Ανεργία: Το στοίχηµα της «ανηφόρας»

Θετικό ρεκόρ 8ετίας για την ανεργία, καθώς έσπασε το φράγµα του 18% και έφτασε σε επίπεδα του 2011 µε το 17,6% του περασµένου Απριλίου

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά ┋

Προσέγγισε, δηλαδή, ξανά την αρχή της µεγάλης κατηφόρας, όταν η ανεργία πλησίαζε µε φόρα το απειλητικό 20%, αρκετά πριν διολισθήσει τελικά στο ιστορικό 27,8% τον Ιούλιο του 2013...

Είναι σαφές. Η ανεργία αποκλιµακώνεται διαρκώς, µε µικρούς ή µεγαλύτερους ρυθµούς, την τελευταία 5ετία. Ο τουρισµός, κυρίως, όπως και η διόγκωση όλης της βιοµηχανίας που περιστρέφεται γύρω από το ελληνικό καλοκαίρι σπρώχνουν το άρµα της ανάπτυξης και ταυτόχρονα παρασύρουν προς τα κάτω τα ποσοστά της ανεργίας. Καθώς η χώρα βαδίζει όλο και πιο βαθιά στο πρώτο µεταµνηµονιακό της καλοκαίρι, το στοίχηµα της επόµενης µέρας είναι επίσης σαφές.

Οχι µόνο περισσότερες δουλειές, αλλά και καλύτερες – όπως επίσης και πιο καλά πληρωµένες. ?ηλαδή, µε άλλα λόγια, τα οφέλη της ανάπτυξης πρέπει να φτάσουν σε όλους. Το στοίχηµα των ποιοτικών θέσεων εργασίας είναι ίσως το πλέον κρίσιµο στη µεταµνηµονιακή εποχή. Ιδίως όταν διαχρονικά υπαίτιοι για την αύξηση των θέσεων απασχόλησης αναδεικνύονται οι... συνήθεις ύποπτοι κλάδοι: εστίαση και καταλύµατα την άνοιξη και το καλοκαίρι, εκπαίδευση το φθινόπωρο και τον χειµώνα.

Η εποχικότητα στο απόγειό της. Η µονοκαλλιέργεια του τουρισµού σίγουρα δεν βοηθάει. Είναι απαραίτητο να µπουν δυναµικά στην ελληνική οικονοµία και άλλοι κλάδοι, ώστε το µείγµα να γίνει πιο πολυπαραγοντικό και λιγότερο ευάλωτο. Η κίνηση των βιοµηχάνων να προσφύγουν στο ΣτΕ, ζητώντας επί της ουσίας την κατάργηση ακόµη και των «παγωµένων» από το 2012 τριετιών, επίσης δεν βοηθάει. Μάλλον, όχι µόνο δεν βοηθάει, αλλά επιδιώκει να σπρώξει την εικόνα σε εντελώς άλλη κατεύθυνση: αυτή της εκ νέου συµπίεσης µισθολογικών απολαβών.

Γι’ αυτό και η πρόκληση αυτή θα είναι από τις µεγαλύτερες που καλείται να αντιµετωπίσει η νέα ηγεσία του υπουργείου Εργασίας το αµέσως επόµενο διάστηµα. Τον Οκτώβριο εκδικάζεται στο Ανώτατο Ακυρωτικό ?ικαστήριο η προσφυγή µε την οποία επιδιώκεται η απογύµνωση του νέου κατώτατου µισθού από τα επιδόµατα προϋπηρεσίας για όσους είχαν συµπληρώσει τριετίες προϋπηρεσίας έως τον Φεβρουάριο του 2012. Ενδεχόµενη αποδοχή της προσφυγής των βιοµηχάνων από το ΣτΕ θα µπορούσε να οδηγήσει σε συµπίεση αµοιβών για µισθωτούς που είχαν θεµελιωµένες προϋπηρεσίες έως τις 14 Φεβρουαρίου του 2012.

Και µάλιστα σε συνθήκες αύξησης του ρυθµού ανάπτυξης της ελληνικής οικονοµίας... Μια ενδεχόµενη καθοδική πορεία των µισθολογικών απολαβών µέσω κατάργησης των παγωµένων τριετιών είναι εκτός από κάθε νόρµα που έχει διαµορφωθεί στην ελληνική αγορά εργασίας. Αρκεί να αναφερθεί πως, σύµφωνα µε τα πλέον πρόσφατα στοιχεία του συστήµατος «Εργάνη», όλες οι επιχειρησιακές συµβάσεις που υπεγράφησαν είχαν θετικό πρόσηµο, προέβλεπαν δηλαδή αύξηση µισθών στο 3,66% κατά µέσο όρο. Αυτός είναι άλλωστε ο µόνος δρόµος από εδώ και στο εξής που µπορεί να διασφαλίσει µια ισόρροπη ανάπτυξη µε κοινωνική ειρήνη: η ανηφόρα. Οχι µόνο για τα µεγέθη της ανάπτυξης. Αλλά και για τις αποδοχές των εργαζοµένων. Σε κάθε περίπτωση, όλα θα φανούν από τους αριθµούς. Που πάντα είναι πεισµατάρικοι...

Διαβάστε ακόμη