Εγκατάλειψη θύματος: Η Σύγχρονη βαρβαρότητα στους δρόμους

Ζούμε σε μια χώρα όπου η δικαιοσύνη έχει καταντήσει ανέκδοτο, με τους δολοφόνους της ασφάλτου να γελούν και αυτοί εις βάρος της. Ό,τι και να κάνεις την βγάζεις καθαρή, αρκεί να έχεις γερές πλάτες και καλό δικηγόρο. Βλέπουμε το ίδιο έργο να παίζεται και να ξαναπαίζεται: “Το θέμα είναι να μην σε πιάσουν επ’ αυτοφώρω και όλα τα άλλα βρίσκονται..!”

Όταν οδηγείς υπό την επήρεια αλκοόλ ή ουσιών και από την πράξη σου αυτή προκύπτει τροχαίο με θάνατο, διώκεσαι για κακούργημα, ενώ στην περίπτωση εγκατάλειψης θύματος τροχαίου, διώκεσαι για πλημμέλημα…(sic!)  Δηλαδή ο ίδιος ο νόμος, εφόσον έχεις ελαστική συνείδηση, σου υποδεικνύει τη φυγή!

Η τροποποίηση του άρθρου 43 του ΚΟΚ είναι σήμερα περισσότερο από ποτέ επιτακτική! Και είναι το βασικό ελάχιστο το οποίο οφείλει να πράξει η πολιτεία, μαζί φυσικά με την τροποποίηση του άρθρου 42 (για θέσπιση 0% αλκοόλ, 0% ψυχοτρόπες ουσίες κατά την οδήγηση).

Όμως η αντικοινωνική συμπεριφορά, ο άκρατος εγωισμός, η επίδειξη δύναμης, η χωρίς όρια παραβίαση της προσωπικότητας του διπλανού είναι μόνο μερικοί από τους παράγοντες που συντελούν στην επαναληψιμότητα αυτού του ζοφερού φαινομένου, της εγκατάλειψης θύματος σε τροχαίο συμβάν.

Η ερμηνεία ότι η εγκατάλειψη θύματος μπορεί να προσλάβει και ταξικά χαρακτηριστικά δεν στερείται βάσης, παρατηρώντας παραδείγματος χάριν ορισμένους οδηγούς με υψηλά εισοδήματα/ ακριβά οχήματα να συνδυάζουν τη αλαζονεία με ένα αίσθημα ψευδούς εξουσίας.

Η αντίληψη που προωθεί ο καπιταλισμός:  You’re Only As Good-Looking As The Car That You’re Driving. (Είσαι μόνο τόσο όμορφος όσο και το αυτοκίνητο που οδηγείς) εξακολουθεί να παίζει τον καθοριστικό ρόλο στην υιοθέτηση μιας συγκεκριμένης οδηγητικής συμπεριφοράς!

Η επιλογή ενός αυτοκινήτου δεν αποτελεί αγορά βασισμένη στις ανάγκες μετακίνησης, στα χαρακτηριστικά του οχήματος και στις ανάγκες του πλανήτη, αλλά εκπορεύεται κυρίως από την ανάγκη της “προς τα έξω εικόνας”. Πολλοί άνθρωποι χρησιμοποιούν το αυτοκίνητο όχι μόνο για τις μετακινήσεις τους αλλά και ως σύμβολο προβολής του κοινωνικού τους status!

Και αυτό είναι μόνο η μια όψη του νομίσματος. Το εξωφρενικό βρίσκεται στην άλλη όψη, και είναι μια πραγματικότητα την οποία όλοι μας βιώνουμε καθημερινά, όπως τεκμηρίωσε επιστημονικά  και ο καθηγητής του Berkeley,  Poul Piff, στην ερευνά του: «Γιατί οι άνθρωποι συμπεριφέρονται άσχημα όταν αισθάνονται πλούσιοι;»  Ο Piff στα συμπεράσματά του τόνισε ότι:

Όσο πιο πλούσιος είσαι, τόσο πιο “αόρατος” είναι ο συνάνθρωπος σου και τόσο μεγαλύτερη τάση έχεις να βλέπεις τους άλλους σαν… κατσαρίδες που απλώς είναι εμπόδια στο δρόμο σου.

Τα μάτια μας δεκατέσσερα λοιπόν!  Οι νόμοι και το σύστημα απονομής δικαιοσύνης δεν είναι ένα ανεξάρτητο σώμα κανόνων με θεϊκή προέλευση, αλλά η απόλυτη αποτύπωση των ισορροπιών ισχύος σε μια κοινωνία..!

Photo by Matthew T Rader on Unsplash

Διαβάστε ακόμη

Η... απώλεια βιντεοληπτικού υλικού «εξαφανίζει» τους υπεύθυνους για τα Τέμπη - Τα κραυγαλέα λάθη που στοιχειώνουν τη δικογραφία

ΕΣΥ: Αλλαγές στον νόμο Κεραμέως για την επιλογή στελεχών στο δημόσιο ετοιμάζει η κυβέρνηση - Τι είπε ο Άδωνις Γεωργιάδης

Οι πρώτες κινήσεις της κυβέρνησης μετά τη διαγραφή Σαμαρά - Τέλος στα σενάρια για πρόωρες κάλπες

Πού θα ταξιδέψουν οι Έλληνες την περίοδο των Χριστουγέννων - Μέχρι 10% η αύξηση στο κόστος των αποδράσεων