Τραμπ - Ερντογάν: Τετ α τετ με σκοτεινό παρασκήνιο

Με τα σημερινά δεδοµένα -διότι µε τον πρόεδρο της Αµερικής δεν γνωρίζει κανείς τι θα ξηµερώσει- την Τετάρτη (13 Νοεµβρίου) θα πραγµατοποιηθεί η συνάντηση του Τραµπ µε τον πρόεδρο της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν. Αυτή η επίσκεψη του Τούρκου «σουλτάνου» συµβαίνει σε µία περίοδο που χαρακτηρίζεται ως η πιο δύσκολη για τις αµερικανοτουρκικές σχέσεις. Ανεξάρτητα από τους όποιους ισχυρισµούς του κ. Τραµπ για τη «φιλία» του µε τον Ερντογάν, η πραγµατικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Οι σχέσεις έχουν φτάσει εκεί που δεν πάει άλλο, και πέραν του ναδίρ, και υπογείως διεξάγεται ένας πόλεµος επιρροής γύρω από την Τουρκία µεταξύ Αµερικανών και Ρώσων, τον οποίο µέχρι στιγµής κερδίζει η Μόσχα, διότι ο Τούρκος πρόεδρος επέλεξε στρατηγικά τη συνεργασία µε τον Βλαντιµίρ Πούτιν.

Ο κ. Τραµπ βρίσκεται σε µια κατάσταση άρνησης και δεν ακούει τα λογικά επιχειρήµατα των συνεργατών του, οι οποίοι στην πλειονότητά τους προειδοποιούν µε απόρρητα σηµειώµατα ότι ο Ερντογάν δεν είναι άνθρωπος εµπιστοσύνης. Αλλωστε το αποδεικνύει καθηµερινά. Εχει βρει τον τρόπο να εξαναγκάζει τον Αµερικανό οµόλογό του και να λαµβάνει αποφάσεις οι οποίες καταλήγουν πάντα υπέρ της Τουρκίας.

Είναι αρκετοί οι πολιτικοί, οι δηµοσιογράφοι και οι ερευνητές που αναζητούν την πραγµατικότητα πίσω από αυτήν τη στάση του κ. Τραµπ, η οποία δεν έχει καµία λογική. Οποιος έχει τον χρόνο να µελετήσει και να αναλύσει όλα τα δεδοµένα και τον τρόπο αντίδρασης του Αµερικανού προέδρου κάθε φορά που συνοµιλεί µε τον Ερντογάν, αντιλαµβάνεται εύκολα τους λόγους για τους οποίους ο Τούρκος ηγέτης έχει πάντα το «πάνω χέρι» σε αυτή την ανάρµοστη σχέση.

• Η πρώτη σκέψη στο µυαλό όσων ερευνούν είναι τα προεδρικά οικονοµικά συµφέροντα.
• Η δεύτερη σκέψη έχει να κάνει µε την επίσκεψη ή τις επισκέψεις (;) του κ. Τραµπ στην Τουρκία. Εσχάτως, ερευνάται από τους ∆ηµοκρατικούς και τους δηµοσιογράφους η δράση του Τζάρεντ Κούσνερ, γαµπρού του κ. Τραµπ και συζύγου της αγαπηµένης θυγατέρας του προέδρου των ΗΠΑ, Ιβάνκα. Μελετώντας µε προσοχή το θέµα, διότι έχουµε να κάνουµε µερικές φορές και µε ψευδείς «ειδήσεις», φαίνεται ότι ο κ. Κούσνερ διέπραξε κάποια λάθη σε ό,τι αφορά τη Σαουδική Αραβία, που τα γνωρίζει η Τουρκία. Εάν ισχύουν αυτά τα λάθη και εάν όντως η Τουρκία έχει τις αποδείξεις, τότε το σταυρόλεξο λύνεται στο δευτερόλεπτο.

