Τρόμος στην Ανατολική Μεσόγειο: Ο «μυστικός στρατός» του Ερντογάν σε Συρία και Λιβύη

Πρεπει να αποφασίσουν στην Ελλάδα, κυβέρνηση αλλά και αντιπολίτευση, να αντιμετωπίσουν την κατάσταση στο Αιγαίο ως είναι: Ως ένα ζήτημα υψίστης εθνικής απειλής και ασφάλειας. Ολα τα υπόλοιπα είναι κουβέντες του καφενέ και επικίνδυνη θεώρηση των πραγμάτων. Το λεγόμενο Μεταναστευτικό-Προσφυγικό έχει ξεφύγει από θέμα αλληλεγγύης σε ανθρώπους που κυνηγημένοι αναζητούν ένα ασφαλές μέρος  να συνεχίσουν τις ζωές τους, που επηρεάστηκαν από πολέμους, που τους επιβλήθηκαν σε ένα ζήτημα που απειλεί την κυριαρχία της χώρας.

Οσο πιο γρήγορα το καταλάβουν οι ηγέτες μας, όσο πιο γρήγορα λάβουν πραγματικά μέτρα, όσο πιο γρήγορα εντοπίσουν τους επικίνδυνους τζιχαντιστές που έστειλε «πακέτο» στην Ελλάδα ο πρόεδρος της Τουρκίας, τόσο το καλύτερο για τη χώρα. Θα σας πω τι δεν αντιλαμβάνονται οι Ελληνες πολιτικοί: Οτι αυτή η ιστορία του Μεταναστευτικού-Προσφυγικού είναι ύποπτη. Και μακριά από μένα οι εθνικιστικές βλακείες και οι χρυσαυγίτικοι εξτρεμισμοί. Αλλο οι ισχυρισμοί των «ψεκασμένων» εθνι κιστών και των αριστερών «νεοφιλελεύθερων» και άλλο η πραγματικότητα. Και δυστυχώς η πραγματικότητα είναι πολύ πιο σοβαρή απ’ ό,τι νομίζουν όλοι όσοι αντιμετώπισαν την εισβολή των μεταναστών, κυρίως από το Αφγανιστάν, που με μεθοδικότητα «πέρασε» στην Ελλάδα ο φρικτός Ταγίπ Ερντογάν .

Η αποκάλυψη

Ολα όσα παραθέτω παρακάτω και αφορούν τον «μυστικό στρατό» του προέδρου της Τουρκίας δεν τα αποκαλύψαμε εμείς, αλλά σοβαροί ξένοι δημοσιογράφοι που κάλυψαν τα τελευταία χρόνια, με κίνδυνο της ζωής τους, ξένοι γενναίοι δημοσιογράφοι αλλά και πολιτικοί όπως ο Εμανουέλ Μακρόν.

Η Τουρκία δεν χρησιμοποιεί στους πολέμους που η ίδια ξεκίνησε, στη Συρία και τη Λιβύη, μέλη των δικών της ενόπλων δυνάμεων. Οχι. Χρησιμοποιεί τρομοκράτες από τη Συρία που είχαν εκδηλωθεί εναντίον του προέδρου Αλ Ασαντ στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Υπάρχει κανείς στην κυβέρνηση ή την αντιπολίτευση που δεν το γνωρίζει αυτό; Αν υπάρχει έστω και ένας, τότε η χώρα -σε επίπεδο ασφάλειας- έχει σοβαρό πρόβλημα. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι οι Τούρκοι εκπαίδευσαν πέραν των 150 χιλιάδων τρομοκρατών από τη Συρία. Τους επέλεξαν από τα εκατομμύρια των προσφύγων και των μεταναστών που κατέφυγαν στην Τουρκία. Τους εκπαίδευσαν για να επιβάλουν την επιθετική πολιτική τους στην ευρύτερη γειτονιά μας. Και τους πληρώνουν, όπως αποκαλύφθηκε πρόσφατα.

