ΗΠΑ: Εγκληματικές αμέλειες που θυμίζουν Ελλάδα - Δεκάδες νεκροί σε αγωγούς ομβρίων υδάτων που ρουφούν ανθρώπους

Περάσαμε γρήγορα από την εποχή της φωτιάς στην εποχή του νερού. Αφήσαμε πίσω μας τις πυρκαγιές που πλήγωσαν βαθιά το ήδη άρρωστο κορμί της ελληνικής χλωρίδας και πανίδας και έχουμε μπει στην περίοδο που παρακολουθούμε τα sites των καιρικών προγνώσεων κοιτάζοντας με δέος... μην και μας πέσει ο ουρανός στο κεφάλι: Οι πλημμύρες μας κατατρύχουν και μια ψιχάλα αρκεί για να κατεβάσει καταιγίδα σκοτεινών αναμνήσεων από πνιγμένες πολιτείες.

Και απευχόμενοι μια νέα «Μάνδρα» τράβηξε το ενδιαφέρον μας ένα άρθρο που καταγράφει ζοφερή εικόνα από μια περισσότερο πλούσια χώρα από την «στο έλεος του Θεού» Ελλάδα και συνεπώς καλύτερα προετοιμασμένη για ακραία καιρικά φαινόμενα: Τις Ηνωμένες Πολιτείες! Κι αν όσα διαβάζουμε συμβαίνουν στη Μέκκα του Δυτικού Πολιτισμού, τι να περιμένουμε εμείς η… Βορειότερη χώρα της Αφρικής; Διαβάστε λοιπόν:

Τον έχασε μέσα από τα χέρια της!

Ήταν αρχές του Σεπτέμβρη όταν ο Ντάνους Ρέντι και η αρραβωνιαστικιά του, Κάβια Μάντλι, επέστρεφαν στο σπίτι τους από ένα εμπορικό κέντρο στο North Jersey όταν τα… απόνερα του τυφώνα Ida έκαναν την οδήγησή τους επικίνδυνη.
Η βροχή έπεφτε ραγδαία, ξεχειλίζοντας τους δρόμους με τόσο πολύ νερό, που τα αυτοκίνητα σταματούσαν και η αστυνομία έκλεινε την κυκλοφορία. Το ζευγάρι ένιωσε το αυτοκίνητο τους να παρασύρεται και το εγκατέλειψαν άμεσα. Αποφάσισαν να περπατήσουν για περισσότερη ασφάλεια. Πιάστηκαν χέρι-χέρι όταν αποφάσισαν να διασχίσουν μια πλημμυρισμένη έκταση για να φθάσουν σε ασφαλές σημείο στη  μέση του δρόμου. Τότε χάθηκε ο κόσμος μπροστά από τα μάτια τους!

Και οι δυο βρέθηκαν ξαφνικά κάτω από το νερό, και ένοιωσαν να τους απορροφά με δύναμη ένα μαύρο στόμιο που ρουφούσε τα πάντα.
Η Κάβια κατάφερε να πιαστεί από ένα κομμάτι σίδερο από το κιγκλίδωμα μιας γέφυρας, αλλά ο Ντάνους το μόνο που κατάφερε ήταν να σφίξει το χέρι της κοπέλας του, για να κρατηθεί από τα νερά που τον παράσερναν. Η Κάβια φώναξε για βοήθεια, καθώς προσπαθούσε να τραβήξει τον αρραβωνιαστικό της από τη δίνη. Ήταν αδύνατον όμως. Ο Ντάνους γρήγορα χάθηκε κάτω από το ορμητικό νερό. Η Κάβια έμεινε να σπαράζει κρατώντας το άδειο σακάκι του.

Ένας άνθρωπος στο δένδρο

Η αστυνομία του South Plainfield άρχισε γρήγορα να αναζητεί τον Ντάνους Ρέντι, που είχε απορροφηθεί από έναν σωλήνα αποχέτευσης ομβρίων υδάτων· έψαξαν εκεί που πίστευαν ότι θα μπορούσε να τον βγάλει το νερό, στην άλλη πλευρά του δρόμου. Η καρδιά της Κάβια άρχισε να χτυπάει δυνατά όταν άκουσε ότι εντόπισαν έναν άνδρα κρεμασμένο από ένα κλαδί δέντρου που καλούσε σε βοήθεια.
Δεν ήταν ο Ντάνους. Ήταν ένας 18χρονος, ο Κέβιν Ριβέρα, ο οποίος είχε επίσης απορροφηθεί από σωλήνα αποχέτευσης.
«Ήμουν ολόκληρος κάτω από το νερό», είπε αργότερα. «Δεν μπορούσα να πιαστώ από πουθενά για να κρατηθώ. Απλώς προστάτεψα το κεφάλι μου με τα χέρια και προσπάθησα να επιβιώσω, ώσπου βγήκα από την άλλη πλευρά του δρόμου».
Το πτώμα του Ντάνους βρέθηκε την επόμενη μέρα σε μια δασώδη περιοχή, αρκετά τετράγωνα μακριά από το σημείο όπου είχε χαθεί.
Κατά τη διάρκεια της ίδιας καταιγίδας, ακόμα τρεις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους με τον ίδιο τρόπο.

