Ολοκληρώνοντας την πεζοπορία του κάτω από το ψιλόβροχο, στις καταπράσινες οροσειρές της Ιαπωνίας, ο Λουίτζι Μαντζιόνι, μηχανικός υπολογιστών, σταμάτησε για να ηχογραφήσει ένα φωνητικό μήνυμα προς έναν φίλο που γνώρισε σε ένα από τα μακροχρόνια, μοναχικά του ταξίδια. Ο Μαντζιόνι, εκείνη τη μέρα, διένυσε τη διαδρομή κατά μήνος ενός φαραγγιού της περιοχής Νάρα. Είχε εγκαταλείψει την καθημερινότητά του στη Χαβάη, για να περιηγηθεί σε θερμότερα κλίματα, να διαλογιστεί, να διαβάσει τα βιβλία του και να γράψει. «Θέλω λίγο χρόνο να ξεσκάσω», ανέφερε ο Μαντζιόνι στο φωνητικό μήνυμα της 27ης Απριλίου. Η φωνή του ακούγονταν ήρεμη και στοχαστική.
Αυτό θα ήταν ένα από τα τελευταία σημεία επικοινωνίας που θα έδινε, προτού διακόψει απότομα τους δεσμούς του με ένα ευρύ φάσμα φίλων και συγγενών οι οποίοι, στη συνέχεια, ξεκίνησαν ένα αγωνιώδες «κυνήγι» εντοπισμού του. Επτά μήνες αργότερα, ο Μαντζιόνι εμφανίστηκε ξανά, ως ο βασικός ύποπτος για τη δολοφονία, στην καρδιά της Νέας Υόρκης, του Μπράιαν Τόμσον, διευθύνοντος συμβούλου της UnitedHealthcare. Οι ερευνητές ερευνητές της αστυνομίας φαίνεται ότι προσπαθούν να εντοπίσουν ίχνη του, όχι μόνο τις ημέρες πριν τον θανάσιμο πυροβολισμό του μεγαλοστελέχους της ασφαλιστικής εταιρείας, την 4η Δεκεμβρίου, αλλά και τους μήνες που προηγήθηκαν. Αυτή η περίοδος της ζωής του κατηγορούμενου, ακόμα και μετά τη σύλληψή του, καλύπτεται από ένα πέπλο μυστηρίου.
Οι New York Times εξέτασαν νέα μηνύματα και αρχεία που ήρθαν στο «φως» και συνομίλησαν με ένα ευρύ φασμα ανθρώπων που γνώριζαν τον ύποπτο. Από την έρευνα προκύπτει μία πιο ολοκληρωμένη εικόνα του προφίλ του νεαρού άνδρα που πάλευε με με εξουθενωτικά ιατρικά προβλήματα και βούλιαζε ολοένα και περισσότερο στην απογοήτευση, για την κοινωνία στην οποία ζούσε. Οι φίλοι και τα μέλη της οικογένειας του Μαντζιόνι σημειώνουν ότι σάστισαν από την «μεταμόρφωση» ενός νεαρού άνδρα του οποίου η -γεμάτη επιτυχίες- πορεία στη ζωή φαινόταν προδιαγεγραμμένη. Αριστούχος του ελίτ προπαρασκευαστικού σχολείου του στο Μέριλαντ και απόφοιτος τους του αναγνωρισμένου προγράμματος μηχανικών του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια, ο ίδιος φαινόταν να έχει σημαντικές φιλοδοξίες και να απολαμβάνει τα προνόμια των ευρύτατων κοινωνικών διασυνδέσεών του. Τα τελευταία χρόνια, όμως, τα γραπτά και τα μηνύματά του, έφερναν στην επιφάνεια μία πιο «σκοτεινή» διαδρομή. Από αμερικανός, μεσοαστός έφηβος χωρίς έγνοιες, ο Μαντζιόνι μετατράπης σε έναν νέο ενήλικο που περνούσε τη ζωή του νιώθοντας «αφόρητο πόνο». Συχνά εξέφραζε την ανησυχία του για την αυξανόμενη εξάρτηση του κόσμου από τα smartphones και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
