Κορέα, Βιετνάμ: Γιατί οι δυο πόλεμοι θυμίζουν τη σύρραξη στην Ουκρανία και τι ήταν αυτό που μας δίδαξαν και γρήγορα το ξεχάσαμε

Τι Ουκρανία, τι Κορέα, τι Βιετνάμ; Ίδιοι πόλεμοι, ίδιοι σκηνοθέτες, άλλοι πρωταγωνιστές…Τα διδάγματα, τα ξεχάσαμε γρήγορα.

Στις 7 Μαρτίου του 1951 δυνάμεις του ΟΗΕ στην Κορέα, επιτίθενται εναντίον κινεζικών στρατευμάτων. Μετά 20 έτη, στις 7 Μαρτίου του 1971 πάνω από χίλια αμερικανικά αεροπλάνα βομβαρδίζουν την Καμπότζη και το Λάος!
Κλίμα πολεμικό, θάνατος και προσφυγιά κι αβεβαιότητα κι αντάρα και οι μνήμες της Ιστορίας ξαναγυρίζουν.

Πόλεμος δεν ήταν μόνο ο Α’ Παγκόσμιος, ούτε ο Β’ Παγκόσμιος. Πόλεμο είχαμε και στη δεκαετία του ’50: «Ο Ξεχασμένος Πόλεμος» (μια σφήνα ανάμεσα στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Πόλεμο του Βιετνάμ), ήταν το όνομά του στα κατάστιχα της Ιστορίας και δεν ήταν άλλος από τον πόλεμο της Κορέας. Κι εκεί, όπως και λίγα χρόνια μετά στο Βιετνάμ, θεωρητικά βγήκαν στα πεδία των μαχών τα δύο κράτη της διχοτομημένης Κορέας η Βόρεια και η Νότια. Θεωρητικά. Γιατί ουσιαστικά από τη μια ήταν η Σοβιετική Ένωση κι από την άλλη συμμαχικές δυνάμεις της Δύσης.

Ο πόλεμος της Κορέας, ήταν τραγικός, άφησε πίσω του εκατόμβες νεκρών και δεν πρόσφερε όφελος σε καμιά από τις δύο παρατάξεις. Χρόνια μετά, δημοσιογράφοι θα τον χαρακτήριζαν ως «...έναν πόλεμο στο πιο ακατάλληλο μέρος, την πιο ακατάλληλη στιγμή, με τον πιο ακατάλληλο αντίπαλο...». Όμως η ζημιά είχε γίνει. Σοβιετική Ένωση και ΗΠΑ, ως σύμμαχοι και νικητές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αποφάσισαν να αναλάβουν τις τύχες της Κορέας από την ηττημένη Ιαπωνία.

Δύο διαφορετικοί κόσμοι

Η χερσόνησος χωρίστηκε στα χαρτιά από τον 38ο Παράλληλο και ξεπήδησαν δύο κράτη: η Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας, η Βόρεια Κορέα δηλαδή, με ηγέτη τον κομμουνιστή δικτάτορα Κιμ Ιλ Σουνγκ, και η Δημοκρατία της Κορέας ή Νότια Κορέα, με επικεφαλής τον αυταρχικό δεξιό Σίνγκμαν Ρι. Στην πορεία του χρόνου τα δύο κράτη, που εκπροσωπούσαν δύο διαφορετικούς κόσμους, επιζητούσαν την επανένωση της Κορέας το καθένα προς όφελός του.
Στις 4 τα ξημερώματα της 25ης Ιουνίου 1950 ο βορειοκορεατικός στρατός πέρασε τη μεθόριο του 38ου Παραλλήλου από 11 σημεία, αιφνιδιάζοντας Νοτιοκορεάτες και Αμερικανούς. Μέσα σε τρεις μέρες τα στρατεύματα του Κιμ Ιλ Σουγκ είχαν καταλάβει τη Σεούλ και σχεδόν όλο το νοτιοκορεατικό έδαφος. Η αμερικανική πλευρά, κάλεσε τα κράτη - μέλη του ΟΗΕ να στείλουν στρατιωτική βοήθεια στη Νότια Κορέα. Δεκαπέντε κράτη ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα και έστειλαν δυνάμεις τους για την απόκρουση της «ερυθράς απειλής» (Ελλάδα, Αυστραλία, Βέλγιο, Καναδάς, Κολομβία, Αιθιοπία, Γαλλία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Νέα Ζηλανδία, Φιλιππίνες, Νότια Αφρική, Ταϊλάνδη, Τουρκία, Μεγάλη Βρετανία και ΗΠΑ). Το εκστρατευτικό σώμα της Ελλάδας αποτελούνταν από ένα τάγμα Πεζικού αυξημένης δύναμης, ένα σμήνος μεταγωγικών αεροσκαφών και μικρά βοηθητικά κλιμάκια, συνολικής δύναμης 1.263 ανδρών.

