Όσκαρ 2024: Ούτε «Poor Things», ούτε «Οπενχάιμερ», ούτε Σκορσέζε, μία είναι η ταινία για βραβείο

Το Αγαλματάκι για τον σκηνοθέτη; Θα το στερήσουμε από τον Τζόναθαν Γκλέιζερ της Ζώνης Ενδιαφέροντος, έτσι γιατί μας άρεσε η σκηνοθετική ματιά του Λάνθιμου. Ο Σκορσέζε, κουραστικός όπως (σχεδόν) πάντα, ο Νόλαν προβλέψιμος και κοινότοπος (αλλά καλός) όπως πάντα και η Ζιστίν Τριέ εξαιρετική, αλλά έπεσε σε σκληρό κράσπεδο… And the Oscar goes to… Lanthimos!

Δίχως Χόπκινς καλός κι ο Τζιαμάτι

Τώρα για Α’ Αντρικό Ρόλο, αφού αγνοήθηκε ο Άντονι Χόπκινς και η ταινία του… το Όσκαρ το δικαιούται ο Πολ Τζιμάτι που έπαιξε τον στριφνό καθηγητή και συγκίνησε. Ποιος Κούπερ και ποιος Μέρφι; Στον Τζιαμάτι το Όσκαρ μας… Όμως- για να το ξανασκεφτούμε- γιατί όχι και στον Τζέφρι Ράιτ του εξαιρετικού American Fiction;
Α' Γυναικείου; Καλύτερη, αλλά και πιο απαιτητικός ο ρόλος της Έμα Στόουν από εκείνον της Λίλι Γκλάντστοουν. Είναι και η Ανέτ Μπένινγκ το αουτσάιντερ, ετών 65 και δίχως Θείο Όσκαρ στην… εταζέρα της, μην το λησμονείτε.

Β’ Αντρικού; Με τα δυο χέρια στον Μαρκ Ράφαλο! Χωρίς επεξηγήσεις. Ο Ντε Νίρο, Ντε Νίρο, ο Ντάουνι τζούνιορ καλός, αλλά μέχρι εκεί… Λέμε τώρα για να γράφουμε…
Β’ Γυναικείου:… δεν έχουμε άποψη! Ήταν όλες τους για Όσκαρ.

Και έτσι για να κλείσουμε. Διεθνή Ταινία: Ζώνη Ενδιαφέροντος ή Στο Γραφείο των Καθηγητών. Πρωτότυπη Μουσική: Poor Things, και στην ίδια ταινία Φωτογραφία, Μακιγιάζ κλπ, Κοστούμια, Μοντάζ! Και Όσκαρ για Ήχο; Στις σιωπές της Ζώνης Ενδιαφέροντος!
Τα μέλη της Ακαδημίας μπορεί να ψηφίσουν για τα βασικά Όσκαρ τον Οπενχάιμερ, όμως η ζώνη ενδιαφέροντος της ταινίας ήταν χαλαρή και τα ρούχα του αυτοκράτορα έπεσαν στην πρώτη ώρα.
Τα μέλη της Ακαδημίας μπορεί να αγνοήσουν το Poor Things, όμως Γιώργο Λάνθιμε… εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι· τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα.
Κυριακή κοντή γιορτή…

Υ.Γ: Αν αναλογιστούμε την περυσινή- ας μας επιτραπεί η λέξη- μπούρδα (Τα Πάντα Όλα) που επέλεξαν τα μέλη της Ακαδημίας, εφέτος όλες τις ταινίες τις έβλεπες… Άλλες με κάποια προσπάθεια, άλλες με ενδιαφέρον, που παρακολουθώντας τις σε απορροφούσαν σαν μαύρη τρύπα κι άλλες πάλι τις παρακολουθούσες ευχάριστα μεν, αλλά τις ξεχνούσες με το που άναβαν τα φώτα στην αίθουσα. Και για να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους: αν ένα άλλοθι θα έπρεπε να επικαλεστούν οι Ηνωμένες Πολιτείες, αν κάποια φορά έφταναν να δικαστούν για τα εγκλήματά τους, θα ήταν μια λέξη μόνο: «Χόλιγουντ»! Τώρα αν θα αθωώνονταν γι’ αυτό είναι άλλο θέμα για γράψιμο...