Εμπραχίμ Ραΐσι: Τι σηματοδοτεί για το Ιράν ο θάνατος του «χασάπη της Τεχεράνης» - Η ανασφάλεια της αστάθειας και... οι ελπίδες

Ο Εμπραχίμ Ραΐσι ήταν ένας από τους πιο σκληροπυρηνικούς του Ιράν, φανατικός και απόλυτος πιστός στην ιρανική επανάσταση

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά ┋ 🗣️ Ανοικτό για σχολιασμό

Ο Εμπραχίμ Ραΐσι ήταν ένας από τους πιο σκληροπυρηνικούς του Ιράν, φανατικός και απόλυτος πιστός στην ιρανική επανάσταση και την αποστολή της.

Ο θάνατός του σε μια βουνοπλαγιά στα βόρεια της χώρας είναι κομβικός για την περιοχή καθώς «φεύγει» από τη σκακιέρα της Μέσης Ανατολής ένας από τους πιο σκληρούς και ασυμβίβαστους παίκτες της. Ο άνθρωπος που εξαπέλυσε την πρώτη άμεση επίθεση κατά του Ισραήλ στην ιστορία της χώρας του και όπου επί των ημερών του εκατοντάδες Ιρανοί διαδηλωτές για τα δικαιώματα των γυναικών σκοτώθηκαν μετά από βίαιη καταστολή.

«Ο Χασάπης της Τεχεράνης»

Η φοβερή φήμη του χρονολογείται από τη δεκαετία του 1980 -την περιόδο που απέκτησε και το παρατσούκλι «Χασάπης της Τεχεράνης».

Ήταν μέλος της λεγόμενης επιτροπής θανάτου που αποτελούνται από 4 ισλαμικές δικαστές, οι οποίοι καταδίκασαν σε θάνατο χιλιάδες Ιρανούς κρατούμενους συνείδησης κατά τη διάρκεια της εκκαθάρισης του 1988.

Ο Ραΐσι συμμετείχε προσωπικά σε δύο από τις πιο σκοτεινές περιόδους της ιρανικής καταστολής. Και θεωρήθηκε ως ένας από τους φαβορί υποψήφιους για να αντικαταστήσει τον ηλικιωμένο και ασθενή ανώτατο ηγέτη Αλί Χαμενεΐ.

Η ανάληψη αυτού του ρόλου θα εγγυόταν χρόνια και μεγαλύτερη ανάμειξη στο εξωτερικό.

Με τον Ραΐσι πρόεδρο, το Ιράν είχε εμπλακεί σε όλο και πιο τολμηρές επεμβάσεις εκτός των συνόρων του.

Με αυτόν επικεφαλής, το Ιράν βοήθησε τους Χούθι να απειλήσουν τη διεθνή ναυσιπλοΐα στην Ερυθρά Θάλασσα - βοήθησε τη Χεζμπολάχ να εμπλακεί το Ισραήλ σε μια επτάμηνη μονομαχία στα βόρεια σύνορά του - βοήθησε πολιτοφυλακές στο Ιράκ να επιτεθούν και σε ορισμένες περιπτώσεις να σκοτώσουν Αμερικανούς στρατιώτες - και βοήθησε τη Χαμάς να διεξάγει τον δικό της πόλεμο εναντίον του εβραϊκού κράτους.

Η ανασφάλεια της αστάθειας

Μετά από δύο χρόνια αναταραχών, οικονομικής αποτυχίας και τραυματικής ανάκαμψης από την πανδημία, το Ιράν είναι διχασμένο και αποδυναμωμένο.

Η κυβέρνησή του έχει χάσει μεγάλο μέρος της αξιοπιστίας και της υποστήριξης της εξαιτίας των φρικαλεοτήτων που επέβαλε στις γυναίκες του.

Λίγοι εκτός του καθεστώτος και των τάξεων των ένθερμων οπαδών του θα θρηνήσουν έναν άνθρωπο που επέβλεψε τον θάνατο, τη φυλάκιση ή τα βασανιστήρια τόσων πολλών.

Οι Ιρανοί ίσως τολμήσουν να νοσταλγήσουν λιγότερο καταπιεστικές εποχές χωρίς αυτόν. Οι ξένοι θα ελπίζουν για ένα λιγότερο ενοχλητικό Ιράν. Είναι άλλωστε πολύ πιθανό να βρεθεί άλλος σκληροπυρηνικός άνθρωπος για να τον αντικαταστήσει.

Ο φόβος που αντιμετωπίζει τώρα η χώρα είναι η αστάθεια ενόψει των εκλογών. Η κυβέρνηση έχει υπονομευθεί από τα πρόσφατα γεγονότα, ο ανώτατος ηγέτης της είναι άρρωστος.

Η κυβέρνηση του Ραΐσι θα προσπαθήσει να εξασφαλίσει τη διαδοχή όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και ομαλά.