Αντιμέτωπη με «τη μεγαλύτερη δικαστική κρίση στα χρονικά» η Τουρκία... λόγω Ερντογάν

Του ανακοίνωσαν ότι «αθωώνεται» στις 18 Φεβρουαρίου «ελλείψει αξιόπιστων ενοποιητικών στοιχείων», έπειτα από περίπου δυόμισι χρόνια προφυλάκισης, για να τον συλλάβουν εκ νέου… στις 19 Φεβρουαρίου και να τον ξαναστείλουν στη φυλακή, αυτήν τη φορά με νέες κατηγορίες, κατηγορίες τις οποίες ωστόσο η ίδια η τουρκική δικαιοσύνη είχε μόλις τον περασμένο Οκτώβριο απορρίψει ως «ανεπαρκείς».

Η περιπέτεια του επιχειρηματία Οσμάν Καβαλά είναι ενδεικτική της… ανυπαρξίας κράτους δικαίου σήμερα στη «νέα Τουρκία» του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Όπως ενδεικτική είναι και η περιπέτεια του βραβευμένου Τούρκου συγγραφέα Αχμέτ Αλτάν που απελευθερώθηκε στις αρχές του περασμένου Νοεμβρίου για να συλληφθεί ξανά μόλις μια εβδομάδα αργότερα. Αλλά και του πολιτικού Σελαχατίν Ντεμιρτάς που επρόκειτο να βγει από τη φυλακή τον περασμένο Σεπτέμβριο… προτού οι Αρχές ανακοινώσουν νέες έρευνες σε βάρος του, κρατώντας τον έτσι πίσω από τα σίδερα, εκεί όπου βρίσκεται εδώ και τριάμισι χρόνια, από τον Νοέμβριο του 2016.

Η ανυπαρξία κράτους δικαίου ίσως να εθεωρείτο αναμενόμενη σε μια τριτοκοσμική κατ’ επίφαση δημοκρατία τύπου… μπανανίας. Η Τουρκία, ωστόσο, τυγχάνει κράτος-μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης («του επιφανέστερου οργανισμού προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην ευρωπαϊκή ήπειρο», όπως σημειώνει στην ιστοσελίδα του το ίδιο το Συμβούλιο). Όταν μάλιστα αναφέρεται στον Τούρκο ομόλογό του, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας συχνά σημειώνει ότι οι δυο τους γνωρίζονται καλά από τις ημέρες που είχαν περάσει μαζί ως μέλη της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης στο Στρασβούργο.

Ως κράτος-μέλος του εν λόγω Συμβουλίου η Τουρκία έχει μάλιστα υπογράψει και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου την οποία και οφείλει να εφαρμόζει υπό την αυστηρή επίβλεψη του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Άραγε την εφαρμόζει; Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, προφανώς και όχι. Διότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει επανειλημμένως ζητήσει την άμεση απελευθέρωση… του Σελαχατίν Ντεμιρτάς, του Οσμάν Καβαλά και πολλών άλλων που εξακολουθούν όμως όλοι να βρίσκονται φυλακισμένοι σήμερα στην Τουρκία… με άνωθεν εντολή του ιδίου του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος το συνηθίζει πια να σχολιάζει δημοσίως τις αποφάσεις της (προφανώς κάθε άλλο παρά ανεξάρτητης) τουρκικής Δικαιοσύνης, παρεμβαίνοντας έτσι ανοιχτά στο έργο των δικαστών.

Το αλγεινά εντυπωσιακό βέβαια στην περίπτωση του Ερντογάν είναι ότι εκείνος δεν καταβάλλει καμία προσπάθεια να κρύψει ή να εξωραΐσει τον παρεμβατισμό του. Αντιθέτως μάλιστα, σαν να τον διαφημίζει στέλνοντας έτσι και ένα μήνυμα… προς γνώση και συμμόρφωση, σε όποιον δικαστή ή εισαγγελέα κάνει ότι δεν κατάλαβε.

