Ακολουθώντας τα ίχνη των Μαρξ, Ένγκελς και Λένιν στις Βρυξέλλες (pics)

Τα ίχνη των Μαρξ, Ένγκελς και Λένιν στις Βρυξέλλες αναζήτησαν χθες μέλη της ΚΝΕ. Συνοδευόμενα από μέλη και στελέχη της Κομματικής Οργάνωσης Βελγίου του ΚΚΕ, της ΚΝΕ Βελγίου, αλλά και μη μέλη που απλώς ήθελαν να ενημερωθούν για το διαφορετικό «πρόσωπο» της «ευρωπαϊκής καρδιάς της Ευρώπης», περπάτησαν σε δρόμους, στους οποίους είχαν κινηθεί οι τρεις κορυφαίοι θεωρητικοί και επαναστάτες πάνω από έναν αιώνα πριν.

Ήταν η πρώτη από τις τριήμερες εκδηλώσεις της ΚΝΕ στις Βρυξέλλες ενάντια στον αντικομμουνισμό της ΕΕ, ειδικά έτσι όπως εκφράστηκε πρόσφατα μέσα από ψήφισμα που «πέρασε» στο Ευρωκοινοβούλιο, το οποίο εξίσωνε τον κομμουνισμό με τον ναζισμό. Το τριήμερο θα ολοκληρωθεί αύριο Δευτέρα, με εκδήλωση στο Ευρωκοινοβούλιο με θέμα «Η αλήθεια για το σοσιαλισμό και ο αντικομμουνισμός της ΕΕ», με ομιλητή τον Νίκο Αμπατιέλο, Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ, και συντονιστή τον Κώστα Παπαδάκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ευρωβουλευτή του Κόμματος.

«Συμπληρώθηκαν πριν από λίγο καιρό τα 102 χρόνια από την Οκτωβριανή επανάσταση και είχαμε και πρόσφατα τα 100 χρόνια από την ίδρυση της Κομμουνιστικής Διεθνούς Νέων. Η ΕΕ έχει ως επίσημη ιδεολογία την εξίσωση του φασισμού με τον κομμουνισμό κάτω από την ομπρέλα των δήθεν ολοκληρωτικών καθεστώτων. Εμείς με αφορμή και αυτές τις επετείους και το αντικομμουνιστικό ψήφισμα στο Ευρωκοινοβούλιο, αποφασίσαμε να πάρουμε αυτήν την πρωτοβουλία εδώ, στην πόλη που φιλοξενεί τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, για να δώσουμε το στίγμα μας ως μια νεολαία που αντιδρά στη χώρα της αλλά και στην Ευρώπη συνολικά», δήλωσε στο www.ethnos.gr ο Πασχάλης Καγιάνης, μέλος του κεντρικού συμβουλίου της ΚΝΕ.

Η ξενάγηση συμπεριλάμβανε τέσσερις «σταθμούς», όπου έζησαν και κινήθηκαν οι Μαρξ, Ένγκελς και Λένιν. Ένας από αυτούς ήταν και η Λεωφόρος Στάλινγκραντ, εκεί που υπήρξε παλιότερα το γραφείο του Κομμουνιστικού Κόμματος Βελγίου. Είναι εκεί που πριν από λίγο καιρό ο χρυσαυγίτης υπόδικος ευρωβουλευτής Γ. Λαγός ζήτησε προκλητικά τη μετονομασία της λεωφόρου. 