«Ειλικρινά, αυτά τα παράσιτα απλά το άξιζαν»
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του στην Ασία, καταφέρθηκε εναντίον του «σύγχρονου ιαπωνικού αστικού περιβάλλοντος», υποστηρίζοντας ότι τα sex toys, οι υπεραυτοματοποιημένες επιχειρήσεις εστίασης και η η γενικότερη έλλειψη «φυσικής ανθρώπινης αλληλεπίδρασης» ευθύνονται για την υπογεννητικότητα και την έλλειψη των ανθρώπινων δεσμών. Ολοένα και περισσότερο, ο Μαντζιόνι, συνήθιζε να εκφράζει την απογοήτευσή του για το γεγονός ότι η κοινωνία στο σύνολό της φαινόταν ανίκανη να αντιμετωπίσει αυτά τα μακροχρόνια προβλήματα. Εξέφραζε, ταυτόχρονα, και ενδιαφέρον για όσους υποστήριζαν ότι, η βία, μπορεί να είναι ένα απαραίτητο επόμενο βήμα. Σύμφωνα με την αστυνομία, κατά τη σύλληψή του, βρέθηκαν πάνω του γραπτά στα οποία αποτυπώνονταν αυτοί που προβληματισμοί. Στα γραπτά γίνονταν και εκτενείς αναφορές στην βιομηχανία υγειονομικής περίθαλψης- ένα επιχειρηματικό πεδίο με τζίρο δισεκατομμυρίων δολαρίων- η οποία, όπως ανέφερε ο ίδιος, βάζει τα κέρδη πάνω από την ανθρώπινη ζωή: «Ειλικρινά, αυτά τα παράσιτα απλά το άξιζαν», αναφέρει σε κάποιο από τα γραπτά του.
Τώρα, ο Λουίτζι Μαντζιόνι κατηγορείται για δολοφονία σε δεύτερο βαθμό του Μπράιαν Τόμσον, μεγαλοστελέχους της εν λόγω βιομηχανίας. Ο δικηγόρος υπεράσπισης του κατηγορούμενου, Τόμας Ντίκι, δήλωσε ότι ο πελάτης του τεκμαίρεται νομικά αθώος και κάλεσε τους πολίτες να έχουν ανοιχτό μυαλό σχετικά με το αν διέπραξε το έγκλημα.
Προβλήματα «ζωτικής» φύσης
Οι μάχες του Μαντζιόνι με την υγεία του, φάνηκαν να κλιμακώνονται κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια. Εκείνη την περίοδο, εντάχθηκε σε μια αδελφότητα που επικεντρωνόταν λιγότερο στα πάρτι και περισσότερο στις ακαδημαϊκές σπουδές. Όχι ότι δεν είχε όρεξη για πάρτι, όπως φαίνεται σε διάφορα βίντεο που έχουν έρθει στο «φως» από αυτή την περίοδο της ζωής του. Κάτω από το φιλικό, χαρούμενο παρουσιαστικό του, όμως, ο ίδιος πάλευε να προσαρμοστεί στη ζωή του κολεγίου. Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ανέφερε ότι, η «διαβολοβδομάδα» που πέρασε με την αδελφότητα, παρότι ήταν «πολύ ήρεμη», είχε διαταράξει τον κύκλο του ύπνου του και είχε επιδεινώσει δραστικά τα συμπτώματα της «εγκεφαλικής ομίχλης» που αντιμετώπιζε από το λύκειο. Όπως έγραψε, αυτό που, κατά το παρελθόν, φαινόταν ως ένας μικρός αποπροσανατολισμός, πλέον ανέτρεπε τη ζωή του.