«Τόλμησαν να τον αθωώσουν»

Για του λόγου το αληθές, αρκεί μια ματιά στη χρονική αλληλουχία των γεγονότων όπως εκείνα εξελίχθηκαν το διήμερο 18-19 Φεβρουαρίου. Την Τρίτη, 18 Φεβρουαρίου, το 30^ο ποινικό δικαστήριο της Κωνσταντινούπολης αποφασίζει να απαλλάξει τον – συλληφθέντα ήδη από τον Οκτώβριο του 2017 και κρατούμενο έκτοτε – Οσμάν Καβαλά από τις κατηγορίες που τον ήθελαν να «έχει χρηματοδοτήσει το κίνημα διαμαρτυρίας του Γκεζί» το 2013 με «στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης Ερντογάν». Στο άκουσμα της απόφασης, ο Ερντογάν δεν κρύβει την ενόχλησή του. «Τόλμησαν να τον αθωώσουν», διακηρύσσει εμφανώς ενοχλημένος ο Τούρκος πρόεδρος μόλις μια ημέρα μετά, στις 19 Φεβρουαρίου. Κατά «σύμπτωση», την ίδια ημέρα η τουρκική δικαιοσύνη (ο προϊστάμενος της εισαγγελίας της Κωνσταντινούπολης) εκδίδει νέο ένταλμα σύλληψης κατά του Καβαλά, αυτήν τη φορά με την κατηγορία… της συμμετοχής στο πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016, κατηγορία την οποία ωστόσο η ίδια η τουρκική δικαιοσύνη είχε μόλις τον περασμένο Οκτώβριο απορρίψει λόγω έλλειψης ενοχοποιητικών στοιχείων. Δράση αναλαμβάνει ωστόσο από την πλευρά του και Συμβούλιο Δικαστών και Εισαγγελέων (HSK)… ξεκινώντας έρευνα ενάντια στους δικαστές που τόλμησαν να αθωώσουν τον Καβαλά, με τον προϊστάμενο της εισαγγελίας της Κωνσταντινούπολης Εντίπ Σαχίν να έχει εν τω μεταξύ και εκείνος πάρει θέση στο πλευρό του προέδρου Ερντογάν αποδοκιμάζοντας την αθωωτική απόφαση.

Και κάπως έτσι, ο Οσμάν Καβαλά βρίσκεται πια ξανά στο εδώλιο, κατηγορούμενος ως «τρομοκράτης». «Το γεγονός ότι εκείνος είναι ένας πολύ πλούσιος σοσιαλιστής δεν θα έπρεπε να είναι αρκετό για να τον σώσει», διαμηνύει ο Ερντογάν στις 26 Φεβρουαρίου όταν καλείται από δημοσιογράφους να σχολιάσει τη «σκανδαλώδη αθώωση».

Ποιο είναι όμως εκείνο το στοιχείο που ενοχοποιεί τον πλούσιο Τούρκο επιχειρηματία με τις διασυνδέσεις στη Δύση; Σύμφωνα με όσα αναφέρονται στον τουρκικό Τύπο, το γεγονός ότι εκείνος είχε το καλοκαίρι του 2016, λίγα 24ωρα μετά το πραξικόπημα, βρεθεί στο ίδιο εστιατόριο στην Κωνσταντινούπολη με τον ακαδημαϊκό, καθηγητή σήμερα στο αμερικανικό πανεπιστήμιο Lehigh και πάλαι ποτέ σύμβουλο της κυβέρνησης του Μπιλ Κλίντον, Χένρι Μπάρκι, έναν άνθρωπο τον οποίο η πλευρά Ερντογάν έχει στοχοποιήσει ως συνεργάτη του Φετουλάχ Γκιουλέν.

