Λίβανος: Σε χώρο φιλοξενίας προσφύγων έχει μετατραπεί διάσημο κλάμπ της Βηρυτού - Όσα είπαν στο OPEN φιλοξενούμενοι και εθελοντές

Απόγευμα Δευτέρας στη Βηρυτό. Ένα από τα πιο διάσημα νυχτερινά κέντρα διασκέδασης στη Μέση Ανατολή, το Skybar, άνοιξε τις πόρτες του σε εκατοντάδες οικογένειες προσφύγων που εκτοπίστηκαν από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς.

Όπως δήλωσε αποκλειστικά στο OPEN η υπεύθυνη του προσωρινού καταφυγίου, Γκαϊέλ Ιρανί, «κάποιοι άνθρωποι έχασαν ολοκληρωτικά το σπίτι τους, δεν έμεινε τίποτα. Δεν έχουν ούτε παπούτσια, επειδή έπρεπε να γλιτώσουν».

Για τους πρόσφυγες, είναι η ηρωίδα τους. Είναι ο άνθρωπος που κινητοποίησε τον ιδιοκτήτη του κλαμπ να τους φιλοξενήσει, επειδή τα κρατικά καταφύγια στη Βηρυτό είναι υπερπλήρη. «Ο ιδιοκτήτης είναι εκείνος που άνοιξε το κλαμπ και το μετέτρεψε σε καταφύγιο, επειδή αρκετοί άνθρωποι είναι στο δρόμο, χωρίς στέγη και σε λίγο πλησιάζει ο χειμώνας», υπογραμμίζει η ίδια.

Η Σαχάρ και η οικογένειά της, εδώ και μερικές νύχτες κοιμάται στο πάτωμα του κλαμπ. Τράπηκαν σε φυγή την τελευταία στιγμή από την Ταχίγιε και νιώθει ευγνωμονούσα που ζει πλέον σε ένα ασφαλές μέρος. «Ήμασταν πολύ τρομαγμένοι. Πλέον, αυτό είναι το σπίτι μας και είμαστε εδώ με πολλούς ανθρώπους ακόμη», λέει η ίδια. Όμως στο προσωρινό αυτό καταφύγιο υπάρχουν αρκετοί άρρωστοι άνθρωποι. Οι εθελοντές γιατροί λένε ότι παλεύουν μόνοι τους, χωρίς καμία υποστήριξη και οι ανάγκες για φάρμακα, ειδικά για τα παιδιά, είναι τεράστιες. 

«Καθήκον μας να βοηθάμε, αλλά χρειαζόμαστε υποστήριξη»

Η εθελόντρια γιατρός, Φιντάχα Χαμούντ, τονίζει ότι, «δεν έχουμε τα φάρμακα για την ψώρα στον Λίβανο. Προσπαθούμε να τα φέρουμε, αλλά δεν έχουμε τα φάρμακα για την ψώρα, καταλαβαίνετε; Δεν έχουμε τίποτα». Από πλευράς του, ο επίσης εθελοντής γιατρός, Μοχάμεντ Αλ Καρσίφι, υπογραμμίζει πως, «είναι καθήκον μας να το κάνουμε αυτό. Αλλά χρειαζόμαστε υποστήριξη, χρειαζόμαστε φάρμακα».

Η άλλοτε πολύβουη περιοχή στη Βηρυτό έχει πλέον μετατραπεί σε καταφύγιο για πάνω από 400 οικογένειες προσφύγων και τα νυχτερινά κέντρα που αποτελούσαν χώρο διασκέδασης έχουν δώσει πλέον τη θέση τους σε στρώματα και σε είδη πρώτης ανάγκης. Και οι τοπικοί σύλλογοι, για να ξεχάσουν τη φρίκη του πολέμου τα παιδιά, τα βάζουν να κάνουν αθλητικές δραστηριότητες. «Τα παιδιά ήρθαν από επικίνδυνες γειτονιές κι άκουσαν όλους τους βομβαρδισμούς και τα χτυπήματα πάνω από το κεφάλι τους. Κάποια από αυτά ήταν κάτω από τα συντρίμμια», λέει η Μιρέλλα, προπονήτρια ζίου ζίτσου, που οδήγησε δυόμισι ώρες μαζί με το φίλο της, προπονητή κικ μπόξινγκ, μόνο και μόνο για να προσφέρουν μερικές στιγμές χαράς στα παιδιά που βρίσκονται στο καταφύγιο. Η ίδια λέει πως, «αυτά τα παιδιά δεν αξίζουν αυτό που ήδη βίωσαν. Είναι παιδιά, πρέπει να παίξουν, να γελάσουν. Δεν τους αξίζει να αντιμετωπίζονται με αυτό τον τρόπο, ούτε να βρίσκονται εκτός σχολείου».

Οι υπεύθυνοι της δομής εκφράζουν τον φόβο ότι, όσο το Ισραήλ σφυροκοπά το νότιο Λίβανο και τα νότια προάστια της Βηρυτού, τόσο περισσότεροι άνθρωποι θα κοιμούνται στους δρόμους ψάχνοντας ένα ασφαλές καταφύγιο.