ΕΕ: 170 δισ. τον χρόνο η φοροαποφυγή των εταιρειών - Πιο πολλά πληρώνουν οι υπάλληλοι

Πολυεθνικές επιχειρήσεις με έσοδα δισεκατομμυρίων πληρώνουν λιγότερους φόρους από τους υπαλλήλους τους. Μια μελέτη που παρουσιάστηκε αυτή την περίοδο στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός αυτό ακριβώς δείχνει: Τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης χάνουν 170 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως επειδή οι επιχειρήσεις και οι πλούσιοι καταφέρνουν να μην πληρώνουν φόρους.

Σκεφτείτε μόνο ότι το συνολικό έλλειμμα των μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι στα ύψη και, παρ’ όλα αυτά, υπολείπεται κατά 56 δισεκατομμύρια ευρώ από το ποσό στο οποίο υπολογίζεται η φοροαποφυγή. Την ίδια ώρα, η Ευρώπη ετοιμάζεται να επενδύσει δισεκατομμύρια επί δισεκατομμυρίων στην αποτροπή της κλιματικής αλλαγής, την εκπαίδευση, τη δημόσια υγεία και στα μέσα μεταφοράς.

Τα αποτελέσματα της μελέτης του Ινστιτούτου Οικονομικής Πολιτικής της Πολωνίας, που παρουσιάστηκε στο Νταβός, είναι σοκαριστικά: Τα κράτη-μέλη χάνουν κάθε χρόνο 170 δισεκατομμύρια ευρώ. Η φοροαποφυγή είναι ένα πολύπλοκο ζήτημα και αφορά πάρα πολλούς:

• 60 δισ. ευρώ από τα συνολικά- 170 δισ. ευρώ χάνονται επειδή γίνονται εικονικές μεταφορές και μεταβιβάσεις.
• 46 δισ. ευρώ χάνονται εξαιτίας της μεταφοράς πλούτου σε φορολογικούς παραδείσους
• 64 δισ. ευρώ χάνονται λόγω αποφυγής πληρωμής ΦΠΑ μέσω τριγωνικών συναλλαγών.

Και, φυσικά, η κατάσταση όσο πάει επιδεινώνεται. Η φορολόγηση των εσόδων στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης τις δύο τελευταίες δεκαετίες έχει πέσει -κατά μέσο όρο- από το 24% το 2000 στο 16% το 2017. Παράλληλα, μόνο έξι χώρες επωφελούνται από την φοροαποφυγή: το Βέλγιο, η Κύπρος, η Ιρλανδία, το Λουξεμβούργο, η Μάλτα και η Ολλανδία.

Πώς επιτυγχάνεται η φοροαποφυγή

Μια κοινή μέθοδος φοροαποφυγής είναι η μεταφορά, με κάποιον τρόπο, των εταιρικών κερδών σε φορολογικούς παραδείσους. Αυτό σημαίνει το εξής: Ακόμα και αν μια χώρα έχει, για παράδειγμα, έδρα και δραστηριοποιείται στη Γερμανία, μπορεί να μεταφέρει τα κέρδη της αλλού και να τύχει χαμηλότερης φορολόγησης.

Για να γίνει αυτό, ιδρύονται θυγατρικές σε χώρες με χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές. Οι θυγατρικές επιβαρύνουν τις μητρικές «προσφέροντας» υπερτιμημένες υπηρεσίες (π.χ. αμοιβές για «άδειες», συμβουλευτική, πνευματικά δικαιώματα για παροχή τεχνογνωσίας, προμήθειες πρώτων υλών κ.λπ.), με αποτέλεσμα τα κέρδη των μητρικών να μειώνονται, αφού τα αντλούν οι θυγατρικές. Ετσι, τα κράτη χάνουν δισεκατομμύρια ευρώ. Και, φυσικά, όλο αυτό γίνεται με τη βοήθεια εξειδικευμένων εταιρειών του χρηματοπιστωτικού τομέα.