Εμφύλιος στην τουρκική δικαιοσύνη 

«Αυτή η κατάσταση καταστρέφει ό,τι έχει απομείνει από την αξιοπρέπεια του (σ.σ. τουρκικού) δικαστικού σώματος», γράφει ο επιφανής Τούρκος δημοσιογράφος Μουράτ Γετκίν, υπογραμμίζοντας μάλιστα με νόημα ότι το «χάος» που επικρατεί σήμερα στον χώρο της τουρκικής δικαιοσύνης θα μπορούσε να είναι και το αποτέλεσμα ενός εμφυλίου μεταξύ αντιμαχόμενων στρατοπέδων εντός του δικαστικού σώματος. Υπενθυμίζεται, άλλωστε, ότι και η τουρκική δικαιοσύνη έχει περάσει δια πυρός και σιδήρου τα τελευταία περίπου επτά χρόνια, με τις εκκαθαρίσεις να γιγαντώνονται και όλους εκείνους τους δικαστικούς λειτουργούς που είχαν τολμήσει να κινηθούν ενάντια στην οικογένεια Ερντογάν το 2013 να βρίσκονται πια είτε στη φυλακή είτε κυνηγημένοι στο εξωτερικό.

«Κάποιοι βλέπουν να εκτυλίσσεται μια μάχη εντός του δικαστικού σώματος μεταξύ αντιδυτικών δυνάμεων που αντιμετωπίζουν ως απειλή όσους πιέζουν για την ενδυνάμωση της κοινωνίας των πολιτών όπως είναι ο Καβαλά και άλλων που θέλουν να ωθήσουν τη χώρα προς την αντίθετη κατεύθυνση», γράφει η έγκυρη Αμπερίν Ζαμάν στο Al-Monitor. Κάπως έτσι «διαβάζει» όμως τις τελευταίες εξελίξεις και το δίδυμο των καλά ενημερωμένων δημοσιογράφων Ντιέγκο Κουπόλο και Ραζίγε Ακότς, εντοπίζοντας «εσωτερικές έριδες και ασυμφωνίες εντός των δικαστικών κλάδων της Τουρκίας, με τις διαφορετικές Αρχές να υπονομεύουν η μία τις αποφάσεις της άλλης».

Αλμπαϊράκ εναντίον Γκιουλ 

Σύμφωνα μάλιστα με τουρκικά δημοσιεύματα, ο αλληλοσπαραγμός φτάνει έως και το… πρόσωπο του υπουργού Δικαιοσύνης Αμπντουλχαμίτ Γκιουλ αγγίζοντας παράλληλα και το στενό περιβάλλον του προέδρου Ερντογάν. Δημοσιεύματα εμφανίζουν πιο συγκεκριμένα τον νυν υπουργό Οικονομικών και γαμπρό του Ερντογάν, Μπεράτ Αλμπαϊράκ, να κινείται παρασκηνιακά με στόχο να ωθήσει στην έξοδο τον Αμπντουλχαμίτ Γκιουλ. Υπενθυμίζεται ότι στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν ο Αλμπαϊράκ είχε εμφανιστεί να συγκρούεται και με τον νυν υπουργό Εσωτερικών της Τουρκίας Σουλεϊμάν Σοϊλού. Οι όποιες «συγκρούσεις» αποκτούν ωστόσο αυτομάτως… νέο νόημα εάν συνδυαστούν και με τις φήμες που θέλουν τον 42χρονο Μπεράτ Αλμπαϊράκ να προαλείφεται πλέον για… ηγέτης του κυβερνώντος ισλαμοεθνικιστικού Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP).   

Τα δικαστήρια ως μακρύ χέρι του καθεστώτος 

Το μόνο σίγουρο, σε κάθε περίπτωση, είναι ότι το όποιο σκοτεινό πολιτικό παρασκήνιο έρχεται να λειτουργήσει σε βάρος του κράτους δικαίου, με τον Ερντογάν σε ρόλο ανώτατου μονάρχη να καθοδηγεί τη δικαιοσύνη ενάντια στους πολιτικούς του αντιπάλους, είτε πρόκειται για τον 46χρονο Σελαχατίν Ντεμιρτάς του φιλοκουρδικού Κόμματος Δημοκρατίας των Λαών (HDP), είτε για τον 60αρη «ακτιβιστή» Οσμάν Καβάλα, τον καλούμενο και «κόκκινο δισεκατομμυριούχο», που τολμάει να διατηρεί δεσμούς με τον Τζορτζ Σόρος (τον οποίο Σόρος είχε ωστόσο παλαιότερα επιχειρήσει να προσεγγίσει και ο ίδιος ο Ερντογάν). Στην ίδια κατηγορία θα μπορούσαν βέβαια να ενταχθούν και άλλοι πρώην όμηροι του τουρκικού κράτους όπως ο Αμερικανός πάστορας Άντριου Μπράνσον και ο Γερμανός δημοσιογράφος Ντενίζ Γιουτζέλ, μεταξύ πολλών άλλων.