Άριστος μαθητής κατά το παρελθόν, ο Μαντζιόνι σε σειρά αναρτήσεων στο Reddit έγραφε για την ξαφνική πτώση των επιδόσεων και βαθμών του. Οι διαλέξεις του πανεπιστημίου και τα βιβλία τον μπέρδευαν. Δυσκολευόταν να συγκεντρωθεί ακόμη και για να παρακολουθήσει βίντεο στο YouTube. Κάποια φορά επιχείρησε να παίξει μία παρτίδα σκάκι με έναν από τους συγκατοίκους του, αλλά δεν μπορούσε να θυμηθεί βασικές στρατηγικές που θα του εξασφάλιζαν τη νίκη. «Μία τέτοια κατάσταση, που σου κόβει στα δύο τη ζωή, είναι απολύτως βάναυση. Ειδικά από τη στιγμή που φθείρει την κριτική και λογική σκέψη σου- το σημείο του μυαλού που επιστρατεύεις για να την αντιμετωπίσεις», έγραψε. «Οι άνθρωποι γύρω σου πιθανώς να μην αντιλαμβάνοντα τα συμπτώματά σου – στη δική μου περίπτωση, σίγουρα δεν τα αντιλαμβάνονται». Ωστόσο, και οι γιατροί του ήταν μεταξύ των ανθρώπων που δυσκολεύονταν να αντιληφθούν τις παθήσεις από τις οποίες έπασχε. Ο ίδιος σημείωσε ότι, οι εξετάσεις οι οποίες θα μπορούσαν να αιτιολογήσουν τα συμπτώματα, έβγαιναν αρνητικές, η μία μετά την άλλη.
Ο Λουίτζι Μαντζιόνι ξεκίνησε το δικό του «κυνήγι» απαντήσεων. Διαγνώστηκε με τη νόσο του Lyme, στην πρώιμη εφηβική του ηλικία, και αναζήτησε νέες εξετάσεις ως νεαρός ενήλικας. Πράγματι, ορισμένες μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι οι επιπτώσεις της νόσου, συμπεριλαμβανομένης της κόπωσης, της εγκεφαλικής ομίχλης, του πόνου, της διαταραχής του ύπνου και του μυρμηγκιάσματος ή του μουδιάσματος σε μέρη του σώματος, μπορεί να παραμένουν πολύ καιρό μετά τη θεραπεία. Συμβουλευόταν και άλλους πάσχοντες στο διαδίκτυο, σχετικά με το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου και το οπτικό χιόνι, μια νευρολογική πάθηση κατά την οποία η όραση ενός ατόμου επισκιάζεται από τρεμοπαίγνουσες κουκκίδες. Φαίνεται ότι αναζήτησε τη βοήθεια των γιατρών για τα συμπτώματα της εγκεφαλικής ομίχλης. Από πουθενά δεν προκύπτει διάγνωση για κάποια ψυχική ασθένεια.
Ψηφιακός νομάς
Παρά τις δυσκολίες με την υγεία του, ο τεχνικός υπολογιστών συνέχιζε να δείχνει σημεία ακαδημαϊκής ευφυΐας και επιχειρηματικού πνεύματος. Το καλοκαίρι του 2019, επιλέχθηκε ως επικεφαλής ενός προπαρασκευαστικού προγράμματος στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ. Ένας από τους συμφοιτητές του θυμάται ότι, επιστρέφοντας στην Πενσυλβάνια για τη νέα ακαδημαϊκή χρονιά, δήλωνε έτοιμος να βγάλει τα δικά του χρήματα. . Αγόρασε δεκάδες κουτιά με χριστουγεννιάτικα φωτάκια, τα στοίβαξε σε ένα κλιμακοστάσιο στο κτίριο διαμερισμάτων που έμενε και τα πούλησε στους φοιτητές που επιθυμούσαν να διακοσμήσουν τις κατοικίες τους γύρω από την πανεπιστημιούπολη.
