Ο Γιος: Ένα συγκλονιστικό δράμα μιας οικογένειας που παλεύει να ενώσει τα κομμάτια της

Ο «Γιος» επικεντρώνεται στον Πίτερ (Χιου Τζάκμαν), του οποίου η ζωή με το νεογέννητο γιο και τη νέα του σύντροφο Μπεθ (Βανέσα Κίρμπι) ανατρέπεται, όταν η πρώην σύζυγός του, Κέιτ (Λόρα Ντερν) εμφανίζεται για ένα θέμα που έχει προκύψει με τον γιο τους Νίκολας (Σεθ ΜακΓκράθ), ο οποίος είναι τώρα έφηβος.

Ο νεαρός φαίνεται να κάνει κοπάνες από το σχολείο εδώ και μήνες και είναι προβληματισμένος, απόμακρος και θυμωμένος. Ο Πίτερ προσπαθεί να φροντίσει τον Νίκολας, όπως θα ήθελε να τον φρόντιζε ο πατέρας του (στον ρόλο ο βραβευμένος με Όσκαρ, Άντονι Χόπκινς), ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να ισορροπήσει την κατάσταση με τη δουλειά, το βρέφος, και την προσφορά της θέσης των ονείρων του στην Ουάσιγκτον. Ωστόσο, ψάχνοντας στο παρελθόν για να διορθώσει λάθη, αρχίζει να χάνει την επαφή με τον Νίκολας στο παρόν.

«Ο Γιος είναι μια ταινία που ήθελα να σκηνοθετήσω εδώ και χρόνια. Όταν λέμε ιστορίες για οικογένειες, δεν υπάρχει αμφιβολία για τη δυναμική και τα πρότυπα που υπάρχουν και μεταβιβάζονται από τη μια γενιά στην άλλη. Αυτό είναι κάτι που θεωρώ συναρπαστικό και επίσης απαραίτητο να εξετάσουμε, καθώς προσπαθούμε να καταλάβουμε τι οδηγεί τους ανθρώπους σε κάθε οικογένεια —ανεξάρτητα από την καταγωγή τους— να συμπεριφέρονται με συγκεκριμένο τρόπο, και πώς αλληλοεπιδρούν γονείς με παιδιά. Αν και ξεκίνησα να διηγηθώ μια ιστορία για έναν γιο, κατάλαβα ότι αυτή είναι μια ιστορία για δύο γιους, έναν αγωνιζόμενο έφηβο και έναν πατέρα που αντιμετωπίζει τα δικά του προβλήματα ως γιος.

Είναι μια ταινία για τις ενοχές, τους οικογενειακούς δεσμούς και τελικά την αγάπη. Είναι εμπνευσμένη από συναισθήματα τα οποία γνωρίζω. Ήθελα να μοιραστώ τις ζωές αυτών των συγκεκριμένων χαρακτήρων, επειδή πολλοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν παρόμοια θέματα ψυχικής υγείας και νιώθω ότι πολλή ντροπή, ενοχή και άγνοια εξακολουθεί να συνδέεται με αυτούς τους αγώνες. Ελπίζω ότι αυτή η ταινία, κατά κάποιο τρόπο, θα προσθέσει μια συμπονετική φωνή στη συζήτηση γύρω από την ψυχική ασθένεια» αναφέρει ο σκηνοθέτης Φλόριαν Ζέλερ. 

Οι χαρακτήρες

Για τον Χιου Τζάκμαν, η ενστικτώδης, συναισθηματική κατανόηση του Πίτερ ήταν το κλειδί. Εξηγεί: «Τόσο μεγάλο μέρος του ΓΙΟΥ αφορά το πώς η ζημιά από την παιδική μας ηλικία καταλήγει να εμφανίζεται ξανά και ξανά. Το τραύμα είναι σαν μια πυρκαγιά που περνά από γενιές και γενιές, εκτός κι αν έχεις το θάρρος να σταματήσεις και να καταλάβεις τι συνέβη».

Ο Τζάκμαν μίλησε επίσης για τα διλήμματα που αντιμετωπίζουμε όλοι στην ενήλικη ζωή. «Ο Φλόριαν είναι πραγματικά εξαιρετικός στο να σε κάνει να δεις πόσο δύσκολες είναι αυτές οι αποφάσεις» λέει. «Πώς εξισορροπείς τη δουλειά και τη ζωή στο σπίτι; Μερικές φορές υιοθετούν τον τρόπο με τον οποίο ανατράφηκαν, άλλες φορές έχουν να κάνουν με την κοινωνία στην οποία ζουν, ή αντιμετωπίζουν μια κατάσταση που δεν έχουν αντιμετωπίσει ποτέ πριν, και νιώθουν ότι είναι μόνοι τους… Αυτό που ελπίζω και θέλω να αποκομίσει το κοινό από αυτό είναι: είμαστε όλοι στην ίδια βάρκα».

Η προσέγγιση του Ζέλερ στην πρόβα προσέφερε από μόνη της την εξασφάλιση των πιο αυθεντικών ερμηνειών από τους ηθοποιούς του. «Προέρχομαι από το θέατρο» λέει ο ίδιος, «άρα είμαι πολύ εξοικειωμένος με τη διαδικασία της πρόβας και μου αρέσει πολύ. Αλλά είχα αυτή τη διαίσθηση με την ταινία ότι θα ήταν πιο επιδραστικό και αποτελεσματικό να μην κάνω πολλές πρόβες - κυρίως επειδή πρόκειται για έναν άντρα που χάνει τον έλεγχο της κατάστασης. Δεν ήθελα να έχεις πολύ επίγνωση του τι συνέβαινε, κατά κάποιον τρόπο». Η εύρεση μιας αυθεντικής ωμότητας στις παραστάσεις ήταν σημαντική. «Ένιωσα ότι όλοι οι άνθρωποι που συμμετείχαν στην ταινία ήταν συνδεδεμένοι, όχι μόνο με την ιστορία που προσπαθούσαμε να πούμε, αλλά και με τα συναισθήματα, για προσωπικούς λόγους. Ήθελα οι ηθοποιοί να είναι όσο το δυνατόν πιο αληθινοί, σχεδόν να είναι ο εαυτός τους, για να φτάσουν σε κάτι μοναδικό και δυνατό».

