Η Τουρκία κρύβει την οικονομική κρίση με «πολέμους»

Είναι πλέον στο πολιτικό DNA πολλών κρατών, αλλά κυρίως της Τουρκίας εδώ και δεκαετίες, όταν χρειάζεται να αποκρύψει ένα εσωτερικό πρόβλημα, να ανακαλύπτει «δράκους» που πρέπει να πολεμήσει. Συνήθης πολιτική τακτική, επιτυχημένη και αποδεκτή από την κοινή γνώμη της γείτονάς μας Τουρκίας.

Γι’ αυτό και δεν εκπλήσσει καθόλου το γεγονός ότι εδώ και ένα χρόνο τουλάχιστον, η πλειοψηφία μπορεί να γκρινιάζει ψιθυριστά, αλλά ουδόλως διαμαρτύρεται φωναχτά για τις υπέρογκες αυξήσεις στα καταναλωτικά αγαθά. Ίσα ίσα ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης στην Τουρκία σε θέματα άλλα από την τσέπη της σχεδόν πάντα πετυχαίνει. 

«Η τουρκική κυβέρνηση χρησιμοποιεί τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Συρία και τη Λιβύη για να αποφύγει την κριτική στη διαχείριση της οικονομίας της χώρας», σύμφωνα με τον Ιχσάν Τσαραλάν, της τουρκικής αριστερής εφημερίδας «Εβρενσέλ».

Αλλά αυτή η δικαιολογία, παρόλο που έχει καταντήσει πλέον τόσο απατηλή και αναμασημένη ρητορική, έχει χρησιμοποιηθεί και χρησιμοποιείται ακόμη από πολλές κυβερνήσεις στην Τουρκία για να κερδίσουν credit από την κοινή γνώμη.

Παρόλο που η Τουρκία δεν είναι επισήμως σε πόλεμο, έχει αναπτύξει δυνάμεις στη Λιβύη για να υποστηρίξει την αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ κυβέρνηση της Τρίπολης και στη Συρία για να σταματήσει την προέλαση των δυνάμεων του Άσαντ στον τελευταίο θύλακα των τζιχαντιστών στο Ιντλίμπ, χάνοντας ακόμη και στρατιώτες της σε αυτά τα δύο μέτωπα.

Ο Τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, περιγράφει συνεχώς την Τουρκία ως «χώρα σε κατάσταση πολέμου». Και αυτό αναπαράγεται και από τον κρατικό μηχανισμό, όταν βρίσκουν τα… σκούρα. Ο βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος, Ριζά Ποσατζί, όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με διαμαρτυρόμενους αγρότες σε ειδική κοινοβουλευτική επιτροπή για να συζητηθούν τα προβλήματα στη γεωργία χρησιμοποίησε το ίδιο επιχείρημα.

Οι αγρότες διαμαρτυρήθηκαν για την τρομερή καθίζηση που έχει υποστεί το εισόδημά τους από τις υψηλές τιμές των καυσίμων, των σπόρων, των φυτο-φαρμάκων και των λιπασμάτων, καθώς επίσης και για τα υψηλά επιτόκια των δανείων και τη μη χορήγηση των επιδοτήσεων, που έχει υποσχεθεί η κυβέρνηση.

«Δεν βλέπω κάτι που να δικαιολογεί αυτές τις υπερβολές. Η χώρα μας ζει έναν πόλεμο, όλα είναι στα ύψη. Ζητάω τη βοήθειά σας. Κάντε υπομονή σας παρακαλώ», δικαιολογήθηκε ο Τούρκος βουλευτής στους αγρότες.

Αυτό βεβαίως δεν είναι τίποτα άλλο παρά άλλη μία προσπάθεια της τουρκικής κυβέρνησης να φορτώνει το βάρος των πολέμων, στους οποίους η ίδια έχει εμπλακεί προς όφελός της, σε έναν λαό, που δεν αποφάσισε να στείλει στρατιώτες πουθενά.

«Το να ζητάς υπομονή είναι το ίδιο σαν να λες στους αγρότες σου ότι πρέπει να πληρώσουν περισσότερους φόρους και να χάσουν τις επιδοτήσεις, που τους έχει υποσχεθεί η κυβέρνηση, εξαιτίας ενός πολέμου που δεν έχουν αποφασίσει», γράφει ο Τούρκος αρθρογράφος, Ιχσάν Τσαραλάν.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της Ιστορίας, οι κυβερνώντες ελίτ έχουν χρησιμοποιήσει το ίδιο κόλπο για να αποκομίσουν οφέλη μέσω πολέμων, που ο λαός καλείται να πληρώσει στο τέλος και το οικονομικό και το ανθρώπινο κόστος.

Στο χαμηλότερο επίπεδο τα αποθέματα σε ξένο νόμισμα

Και την ίδια ώρα, η Κεντρική Τράπεζα της Τουρκίας ανακοινώνει δημοσίως ότι τα αποθέματά της σε ξένο νόμισμα έπεσαν στο χαμηλότερο επίπεδο εδώ και 8 μήνες, χωρίς ουσιαστικά κανένας από τους απλούς πολίτες και πάλι να αντιλαμβάνεται τη σημασία της ανακοίνωσης για την οικονομία της χώρας.

Τα μικτά αποθέματα, εκτός του χρυσού, έπεσαν στα $73 δις. στις 21 Φεβρουαρίου, ενώ τα καθαρά στα $34.5 δις., δηλ. λιγόστεψαν κατά $3.1 δις. μέσα σε μία εβδομάδα.

Αυτοί που διαμορφώνουν τη νομισματική πολιτική στην Τουρκία «συνεργάζονται» με τις κρατικές τράπεζες, διοχετεύοντάς τες με ρευστό, προκειμένου να συγκρατήσουν τη λίρα, η οποία δέχεται νέες πιέσεις εξαιτίας του πολέμου στη γειτονική Συρία, των ανησυχιών για τον κορωνοϊό και των περικοπών στα επιτόκια.