Η Τελευταία Νύχτα με τις Μάσκες: Η Λόρι γίνεται η ηρωίδα όλων μας

Η Universal Pictures, η Miramax και η Blumhouse παρουσιάζουν μια παραγωγή από τη δημιουργική ομάδα που αναβίωσε την ιστορική σειρά ταινιών με το «Η Νύχτα με τις Μάσκες» το 2018 και το «Η Νύχτα με τις Μάσκες 2» το 2021, σε σκηνοθεσία Ντέιβιντ Γκόρντον Γκριν, από ένα σενάριο του ίδιου μαζί με τον Πολ Μπραντ Λόγκαν, τον Κρις Μπερνιέ και τον Ντάνι Μακ Μπράιντ. Βασισμένο στους χαρακτήρες που εμπνεύστηκε ο Τζον Κάρπεντερ και η Ντέμπρα Χιλ. 

Τέσσερα χρόνια μετά τα γεγονότα του «Halloween Kills», η Λόρι ζει με την εγγονή της Άλισον, και ολοκληρώνει τη συγγραφή των απομνημονευμάτων της. Ο Μάικλ Μάιερς δεν έχει εμφανιστεί έκτοτε. Η Λόρι, αφού επέτρεψε στο φάντασμα του Μάικλ να καθορίζει τη ζωή της για τόσες δεκαετίες, αποφάσισε να απελευθερωθεί από το φόβο και την οργή και να αγκαλιάσει τη ζωή. Έχει υποβληθεί πλέον σε εντατική θεραπεία και έχει χτίσει σιγά σιγά ένα ασφαλές, σταθερό, αγαπημένο σπίτι για τον εαυτό της και την 21χρονη εγγονή της.

Η Άλισον είναι πλέον νοσοκόμα και αναπτύσσει μια ρομαντική σχέση με τον εσωστρεφή Κόρεϊ, ο οποίος θα κατηγορηθεί για τη δολοφονία του αγοριού που πρόσεχε τη νύχτα του Halloween του 2019. Ο θάνατος του αγοριού συνέβη κάτω από ανεξήγητες συνθήκες και ο Κόρεϊ αθωώθηκε, αλλά η μικρή πόλη τον αντιμετωπίζει πλέον σαν παρία.

Όταν η Λόρι, χρόνια μετά την αθώωση του Κόρεϊ, βλέπει τον νεαρό να εκφοβίζεται από κάποιους ντόπιους εφήβους, έρχεται να τον υπερασπιστεί και στη συνέχεια ξεκινά και ενθαρρύνει τη σχέση της Άλισον και του Κόρεϊ. Όσο όμως το ειδύλλιό τους εξελίσσεται, η Λόρι αρχίζει να αισθάνεται άβολα, καθώς η Άλισον αρχίζει να απομακρύνεται από κοντά της και η προσωπικότητα του Κόρεϊ φαίνεται να αλλάζει.

Αυτό το γεγονός θα πυροδοτήσει έναν νέο καταιγισμό φόνων και μια ατμόσφαιρα τρόμου που θα αναγκάσει τη Λόρι να αντιμετωπίσει ξανά το «κακό» το οποίο δεν κατάφερε ποτέ πραγματικά να σταματήσει. Η ιστορία του Μάικλ Μάγιερς, ενός ανθρώπου χωρίς ταυτότητα και χωρίς πρόσωπο, ο οποίος επιστρέφει για να συνεχίσει τη σφαγή, έχει πλέον αποκτήσει μυθική διάσταση.

Και αυτός θα είναι ο τελευταίος σταθμός για την Λόρι Στρόουντ. Η ηρωίδα που από αθώο θύμα αποτέλεσε την νέμεση του αιμοδιψή μπαμπούλα, θα δώσει την απόλυτη μάχη. Μια μάχη που μόνο ένας απ’ τους δυο θα επιβιώσει.

Η κληρονομιά του Τζον Κάρπεντερ

Ύστερα από 45 χρόνια, η πιο εμβληματική σειρά ταινιών τρόμου στην ιστορία του κινηματογράφου φτάνει στο επικό, τρομακτικό της φινάλε, καθώς η Λόρι Στρόουντ αντιμετωπίζει για τελευταία φορά την απόλυτη ενσάρκωση του κακού, σε μια τελική αναμέτρηση που θα καθηλώσει τους λάτρεις της σειράς ταινιών. H μακρά πορεία και η τεράστια εισπρακτική επιτυχία της εμβληματικής ιστορίας, ολοκληρώνεται θριαμβευτικά φέτος, καλύπτοντας την ανάγκη του κοινού για επιστροφή σε διαχρονικά πρότυπα τρόμου.

Χάρη στην πρώτη ταινία Halloween, οι κινηματογραφικές αίθουσες θα γέμιζαν με αμέτρητα slasher movies στις επόμενες δεκαετίες, και η αλληγορική διάστασή τους σε σχέση με τον «αναίτιο κακό», θα γεννούσε μια ολόκληρη μυθολογία τρόμου.