Σηµειώνω ότι ο Λευκός Οίκος διέψευσε ότι ισχύουν αυτές οι πληροφορίες που αφορούν τη δολοφονία του δηµοσιογράφου Τζαµάλ Κασόγκι. Οµως, το ερώτηµα αν ο γαµπρός του κ. Τραµπ έδωσε στον πρίγκιπα της Σαουδικής Αραβίας, Σαλµάν, το «ΟΚ» για τη δολοφονία του Κασόγκι παραµένει «ζωντανό». Και ειδικά η πληροφορία ότι οι Τούρκοι υπέκλεψαν τη συνοµιλία του Κούσνερ µε τον Σαλµάν. Και από τότε, όπως αντιλαµβάνεται ο καθένας, εκβιάζουν τον πρόεδρο Τραµπ. Και ίχνος αλήθειας να έχει αυτή η πληροφορία, είναι η Αµερική που έχει το µεγαλύτερο πρόβληµα. Οχι η οικογένεια του Τραµπ.

Διότι είναι η αµερικανική υπερδύναµη που καταστρέφεται και ρεζιλεύεται. Η προεδρική «φαµίλια» θα έρθει και θα παρέλθει και θα την ξεχάσουν σιγά σιγά οι Αµερικανοί, αν και οι συνέπειες των πράξεών της θα χτυπήσουν και το «ίµατζ» της χώρας αλλά και τις στρατιωτικές της ικανότητες. ∆εν είναι λίγο να έχει τη δυνατότητα ένας ξένος ηγέτης, όπως ο επικίνδυνος Ερντογάν, να επιβάλλει ό,τι του κάνει κέφι, επειδή έχει τον τρόπο -είτε διά εκβιασµού είτε µέσω άλλου τρόπου-, στον πρόεδρο της Αµερικής. Εχει σηµασία ότι η πολύ µεγάλη αλλαγή του Αµερικανού προέδρου έναντι του Ερντογάν γίνεται όταν αρχίζουν να συναντώνται οι γαµπροί. Η επίσκεψη του κ. Κούσνερ στην Τουρκία, στις 27 Φεβρουαρίου 2019, «τσιµέντωσε» τις σχέσεις του µε τον Μπεράτ Αλµπαϊράκ.

Τον Απρίλιο του παρόντος έτους, ο κ. Κούσνερ πήρε από το χέρι τον γαµπρό του Ερντογάν, που είναι παντρεµένος µε µία εκ των θυγατέρων του κ. Ερντογάν, και τον οδήγησε στο Οβάλ Γραφείο για να συναντήσει τον κ. Τραµπ. Ποιος ξέρει τι πραγµατικά ειπώθηκε και στις δύο συναντήσεις. Αλλά αν µιλούν οι πράξεις και τα έργα του Αµερικανού προέδρου, µπορούµε να υποθέσουµε ότι συζητήθηκαν και «υπογράφηκαν» συµφωνίες…

Η συνάντηση της Τετάρτης -εάν όλα µέχρι τότε προχωρήσουν θετικά- ευνοεί τον κ. Ερντογάν, ο οποίος έρχεται σε µια «θυµωµένη» πόλη για τον ίδιο και την Τουρκία. Οι Αµερικανοί βουλευτές και γερουσιαστές στην πλειοψηφία τους έχουν αποστασιοποιηθεί απο οτιδήποτε τουρκικό και ο Τούρκος πρόεδρος θα δυσκολευθεί να βρει πρόθυµους να τον συναντήσουν. Από την άλλη πλευρά, τον έχουν καταδικάσει µε τον πιο επίσηµο τρόπο για τα εγκλήµατά του εναντίον των Κούρδων. Ο κ. Ερντογάν, λόγω βασικά της σχέσης του µε τον κ. Τραµπ, δεν φοβάται τη Βουλή και τη Γερουσία. Και αυτό θα είναι το µοιραίο λάθος του. Τα ίδια έλεγαν και οι τότε Τούρκοι ηγέτες την εποχή των προσπαθειών για την επιβολή του εµπάργκο στην Τουρκία, τη δεκαετία του ’70. Δεν το πίστευε κανείς, αλλά έγινε πράξη. Το ίδιο θα µπορούσε να συµβεί και τώρα…