Guardian: Ξεκινά ένας πυρηνικός ανταγωνισμός και θα είναι πολύ επικίνδυνος

Η διεθνής ανησυχία για το γεγονός ότι οι ισχυρές οικονομικά χώρες επενδύουν στα πυρηνικά όπλα είναι μεγάλη, φέρνοντας στις μνήμες πολλών τα λόγια που είπαν από κοινού ο Ρόναλντ Ρίγκαν και ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ το 1985 στη Γενεύη.

Οι συμφωνίες και το 2026 που θα λήξουν οι περιορισμοί για τα πυρηνικά

Τότε, οι ηγέτες των ΗΠΑ και Ρωσίααντίστοιχα είχαν τονίσε ότι δεν θα πρέπει ποτέ να διεξαχθεί ένας πυρηνικός πόλεμος «διότι δεν μπορεί να κερδηθεί».  Όμως, όπως εκτιμά ο Guardian, ούτε σε ένα σενάριο ενός νέου πυρηνικού ανταγωνισμού, μπορεί να υπάρξει κάποιος νικητής.

Μετά από δεκαετίες δύσκολων διαπραγματεύσεων, δημιουργήθηκαν συνθήκες, συμφωνίες και μονομερείς κινήσεις, οι οποίοι αφορούσαν επιθετικά και αμυντικά πυρηνικά όπλα μικρού, μεσαίου και μεγάλου βεληνεκούς. Οι δύο πλευρές παραχωρούσαν συστήματα που δεν ήθελαν πλέον, ενώ υπήρχαν και αντιπαραθέσεις, καθώς ειδικά στις ΗΠΑ ήταν ιδιαίτερα υψηλό το πολιτικό κόστος, προκειμένου να εξασφαλιστεί η επικύρωση των συνθηκών από τη Γερουσία.

Η στρατηγική ελέγχου όπλων, μείωσε τον αριθμό που κατείχαν οι δύο χώρες από 60.000 σε περίπου 11.000 τη σημερινή εποχή, με κάθε πλευρά να περιορίζεται σε 1.550 αναπτυγμένα όπλα, ενώ τα υπόλοιπα φυλάσσονται. Πάντως, το 2002 οι ΗΠΑ αποχώρησαν από τη συνθήκη για τα αντιβαλλιστικά πυρηνικά όπλα και νομιμοποίησαν με αυτόν τον τρόπο τη μονομερή καταγγελία της συμφωνίας. Μάλιστα, τον Φεβρουάριο του 2026 ΗΠΑ και Ρωσία δεν θα έχουν πλέον περιορισμούς στα πυρηνικά τους οπλοστάσια, για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν 50 χρόνια.

Πλέον, στο «παιχνίδι» υπάρχει και ένας τρίτος πολύ ισχυρός πόλος, που δεν είναι άλλος από την Κίνα, κάτι που δημιουργεί μια μεγαλύτερη αστάθεια και ανησυχία για το μέλλον. Σε αυτό θα πρέπει να προστεθεί και η χρήση των κυβερνοόπλων, της τεχνητής νοημοσύνης, της στρατιωτικοποίησης του διαστήματος, τον εντοπισμό υποβρυχίων σε μεγάλα βάθη, αλλά και άλλες νέες τεχνολογικές εξελίξεις.

Μια βόμβα 500 φορές μεγαλύτερη από αυτή που έπεσε στη Χιροσίμα

Όπως αναφέρει ο Guardian, ο πυρηνικός ανταγωνισμός είναι πιθανό να οδηγήσει σε εξτρεμιστικές ενέργειες. Το 1960 πραγματοποιήθηκε ενημέρωση στη Νεμπράσκα, με τον Γεώργιο Κιστιακόφσκι (επιστημονικός σύμβουλος του προέδρου των ΗΠΑ Ντουάιτ Αϊζενχάουερ), προκειμένου να γίνει γνωστό ότι το Siop (Ενιαίο Επιχειρησιακό Σχέδιο) είχε σχεδιάσει μια βόμδα 4,5 μεγατόνων, την οποία θα ακολουθούσαν τρεις βόμβες 1,1 μεγατόνων, που συνολικά θα ξεπερνούσε κατά 500 φορές την ισχύ των 15 κιλοτόνων, που ήταν η βόμβα που έπεσε στη Χιροσίμα.

Στο υποθετικό σενάριο που αυτή η βόμβα έπεφτε στη Ρωσία, σε μια πόλη αντίστοιχη της Χιροσίμα, θα πέθαιναν 275 εκατομμύρια άνθρωποι μόνο από την έκρηξη. Γίνεται σαφές ότι οι πραγματικές απώλειες θα ήταν πολύ μεγαλύτερες σε βάθος χρόνου, αφού εκείνη την εποχή ο πληθυσμός της ευρύτερης περιοχής ήταν πάνω από 1 δισεκατομμύριο. Στην πορεία ο αριθμός των όπλων μειώθηκε, ωστόσο φαίνεται ότι ο κίνδυνος για τον πυρηνικό ανταγωνισμό επιστρέφει, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.