Οσοι μάλιστα πάνε στη Λιβύη, λαμβάνουν 2.000 ευρώ τον μήνα! Στη Συρία και τη Λιβύη χρησιμοποιούν αυτούς τους τζιχαντιστές, οι οποίοι αναμείχθηκαν σε τρομακτικές και βίαιες ενέργειες εναντίον των Κούρδων της Συρίας αλλά και όσων τους αντιστάθηκαν στη χώρα αυτή και στη Λιβύη. Και οι Γάλλοι και οι Ρώσοι κατήγγειλαν αυτή την απαράδεκτη κατάσταση: της εξαγωγής δηλαδή -διότι περί αυτού πρόκειται- της τρομοκρατίας από την Τουρκία όχι μόνο στις γειτονικές χώρες αλλά και μέχρι τη Λιβύη. Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα αλλά και την Κύπρο, όπου η «εξαγωγή» τρομοκρατών γίνεται μέσω των κατεχόμενων εδαφών του νησιού, για το συγκεκριμένο αυτό θέμα επιβλήθηκε η σιωπή από τον φόβο προφανώς της πρόκλησης πανικού στους πολίτες.

Αλλά αυτή δεν είναι καλή στρατηγική και δεν την ακολουθεί καμία σοβαρή χώρα. Σε άλλα κράτη, και δεν αναφέρομαι μόνο στην Αμερική και τη Ρωσία, που διαθέτουν ισχυρές μυστικές υπηρεσίες, οι Αρχές ασφαλείας κάνουν καλά τη δουλειά τους, αν και δεν είναι εύκολο να εντοπίσει κανείς όλους τους πιθανούς τρομοκράτες-τζιχαντιστές. Τους συλλαμβάνουν, διότι ακολουθούν τη θεωρία που ίσως δεν μας αρέσει, ότι στον πόλεμο για την εθνική ασφάλεια μερικές χώρες κάνουν πέρα ακόμα και τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Και αυτό συμβαίνει και στις χώρες που πραγματικά έχουν αποδείξει ότι σέβονται τα δικαιώματα των πολιτών. Το μεγάλο δίλημμα πάντα είναι η προστασία του συνόλου και της πλειονότητας των πολιτών. Οχι των πιθανών τρομοκρατών. 

Οι Αρχές, υπό τον υπουργό Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, προσπαθούν να εντοπίσουν τους «απεσταλμένους» του Ταγίπ Ερντογάν. Στο μυαλό πολλών αξιωματούχων εθνικής ασφάλειας το γεγονός είναι γεγονός. Δεν μπορεί να περιγραφεί διαφορετικά: η κατοχική δύναμη της Τουρκίας χρησιμοποιεί τρομοκράτες που εκπαιδεύει η ίδια, για να δημιουργήσει προβλήματα στις χώρες που θεωρεί εχθρούς. Στον κατάλογο η Ελλάδα και η Κύπρος είναι οι πρώτοι στόχοι. Και είναι πραγματικά ενοχλητικό το γεγονός ότι οι Ελληνες πολιτικοί, είτε στην κυβέρνηση είτε στην αντιπολίτευση, δεν αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα το θέμα. Εκτός αν μας εκπλήξουν…

Το τελευταίο διάστημα έχουν κατατεθεί πολλές προτάσεις για την αντιμετώπιση του Μεταναστευτικού-Προσφυγικού. Οι αντιδράσεις και το σκηνικό «πολέμου» στα ακριτικά νησιά δείχνουν πως δεν υπάρχει ομοφωνία για την αντιμετώπισή του. Αλλά είναι γι’ αυτό που ψηφίζουν οι πολίτες τους πολιτικούς. Για να προσφέρουν τις καλύτερες λύσεις. Η Τουρκία, και γενικά οι απειλές της εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου, πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη και όχι με «κορώνες», όπως αυτές που ακούσαμε από πολιτικούς που πρεσβεύουν πάντα την υποχωρητικότητα. Ελεος πια… Τι μας λένε; Να δώσουμε στον Ερντογάν και τον Παρθενώνα για να… ησυχάσουμε;

Μελέτησα τις δηλώσεις και της κυρίας Ντόρας Μπακογιάννη και του Γεωργίου Παπανδρέου και άλλων θιασωτών της πολιτικής: ας δώσουμε λίγα για να κρατήσουμε πολλά. Αυτό προτιμούν; Δεν πρόκειται πια για αφέλεια. Είναι υποστηρικτές μιας πολιτικής που δεν «ηρεμεί» το θηρίο, αντίθετα το ερεθίζει περισσότερο. Η υποχωρητικότητα και ο φόβος απέναντι στην Τουρκία οδήγησαν τον Ερντογάν να πιστεύει ότι μπορεί να κερδίσει όλες τις διεκδικήσεις του, που προφανώς -επειδή οι νεοφιλελεύθεροι το ξεχνούν- μοιράζουν το Αιγαίο και την Κύπρο στα δύο. Αυτό θέλουμε; Ελπίζω πως όχι…