Στον περίπατο παραβρέθηκε και ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Λευτέρης Νικολάου – Αλαβάνος. «Σχεδόν 30 χρόνια μετά τις ανατροπές του Σοσιαλισμού, η ΕΕ  δε χάνει από την προσοχή της το να συνεχίσει να λοιδορεί τον σοσιαλισμό που οικοδομήθηκε, να προσπαθεί να ξαναγράψει την ιστορία, να προσπαθεί να πείσει τους λαούς ότι ο καπιταλισμός είναι μονόδρομος. Κάτι που αποδεικνύει ότι σε αυτά τα 30 χρόνια δεν άλλαξε τίποτα για τους εργαζόμενους και τους λαούς του κόσμου που ζουν στις καπιταλιστικές χώρες. Αντίθετα, εντάθηκε η εκμετάλλευση, διαλύθηκαν όλα τα αποτελέσματα των αγώνων που είχαν με πολύ σκληρό τρόπο κατακτήσει οι εργαζόμενοι όλων των χωρών. Κάθε μέρα, ακόμη περισσότερο, εκφράζονται ισχυρές αντιθέσεις μεταξύ των ισχυρών καπιταλιστικών δυνάμεων, που μπορούν σε οποιαδήποτε στιγμή να εξελιχθούν σε στρατιωτικές αντιπαραθέσεις που ξανά θα κληθούν να πληρώσουν οι λαοί της Ευρώπης και του κόσμου», δήλωσε ο ευρωβουλευτής.

«Άρα λοιπόν εμείς θέλουμε να αναδείξουμε ότι τέτοιου είδους ψηφίσματα έχουν ένα και μόνο σκοπό: να θολώσουν το κριτήριο των εργαζομένων, να κλείσουν τα μάτια στους λαούς, να μην επιλέξουν την πραγματικά εναλλακτική λύση που υπάρχει στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, που είναι η οικοδόμηση μιας κοινωνίας που θα εξυπηρετεί τις δικές τους ανάγκες με την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, παίρνοντας την οικονομία στα δικά τους χέρια. Προσπαθούν να ποινικοποιήσουν στη συνείδηση των λαών τον κομμουνισμό, να τον ταυτίσουν με τον φασισμό και το ναζισμό, με την πιο ακραία έκφανση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας», τόνισε ο Λευτέρης Νικολάου-Αλαβάνος.

«Όμως εμείς γνωρίζουμε, είναι βαθιά ριζωμένη η ιστορία στους εργαζόμενους και στους λαούς της Ευρώπης, έχει βαθιές ρίζες το επαναστατικό, το εργατικό κίνημα, δεν μπορεί να ξαναγραφτεί η ιστορία με ψηφίσματα. Ο,τι γράφτηκε με το αίμα των λαών, δεν μπορεί να ξαναγραφτεί με το βρόμικο μελάνι τους», συμπλήρωσε.

ΟΙ 4 σταθμοί του Μαρξισμού στις Βρυξέλλες

1. Η ξενάγηση ξεκίνησε από την οδό Jean d’ Ardenne 50 (rue d’ Orleans 42 την εποχή του Μαρξ).

Όπως μας ενημέρωσαν οι «ξεναγοί» μας, εκεί ήταν χτισμένο το οίκημα της οικογένειας Μαρξ για την περίοδο Οκτώβρης 1846-Φλεβάρης 1848. Μια πλάκα τοποθετημένη στο σημείο θυμίζει την έντονη συγγραφική δραστηριότητα του Μαρξ σε συνεργασία με τον Ένγκελς εκείνα τα χρόνια.

Σελίδες από έργα ορόσημα του μαρξισμού γράφτηκαν πρώτη φορά σε εκείνο το σπίτι, όπως «Η αθλιότητα της Φιλοσοφίας» και φυσικά το «Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος».

2. Δεύτερος σταθμός ήταν το maison du peuple του Saint-Gilles, το μέρος όπου ο Λένιν βρέθηκε στις αρχές του 1914 για το 4ο Συνέδριο των σοσιαλδημοκρατών της Λετονίας ως αντιπρόσωπος του ΣΔΕΚΡ (Σοσιαλδημοκρατικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας).