Διότι κάπως έχουν έρθει τα πράγματα στην Τουρκία τα τελευταία χρόνια… και η δικαιοσύνη στοχοποιεί όλους εκείνους από τη δίωξη των οποίων το καθεστώς Ερντογάν έχει να αποκομίσει οφέλη… πολιτικά, διαπραγματευτικά, επικοινωνιακά κ.ά. Όσο για τις δίκες, εκείνες στήνονται πλέον εύκολα με τη βοήθεια «πρόθυμων» δικαστών (άνωθεν επιλεγμένων, κατά περίπτωση και ανάλογα με τη δική), γραφειοκρατικών εμποδίων (εγγράφων που ξεκινούν αλλά… αργούν να φτάσουν στον προορισμό τους), μεροληπτικών διαδικασιών και αναξιόπιστων μαρτύρων κατηγορίας, όπως σημειώνει χαρακτηριστικά σε πρόσφατο άρθρο της η Μέρβε Ταχίρολγου του μη-κερδοσκοπικού «Project on Middle East Democracy» (POMED). Σάλος αντιδράσεων προκλήθηκε μάλιστα πρόσφατα όταν σε έναν από τους μάρτυρες κατηγορίας στη δίκη του Οσμάν Καβαλά επετράπη να… εξεταστεί χωριστά και όχι κατά αντιπαράσταση, χωρίς να είναι καν παρόντες οι συνήγοροι υπεράσπισης.

Οι δικηγόροι στους δρόμους στις 2 Μαρτίου 

«Η Τουρκία βρίσκεται αντιμέτωπη με την πιο σοβαρή δικαστική κρίση της ιστορίας της», σημειώνουν μέσω ανακοίνωσης-διακήρυξης που συνυπογράφουν και έδωσαν στη δημοσιότητα οι δικηγορικοί σύλλογοι τουλάχιστον 25 τουρκικών επαρχιών (της Άγκυρας, της Κωνσταντινούπολης, της Σμύρνης κ.ά.), καταγγέλλοντας πρωτοφανείς πολιτικές παρεμβάσεις στο έργο της δικαιοσύνης, μεταξύ άλλων και από το ίδιο το Συμβούλιο Δικαστών και Εισαγγελέων (HSK) το οποίο έχει πια «πολιτικοποιηθεί» και μετατραπεί σε «όργανο καταπίεσης» όπως υποστηρίζουν. Προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα, οι δικηγορικοί σύλλογοι των μεγαλύτερων τουρκικών επαρχιών έχουν καλέσει και σε διαδήλωση διαμαρτυρίας το μεσημέρι της Δευτέρας, 2 Μαρτίου, στην Άγκυρα...  

Διαβάστε ακόμη

Η... απώλεια βιντεοληπτικού υλικού «εξαφανίζει» τους υπεύθυνους για τα Τέμπη - Τα κραυγαλέα λάθη που στοιχειώνουν τη δικογραφία

ΕΣΥ: Αλλαγές στον νόμο Κεραμέως για την επιλογή στελεχών στο δημόσιο ετοιμάζει η κυβέρνηση - Τι είπε ο Άδωνις Γεωργιάδης

Οι πρώτες κινήσεις της κυβέρνησης μετά τη διαγραφή Σαμαρά - Τέλος στα σενάρια για πρόωρες κάλπες

Πού θα ταξιδέψουν οι Έλληνες την περίοδο των Χριστουγέννων - Μέχρι 10% η αύξηση στο κόστος των αποδράσεων