Απρίλιος 1951-27 Ιουλίου 1953: Έπειτα από σκληρές μάχες πέντε μηνών, το μέτωπο σταθεροποιείται στον 38ο Παράλληλο, γεγονός που επέτρεψε την έναρξη διαπραγματεύσεων ειρήνευσης και την υπογραφή ανακωχής στις 27 Ιουλίου 1953.
Οι συνολικές απώλειες και των δύο στρατοπέδων έφθασαν τα 2 εκατομμύρια ψυχές, ενώ κάποιοι αναλυτές τις ανεβάζουν σε 4 εκατομμύρια. Το Ελληνικό Εκστρατευτικό Σώμα μέτρησε 187 νεκρούς και 614 τραυματίες. Ο πόλεμος της Κορέας ήταν ουσιαστικά έμμεση αναμέτρηση Σοβιετικής Ένωσης και ΗΠΑ.

Καλημέρα Βιετνάμ...

Τα χρόνια φεύγουν σαν τις σφαίρες από το τουφέκι του χρόνου και η Ιστορία αλλάζει μεν τόπους και λαούς, αλλά η ουσία παραμένει αναλλοίωτη στους δυο αιώνες που ζούμε: Στις 7 Μαρτίου του 1971, λοιπόν, αμερικανικά αεροπλάνα βομβαρδίζουν την Καμπότζη και το Λάος. Ο πόλεμος του Βιετνάμ μαίνεται.

Θεωρητικά ο πόλεμος αφορούσε τον Δημοκρατικό Στρατό του Βιετνάμ ή αλλιώς Βόρειο Βιετνάμ και της Δημοκρατίας του Βιετνάμ, δηλαδή το Νότιο Βιετνάμ. Ουσιαστικά ήταν ένας πόλεμος μεταξύ των ΗΠΑ και της ΕΣΣΔ. Αμερικανοί στρατιώτες είχαν ήδη εμπλακεί από το 1959, αλλά κατέφθασαν εκεί γύρω στο 1965 κατά εκατοντάδες. Οι Αμερικανοί εγκατέλειψαν τη χώρα του Χο Τσι Μινχ 1973, κάτι που οδήγησε στην παράδοση του Νότου στις 30 Απριλίου 1975. Την άνοιξη του 1975, οι δυνάμεις των κομμουνιστών του Βορείου Βιετνάμ κατενίκησαν τις νοτιοβιετναμικές δυνάμεις και κατέλαβαν τη Σαϊγκόν. Το μεσημέρι της 30ής Απριλίου, το τελευταίο ελικόπτερο απομακρυνόταν από την πρεσβεία των ΗΠΑ στη Σαϊγκόν και έμπαινε το πρώτο άρμα των Βορειοβιετναμέζων. Για πρώτη φορά οι ΗΠΑ ( θυσίασαν τις ζωές τους περίπου 60.000 Αμερικανοί και δαπανήθηκαν 150 δισεκατομμύρια δολάρια) έχασαν έναν οδυνηρό πόλεμο. Το Βόρειο με το Νότιο Βιετνάμ επανενώθηκαν και έγιναν Σολιαλιστική Δημοκρατία του Βιετνάμ. Οι συνολικές απώλειες ανθρώπινων ζωών άγγιξαν τις 3.595.000 από τις οποίες τα 2 εκατομμύρια ήταν άμαχοι πολίτες - κυρίως γυναικόπαιδα - ενώ 1.595.000 ήταν στρατιώτες!