Το 2020, την χρονιά αποφοίτησής του, ήρθε η πανδημία του κορονοϊού. Ο Μαντζιόνι ολοκλήρωσε ταυτόχρονα το πτυχίο και το μεταπτυχιακό του. Εξασφάλισε σύντομα μία μια θέση εργασίας στην TrueCar, μια εταιρεία τεχνολογίας με έδρα την Καλιφόρνια που συνδέει αγοραστές και πωλητές αυτοκινήτων. Έχοντας τη δυνατότητα της τηλεργασίας, στις αρχές του 2022, μετακόμισε στη Χονολουλού. Εγκαταστάθηκε σε ένα διαμέρισμα με συγκατοίκους, στον 40ο όροφο ενός πολυώροφου κτιρίου κοντά στο Waikiki της Χαβάης. Διατηρούσε ένα ιδιωτικό δωμάτιο σε ένα συγκρότημα κατοικιών που περιλάμβανε εξοπλισμένη κουζίνα, κοινόχρηστο χώρο διαβίωσης και μια αποθήκη με σανίδες του σερφ που ήταν διαθέσιμες για χρήση από οποιονδήποτε κάτοικο. Λίγο καιρό αργότερα, όμως, τα προβλήματα της υγείας του φάνηκαν να επιδεινώνονται, μετά από ένα ομαδικό μάθημα σερφ, κατά το οποίο παραπονέθηκε ότι καταπονήθηκε η πλάτη του. Είπε στους φίλους του ότι, για καιρό, πάλευε με ένα πρόβλημα στη σπονδυλική του στήλη.
Ο φίλος του και ιδρυτής του συγκροτήματος κατοικιών, R.J. Martin, είπε στους Times ότι, «η σπονδυλική του στήλη ήταν κάπως στραβή. Ο ίδιος έλεγε ότι οι οι κατώτεροι σπόνδυλοι του ήταν σχεδόν μισή ίντσα μακριά. Αυτό πίεζε ένα νεύρο. Μερικές φορές ήταν καλά, και άλλες όχι». Τον Ιούλιο, σε ανάρτησή του στο Reddit ο Μαντζιόνι υποστήριξε ότι είχε γλιστρήσει σε ένα μεγάλο κομμάτι χαρτί, γεγονός που του προκάλεσε περισσότερα προβλήματα. Ανέφερε ότι πονούσε όταν ήταν καθιστός και οι μύες των ποδιών του συσπόνταν. Ένιωθε μυρμήγκιασμα και μούδιασμα στη βουβωνική χώρα του. Σύμφωνα με τον Marti ο ίδιος υποστήριζε ότι δεν μπορούσε να κάνει σχέσεις, επειδή «ήξερε ότι τα ραντεβού και η σωματική οικειότητα με την πάθηση της πλάτης του δεν ήταν δυνατά».
Για μήνες, η ταλαιπωρία του συνεχιζόταν, όσο συμβουλευόταν γιατρούς και δοκίμαζε διάφορες μη επεμβατικές θεραπείες. Από τη δουλειά του, παραιτήθηκε στις αρχές του 2023, λέγοντας σε έναν φίλο του ότι, ενώ είχε έναν ικανοποιητικό μισθό, ήταν «βαρετή». Υποστήριξε ακόμα ότι επιθυμούσε να περνάει περισσότερο χρόνο κάνοντας γιόγκα και διαβάζοντας. Μετά την παραίτηση, δεν είναι σαφές το πώς πλήρωνε για την υγειονομική του περίθαλψη. Τον περασμένο Μάιο, έκλεισε τα 26 του χρόνια – γεγονός που σημαίνει ότι πρέπει να διεγράφη από το πρόγραμμα ασφάλισης υγείας των γονιών του. Η οικογένεια Μαντζιόνι δεν έχει αναφερθεί στην ασφαλιστική του κάλυψη ενώ αρνείται αιτήματα για συνεντεύξεις. Εκπρόσωπος της UnitedHealthcare, όμως, την περασμένη Πέμπτη δήλωσε ότι, ο Μαντζιόνι, δεν ήταν ποτέ ασφαλισμένος της εταιρείας.
