Νετανιάχου: Ένα χρόνο μετά την επίθεση της Χαμάς, είναι πιο ισχυρός από ποτέ στο εσωτερικό του Ισραήλ – Ο λόγος

Ένα χρόνο αφότου ηγήθηκε της χειρότερης αποτυχίας εθνικής ασφάλειας στην ιστορία του Ισραήλ, ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου όχι μόνο έχασε την εξουσία, αλλά είναι πιο ισχυρός από ποτέ στο εσωτερικό της χώρα καταγράφοντας πολιτικές και στρατηγικές νίκες που τον ενθαρρύνουν περισσότερο από ποτέ, αναφέρει σε εκτενή της ανάλυση η ιστοσελίδα Axios.

Κόντρα σε όλες τις προβλέψεις

Απέναντι σε όλες τις προβλέψεις, ο Νετανιάχου κατάφερε να κρατηθεί στην εξουσία μέχρι την πρώτη επέτειο των επιθέσεων της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου. Τώρα έχει το πολιτικό κεφάλαιο για διαπραγματεύσεις που θα μπορούσαν να καθορίσουν τον επόμενο προϋπολογισμό της χώρας και να του επιτρέψουν να συνεχίσει να κάνει κουμάντο για τουλάχιστον έναν ακόμη χρόνο στον πολυμέτωπο περιφερειακό πόλεμο που διεξάγει το Ισραήλ, αναφέρει η ιστοσελίδα.

«Αισθάνεται ότι κερδίζει», δήλωσε ένας από τους συνεργάτες του Νετανιάχου στο Axios. Ο έξι φορές πρωθυπουργός θα ξεπεράσει τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, ο οποίος έχει αποτύχει σε μεγάλο βαθμό στις προσπάθειές του να περιορίσει τη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή και να χαλιναγωγήσει τον Νετανιάχου. Αλλά στο εσωτερικό, η πλειοψηφία των Ισραηλινών εξακολουθεί να μην θέλει τον ηγέτη του Λικούντ -του μεγαλύτερου δεξιού κόμματος του Ισραήλ- να είναι πρωθυπουργός.

Πώς κατάφερε να ανατρέψει την κατάσταση

Τις ημέρες και τις εβδομάδες μετά τις 7 Οκτωβρίου, ο Μπάιντεν, οι ηγέτες της ισραηλινής αντιπολίτευσης και ο ίδιος ο Νετανιάχου πίστευαν ότι το τέλος της πολιτικής καριέρας του πρωθυπουργού ήταν θέμα χρόνου. Αρκετοί Αμερικανοί αξιωματούχοι δήλωσαν στο Axios ότι οι πρώτες κλήσεις του Μπάιντεν με τον Νετανιάχου μετά τις επιθέσεις τον έκαναν να ανησυχήσει εξαιρετικά, επειδή ο Ισραηλινός πρωθυπουργός φαινόταν να έχει υποστεί σοκ. Ο Μπάιντεν, ο οποίος γνωρίζει τον Νετανιάχου για περισσότερα από 40 χρόνια, δεν τον είχε ξανακούσει έτσι και αυτό επηρέασε την απόφαση του Μπάιντεν να ταξιδέψει στο Ισραήλ δέκα ημέρες μετά τις επιθέσεις, είπαν οι αξιωματούχοι.

Τους επόμενους μήνες, η δημοτικότητα του Νετανιάχου έπεσε κατακόρυφα, οι εκκλήσεις για την παραίτησή του αυξάνονταν μέρα με τη μέρα και οι πολιτικοί του αντίπαλοι ενισχύονταν στις δημοσκοπήσεις.

Πιστός στον πολιτικό τρόπο λειτουργίας του, ο Νετανιάχου επιβίωνε μέρα με τη μέρα, μέχρι που μια σειρά στρατιωτικών επιτυχιών για το Ισραήλ τους τελευταίους τρεις μήνες τον βοήθησαν να αντιστρέψει την κατάσταση, εκτιμά το Axios.