Δεκάδες περιπτώσεις απορρόφησης 

Δεν υπάρχει επίσημη καταμέτρηση για το πόσοι Αμερικανοί απορροφώνται από αποχετεύσεις στη διάρκεια καταιγίδων, από σωλήνες ή οχετούς κατά τη διάρκεια πλημμυρών, αλλά το έγκυρο ερευνητικό site ProPublica εντόπισε 35 τέτοιες περιπτώσεις από το 2015.
Από αυτούς τους ανθρώπους, οι 21 έχασαν τη ζωή τους και σχεδόν οι μισοί από αυτούς ήταν παιδιά! Δεκατρείς από τους θανάτους συνέβησαν μόνο τα τελευταία τρία χρόνια. Οι αριθμοί δεν αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα, καθώς οι αναφορές για θανάτους από πλημμύρες συχνά δεν παρέχουν λεπτομέρειες εκτός από το γεγονός ότι «κάποιος παρασύρθηκε από τα νερά».

Παρά τα κρούσματα τραγικών περιπτώσεων που καταγράφονται σε ολόκληρες τις ΗΠΑ εδώ και δεκαετίες, αλλά και την επιστημονική πρόβλεψη ότι η κλιματική αλλαγή θα επιδεινώσει (και) τις πλημμύρες, οι ομοσπονδιακές, πολιτειακές και τοπικές κυβερνητικές υπηρεσίες απέτυχαν να λάβουν απλά μέτρα για να αποτρέψουν τέτοιες τραγωδίες. Οι υπεύθυνοι δεν επιθεωρούν τα γερασμένα συστήματα αποχέτευσης ομβρίων υδάτων, για να επισημάνουν ανοίγματα που θα μπορούσαν να αποτελέσουν κίνδυνο και να τοποθετήσουν σχάρες για να αποτρέψουν την αναρρόφηση των ανθρώπων!
Το Εθνικό Ινστιτούτο για την Ασφάλεια και την Υγεία στην Εργασία, ένα σκέλος των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, συνέστησε τακτικούς ελέγχους, αλλά δεν έχει καμία εξουσία να υποχρεώσει τις πόλεις ή τις κομητείες να ακολουθήσουν τις συμβουλές του.
Εκδόθηκαν δύο εκθέσεις σχετικά με τους κινδύνους που εγκυμονούν οι αποχέτευσης κατά τη διάρκεια καταιγίδων μετά τους σχεδόν πανομοιότυπους θανάτους πυροσβεστών κατά τη διάρκεια διασώσεων από πλημμύρες. Ο πρώτος πέθανε το 2000, ο δεύτερος το 2015.

Είχε προειδοποιήσει, αλλά ποιος τον άκουσε;

Ένας άνδρας που «χάθηκε» την ίδια νύχτα με τον Ντάνους Ρέντι, στο Maplewood του Νιου Τζέρσεϊ, ήταν ανάμεσα σε ομάδα κατοίκων που είχαν προειδοποιήσει τους τοπικούς άρχοντες ότι ένας σωλήνας κοντά στα σπίτια τους ήταν επικίνδυνος. Ο άνδρας απορροφήθηκε στο μεγάλο άνοιγμα ενώ προσπαθούσε να καθαρίσει τα συντρίμμια στον κήπο του σπιτιού του! Το ίδιο βράδυ, στο Passaic του Νιου Τζέρσεϊ, δύο φοιτητές αναρροφήθηκαν στην ίδια αποχέτευση όπου, μόλις ένα χρόνο νωρίτερα, μια οδηγόςείχε παρασυρθεί από τα νερά, είχε ξεβραστεί σε ένα ποτάμι και επέζησε.

