Δρ Σπυρίδων Μιχαλάκης: Ένας Έλληνας πίσω από τους υπερήρωες του Χόλιγουντ

Ο καθηγητής από τα Σπάτα µιλά για το πέρασµά του στη βιοµηχανία του θεάµατος, τις φιλίες µε διάσηµους ηθοποιούς και αποκαλύπτει τα σχέδιά του να φέρει εταιρείες στην Ελλάδα

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 7 λεπτά ┋

Ως υπερήρωας ονόµατι «Ant-Man» (άνθρωπος- µυρµήγκι) o ηθοποιός Πολ Ραντ εµφανίζεται στην οµώνυµη ταινία της Marvel να συρρικνώνεται σε υποατοµικό επίπεδο, µπαίνοντας στο λεγόµενο «κβαντικό βασίλειο» για να φέρει εις πέρας την αποστολή του. Χωρίς τη συµβολή του φυσικού δρος Σπυρίδωνος Μιχαλάκη κανένα από τα σενάρια των blockbusters, την επιστήµη των οποίων του εµπιστεύονται πλέον οι µεγαλύτεροι παραγωγοί του Χόλιγουντ, δεν θα ήταν το ίδιο. Ο φυσικός και µαθηµατικός από τα Σπάτα είναι εδώ και χρόνια γνωστός στην Καλιφόρνια ως ο «επιστήµονας του Χόλιγουντ», αλλά στην πραγµατικότητα είναι πολύ περισσότερα από αυτό.

Ο 38χρονος καθηγητής και ερευνητής Κβαντικής Φυσικής στο Πανεπιστήµιο CalTech εξοµολογείται στο «Εθνος της Κυριακής» ότι σκοπός της ζωής του έχει γίνει πλέον να αλλάξει όχι µόνο το Χόλιγουντ, παντρεύοντας την επιστήµη µε τον κινηµατογράφο, αλλά και την πατρίδα του. Με εγχειρήµατα όπως του µηχανικού Κωστή Λάσκαρη µε την «Tesla Greece», όπως χαρακτηριστικά µας λέει, θέλει να φέρει στην Ελλάδα µεγάλες εταιρείες και, το σηµαντικότερο, τη νοοτροπία του «όλα είναι δυνατά». Και όλα αυτά καθώς ελπίζει να του απονεµηθεί στο µέλλον ένα... Νόµπελ Φυσικής για τη λύση του κβαντικού φαινοµένου Hall, που αποτελούσε έναν από τους 5 µεγαλύτερους άλυτους γρίφους της Φυσικής.

Αυτό που ξεχωρίζει την ελληνική ιδιοφυΐα από τους υπόλοιπους επιστήµονες είναι ότι δίνει ίση αξία στην επιστήµη και στο Χόλιγουντ. «Ισως το Χόλιγουντ να είναι και πιο σηµαντικό» αναφέρει στο «Εθνος της Κυριακής». «Και εµείς είδαµε κάτι σε µια ταινία και µπήκε το µικρόβιο µέσα µας. Γιατί είναι πολύ βαρετό το να είσαι επιστήµονας. Οι ταινίες σού δίνουν το κίνητρο να φτιάξεις πράγµατα για να σώσεις τον κόσµο» λέει ο Ελληνας επιστήµονας.

Μεγάλωσε με έργα του Σπίλμπεργκ

Η αγάπη του για την επιστήµη και τον κινηµατογράφο γεννήθηκε µέσα στο παιδικό δωµάτιό του στα Σπάτα. «Μεγάλωσα µε τις ταινίες του Σπίλµπεργκ και του Κάµερον» µας αφηγείται. Οταν, µαθητής του Κολλεγίου Αθηνών ακόµα, θυµάται ο ίδιος, επέστρεφε αργά το βράδυ στο σπίτι του έπειτα από προπονήσεις βόλεϊ, στίβου και από τη Μαθηµατική Εταιρεία, µελετούσε για το σχολείο του και στη 1 ή και στις 2 µετά τα µεσάνυχτα συνήθιζε να βλέπει ταινίες στο αθόρυβο την ώρα που η οικογένειά του κοιµόταν. Τελειώνοντας το σχολείο έφυγε, όπως και οι δύο αδελφοί του, στις ΗΠΑ για να σπουδάσει υπολογιστές και µαθηµατικά στο ΜΙΤ, ενώ πήρε το διδακτορικό του στο UC Davis.

Η αγάπη του για τον κινηµατογράφο θα καθόριζε ξανά την επιστηµονική του ρότα – φανατικός της σειράς «Star Trek» και, άρα, εξοικειωµένος µε την ιδέα της «τηλεµεταφοράς», δέχθηκε αµέσως την πρόταση του συµβούλου του στο διδακτορικό να εργαστούν πάνω στην κβαντική τηλεµεταφορά. «Το Star Trek ήταν ο λόγος που άλλαξα την πορεία της καριέρας µου από Βιολογία και Μαθηµατικά σε Φυσική και Μαθηµατικά», ανέφερε ο δρ Μιχαλάκης στο «Εθνος της Κυριακής», τονίζοντας ότι είναι σηµαντικό να υπάρχει «σωστή επιστήµη» στις ταινίες:

«Τα πιο ενδιαφέροντα σενάρια έχουν να κάνουν µε επιστήµη που δεν έχει υλοποιηθεί ακόµα, αλλά βασίζονται σε σωστή επιστήµη και σε βοηθούν να καταλάβεις τι είναι δυνατόν. Η επιστήµη που έβαλα στα “Ant-Man” είναι σωστή, αλλά έχω τον δικό µου τρόπο να την κάνω και ενδιαφέρουσα. Σκέφτοµαι πάντα αν εγώ θα την απολαύσω προσωπικά».

