Οι Ιέρειες της Εκάτης: το χαμένο χρονικό της Σηλυβρίας

Ένα απρόβλεπτο ιστορικό μυθιστόρημα από τις εκδόσεις Anubis, στο οποίο κυριαρχούν ο ορθός λόγος, ο ρομαντισμός και ο μαγικός ρεαλισμός. Κατά συνθήκη αντίθετες ροπές που κονταροχτυπιούνται εξαρχής, από το πρώτο κεφάλαιο, την πρώτη σελίδα, χωρίς να αναδεικνύεται (ίσως να μη χρειάζεται), μεταξύ τους νικητής. Πρόκειται για την περιπέτεια της ζωής, την εσώτερη πάλη ανάμεσα στην ωμότητα, την αταξία και την ποίηση που ο συγγραφέας Παναγιώτης Σερ(αφείμ) Χανός (δημοσιογράφος στο επάγγελμα), καταφέρνει να πετύχει ανακαλύπτοντας ένα νέο είδος γραφής. Μεταμορφώνοντας το χάος σε αρμονία, την εντροπία σε ισορροπία, και την αγωνία σε ένα πάθος σχεδόν ερωτικό.

Σε πρώτη ανάγνωση η υπόθεση του βιβλίου είναι μια συναρπαστική διήγηση που κινείται χρονολογικά στο ύστερο Βυζάντιο. Το 1447 μ.Χ. η Σηλυβρία (αρχαιοελληνική πόλη, αποικία των Μεγαρέων από το 600 π.Χ. στα παράλια της θάλασσας του Μαρμαρά) είναι το τελευταίο οχυρό της χιλιόχρονης Βυζαντινής Αυτοκρατορίας που καταρρέει. Εκεί λειτουργεί το μοναδικό εναπομείναν, κρυμμένο από τα μάτια του κόσμου, εργαστήριο υγρού πυρός, της φωτιάς που δεν σβήνει. Φύλακες του μυστικού και δεμένοι με ιερούς όρκους αίματος, τα μέλη της απόκρυφης αδελφότητας των ιπποτών του Δράκου προστατεύουν το ολέθριο όπλο που θα καθυστερήσει την επέλαση των Οθωμανών. Μέχρι τη στιγμή που το μυστικό διαρρέει… Ένα δολοφονικό παιχνίδι εξουσίας με κανόνες που ορίζονται στο παρασκήνιο από τις ιέρειες μιας ξεχασμένης θρησκείας. Ένα άγνωστο έπος όπου συμμετέχουν όλα τα ιστορικά πρόσωπα της εποχές και περιγράφονται ηρωικές ναυμαχίες, πολύνεκρες μάχες, πολιτικές συγκρούσεις, σκοτεινές συνωμοσίες κι ανομολόγητα πάθη. Ένα ανατρεπτικό δράμα, του οποίου οι τραγικές λεπτομέρειες οδηγούν στην πτώση της Πόλης, στη Συντέλεια του Κόσμου.

Σε δεύτερη ανάγνωση στις Ιέρειες της Εκάτης, ο συγγραφέας επιχειρεί μια τολμηρή κατάδυση σε μια περίοδο που βρίσκεται στο μεταίχμιο μεταξύ του μεσαιωνικού κόσμου και της Αναγέννησης με ιδιαίτερα αξιόλογους συμβολισμούς, καθώς το φανταστικό στοιχείο είναι κάτι πολύ βαθύτερο από την απόλαυση μιας αφήγησης. Μελετητής και γνώστης της Ιστορίας, ο συγγραφέας ενσωματώνει με επιτυχία στην μυθιστορία του στοιχεία της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, της σκοτεινής μαγείας, αλλά ταυτόχρονα και της σύγχρονης κοινωνίας. Δεν τον ενδιαφέρει η απλή ιστορική καταγραφή, καθώς εμβαθύνει στα κίνητρα, τους φόβους και τις ελπίδες των ηρώων του. Οι "Ιέρειες" δεν είναι απλώς μυστηριώδεις φιγούρες ενός θρύλου. Είναι φορείς μιας αρχέγονης γνώσης, αντιμέτωπες με τις αλλαγές που φέρνει η κατάρρευση μιας εποχής...

Όπως σημειώνει η συγγραφέας, Βάλια Καραμάνου (tovivlio.net): “Η γυναικεία μορφή στο έργο του Παναγιώτη Χανού αποκτά αρχετυπικές διαστάσεις: γυναίκες που είναι σε θέση να επηρεάζουν τη ζωή γύρω τους με τη γνώση τους και τις μαγικές τους ικανότητες, αλλά ταυτόχρονα είναι και καταδικασμένες σε έναν κόσμο που τις βλέπει συχνά με επιφυλακτικότητα ή φόβο. Η μητρότητα πάλι, ως γυναικεία ιδιότητα, συμβολίζει την αναγέννηση μέσα από ωδίνες σαν ένα πολύπλοκο αίνιγμα. Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί περιγραφές που φέρνουν στο μυαλό έναν κόσμο που είναι ταυτόχρονα αρχαίος και σύγχρονος, γεμάτος μυστηριώδη και μαγικά στοιχεία. Οι τόποι που ανακαλύπτει ο αναγνώστης είναι σκοτεινές, απόκρημνες περιοχές, πυκνά δάση, απόμακροι ναοί και ιερά, σπαρακτικά τοπία όπου η ζωή και ο θάνατος συμβαδίζουν, όπου συχνά ο άνθρωπος αισθάνεται μόνος και μικρός απέναντι στα Μυστήρια που υπερβαίνουν τις αισθήσεις του…”