Ανέκαθεν αχόρταγος βιβλιοφάγος, ο ίδιος «κατανάλωνε» βιβλία κάθε είδους: από εγχειρίδια αυτοβοήθειας μέχρι το «1984» του Τζορτζ Όργουελ. Κατά καιρούς κρατούσε εκτενείς σημειώσεις ή πληκτρολογούσε τις περιλήψεις που συνόψιζαν τις απόψεις του κάθε συγγραφέα αλλά και τους τρόπους που αυτές θα μπορούσαν να εφαρμοστούν στη δική του ζωή. Διαβάζοντας το «Grit: The Power of Passion and Perseverance», ένα βιβλίο αυτοβοήθειας για το πώς μπορεί κανείς να ξεπεράσει τις αναποδιές καλλιεργώντας σκόπιμα την υπομονή του, σημείωνε: «σκέψου πώς η τρέχουσα εργασία μπορεί να επηρεάσει θετικά την κοινωνία». Όταν διάβασε το «Πώς να χωρίσετε με το τηλέφωνό σας» έγραψε ότι, «όταν αποφασίζουμε σε τι θα δώσουμε την προσοχή μας τη δεδομένη στιγμή, παίρνουμε μία ευρύτερη απόφαση για το πώς θέλουμε να περάσουμε τη ζωή μας». Διαβάζοντας το «Bigger Leaner Stronger: The Simple Science of Building the Ultimate Male Body», σημείωνε πώς θα μπορούσε να σηκώνει βάρη χωρίς να επιδεινώσει τα προβλήματα με τη μέση του.
Βοήθησε στην ίδρυση μιας λέσχης βιβλίου μεταξύ των φίλων του στη Χαβάη. Οι συναντήσεις της λέσχης ξεκίνησαν το 2023. Κατά τη διάρκειά τους, ο Μαντζιόνι επιτακτικά τόνιζε την ανάγκη ανάγνωσης βιβλίων του Tim Urban, ενός συγγραφέα και εικονογράφου, του οποίου το ιστολόγιο Wait, But Why, είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στους techies της γενιάς Z. Στη λέσχη βιβλίου διαβάστηκε, ακόμα, ένα από τα αγαπημένα του βιβλία, «Ο πίθηκος που κατάλαβε το σύμπαν», το οποίο εξερευνά την εξελικτική ψυχολογία. Τα συνεχιζόμενα προβλήματα με τη μέση, ήταν συχνά μεταξύ της θεματολογίας των βιβλίων της λέσχης.
Το χειρουργείο και το μανιφέστο του κατά συρροή βομβιστή
Το καλοκαίρι του 2023, αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα να μπει στο χειρουργείο. Για την επέμβαση, ταξίδεψε πίσω στην Ανατολική Ακτή. Στις 10 Αυγούστου, ο Martin του έστειλε μήνυμα για να τον ρωτήσει πώς πήγε. Ο Μαντζιόνι απάντησε με ένα χαρούμενο emoji και φωτογραφίες από τις ακτινογραφίες της σπονδυλικής στήλης του. Στο Reddit ανέφερε ότι η επέμβαση ήταν επιτυχής και ότι, μέσα σε λίγες μόνο ημέρες, ήταν σε θέση να περπατήσει και να καθίσει ξανά. Ενθάρρυνε άλλους χρήστες με αντίστοιχα προβλήματα να εξετάσουν το ενδεχόμενο χειρουργικής επέμβασης και να διαμαρτυρηθούν στους γιατρούς που μπορεί να δείχνουν επιφυλακτικοί απέναντι στη λύση του χειρουργείου. Κάποια στιγμή πρότεινε στους πάσχοντες να πουν στους γιατρούς τους ότι, τα προβλήματα της πλάτης τους, τούς εμποδίζουν να εργαστούν. «Ζούμε σε μια καπιταλιστική κοινωνία. Έχω διαπιστώσει ότι η ιατρική βιομηχανία ανταποκρίνεται σε αυτές τις λέξεις-κλειδιά πολύ πιο άμεσα από ότι εσείς, όταν περιγράφετε τον αφόρητο πόνο και το πώς αυτός επηρεάζει την ποιότητα ζωής σας», έγραψε.