Τρομάζουν οι αριθμοί

Έρευνες αναφέρουν πως 7.800.000 τόνοι βομβών έπεσαν από τον αμερικανικό στρατό μόνο στο Βόρειο Βιετνάμ. Παράλληλα, χρησιμοποιήθηκαν 7.500.000 τόνοι χερσαίων πολεμοφοδίων και 200.000 ναυτικών πολεμοφοδίων. Ενώ, αναφέρεται ότι οι συμμαχικές δυνάμεις χρειάστηκαν περισσότερα από 15.000.000 όπλα κατά τη διάρκεια του πολέμου, που κράτησε σχεδόν 19 χρόνια.
Και από χρήμα; Πακτωλός στον βωμό του πολέμου: Οι επίσημες καταγραφές των ΗΠΑ κάνουν λόγο για 168.1 δισεκατομμύρια δολάρια για την οργάνωση της επιχείρησης και τον οπλισμό. Ενώ, αναφέρουν ότι τα έξοδα, μετά το τέλος του πολέμου, άγγιξαν τα 900 δισεκατομμύρια δολάρια, ξεπερνώντας κατά πολύ αυτά του Β' Παγκοσμίου Πολέμου (664 δισ.).

Οι οικονομικές συνέπειες του πολέμου ήταν δυσβάσταχτες και για το Βόρειο Βιετνάμ που δαπάνησε δισεκατομμύρια δολάρια για πολεμικό εξοπλισμό που προερχόταν κυρίως από τη Σοβιετική Ένωση και τη Κίνα.
Δεν υπάρχουν επίσημες καταγραφές, όμως πρόχειροι υπολογισμοί κάνουν λόγο για περίπου 700.000.000 δολάρια.

Τα διδάγματα της Ιστορίας

Και οι δυο πόλεμοι μας δίδαξαν ότι εκείνος που πολεμάει για την πατρίδα του έχει το πλεονέκτημα της ψυχικής δύναμης και όχι μόνο. Επίσης η γνώση του εδάφους και η εξοικείωση με τις κλιματολογικές συνθήκες είναι τα στρατηγικά όπλα που οδηγούν στη νίκη τον αμυνόμενο στα πάτρια εδάφη. Και οι δυο πόλεμοι ήταν ένα μπρα ντε φερ των δύο υπερδυνάμεων. Και οι δυο πόλεμοι άφησαν πίσω τους εκατομμύρια νεκρούς και εκατομμύρια στις τράπεζες και στις πολεμικές βιομηχανίες. Κανένας πόλεμος δεν έχει (στην εποχή μας τουλάχιστον) άλλο κίνητρο από το χρήμα. Οι εποχές που γίνονταν πόλεμοι για... την Ωράια Ελένη είναι ενταφιασμένες σε ποιητικά έπη... Θέλεις, σήμερα, να ανακαλύψεις ποιος ευνοείται από έναν πόλεμο και ποιος ευθύνεται για την δημιουργία του;  Follow the Money!

Και τότε αντιπολέμικές διαδηλώσεις και τότε προπαγάνδα ένθεν κακείθεν και τότε fake news και τότε οι πολλοί πολίτες από την ασφάλεια του «καναπέ» τους, με το μέρος των λίγων και (θεωρητικά) αδυνάμων. Και τότε οι πάνοπλοι δέχτηκαν τις πέτρες από τις σφεντόνες των απεγνωσμένων. Και τότε, αλλά... Κι ο λαός με κορονοϊούς, με οικονομικές κρίσεις, με lifestyle, με τρυφηλό βίο και μιθριδατισμό, αφήνει το βιβλίο της Ιστορίας στην άκρη και ασχολέιται με άλλα «βιβλία», ανούσια. Κι έρχεται η Ιστορία ένα πρωί και μας χτυπαέι την πόρτα σαν έκρηξη. Και τότε ξαναμαθαίνουμε ό,τι είχαμε ξεχάσει... Θέλουμε δεν θέλουμε!

Το Βιετνάμ αποκάλυψε τη γύμνια του βασιλιά Αμερικάνου, η Κορέα των Συμμαχικών Δυνάμεων. Τώρα; Τώρα Ουκρανία με Ρωσία κι από πίσω το ΝΑΤΟ κι αύριο δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει. Να σκοτώνονται οι λαοί για τ’ αφέντη το φαΐ. Αυτά!