Με την ευκαιρία της επίσκεψης στο συγκεκριμένο σημείο η υπεύθυνη ξεναγός έδωσε χρήσιμες ιστορικές πληροφορίες για το θεσμό των maisons du peuple που ήταν ευρέως διαδεδομένος στο Βέλγιο. Επρόκειτο για χώρους συγκέντρωσης της εργατικής τάξης που λειτουργούσαν υπό την επίβλεψη των Συνδικάτων. Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στο 2ο Συνέδριο του ΣΔΕΚΡ (1903) που πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες και στο Λονδίνο και το οποίο έληξε με επικράτηση των θέσεων του Λένιν. Έτσι το Βέλγιο και η πρωτεύουσα του συνδέθηκαν ιστορικά με την ίδρυση του πρώτου επαναστατικού κόμματος Νέου Τύπου.

3. Η Λεωφόρος του Στάλινγκραντ ήταν ο τρίτος σταθμός του περιπάτου. Η ξεναγός εξήγησε ότι μετά τον πόλεμο, η βελγική αστική τάξη έδινε σε δρόμους τα ονόματα του Τσώρτσιλ, του Ντε Γκωλ κ.α. Ο βελγικός λαός, έχοντας νωπές τις μνήμες από την προσφορά των Σοβιετικών στην ήττα των Ναζί, αλλά και τις μνήμες από τη δική του αντίσταση με μπροστάρη το ΚΚ Βελγίου, επέβαλε την ονομασία Στάλινγκραντ στη Λεωφόρο.

«Αν κάτι άξιζε να μνημονευθεί περισσότερο τότε ήταν οι θυσίες των Σοβιετικών και αυτή η μεγάλη μάχη. Αυτό ακριβώς είναι που ενοχλεί την αστική τάξη και το πολιτικό της προσωπικό, γι' αυτό κιόλας πρόσφατα, με αφορμή το αντικομμουνιστικό ψήφισμα της ΕΕ, ο χρυσαυγίτης ναζιστής βουλευτής Λαγός ζήτησε προκλητικά τη μετονομασία της λεωφόρου», είπε η ξεναγός μας.

Το διάζωμα της Λεωφόρου επίσης φέρει το όνομα της Γερμανίδας επαναστάτριας Ρόζας Λούξεμπουργκ (Rosa Luxemburg Alle).

4. Τελευταία στάση: η πιο γνωστή πλατεία του Βελγίου, η Grande Place. Το λένε «Σπίτι του Κύκνου» και είναι ένα κτίριο με μακραίωνη ιστορία, που αποτέλεσε την έδρα του «Συνδέσμου Γερμανών Εργατών» που ίδρυσαν οι Μαρξ και Ένγκελς το 1846.

Μέσα από τον σύνδεσμο προώθησαν την επαναστατική θεωρία τους σε σύγκρουση με ρεφορμιστικά ρεύματα της εποχής.

Ήταν και από τους τελευταίους σταθμούς της πορείας των Μαρξ-Ένγκελς στο Βέλγιο. Το 1848 ο Μαρξ απελάθηκε από τη χώρα ενώ ήδη είχε συμβάλει καθοριστικά στην ίδρυση της «Ένωσης των Κομμουνιστών» (Λονδίνο 1847). Εκείνη την περίοδο προσπαθούσε να συνδεθεί με τις εργατικές εξεγέρσεις στο Παρίσι.

«Είναι η άγνωστη πλευρά της ιστορίας των Βρυξελλών που σήμερα πολλοί τη συνδέουν αποκλειστικά με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ των ιμπεριαλιστικών διακρατικών ενώσεων», θα τονίσει η «ξεναγός» μας. «Και αυτή η ευρωπαϊκή πόλη δείχνει ότι σε πολλές γωνιές της έχει κρυμμένο έναν ιστορικό θησαυρό από γεγονότα και συμπεράσματα που αφορούν την εργατική τάξη και την υπόθεση της, την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής κοινωνίας».

Μπροστά από το «Σπίτι του Κύκνου», στην γεμάτη από κόσμο Γκραν Πλας, τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ και της ΚΝΕ βροντοφώναξαν το σύνθημα «Ένας αιώνας αγώνες και θυσία, το ΚΚΕ στην πρωτοπορία».