Σκυλιά περιφέρονται στο ραδιενεργό τοπίο του Τσερνόμπιλ... και έχουν κάτι να διδάξουν τους ανθρώπους

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 4 λεπτά ┋

Λύκος στην περιοχή γύρω από το Τσερνόμπιλ/ AP

Εκατοντάδες σκυλιά περιφέρονται ανάμεσα σε ετοιμόρροπα, εγκαταλελειμμένα κτίρια μέσα και γύρω από το κλειστό εργοστάσιο του Τσερνόμπιλ, 35 χρόνια και από το πυρηνικό δυστύχημα που ερήμωσε την περιοχή μια για πάντα. Τα σκυλιά εξακολουθούν να βρίσκουν τροφή, να αναπαράγονται και να επιβιώνουν.

Γενετικές μελέτες σε 302 σκυλιά

Το περιβάλλον του Τσερνόμπιλ είναι μοναδικά σκληρό. Στις 26 Απριλίου 1986, μια έκρηξη και πυρκαγιά στο εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας της Ουκρανίας προκάλεσε την εκτόξευση ραδιενεργών καταλοίπων στην ατμόσφαιρα. Τριάντα εργάτες σκοτώθηκαν άμεσα, ενώ ο μακροπρόθεσμος απολογισμός των νεκρών από τη δηλητηρίαση από ραδιενέργεια εκτιμάται ότι τελικά ανέρχεται σε χιλιάδες.

Οι επιστήμονες, τονίζει το Associated Press, τώρα ελπίζουν ότι η μελέτη τους μπορεί να διδάξει στους ανθρώπους νέους τρόπους για το πώς να ζουν σε τέτοια ραδιενεργά περιβάλλοντα. Μάλιστα, δημοσίευσαν στο περιοδικό Science Advances την πρώτη από τις πολλές, όπως ελπίζουν, γενετικές μελέτες πάνω σε 302 σκυλιά που ζουν και κυκλοφορούν στην αποκλεισμένη περιοχή.

«Είχαμε αυτή τη χρυσή ευκαιρία» να θέσουμε τις βάσεις για την απάντηση ενός κρίσιμου ερωτήματος: «Πώς επιβιώνεις σε ένα εχθρικό περιβάλλον όπως αυτό για 15 γενιές;», λέει η γενετίστρια Ελέιν Οστράντερ του Εθνικού Ινστιτούτου Έρευνας Ανθρώπινου Γονιδιώματος, μία από τους πολλούς συγγραφείς της μελέτης.

Ο συν-συγγραφέας της μελέτης Τιμ Μουσό, καθηγητής βιολογικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνας, δήλωσε ότι τα σκυλιά «παρέχουν ένα απίστευτο εργαλείο για να εξετάσουμε τις επιπτώσεις αυτού του είδους του περιβάλλοντος» στα θηλαστικά συνολικά. Ο Μουσό εργάζεται στην περιοχή του Τσερνόμπιλ από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 και άρχισε να συλλέγει αίμα από τους σκύλους γύρω στο 2017.

Οι ερευνητές λένε ότι τα περισσότερα από τα σκυλιά που μελετούν φαίνεται να είναι απόγονοι κατοικίδιων ζώων που οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να αφήσουν πίσω τους όταν εκκένωσαν την περιοχή.

Αν και πίστευαν ότι τα σκυλιά μπορεί να έχουν αναμειχθεί τόσο πολύ με την πάροδο του χρόνου που θα ήταν σχεδόν τα ίδια, μέσω του DNA, είδαν διαφορές στα σκυλιά που ζούσαν σε περιοχές με υψηλά, χαμηλά και μεσαία επίπεδα έκθεσης σε ακτινοβολία.

«Αυτό ήταν ένα τεράστιο ορόσημο για εμάς. Και το εκπληκτικό είναι ότι μπορούμε να αναγνωρίσουμε ακόμη και οικογένειες» – περίπου 15 διαφορετικές», δηλώνει η Οστράντερ.

Εξετάζουν τις αλλοιώσεις στο DNA

Mάλιστα, τώρα οι ερευνητές μπορούν να αρχίσουν να αναζητούν αλλοιώσεις στο DNA.

«Μπορούμε να τις συγκρίνουμε και να πούμε: ΟΚ, τι είναι διαφορετικό, τι έχει αλλάξει, τι έχει μεταλλαχθεί, τι έχει εξελιχθεί, τι σε βοηθάει, τι σε βλάπτει σε επίπεδο DNA;» σημειώνει η Οστράντερ. Αυτό θα περιλαμβάνει το διαχωρισμό των μη συνακόλουθων αλλαγών στο DNA από τις σκόπιμες.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η μελέτη θα μπορούσε να παρέχει πληροφορίες στο μέλλον για το πώς τα ζώα και οι άνθρωποι μπορούν να ζήσουν υπό «συνεχή περιβαλλοντική επίθεση» – και σε περιβάλλον υψηλής ακτινοβολίας.

Η δρ Κάρι Έκενστεντ, κτηνίατρος που διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Purdue και δεν συμμετείχε στη μελέτη, δήλωσε ότι είναι ένα πρώτο βήμα προς την απάντηση σημαντικών ερωτημάτων σχετικά με το πώς η συνεχής έκθεση σε υψηλότερα επίπεδα ακτινοβολίας επηρεάζει τα μεγάλα θηλαστικά. Για παράδειγμα, είπε, «πρόκειται να αλλάξει το γονιδίωμά τους με γρήγορο ρυθμό;».

Οι ερευνητές έχουν ήδη ξεκινήσει τη συμπληρωματική έρευνα, η οποία συνεπάγεται περισσότερο χρόνο με τα σκυλιά στην τοποθεσία περίπου 100 χιλιόμετρα από το Κίεβο. «Παρόλο που είναι άγρια, εξακολουθούν να απολαμβάνουν πολύ την ανθρώπινη αλληλεπίδραση. Ειδικά όταν υπάρχει φαγητό», ανέφερε ο Μουσό.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Διαβάστε ακόμη