Βιβλίο|10.05.2023 20:02

Τομ Χανκς: «Δεν είναι δίκαιο» - Πληθαίνουν οι αρνητικές κριτικές για το πρώτο του μυθιστόρημα

Newsroom

Ο Τομ Χανκς απάντησε στους κριτικούς που δεν τους άρεσε το πρώτο του μυθιστόρημα «The Making of Another Major Motion Picture Masterpiece». Το μυθιστόρημα είναι ένα εισιτήριο πρόσβασης σε όλες τις περιοχές για να ζήσουν οι αναγνώστες την περίεργη μαγεία της βιομηχανίας της ψυχαγωγίας.

Σύμφωνα με την περίληψη, το βιβλίο βασίζεται σε «μια πολύ φιλόδοξη ιστορία της δημιουργίας μιας κολοσσιαίας ταινίας δράσης με υπερήρωες πολλών εκατομμυρίων δολαρίων και στο ταπεινό κόμικ που την ενέπνευσε». Δυστυχώς, πολλοί κριτικοί δεν εντυπωσιάστηκαν πολύ από το μυθιστόρημα.

Ο Ντέιβιντ Σέξτον σε άρθρο στους Sunday Times τονίζει ότι «ο Χανκς εξηγεί τη δημιουργία ταινιών» και επισημαίνει ότι «η γραφή είναι βαρετή σε όλη τη διάρκεια». Ο Τιμ Άνταμς του Observer ανέφερε ότι το βιβλίο «αιχμαλωτίζει τη βουή του Χόλιγουντ, αλλά δεν έχει την ικανότητά του της οθόνης να δίνει ζωή στους χαρακτήρες».

Η Αλεξάντρα Τζέικομπς των New York Times έγραψε: «Καταγράφοντας ευφάνταστα τη δημιουργία μιας ταινίας τύπου Marvel, το "The Making of Another Major Motion Picture Masterpiece" κάνει κοιλιά λόγω κατακλυσμού λεπτομερειών».

 

Σε νέα συνέντευξή του στο BBC ο Τομ Χανκς απευθύνθηκε στους επικριτές, λέγοντας ότι η αντίδρασή τους δε είναι «δίκαιη». Ωστόσο δεν εξέφρασε λύπη τονίζοντας ότι το βιβλίο τελικά «θα ζήσει και θα πεθάνει με βάση τη δική του ικανότητα να ψυχαγωγεί και να διαφωτίζει ένα κοινό». Ο Τομ Χανκς είπε επίσης ότι η «εργασία του ως αστέρας του κινηματογράφου» σημαίνει ότι μπορεί να «αντέξει» κάθε κριτική. «Γίνομαι πιο δυνατός όταν πρόκειται να με διαλύσουν πραγματικά» είπε.

Στην κριτική της εφημερίδας The Independent για το βιβλίο, η Έμιλι Πένινκ έγραψε: «Υπάρχει γοητεία του Χόλιγουντ, ίντριγκα στο πίσω μέρος, ηρεμία και αρκετά αρκτικόλεξα της βιομηχανίας για να κάνουν τον αναγνώστη να αισθάνεται ότι μπορεί να είναι απλώς ένας πραγματικός γνώστης του κινηματογράφου τώρα». 

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ειδήσεις τώραΤομ Χανκςκριτική