Η αρχή έγινε στα μέσα Ιουλίου με μια αεροπορική επιδρομή των IDF στη νότια Γάζα που σκότωσε τον στρατιωτικό πτέρυγα της Χαμάς Μοχάμεντ Ντέιφ. Ήταν η πρώτη φορά από την αρχή του πολέμου που το Ισραήλ κατάφερε να σκοτώσει έναν από τους εγκεφάλους των επιθέσεων της 7ης Οκτωβρίου. Συνεχίστηκε με την πιο μακρινής εμβέλειας επίθεση στην ιστορία του Ισραήλ σε πετρελαϊκές εγκαταστάσεις στην Υεμένη.

Στη συνέχεια, το Ισραήλ σκότωσε τον κορυφαίο στρατιωτικό διοικητή της Χεζμπολάχ Φουάντ Σουκρ σε αεροπορική επιδρομή στη Βηρυτό. Λιγότερο από μια ημέρα αργότερα, το Ισραήλ δολοφόνησε τον πολιτικό ηγέτη της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγια σε έναν ξενώνα της ιρανικής κυβέρνησης στην Τεχεράνη.

Δύο μήνες αργότερα, το Ισραήλ εξαπέλυσε μυστικές επιθέσεις κατά της Χεζμπολάχ, πυροδοτώντας εξ αποστάσεως χιλιάδες βομβητές και ασύρματους. Οι επιθέσεις άφησαν χιλιάδες μέλη της Χεζμπολάχ νεκρά ή τραυματισμένα, έθεσαν σε κίνδυνο τα εσωτερικά συστήματα επικοινωνίας της πολιτοφυλακής προκαλώντας μια πρωτοφανή αποδιοργάνωση.

Οι άνευ προηγουμένου αεροπορικές επιδρομές τις επόμενες δύο εβδομάδες κατέστρεψαν τα δύο τρίτα του οπλοστασίου πυραύλων και πυραύλων της Χεζμπολάχ και σκότωσαν σχεδόν όλη την ανώτερη ηγεσία της καθώς και πολλούς διοικητές μεσαίου επιπέδου.

Οι επιθέσεις έφτασαν στο αποκορύφωμά τους με τη δολοφονία του ηγέτη της Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα και πολλών ανώτερων στελεχών του.

Κράτησε την εξουσία διχάζοντας την αντιπολίτευση

Ένα χρόνο μετά τις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου, είναι σαφές ότι ένας λόγος που ο Νετανιάχου δεν έχει εκδιωχθεί και η πολιτική του καριέρα είναι ασφαλής προς το παρόν είναι ότι έπεισε τον κύριο πολιτικό του αντίπαλο, τον πρώην υπουργό Άμυνας Μπένι Γκαντζ, να συμμετάσχει στην κυβέρνηση έκτακτης ανάγκης και στο υπουργικό συμβούλιο πολέμου, αναφέρει το Axios.

Ο Νετανιάχου δεν χρειάστηκε να δουλέψει πολύ σκληρά για να το κάνει. Στο σοκ που προκλήθηκε μετά την 7η Οκτωβρίου, ο Γκαντζ προσφέρθηκε εθελοντικά να συμμετάσχει σχεδόν χωρίς όρους και χωρίς ο Νετανιάχου να χρειαστεί να αποχωριστεί κάποιον από τους υπερεθνικιστές εταίρους του στον συνασπισμό.

Η συμμετοχή του Γκαντζ στην κυβέρνηση σταθεροποίησε τον συνασπισμό του Νετανιάχου, ενώ δίχασε την αντιπολίτευση, η οποία απέτυχε να παρουσιάσει ένα εναλλακτικό όραμα για το Ισραήλ και να αυξήσει την πίεση στην κυβέρνηση Νετανιάχου. Μετά από αρκετούς μήνες, οι έριδες επέστρεψαν και με Νετανιάχου άρχισε να παραγκωνίζει τον Γκαντζ, ο οποίος έχανε όλο και περισσότερο το πολιτικό του κεφάλαιο μέχρι που αποχώρησε από τον συνασπισμό τον Ιούνιο.

