Τουρκία: Ο «εφιάλτης» Μάρκο Ρούμπιο ξυπνά στην Άγκυρα – Ποιος φέρεται να είναι ο εκλεκτός του Τραμπ για το Στέιτ Ντιπάρτμεντ

Έντονα ανήσυχη δείχνει η Τουρκία με την επιφαινόμενη επιλογή του σκληροπυρηνικού Μάρκο Ρούμπιο από τον Ντόναλντ Τραμπ για τη θέση του επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας, καθώς οι φιλο-ισραηλινές του θέσεις και η παλαιότερη στάση του ενάντια στην Τουρκία για την προμήθεια F-16 και τη Συρία αφήνουν περιορισμένα περιθώρια πλέον για βελτίωση των τουρκο-αμερικανικών σχέσεων.

Η προοπτική υπουργοποίησης του γερουσιαστή Μάρκο Ρούμπιο δημιουργεί επίσης προβληματισμό και για την κατεύθυνση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, ειδικά όσον αφορά την Κίνα και το Ιράν.

Ο Ντόναλντ Τραμπ, ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ, σκοπεύει, σύμφωνα με πληροφορίες από τους New York Times, να προτείνει τον γερουσιαστή Μάρκο Ρούμπιο για τη θέση του υπουργού Εξωτερικών. Ο Ρούμπιο θεωρείται από την Άγκυρα μία ιδιαίτερα προβληματική επιλογή λόγω των έντονων αντι-τουρκικών θέσεών του. Ο Μάρκο Ρούμπιο ήταν αυτός που μαζί με τον Μενέντεζ, προτού ξεσπάσει το σκάνδαλο, ως επικεφαλής και οι δύο στην Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας, είχαν πει το ‘Όχι’ για την προμήθεια F-16 προς την Τουρκία

Ένα «αγκάθι» για την Άγκυρα

Το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Αναντολού χαρακτηρίζει τον Ρούμπιο «γεράκι», καθώς το όνομά του συνδέεται άρρηκτα με χώρες όπως το Ισραήλ, με τις οποίες η Άγκυρα διατηρεί τεταμένες σχέσεις. Η εκλογή Τραμπ είχε γεννήσει ελπίδες στην Άγκυρα για νέα σελίδα στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις, αλλά μια επικείμενη επιλογή Ρούμπιο αφήνει πλέον περιορισμένα περιθώρια για προσέγγιση.

Όπως σχολιάζει το επίσημο ειδησεογραφικό όργανο της Τουρκίας, το πρακτορείο Αναντολού, σε περίπτωση που γίνει υπουργός (εξωτερικών) ο Ρούμπιο, προβλέπεται ότι θα ενταθούν οι δεσμοί μεταξύ Ουάσιγκτον, Τεχεράνης και Πεκίνου, αλλά δεν κάνει καμία... πρόβλεψη για τις σχέσεις με την Τουρκία, η οποία ανέμενε πιο μετριοπαθείς τοποθετήσεις από την Ουάσιγκτον και τώρα βλέπει έναν σφοδρό «επικριτή» της να αναλαμβάνει ένα από τα κυριότερα υπουργεία της Ουάσιγκτον.

Ο Ρούμπιο υπηρετεί στη Γερουσία από το 2011. Για τη θέση αυτή ο Τραμπ αρχικά σκεφτόταν τον Ric Grenell, ο οποίος διετέλεσε και πρέσβης των ΗΠΑ στο Βερολίνο, αλλά αποφάσισε να επιλέξει τον Ρούμπιο μετά από τηλεφωνήματα και διαβουλεύσεις. Ο Αμερικανός γερουσιαστής, ο οποίος έχει στενή σχέση με τον Τραμπ, είναι επίσης γνωστό ότι διατηρεί στενή φιλία με τη νέα προσωπάρχη του Λευκού Οίκου Susei Wiles.

Το 2016 είχε θέσει υποψηφιότητα για την προεδρία του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, απέτυχε στις προκριματικές εκλογές και από τη διαδικασία αυτή αναδείχθηκε πρόεδρος ο Τραμπ.

Κατά την τελευταία προεκλογική εκστρατεία είχε προτιμηθεί ο JD Vance αντί του Ρούμπιο, του οποίου το όνομα είχε αναφερθεί και για τη θέση του αντιπροέδρου του Τραμπ, αλλά ο Ρούμπιο ανακοίνωσε πρώτος ότι ήταν έτοιμος να συνεργαστεί με τον Τραμπ.

Ο Waltz, υπεύθυνος της αμερικανικής ασφάλειας

Την ίδια ώρα, ο Τραμπ φέρεται να εξετάζει και την επιλογή του Mike Waltz, βουλευτή και πρώην στρατιωτικού, για τη θέση του συμβούλου εθνικής ασφάλειας. Ο Waltz, που είναι γνωστός για τις αντι-κινεζικές του θέσεις και τη σκληρή στάση του στον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας, φέρνει έναν πιο επιθετικό τόνο στην αμερικανική εξωτερική πολιτική.

Ο Waltz, έχει διατελέσει και μέλος της Επιτροπής των Ενόπλων Δυνάμεων της Βουλής των Αντιπροσώπων, της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων και της Επιτροπής Πληροφοριών, έχει συμβουλεύσει πρώην υπουργούς Άμυνας, όπως τον Donald Rusmfeld και τον Robert Gates, και ήταν στον Λευκό Οίκο κατά τη διάρκεια της αντιπροεδρίας του Dick Cheney.

Ο Waltz είχε υποστηρίξει ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει να μποϊκοτάρουν τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2022 στο Πεκίνο, επικαλούμενος την καταστολή της κυβέρνησης του Πεκίνου κατά των Ουιγούρων Τούρκων στο Xinjiang.

Προβληματισμός και φόβος

Αναλυτές στην Τουρκία εκτιμούν ότι οι προοπτικές βελτίωσης των σχέσεων με τις ΗΠΑ φαίνονται πλέον δυσοίωνες με έναν σκληροπυρηνικό πολιτικό, όπως ο Ρούμπιο, στο τιμόνι του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Καθώς η Άγκυρα ήλπιζε σε μια πιο ευέλικτη προσέγγιση από την Ουάσιγκτον, η επιλογή αυτή επαναφέρει τις ανησυχίες για μεγαλύτερη πόλωση και δυσκολίες συνεργασίας στα κρίσιμα γεωπολιτικά μέτωπα.