες των ψηφοφόρων. Η συζήτηση επικεντρώνεται συχνά στη διατήρηση της ισορροπίας μεταξύ της μεταρρύθμισης της ποινικής δικαιοσύνης και της χρηματοδότησης των δυνάμεων επιβολής του νόμου. Εωςτώρα η εγκληματικότητα ήταν συνήθως ένα κύριο ζήτημα στις τοπικές εκλογές, αλλά πλέον παρατηρείται ότι αυξάνεται και σε εθνικές καμπάνιες.

7. Κλιματική Αλλαγή και Περιβάλλον

Η κλιματική αλλαγή γίνεται όλο και πιο σημαντική για τους νεότερους ψηφοφόρους και τους υποστηρικτές τους περιβάλλοντος, ειδικά μετά από ακραία καιρικά φαινόμενα όπως πυρκαγιές και τυφώνες. Η μελλοντική πολιτική για την ενέργεια επίσης, συμπεριλαμβανομένης της μετάβασης στις ανανεώσιμες πηγές, αποτελεί επίσης σημαντικό ζήτημα. Αξίζει να σημειωθεί ότι παρόλο που τα περιβαλλοντικά ζητήματα δεν επηρεάζουν όλους τους ψηφοφόρους, είναι κρίσιμα για συγκεκριμένες δημογραφικές ομάδες και μπορούν να επηρεάσουν τη συμμετοχή.

8. Δικαιώματα Ψήφου και Δημοκρατία

Ζητήματα που αφορούν τα δικαιώματα ψήφου, την ακεραιότητα των εκλογών και τη γενικότερη κατάσταση της αμερικανικής δημοκρατίας είναι βασικές ανησυχίες για πολλούς ψηφοφόρους. Οι διαμάχες γύρω από τη μεταρρύθμιση του εκλογικού συστήματος, τον επανασχεδιασμό των εκλογικών περιφερειών και την προσβασιμότητα της ψήφου παίζουν σημαντικό ρόλο. Οι ψηφοφόροι και από τις δύο πλευρές συμμετέχουν ενεργά στις συζητήσεις για τις εκλογικές μεταρρυθμίσεις.

9. Εκπαίδευση 

Υπάρχουν και ζητήματα που αφορούν την εκπαιδευτική πολιτική, όπως οι συζητήσεις για τη διδασκαλία θέματωνLGBTQ+, έχουν γίνει καυτά θέματα. Γονείς και εκπαιδευτικοί είναι ολοένα και πιο διχασμένοι σχετικά με το πώς πρέπει τα σχολεία να διαχειρίζονται κοινωνικά και πολιτιστικά ζητήματα. Αυτές οι ανησυχίες παίζουν σημαντικό ρόλο κυρίως σε τοπικές εκλογές και πολιτικές αποφάσεις, αλλά φέτος έχουν απασχολήσει και τις δύο εκστρατείες.

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν σταθερά ότι τα οικονομικά ζητήματα (πληθωρισμός, εργασία, υγειονομική περίθαλψη) είναι τα κυριότερα για πολλούς Αμερικανούς ψηφοφόρους. Ωστόσο, τα κοινωνικά ζητήματα όπως τα δικαιώματα στην άμβλωση και οι ατομικές ελευθερίες έχουν αποκτήσει αυξανόμενη σημασία. Οι νεότεροι ψηφοφόροι και οι γυναίκες είναι πιο ανήσυχοι για ζητήματα όπως τα δικαιώματα στην αναπαραγωγή και την κλιματική αλλαγή, ενώ οι μεγαλύτερης ηλικίας ψηφοφόροι και όσοι ζουν σε αγροτικές περιοχές δίνουν μεγαλύτερη έμφαση στην οικονομία, τη μετανάστευση και τη δημόσια ασφάλεια. Το αποτέλεσμα των εκλογών πιθανότατα θα εξαρτηθεί από το πώς αυτά τα ζητήματα θα επηρεάσουν διαφορετικές εκλογικές ομάδες, ειδικά στις επτά πολιτείες-κλειδιά.

Επειδή μιλάμε για 50 πολιτείες, θεωρώ ότι είναι κάπως εύκολο να φανταστούμε, γενικώς, πώς θα κινηθούν οι ψηφοφόροι στις μεγάλες/ πλούσιες/ παράκτιες, αλλά τι συμβαίνει στην αμερικανική ενδοχώρα ή στις πολιτείες που βρίσκονται κοντά στα σύνορα με το Μεξικό κλπ.;

Είναι αλήθεια ότι στην αμερικανική ενδοχώρα και στις πολιτείες κοντά στα σύνορα με το Μεξικό, η εκλογική συμπεριφορά διαφέρει από αυτή των ακτών ή των αστικών περιοχών. Η μετανάστευση και η ασφάλεια των συνόρων κυριαρχούν στις συζητήσεις, λόγω των σχέσεων με το Μεξικό. Οι δημογραφικές αλλαγές, ιδιαίτερα με την αύξηση του ισπανόφωνου πληθυσμού, επηρεάζουν όλο και περισσότερο τις πολιτικές ισορροπίες, καθιστώντας τις πολιτείες όπως το Τέξας, την Αριζόνα και το Νέο Μεξικό πιο ανταγωνιστικές για τους Δημοκρατικούς. Αυτές οι πολιτείες έχουν μεγάλο αριθμό ισπανόφωνου πληθυσμού, του οποίου η πολιτική επιρροή αυξάνεται. Οι Δημοκρατικοί τείνουν να έχουν καλές επιδόσεις μεταξύ των νεότερων ισπανόφωνων ψηφοφόρων, ιδίως στις αστικές περιοχές.

Σε πολιτείες όπως η Άιοβα, το Κάνσας και το Οχάιο τα κύρια θέματα είναι η οικονομία και η αγροτική οικονομία. Οι ψηφοφόροι εστιάζουν στην αύξηση των θέσεων εργασίας και στις πολιτικές για το εμπόριο και τη βιομηχανία και οι ψηφοφόροι είναι ιστορικά συντηρητικοί Ρεπουμπλικάνοι. Ωστόσο, το Οχάιο είναι πιο αμφίρροπο από το Κάνσας και την Αιόβα και μπορεί να γίνει μπλε ή κόκκινο ανάλογα με την παρούσα οικονομική κατάσταση της πολιτείας.