Τοπικοί και πολιτειακοί παράγοντες της κυβέρνησης αντέκρουσαν τις συστάσεις για τοποθέτηση σχαρών: Είναι δαπανηρή η εγκατάσταση, παγιδεύουν φερτά υλικά και μπορούν να επιδεινώσουν την κατάσταση από τις πλημμύρες, είπαν. Αλλά άλλοι ιθύνοντες - πολιτικόι και μηχανικοί - είπαν ότι αυτά τα προβλήματα μπορούν να ξεπεραστούν.
«Είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου», επισήμανε ο Ken MacKenzie, εκτελεστικός διευθυντής της περιφέρειας Mile High Flood του Ντένβερ, ο οποίος για χρόνια προσπαθεί να πείσει αξιωματούχους σε όλη τη χώρα για να εγκαταστήσουν σχάρες και να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Ο MacKenzie έχει τον δικό του αριθμό θανάτων από το 1996 έως το 2015 και έχει καταγεγραμμένες τουλάχιστον 20 χαμένες ζωές στη διάρκεια αυτής της περιόδου. «Είναι ένας κρυφός κίνδυνος σχεδόν σε κάθε κοινότητα. Και ναι, μπορεί να κοστίσει μερικές χιλιάδες δολάρια η αντιμετώπισή του, αλλά αξίζει τον κόπο για να μην πνιγεί ένα παιδί σε έναν οχετό», λέει.

Πολλά από αυτά τα συστήματα αποχέτευσης κατασκευάστηκαν πριν από δεκαετίες και έχουν σχεδιαστεί με βάση τα ιστορικά δεδομένα βροχοπτώσεων, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για να βοηθήσουν στην πρόβλεψη της χωρητικότητας των συστημάτων που θα μπορούσαν να χειριστούν. Αλλά ο Marouane Temimi, αναπληρωτής καθηγητής στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας Stevens που ερευνά τις βροχοπτώσεις και τις πλημμύρες, είπε ότι αυτές οι προβλέψεις βασίζονται σε μια λανθασμένη πρόγνωση: «Ότι το κλίμα θα συνεχίσει να συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο που συμπεριφέρεται εδώ και δεκαετίες», είπε. «Αν το κλίμα αλλάξει – και σ’ αυτό γινόμαστε μάρτυρες – τότε το παρελθόν δεν είναι πλέον καλός οδηγός για το μέλλον».

Η μικρή δεν πρόλαβε να βγει από το αυτοκίνητο

Στις 10 Ιουλίου κοντά στο Σεντ Λούις, η Ααλέια Κάρτερ και η οικογένειά της πήγαιναν στο σπίτι τους αφού είδαν την ταινία «Fast and Furious». Ήταν τα γενέθλια της Ααλέια. Είχε μόλις κλείσει τα 12. Υπήρχαν έντονες βροχές και καταιγίδες εκείνο το βράδυ καθώς η θεία της οδήγησε ένα μικρό SUV. Η έμπειρη οδηγός εντόπισε μια πλημμυρισμένη περιοχή στο δρόμο και έκανε να γυρίσει, αλλά ο άνεμος και η ολισθηρότητα του δρόμου έκαναν το αυτοκίνητο να γλιστρήσει κάτω από ένα ανάχωμα προς έναν οχετό ομβρίων υδάτων, που γέμιζε νερό.
Η Μπρίτζετ Κάρτερ, η μητέρα της Ααλέια , έπρεπε να σκεφτεί και να κινηθεί γρήγορα. Τα τρία παιδιά της - μεταξύ των οποίων η Σκάιλαρ, 8 χρονών και ο Κάρτερ 6 ετών - ήταν στο πίσω κάθισμα και το νερό άρχισε να ξεχύνεται στο αυτοκίνητο. «Η πρώτη μου κίνηση ήταν ενστικτοδώς να βγω από το αυτοκίνητο γιατί οι πόρτες δεν άνοιγαν», είπε η Μπρίτζετ.
Με σβελτάδα και αγωνία, όλα τα παιδιά βγήκαν από το όχημα και σκαρφάλωσαν στο καπό. Ενώ η Μπρίτζετ οδηγούσε τα δύο μικρότερα παιδιά της στον δρόμο που ήταν ασφαλής, η Ααλέια είχε μείνει στο όχημα. «Δεν πρόλαβα. Την παρέσυρε στην αποχέτευση. Το ρεύμα ήταν τόσο δυνατό», είπε αργότερα κλαίγοντας η μητέρα της.