Πίσω στη Χαβάη, τα μέλη της λέσχης βιβλίου του ανέναφέρουν ότι, υπήρξε αυξανόμενη ένταση κατά τις συναντήσεις. Κάποιοι ενοχλούνταν από τις επιλογές ανάγνωσής του, τις οποίες θεωρούσαν υπερβολικά προσανατολισμένες προς το ανδρικό φύλο. Άλλοι απομακρύνθηκαν από τη λέσχη, μετά από μια συζήτηση σχετικά με το αν θα έπρεπε να διαβάσουν τα γραπτά του Ted Kaczynski, του λεγόμενου Unabomber, ο οποίος είχε πραγματοποιήσει μια σειρά βομβιστικών επιθέσεων σε διάστημα 17 ετών, αρχής γενομένης το 1978, με στόχο να επιστήσει την προσοχή στο κόστος που είχε για την ανθρωπότητα ένας κόσμος χτισμένος γύρω από την τεχνολογία. Ο Martin είπε ότι ήταν αυτός που πρότεινε να διαβαστεί το μανιφέστο των 35.000 λέξεων του Kaczynski. Σημείωσε, όμως, ότι ο Μαντζιόνι ήταν ξεκάθαρα θαυμαστής του βομβιστή, επαινώντας αργότερα στη σελίδα του στο Goodreads το βιβλίο, και δίνοντάς του μία κριτική τεσσάρων αστέρων. Έγραψε ότι, παρότι ο Kaczynski δικαίως φυλακίστηκε για τις βομβιστικές επιθέσεις, «είναι απλά αδύνατο να αγνοήσουμε πόσο προφητικές αποδείχθηκαν πολλές από τις προβλέψεις του για τη σύγχρονη κοινωνία». Χαρακτήρισε «ενδιαφέρουσες» τις παρατηρήσεις άλλου χρήστη που έγραφε πως, οι εταιρείες, «δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό να κάψουν τον πλανήτη για ένα δολάριο, οπότε γιατί να έχουμε ενδοιασμούς να τους κάψουμε για να επιβιώσουμε;». «Η ειρηνική διαμαρτυρία αγνοείται συλλήβδην, η οικονομική διαμαρτυρία δεν είναι δυνατή στο σημερινό σύστημα. Πόσος καιρός θα περάσει μέχρι να αναγνωρίσουμε ότι η βία εναντίον αυτών που μας οδηγούν σε τέτοια καταστροφή δικαιολογείται ως αυτοάμυνα;», έγραψε παρακάτω. Μετά τη χειρουργική επέμβαση, ο Μαντζιόνι πέρασε ξανά από τα νησιά της Χαβάης, επισκέφθηκε την οικογένειά του πίσω στο Μέριλαντ και στη συνέχεια, στις αρχές του έτους, ξεκίνησε το ταξίδι στην Ασία, το οποίο περιελάμβανε στάσεις στην Ταϊλάνδη και την Ιαπωνία. Το πυκνοκατοικημένο αστικό περιβάλλον της Ιαπωνίας, σύμφωνα με τα γραπτά του, τελεί υπό «εξελικτική αναντιστοιχία για τα ανθρώπινα όντα». Λάτρεψε, όμως, τα βουνά, αναφέροντας ότι, ένας από τους στόχους του ταξιδιού του στην Ιαπωνία ήταν να «κάνει λίγο τον Βούδα».
Περιέγραψε με ενθουσιασμό τα ταξίδια του στη Νάρα. «Στις πλευρές των βράχων εδώ, υπάρχουν κάποια μικροσκοπικά χωριά – θα στείλω φωτογραφία. Είναι καταπράσινα. Ένα όμορφο ποτάμι διασχίζει το φαράγγι», έλεγε σε φωνητικό μήνυμα που άφησε τον Απρίλιο. «Νομίζω ότι θέλω να μείνω εδώ για περίπου ένα μήνα, να διαλογιστώ, να κάνω μόνο ιαματικά λουτρά και να γράφω», πρόσθετε.
