Πόσο προσεύχονται οι Τούρκοι; Κατάφερε ο Ερντογάν να «εξισλαμίσει» την κοσμική κοινωνία;

Παρά τις προσπάθειες της ισλαμιστικής κυβέρνησης να ενισχύσει το θρησκευτικό στοιχείο, πρόσφατη έρευνα αποκαλύπτει μια αργή αλλά σταθερή τάση εκκοσμίκευσης στην κοινωνία

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 2 λεπτά ┋ 🗣️ Ανοικτό για σχολιασμό

Η προσευχή αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι στην καθημερινή ζωή των Τούρκων, αποκαλύπτει έρευνα της εταιρείας δημοσκοπήσεων Optimar, που διεξήχθη ενόψει της γιορτής του Μπαϊραμιού (το Πάσχα στο Ισλάμ).

Το γκάλοπ παρουσιάζει ενδιαφέροντα στοιχεία σχετικά με τις θρησκευτικές πρακτικές των Τούρκων πολιτών. Σύμφωνα με αυτό, το 50% των συμμετεχόντων δήλωσε ότι προσεύχεται τακτικά. Το 15,7% των Τούρκων δήλωσε ότι δεν προσεύχεται, ενώ το 14,3% απάντησε ότι προσεύχεται μερικές φορές. Επιπλέον, το 10,7% ανέφερε ότι προσεύχεται όταν έχει ευκαιρία, ενώ το 6,2% προσεύχεται μόνο την Παρασκευή. Μόλις το 0,6% δήλωσε ότι προσεύχεται μόνο κατά τον μήνα του Ραμαζανιού, ενώ το 2,5% επέλεξε να μην απαντήσει.

Η έρευνα καταδεικνύει τη σημασία που δίνει η τουρκική κοινωνία στην πνευματική διάσταση, όπως επίσης και τη θρησκευτική ταυτότητα του μέσου Τούρκου πολίτη και της χώρας.

Προς νέα εκκοσμίκευση;

Άλλες έρευνες, ωστόσο, καταδεικνύουν ότι παρ' όλες τις συνεχείς προσπάθειες της ισλαμιστικής κυβέρνησης του Ερντογάν να ενισχύσει το θρησκευτικό στοιχείο στην πολιτική σφαίρα και στη δημόσια συζήτηση, μια πρόσφατη έρευνα που διενεργήθηκε από το Τουρκικό Ινστιτούτο Οικονομικής και Πολιτικής Έρευνας (TEPAV) αποκαλύπτει μια αργή αλλά σταθερή τάση εκκοσμίκευσης στην κοινωνία της Τουρκίας.

Η νηστεία φαίνεται να εμφανίζει φθίνουσα τάση κατά τη διάρκεια του Ραμαζανιού. Από το 2011 έως το 2020, το ποσοστό όσων νηστεύουν μειώθηκε από 70% σε 55%.

Αντίστοιχα, η προσευχή παρουσιάζει μια συνεχή μείωση από το 2013, με το ποσοστό να μειώνεται από 38% σε 36% το 2020.

Η χρήση μαντήλας, είτε από νοικοκυρές είτε από εργαζόμενες γυναίκες, επίσης παρουσιάζει μείωση, με το ποσοστό να μειώνεται από 77,7% το 2016 σε 71,5% το 2020 για τις νοικοκυρές και από 40,5% σε 35,6% για τις εργαζόμενες γυναίκες.