Η Ααλέια, ένα χαρούμενο και αστείο παιδί που του άρεσε να κάνει βίντεο στο TikTok και συχνά βοηθούσε τη μαμά της να ετοιμάσει το δείπνο της, βρέθηκε λίγες ώρες αργότερα κάτω από ένα δέντρο, κοντά σε έναν κολπίσκο όπου εκβάλει ο σωλήνας αποχέτευσης. Είχε πνιγεί! Το Υπουργείο Μεταφορών του Μιζούρι είναι υπεύθυνο για την αποχέτευση που παρέσυρε την Ααλέια. Η απώλεια της μικρής Ααλέια ήταν τόσο αφόρητη που η Μπρίτζετ αποφάσισε να μετακομίσει με την οικογένειά της στο McKinney του Τέξας: «Είναι δύσκολο», είπε με δάκρυα. Όλα μου θυμίζουν το μωρό μου».

Μια παλιά πονεμένη ιστορία

Οι κίνδυνοι που εγκυμονούν οι μεγάλοι σωλήνες και οι οχετοί για τους ανθρώπους κατά τη διάρκεια των πλημμυρών δεν είναι άγνωστοι στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Η υπηρεσία ασφάλειας πολιτών εξέδωσε μια σύσταση πριν από δύο δεκαετίες, που θα μπορούσε να είχε σώσει ζωές. Στις 17 Αυγούστου 2000, η πόλη πλημμύρισε από καταιγίδα. Ο πυροσβέστης Ρόμπερτ Κραμπ και ο συνάδελφός του έλαβαν ειδοποίηση ότι μια γυναίκα βρισκόταν σε κίνδυνο. Το νερό γύρω από τη γυναίκα είχε φθάσει στη μέση της. Οι πυροσβέστες δεν ήξεραν ότι στεκόταν στην άκρη ενός οχετού με 4 μέτρα νερό. Ο συνάδελφος του Κραμπ πήδηξε στο νερό για να σώσει τη γυναίκα και χάθηκε κάτω από την επιφάνεια τραβηγμένος από τον οχετό της αποχέτευσης. Ο Κραμπ, όταν είδε τον συνάδελφό του να χάνεται, πήδηξε και κατάφερε να τον ανασύρει με ασφάλεια.
Ενώ ο σύντροφός του προσπαθούσε να δέσει ένα σχοινί στη μέση του, για να επιχειρήσει άλλη μια διάσωση, ο Κραμπ ξαναβυθίστηκε στο νερό για να σώσει τη γυναίκα. Αναρροφήθηκε από το ανοιχτό σύστημα αποχέτευσης που έτρεχε κάτω από το δρόμο. Το πτώμα του βρέθηκε ώρες αργότερα, αρκετά τετράγωνα μακριά από το σημείο που χάθηκε.
Δεκαπέντε χρόνια μετά τον θάνατο του Κραμπ, ένας άλλος πυροσβέστης έχασε τη ζωή του αφού ρουφήχτηκε από έναν ανοιχτό σωλήνα αποχέτευσης κατά τη διάρκεια έντονων βροχοπτώσεων, αυτή τη φορά στο Claremore της Οκλαχόμα.

Η Κάβια Μάντλι δεν μένει πλέον στο New Jersey. Μετακόμισε στην περιοχή της Ατλάντα μετά τον θάνατο του αρραβωνιαστικού της. «Η ζωή μου πήγε ανάποδα από τότε», λέει. «Έπρεπε να απομακρυνθώ από αυτόν τον τόπο γιατί πραγματικά δεν μπορούσα να ζήσω πια εκεί». Κάθε μέρα, όταν ο Ντάνους γύριζε σπίτι από τη δουλειά, το σκυλί τους, ο Κους, έτρεχε προς την πόρτα και οι δυο τους έπαιζαν σαν παιδιά. «Μερικές φορές σκέφτομαι, «Είναι γύρω στις 5 η ώρα, ίσως γυρίσει σπίτι»...

Κι αν όλα τα πιο πάνω έχουν συμβεί στις ΗΠΑ, τι να περιμένουμε στην Ελλάδα των μπαζομένων ρεμάτων, τον φραγμένων αγωγών ομβρίων, της προχειρότητας και της εγκληματικής αμέλειας των αρμοδίων. Γιατί πάντα έπειτα από μια φυσική καταστροφή αβασάνιστα καταλήγουμε στο συμπέρασμα: Μόνο στην Ελλάδα γίνονται αυτά... Αλλά έλα που συμβαίνουν και στις καλύτερες χώρες... Όσο υπάρχουν άνθρωποι!