Πρόσφατα, ο Νετανιάχου σημείωσε άλλη μια νίκη, όταν ο πολιτικός του αντίπαλος Γκίντεον Σάαρ προσχώρησε στην κυβέρνησή του. Ο Σάαρ, ο οποίος μέχρι πριν από λίγους μήνες έλεγε ότι ο Νετανιάχου είναι μια «καταστροφή για τη χώρα», προσπαθούσε να σώσει τη δική του πολιτική καριέρα.

Με τον Σάαρ, ο Νετανιάχου έχει το περιθώριο πολιτικών ελιγμών για να επιβιώσει τουλάχιστον για έναν ακόμη χρόνο ή να ζητήσει πρόωρες εκλογές την καλύτερη γι' αυτόν στιγμή. Ο Νετανιάχου κατάφερε να επιβιώσει για δύο άλλους λόγους:

• Αρνήθηκε να αναλάβει την ευθύνη για τις αποτυχίες στην ασφάλεια που οδήγησαν στις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου και να σχηματίσει μια εθνική επιτροπή έρευνας γι' αυτές.
• Επίσης, απέφυγε τις διαμαρτυρίες για την άρνησή του να συμφωνήσει σε μια συμφωνία για τους ομήρους και κατάπαυσης του πυρός στη Γάζα. Ο Νετανιάχου κινητοποίησε τους υποστηρικτές του και η μαζική του επιχείρηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εναντίον των οικογενειών των ομήρων, κατέστησε τη συμφωνία πολιτικά διχαστικό ζήτημα και άφησε αναποτελεσματικό το κίνημα διαμαρτυρίας.

Ο Νετανιάχου και το κόμμα του αύξησαν σημαντικά τα ποσοστά τους στις πρόσφατες δημοσκοπήσεις και το Likud θα ήταν το μεγαλύτερο αν γίνονταν σήμερα εκλογές. Ταυτόχρονα, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο συνασπισμός του θα έχανε αν γίνονταν σήμερα εκλογές και ότι η πλειοψηφία των Ισραηλινών εξακολουθεί να θέλει την παραίτησή του.

Αμαυρώθηκε η διεθνής του εικόνα

Παρόλα αυτά στην παγκόσμια σκηνή, η εικόνα του Νετανιάχου έχει αμαυρωθεί, αναφέρει το Axios. Οι σχέσεις του με τον Μπάιντεν είναι τεταμένες, πολλοί δυτικοί ηγέτες τον επικρίνουν και ορισμένοι ηγέτες από τον αραβικό και μουσουλμανικό κόσμο, καθώς και από χώρες της Αφρικής και της Νότιας Αμερικής, τον αποκαλούν «εγκληματία πολέμου». Δεκάδες διπλωμάτες αποχώρησαν σε ένδειξη διαμαρτυρίας κατά τη διάρκεια της ομιλίας του Νετανιάχου στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ τον περασμένο μήνα.

Τα δύσκολα όμως δεν τελείωσαν

Τι ακολουθεί για τον Νετανιάχου; Να προσπαθήσει να περάσει τον προϋπολογισμό, να προωθήσει ένα νόμο που θα απαλλάξει τους υπερορθόδοξους εταίρους του συνασπισμού του από τη στρατιωτική θητεία εν μέσω πολέμου και να διαχειριστεί το ένταλμα σύλληψης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου εναντίον του.

Όποιος και αν κερδίσει τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ θα αποτελέσει επίσης πρόκληση για τον Νετανιάχου: ο Τραμπ και η Χάρις θέλουν και οι δύο να δουν τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή να τελειώνει. Την πρώτη εβδομάδα του Δεκεμβρίου, ο Νετανιάχου θα καθίσει για πρώτη φορά στο εδώλιο στη δίκη του για διαφθορά, δοκιμάζοντας τον προπολεμικό του ισχυρισμό ότι μπορεί να είναι ταυτόχρονα κατηγορούμενος και αρχιστράτηγος.