Το ζήτημα της πολιτικής ορθότητας, αν και σε ένα εντελώς διαφορετικό και ελάσσων επίπεδο, αποτελεί ένα από τα επίσης σημαντικά προς συζήτηση και διερεύνηση προβλήματα
«Δε θα ήταν υπερβολή να υποστηρίξουμε ότι καμία ανθρώπινη δραστηριότητα δε θα υπάρξει ίσως στο μέλλον, που δε θα επηρεαστεί λίγο έως πολύ, θετικά ή και αρνητικά, από την επέλαση της τεχνητής νοημοσύνης»
Πόσο εκπληκτική είναι η πορεία του ανθρώπου, εδώ και δεκάδες χιλιάδες χρόνια, από τις σκοτεινές σπηλιές της Αφρικής και τον Ευρωπαίο Κρο-Μανιόν στις πανοπτικές λεωφόρους της πληροφορικής!
Η Αμερικανική “Επανάσταση” έλαβε χώρα συγχρόνως με τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας, που δεν άφησε πίσω της τόσο την Αγγλική μητέρα πατρίδα όσο μάλλον όλο το παλιό ευρωπαϊκό σύστημα των μέτρων και σταθμών, και των προκαταλήψεων για το άχθος της γης»
Επειδή το Τζίνι έχει προ πολλού, ανεπιστρεπτί βγει από το μπουκάλι, θα πρέπει επειγόντως να εκπαιδευτούμε ή και να αυτοεκπαιδευτούμε στο να αναγνωρίζουμε τις πράγματι ευεργετικές συνεισφορές, στον ανθρώπινο βίο, των σύγχρονων τεχνοεπιστημονικών επιτευγμάτων
Αυτό που στις μέρες μας είναι εντελώς πρωτόφαντο είναι η μεγάλη ρήξη, η παντελής δυσαρμονία ενός καθόλου ευκαταφρόνητου μέρους της ανθρωπότητας να συνυπάρξει, να συνεννοηθεί και να συμπράξει με κάποιες από τις σημαντικότερες εξουσιαστικές δομές
Υπάρχει δυστυχώς ένας σημαντικός αριθμός ανθρώπων, σε παγκόσμιο επίπεδο – ακόμη και φυσικών επιστημόνων και μηχανικών – που αρνείται να πιστέψει στην ύπαρξη μιας ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής, με τα συνακόλουθα καταστροφικά φαινόμενα της υπερθέρμανσης του πλανήτη και της διατάραξης της οικολογικής του ισορροπίας
Οι μονοσήμαντες αναφορές στα ανθρώπινα δικαιώματα χωρίς καμία όμως αναφορά και στις ανάλογες υποχρεώσεις μας προς το συνάνθρωπο και την κοινωνία, δε βοηθάει τελικά, άμεσα ή έμμεσα, προς την κατεύθυνση της κοινωνικής συνοχής, της αλληλεγγύης, της ελευθερίας και της δημοκρατίας