Στο μυαλό του σκηνοθέτη, για τον ρόλο του πατέρα, ήταν μόνο ο Σερ Άντονι Χόπκινς, τον οποίο είχε σκηνοθετήσει στην ταινία «Ο Πατέρας, με την οποία κέρδισε και το Όσκαρ Ά Ανδρικού ρόλου. «Είχα δει τον Πατέρα», λέει ο Τζάκμαν, ο οποίος είναι εκτελεστικός παραγωγός στην ταινία, «και μου άρεσε πραγματικά, κάθε κομμάτι του. Νομίζω ότι είναι ένα εξαιρετικό έργο. Ήμουν απολύτως έκπληκτος που ήταν η πρώτη ταινία του Φλόριαν. Θεώρησα ότι είχε απίστευτη αυτοπεποίθηση και όραμα και σιγουριά. Όταν άκουσα για πρώτη φορά για την κινηματογραφική εκδοχή του Γιου - πρέπει να πω ότι το κυνήγησα. Έγραψα ένα email και είπα: Με ενδιαφέρει. Θέλω να παίξω αυτό το ρόλο».

Η συζήτηση που ακολούθησε ενίσχυσε τον ζήλο του Τζάκμαν. «Από το πρώτο τηλεφώνημα μαζί του, ήξερα ότι αυτή θα ήταν μια συνεργασία που δεν θα ξεχνούσα ποτέ. Έχει αυτή την ικανότητα να σου επιτρέπει να αισθάνεσαι ελεύθερος μέσα στον χαρακτήρα, αλλά υπάρχει μεγάλο όραμα για το τι χρειάζεται από κάθε σκηνή. Όχι μόνο η συνεργασία, αλλά αυτό το απίστευτο συνεργείο και το απίστευτο καστ δημιούργησαν μια από τις καλύτερες εμπειρίες που είχα ποτέ».

«Μου ραγίζει την καρδιά» λέει η βραβευμένη με Όσκαρ, Λόρα Ντερν για τον χαρακτήρα της, την Κέιτ. «Είναι τόσο ευάλωτη και θυμωμένη, δικαίως. Έχοντας δοκιμάσει τα πάντα, αισθάνεται ότι έχει ξεμείνει από απαντήσεις και από εκεί ξεκινά αυτή την ιστορία. Ο Πίτερ έχει προχωρήσει, παντρεύτηκε και απέκτησε έναν νέο γιο… υπάρχει τόσο μεγάλη θλίψη, ενοχές, σύγχυση και δυσαρέσκεια». Η Βανέσα Κίρμπι, η οποία υποδύεται τη δεύτερη σύζυγο του Πίτερ, μιλάει για τη συμμετοχή της στην ταινία: «Είμαι μεγάλη υπέρμαχος της αναπαράστασης πραγμάτων στην οθόνη που είναι άβολα ή δύσκολα, ειδικά με τη θλίψη ή με κάποιον που βιώνει πόνο. Νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό, γιατί όταν βλέπεις τον εαυτό σου σε κάτι νιώθεις λιγότερο μόνος».

Ωστόσο, η συνεργασία με τον Ζέλερ ήταν ο κύριος λόγος. Το συναίσθημα είναι αμοιβαίο. «Είχα εντυπωσιαστεί πολύ από αυτό που έκανε η Βανέσα στο Pieces of a Woman» λέει ο Ζέλερ. «Είναι τόσο προικισμένη ως ηθοποιός - δίνει ό,τι έχει. Ένιωσα πολύ ευγνώμων που μας έδωσε τη χάρη και την έντασή της».

Το μοντάζ της ταινίας ανέλαβε ξανά ο Γιώργος Λαμπρινός, ο οποίος μετά τη συμμετοχή του στην ταινία «Ο Πατέρας» εγκωμιάστηκε από τους κριτικούς παγκοσμίως, έλαβε επίσης το βραβείο Καλύτερου Μοντάζ από την Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου του Λος Άντζελες, καθώς και μια υποψηφιότητα για BAFTA και βραβείο Όσκαρ.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

• Ερντογάν: Καμία σοβαρή προσπάθεια δεν έγινε για να σωθούν οι μετανάστες στην Πύλο – Τι είπε για τα επεισόδια στη Γαλλία
• Τα «κλικ» πριν την ορκωμοσία: Όλα όσα έγιναν στο περιστύλιο της Βουλής το πρωί της Δευτέρας
• Αποκάλυψη για τον Bill Gates προκαλεί σάλο: Ακατάλληλες ερωτήσεις σε υποψήφιες εργαζόμενες - «Έχετε γυμνές φωτογραφίες στο κινητό σας;»
• Αγωνία για ηλικιωμένη στο Σουφλί: Δέχθηκε άγρια επίθεση από ληστές και νοσηλεύεται διασωληνωμένη
• Τουρκική λίρα: Παρεμβάσεις από τις κρατικές τράπεζες για να ανακοπεί η βουτιά της