Η πρώτη γνωριµία του µε τον Πολ Ραντ και τον σκηνοθέτη Πέιτον Ριντ για την πρώτη ταινία «Ant-Man» (2015) έγινε στην Ατλάντα το 2014, µόλις µία εβδοµάδα πριν ξεκινήσουν τα γυρίσµατα. Το «σεµινάριο» Φυσικής που τους έκανε τους ενθουσίασε τόσο που τελευταία στιγµή άλλαξαν µεγάλα κοµµάτια του σεναρίου της ταινίας. «Στην επόµενη ταινία (“Ant-Man and the Wasp” - 2018) µε κάλεσαν στα Marvel Studios έξι µήνες πριν από τα γυρίσµατα.

Ήταν µεγάλη επιτυχία αυτό, γιατί µέχρι τότε τους λίγους επιστήµονες τους έφερναν στο τραπέζι µία εβδοµάδα πριν για να αλλάξουν ορισµένες λέξεις χωρίς να καταλαβαίνουν τι σηµαίνουν, εγώ είµαι η εξαίρεση» αναφέρει στο «Εθνος της Κυριακής» ο Ελληνας επιστήµονας. «Αυτό θέλω να αλλάξω στο Χόλιγουντ, να υπάρχει επιστηµονικός σύµβουλος σε κάθε ταινία» τονίζει. «Μετά την αρχική µας συνάντηση µου έστειλαν το σενάριο, κάτι που η Marvel δεν κάνει ποτέ. Το καλοκαίρι του 2017 έγραφα µέρος του σεναρίου... από παραλία της Σαντορίνης» θυµάται ο δρ Μιχαλάκης.

«Είχαν ενσωµατώσει ιδέες µου και στη συνέχεια άλλαξα πολλές ατάκες του Πολ Ραντ, του Μάικλ Νταγκλας και του Λόρενς Φίσµπερν. Ενιωσα πολύ ωραία που ο ηθοποιός είπε κάτι ακριβώς όπως το είπε ο επιστήµονας, δεν το είχα ξαναδεί». Σε δύο µήνες στη µεγάλη οθόνη στις ΗΠΑ αναµένεται η πρεµιέρα της νέας ταινίας «Captain Marvel», όπου είχε βοηθήσει τη σεναριογράφο να συνδέσει την κβαντοµηχανική µε τις δυνάµεις της υπερηρωίδας και τον χώρο και τον χρόνο.

Ο Σπύρος Μιχαλάκης είναι το πρώτο όνοµα που έρχεται στο µυαλό των δηµιουργών όταν καλούνται να χειριστούν θέµατα Φυσικής στα κινηµατογραφικά σενάρια. Η µεγάλη φήµη που έχει αποκτήσει και οι φιλίες του µε celebrities, όπως ο Κιάνου Ριβς, του έχουν προσφέρει σηµαντικές διασυνδέσεις µε άτοµα του επιχειρηµατικού κόσµου, τις οποίες, όπως µας εξοµολογείται, θέλει να αξιοποιήσει για να βοηθήσει την Ελλάδα. «Γι’ αυτό κάνω όλες αυτές τις γνωριµίες εδώ πέρα, για να κερδίσω την εµπιστοσύνη παραγόντων, δισεκατοµµυριούχων, δηµιουργών και να τους πω να πάµε και στην Ελλάδα.

Το πιο σηµαντικό είναι να φέρω τη νοοτροπία του “τα πάντα είναι δυνατά”. Πρέπει να βρεις το κίνητρο και να ξέρεις πώς να εργάζεσαι και να µετατρέψεις τη σκληρή σε έξυπνη εργασία» δηλώνει ο δρ Μιχαλάκης, ο οποίος εκτός από επιστήµονας είναι και επιχειρηµατίας – έχει τη δική του εταιρεία creative consulting, ενώ έχει συνιδρύσει και εταιρεία µόδας για «σπασίκλες». Μια τεράστια επιτυχία για την οποία είναι γνωστός στην επιστηµονική κοινότητα είναι η επίλυση του γρίφου του κβαντικού φαινοµένου Hall (Quantum Hall Effect) το 2009, το πρώτο κβαντικό πρόβληµα που φαίνεται µε γυµνό µάτι, για την έρευνα του οποίου έχουν απονεµηθεί γύρω στα επτά µε οκτώ Νόµπελ Φυσικής µετά το 1985.

Όµως, όπως µας αφηγείται ο ίδιος, ο «Γολγοθάς» για τον Ελληνα επιστήµονα ξεκίνησε µετά τη λύση του. Πέρασαν έξι χρόνια για να δηµοσιευθεί η έρευνά του στην κορυφαία επιθεώρηση (όπως µας λέει «κανείς δεν µπορούσε να καταλάβει όλη τη λύση») και µόλις πέρυσι αφαιρέθηκε από µια λίστα του Πανεπιστηµίου Πρίνστον µε τους άλυτους γρίφους της χιλιετίας. «Ακόµα δεν έχουν κατανοήσει τη λύση, ίσως κάποια στιγµή αν την καταλάβουν να έρθει και το Νόµπελ» λέει ο δρ Μιχαλάκης στο «Εθνος της Κυριακής».

Διαβάστε ακόμη