Φέτος, ο σκηνοθέτης Ντέιβιντ Γκόρντον Γκριν, θα ολοκληρώσει την τριλογία αναβίωσης του μύθου, ύστερα από τα εξαιρετικά πετυχημένα Halloween (2018) και Halloween Kills (2021) και θα δώσει συνέχεια στον μακάβριο εφιάλτη με την Τζέιμι Λι Κέρτις να επιστρέφει για τελευταία φορά στον ρόλο που απογείωσε την καριέρα της.

Όταν οι ταινίες Halloween αναβίωσαν το 2018, κατέρριψαν τα ρεκόρ εισπράξεων, καθώς η «Νύχτα Με Τις Μάσκες» έγινε το πιο κερδοφόρο κεφάλαιο της σειράς και σημείωσε ρεκόρ για το μεγαλύτερο άνοιγμα ταινίας τρόμου με γυναίκα πρωταγωνίστρια.

Οι συντελεστές

«Αυτή η ιστορία ξεκινάει με έναν μπέιμπι σίτερ και με μια νύχτα του Halloween που όλα πάνε στραβά» λέει ο Κέρτις. Η εναρκτήρια σεκάνς είναι μια πονηρή αντιστροφή της υπόθεσης της ταινίας του 1978, όπου ένα κορίτσι μπέιμπι σίτερ γίνεται ο στόχος ενός δολοφόνου. «Αυτή η σκηνή είναι τόσο έντονη και όμορφα γυρισμένη που, από μόνη της, νομίζω ότι θα μπορούσε να είναι υποψήφια για Όσκαρ μικρού μήκους ταινίας» προσθέτει η Τζέιμι Λι Κέρτις.

Ο σκηνοθέτης Ντέιβιντ Γκόρντον Γκριν στράφηκε στα θεμελιώδη έργα του Τζον Κάρπεντερ για την ανάπτυξη των χαρακτήρων. «Υπάρχουν πολλές άλλες ταινίες του Κάρπεντερ στις οποίες κάνω αναφορές» αναφέρει ο Γκριν. «Για παράδειγμα, υπάρχει η έμπνευση της "Κριστίν" και της "Ομίχλης"».

Το τέλος μιας εποχής

Η ταινία διερευνά τον τρόπο με τον οποίο η βία αναπηδά μέσα σε μια οικογένεια και μια κοινότητα. Οι πληγές μπορεί να επουλωθούν αλλά τα σημάδια παραμένουν. Μπορεί ο Μάγιερς να κυνήγησε τη Λόρι το 2018, αλλά τα γεγονότα εκείνης της νύχτας κατέστρεψαν εκατοντάδες ζωές και τα τραύματα των φίλων πολλών θυμάτων του Μάγιερς εξακολουθούν να μην έχουν επουλωθεί.

Η Λόρι παλεύει επίσης με τις ενοχές, τόσο τις δικές της όσο και αυτές που της επιβάλλουν οι άλλοι. Μπορεί ο Μάικλ να είναι ο δολοφόνος, αλλά η απόφαση της Λόρι να παραμείνει στο Χάντονφιλντ όλα αυτά τα χρόνια, να τον περιμένει, έφερε το κακό ξανά εκεί.

Αν η Λόρι είχε φύγει από καιρό, θα επέστρεφε ποτέ ο Μάικλ; Θα ήταν ακόμα ζωντανά όλα τα θύματά του; Αυτή η σκιά της αμφιβολίας θα είναι πάντα εκεί. Μόνο ένας από αυτούς επιβιώνει από αυτή τη μάχη μέχρι θανάτου και το βάρος της κινηματογραφικής στιγμής είναι πλέον συγκλονιστικό.

Έχει ιδιαίτερη σημασία το γεγονός ότι η Λόρι έχει γίνει σύμβολο της γυναικείας δύναμης παγκοσμίως και ότι η επιτυχία αυτού του χαρακτήρα και των ταινιών, βοήθησε να ανοίξει ο δρόμος για μια νέα γενιά ισχυρών, πολυεπίπεδων γυναικείων κινηματογραφικών χαρακτήρων, όχι μόνο στο είδος του τρόμου, αλλά σε ολόκληρη την κινηματογραφική βιομηχανία. Ο παραγωγός Τζέισον Μπλουμ λέει ότι είναι δύσκολο να εκτιμηθεί ο αντίκτυπος που είχε ο ρόλος της Κέρτις όχι μόνο στο είδος, αλλά και στην ίδια την ποπ κουλτούρα.

Για την ίδια της Τζείμι, το ταξίδι της με τον συγκεκριμένο ρόλο της έδωσε διορατικότητα για το ποια είναι η ίδια. «Είμαι η Λόρι στο τέλος της ημέρας. Αυτό το πολύ ευάλωτο κορίτσι έγινε αυτή η 64χρονη γυναίκα σήμερα. Νομίζω ότι γι' αυτό, μετά από όλα αυτά τα χρόνια, εξακολουθώ να συγκινούμαι από το ταξίδι της, από τις απώλειές της, από την επιμονή της, από το θάρρος της και από το πόσο ατρόμητη είναι. Κατά κάποιο τρόπο, έχει γίνει η ηρωίδα όλων μας προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τα πράγματα που δεν μπορούμε να ελέγξουμε. Νομίζω ότι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αυτές οι ταινίες θα αντέξουν για πάντα στο χρόνο».