Guardian: Έτσι ξέφυγε ο κορονοϊός στην Ισπανία - Η λάθος εκτίμηση που στοιχίζει χιλιάδες νεκρούς

Σε σημερινό του άρθρο, ο βρετανικός Guardian επιχειρεί να αναλύσει και να καταλήξει στο ποιοι ήταν οι λάθος χειρισμοί που οδήγησαν την Ισπανία «σε μια από τις πιο σκοτεινές και δραματικές περιόδους της πρόσφατης Ιστορίας της», όπως χαρακτηριστικά σημειώνει, αναφορικά με την έξαρση του κορονοϊού στη χώρα. 

Ο συγγραφέας του άρθρου με τον τίτλο «Τι πήγε τόσο λάθος στην απάντηση της Ισπανίας στον κορονοϊό» εξηγεί πως η χώρα είχε ήδη το παράδειγμα της Κίνας, του Ιράν και της ευρωπαϊκής Ιταλίας, της χαρακτηριστικότερης, δηλαδή, περίπτωσης για το πώς και πόσο γρήγορα ο ιός μπορεί να εξαπλωθεί εντός ευρωπαϊκού εδάφους.

Ωστόσο, δεν μπορούμε να αποδώσουμε τη διασπορά του ιού στην Ισπανία στην εγγύτητα της χώρας με την Ιταλία. Κι αυτό γιατί, σε αντίθεση με τη Γαλλία, την Ελβετία, την Αυστρία, τη Σλοβενία, η Ισπανία συνορεύει με την Ιταλία. Αυτό, κατά συνέπεια, ίσως υποδεικνύει την πρώτη λάθος εκτίμηση της χώρας: ότι ο ιός είναι αρκετά μακριά, ότι υπάρχει χρόνος.  Είναι χαρακτηριστικό τι είχε δηλώσει στις 9 Φεβρουαρίου ο επικεφαλής των ιατρικών καταστάσεων έκτακτης ανάγκης: «Η Ισπανία θα έχει μόνο μερικά κρούσματα». Έξι εβδομάδες μετά, ανακοινώνει καθημερινά τον θάνατο εκατοντάδων ανθρώπων. Ήδη, το κατά κεφαλήν ποσοστό θνητότητας είναι τρεις φορές μεγαλύτερο του Ιράν και 40 φορές μεγαλύτερο από την Κίνα. 

Στις 19 Φεβρουαρίου, 2.500 οπαδοί της Βαλένθια συναντήθηκαν με περίπου 40.000 οπαδούς της Αταλάντα για έναν αγώνα Τσάμπιονς Λιγκ στο Μπέργκαμο, γεγονός που ο δήμαρχος της πόλης χαρακτηρίζει ως τη «βόμβα» που διέσπειρε τον ιό στη Λομβαρδία. Γυρνώντας στην Ισπανία, οι οπαδοί της ομάδας, οι δημοσιογράφοι που κάλυψαν τον αγώνα από κοντά και οι παίκτες της Βαλένθια ήταν οι πρώτοι που νόσησαν από τον κορονοϊό. 

Από εκεί κι έπειτα, ο ιός εξαπλώθηκε μέσα από τις αγαπημένες συνήθειες των Ισπανών: βόλτες, αγκαλιές, φιλιά, ενώ στις 8 Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, μόλις μία εβδομάδα προτού η χώρα αποφασίσει να περάσει σε lockdown, χιλιάδες κατέβηκαν στους δρόμους ενώ τρεις ημέρες αργότερα, άλλοι 3.000 οπαδοί της Ατλέτικο πέταξαν στο Λίβερπουλ για έναν ακόμη αγώνα Τσάμπιονς Λιγκ. 

Τα παραπάνω αποδεικνύουν, σύμφωνα με το δημοσίευμα, ότι η κυβέρνηση του Πέδρο Σάντσεθ αντέδρασε αργοπορημένα και αδέξια. Η χώρα έχει βασικές ελλείψεις σε αναπνευστήρες και προστατευτικό ρουχισμό για τους γιατρούς. Οι Κινέζοι μετατράπηκαν από «κακοί» σε «σωτήρες» αφού δωρίζουν στη χώρα εξοπλισμό και διαγνωστικά τεστ, για πολλά από τα οποία μεσολάβησε η κινεζική κοινότητα της Ισπανίας, η οποία αναγκάστηκε να κλείσει τα μαγαζιά της και να απομονωθεί, φοβούμενη ρατσιστικές αντιδράσεις μερίδας Ισπανών. 

Η κρίση του κορονοϊού έφερε επίσης στην επιφάνεια τα σοβαρά λάθη στο σύστημα πρόνοιας της χώρας, όταν στρατιώτες ήρθαν αντιμέτωποι με νεκρούς ηλικιωμένους στα κρεβάτια τους, εγκαταλελειμμένους σε γηροκομεία, στα οποία σε πολλές περιπτώσεις το μηνιαίο κόστος φιλοξενίας ανέρχεται σε έως και 9.000 ευρώ. 

Στο τέλος, το άρθρο προβλέπει πως όταν όλο αυτό τελειώσει, η Ισπανία θα είναι εξαιρετικά ευάλωτη, εκτιμώντας πως η οικονομία της θα επιστρέψει στα επίπεδα του 2008, όταν «έσκασε» η κρίση και η ανεργία της χώρας ανήλθε στο 27% ενώ ο λαός δεν είναι διατεθειμένος να δεχτεί τις «λύσεις» του τότε, όπως λιτότητα, απώλεια εργασίας, μείωση μισθών. Ο οικονομολόγος Toni Roldán εκτιμά ότι η χώρα θα χρειαστεί δάνειο από τον ESM ύψους 200 δισ. ευρώ. Μέχρι τότε, η Ισπανία πρέπει πρώτα να αντιμετωπίσει τον κορονοϊό. Ίσως, τα χειρότερα να είναι ακόμη μπροστά.