Ένας από τους ανθρώπους με τους οποίους μίλησε κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του ήταν ο Gurwinder Bhogal, συγγραφέας με έδρα τη Βρετανία. Στις αρχές Μαΐου, οι δύο τους μίλησαν επί περίπου δύο ώρες σε βιντεοκλήση. Ο Bhogal θυμήθηκε ότι ο κατηγορούμενος έτεινε προς τις ιδέες της Αριστεράς, σε ορισμένα πολιτικά ζητήματα, και προς τις ιδέες της δεξιάς σε άλλα. Ενδιαφερόταν για τον έμπρακτο αλτρουισμό και ήταν ιδιαίτερα επιφυλακτικός απέναντι στον εθισμό στα smartphones. «Η εντύπωση που αποκόμισα συνολικά από τη συνομιλία μας, πέραν της περιέργειας και της καλοσύνης του, ήταν η βαθιά ανησυχία για το μέλλον της ανθρωπότητας και η αποφασιστικότητα να βελτιώσει τον εαυτό του και τον κόσμο», είπε ο Bhogal. Θυμήθηκε ακόμα ότι, ο Μαντζιόνι συζήτησε εν συντομία το θέμα της υγειονομικής περίθαλψης. Παραπονέθηκε ότι, στις ΗΠΑ, είναι πολύ ακριβή και τόνισε ότι ζήλευε το εθνικό σύστημα υγείας της Βρετανίας. Μερικές εβδομάδες αργότερα, έστειλε άλλο ένα μήνυμα στον φίλο που είχε γνωρίσει ταξιδεύοντας. Βρισκόταν στο όρος Ομινέ στην Ιαπωνία το οποίο, όπως σημείωσε, ήταν γνωστό για τις δοκιμασίες θάρρους των επισκεπτών του, αλλά και για την απαγόρευση της πρόσβασης σε γυναίκες ταξιδεύτριες. «Αυτή είναι η κορυφή του μισογυνισμού», έγραψε αστειευόμενος στον φίλο του, προσθέτοντας στον ίδιο χιουμοριστικό τόνο πως, «έπρεπε να την ανέβω για να σταματήσει η προσοχή μου να αποσπάται από τις γυναίκες».
«Υπερβολική δόση streaming»
Λίγες ημέρες αργότερα, στις 25 Μαΐου, ο λογαριασμός του Μαντζιόνι στο Reddit εμφανίζει μια τελευταία ανάρτηση. Σε αυτήν, ο ίδιος μοιράζεται περιεχόμενο αφιερωμένο στον βομβιστή Kaczynski. Το υλικό, με τίτλο «Streaming Overdose 2024, Κίνα», δείχνει δεκάδες ανθρώπους παρατεταγμένους κατά μήκος των πεζοδρομίων. Οι ίδιοι κάνουν livestreaming τον εαυτό τους. Λίγο καιρό καιρό μετά από αυτό, οι φίλοι του άρχισαν να χάνουν την επαφή μαζί του. Τον περασμένο Ιούνιο, ένας εξ’ αυτών, του έστειλε μήνυμα: «Πού στον κόσμο βρίσκεσαι;» - αλλά δεν έλαβε καμία απάντηση. Μέχρι τα τέλη του περασμένου καλοκαιριού, τα μέλη της οικογένειας Μαντζιόνι, άρχισαν να επικοινωνούν με παλιούς φίλους του, ελπίζοντας ότι θα έβρισκα πληροφορίες για τον εντοπισμό του, αφού δεν είχαν νέα του εδώ και μήνες.
Δεν είναι γνωστό το πότε οι συγγενείς του έμαθαν για τελευταία φορά νέα του ή για ποιο λόγο περίμεναν έως τις 18 Νοεμβρίου για να υποβάλουν στην πολιτεία της Καλιφόρνια τη δήλωση για την εξαφάνισή του. Σύμφωνα με την αστυνομία, λίγες ημέρες αργότερα, ο Λουίτζι Μαντζιόνι, επιβιβάστηκε σε λεωφορείο που είχε ξεκινήσει από την Ατλάντα, με τελικό προορισμό τη Νέα Υόρκη.
