Οι ταινίες της εβδομάδας: Ο μυστηριώδης κύριος Πικ και η υπέρβαση των ορίων

«Το μυστήριο του κυρίου Πικ» («Le Mystere Henri Pick»)/ Σκηνοθεσία: Ρεμί Μπεζανσόν / ***
Παίζουν: Φαμπρίς Λουκινί, Καμίλ Κοτέν, Αλίς Αϊσάζ, Χάνα Σιγκούλα

Η αναπάντεχη επιτυχία του μυθιστορήματος του Ανρί Πικ, ιδιοκτήτη πιτσαρίας, το συγγραφικό ταλέντο του οποίου ανακαλύπτει μετά τον θάνατό του βρίσκοντας το ξεχασμένο χειρόγραφό του σε βιβλιοθήκη της Βρετάνης που στεγάζει απορριφθέντα βιβλία, μία νεαρή εκδότρια, ωθεί έναν διάσημο κριτικό λογοτεχνίας, πεπεισμένο ότι πρόκειται για απάτη, να ερευνήσει την υπόθεση, με την απρόσμενη βοήθεια της κόρης του αινιγματικού συγγραφέα.  Ο Ρεμί Μπεζανσόν («Η πρώτη μέρα της υπόλοιπης ζωής σου», «Το μεγάλο ταξίδι της Ζαράφα») μεταφέρει απολαυστικά στη μεγάλη οθόνη το ομότιτλο μυθιστόρημα του Γάλλου συγγραφέα Νταβίντ Φενκινός: αναμειγνύει την ατμόσφαιρα του αστυνομικού μυστηρίου με το ιντελεκτουέλ ύφος και την λεπτεπίλεπτη κωμική ελαφρότητα – σάτιρα εν προκειμένω της εμμονής των Γάλλων με την λογοτεχνική παράδοση όπως και της ελιτίστικης συμπεριφοράς του λογοτεχνικού κατεστημένου, των θολών ορίων ανάμεσα στο κατασκευασμένο, ψεύτικο success story και την αλήθεια του δημιουργού.

Εδώ η αφηγηματική δομή της «ιστορίας-μέσα σε μια άλλη ιστορία» ακολουθείται με ευλαβική σαφήνεια από τον Μπεζανσόν που πλέκει αδρά πραγματικότητα και μυθοπλασία, κινηματογραφικές και λογοτεχνικές αναφορές, ακολουθώντας κατά γράμμα τις επιταγές του αστυνομικού μυστηρίου. Ιδανικός ερασιτέχνης ντετέκτιβ στην έρευνα αυτής της- ταξιδιωτικού χαρακτήρα- λογοτεχνικής απάτης από το Παρίσι ως τη Βρετάνη, ο Φαμπρίς Λουκινί, ηθοποιός που ελίσσεται με ευκολία ανάμεσα στην κωμωδία και το δράμα, τον διανοουμενίστικο σνομπισμό και την αδέξια ισχυρογνωμοσύνη του βασικού ήρωα. (2019)

«Άκρα» / Σκηνοθεσία: Δήμητρα Μπαμπαδήμα / ***

Το εγχείρημα του υπεραθλητή Σπύρου Χρυσικόπουλου που τον Οκτώβριο του 2018 κολύμπησε στο ανοιχτό Αιγαίο Πέλαγος θέλοντας να διανύσει μια απόσταση 140 χιλιομέτρων, από τη Ρόδο στο Καστελόριζο, προκειμένου να τραβήξει εκ νέου την προσοχή στο ακριτικό νησί «επανατοποθετώντας το» στον ελληνικό χάρτη. Η ανθρώπινη επιθυμία για υπέρβαση των ορίων, των ψυχικών και σωματικών αντοχών, το αθλητικό σθένος και το άπιαστο όνειρο, η υπαρξιακή αναζήτηση που κρύβει κάθε μεγαλειώδης άθλος μέσα από τον φακό της πρωτοεμφανιζόμενης Δ. Μπαμπαδήμα που ακολουθεί στενά την απόπειρα του Χρυσικόπουλου και της ομάδας του με επικεφαλής τον συναθλητή του Αλέξανδρο Παρθένη από τις προπονήσεις του μέχρι και την αναμέτρησή του με τη θάλασσα και τα στοιχεία της φύσης.

Ένα καθηλωτικό στις νυχτερινές, απαιτητικές, αγωνιώδεις σκηνές του χρονικό…αναβληθέντος άθλου που αποκτά υπόσταση κυρίως μέσα από την αντιπαραβολή του κολυμβητικού εγχειρήματος του αθλητή με την ασκητική προσήλωση στην τέχνη του εικαστικού Αλέξανδρου Παρθένη που σμιλεύει τη νησιώτικη πέτρα αφηγούμενος τη φιλοσοφική διάσταση που «δημιουργού» της προσπάθειας. (2019)

«Μια ιδιαίτερη οικογένεια» («A Sort Of Family»)  / Σκηνοθεσία: Ντιέγκο Λέρμαν / **1/2
Παίζουν: Μπάρμπαρα Λένι, Ντανιέλ Αραόζ

Μια γιατρός ταξιδεύει από το Μπουένος Αϊρες σε μια απομακρυσμένη περιοχή της αργεντίνικης επαρχίας προκειμένου να πραγματοποιήσει την υιοθεσία του μωρού που εκείνη και ο εν διαστάσει πλέον σύζυγός της περιμένουν μέσω παρένθετης μητέρας, ρόλο που έχει αναλάβει μια φτωχή μητέρα αγρότισσα.

Εκεί όμως θα έρθει αντιμέτωπη με ότι φαίνεται να συνιστά έναν καλοστημένο εκβιασμό. Η ηθική της υιοθεσίας και της μητρότητας ως αλληγορία πάνω στην προσωπική και κοινωνική ευθύνη στην Αργεντινή των ταξικών ανισοτήτων σε έναν δυνατό εικονογραφικά, πλούσιο σε εφετζίδικους βιβλικούς συμβολισμούς, συνδυασμό μελοδράματος και θρίλερ από τον Ντιέγκο Λέρμαν («Refuge»). Βασισμένο, ωστόσο, σε ένα εύκολο, σχετικά τετριμμένο σενάριο καθότι το θέμα το έχουμε ξαναδεί πολλές φορές στο σινεμά, με την Ισπανίδα πρωταγωνίστρια Μπάρμπαρα Λένι να καλείται να καλύψει τα κενά με την ερμηνεία της. (2017)

«Ευφορία» («Euforia») / Σκηνοθεσία: Βαλέρια Γκολίνο / **
Παίζουν: Ρικάρντο Σκαμάρτσιο, Βαλέριο Μασταντρέα

Ο Ματέο, πλούσιος γιάπης, τολμηρός, ηδονιστής και ναρκισσιστής αναγκάζεται να αντιμετωπίσει την ασθένεια του αδελφού του, καθηγητή στο σχολείο της επαρχιακής πόλης από όπου κατάγονται, αποφασισμένου να χωρίσει από τη σύζυγό του, αποκρύπτοντας του ότι βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο της νόσου. Δεύτερη κατά σειρά, μετά το «Μέλι» (2013), σκηνοθετική δουλειά της Ελληνοιταλίδας Βαλέρια Γκολίνο που συνυπογράφει το σενάριο, πραγματευόμενη ξανά την ιδέα της θνητότητας και της απώλειας. Αν το «Μέλι» αφορούσε τη συνειδητοποίηση του θανάτου, η «Ευφορία» αφορά την άρνηση και απώθησή του, θέματα που η σκηνοθέτης χρησιμοποιεί για να μιλήσει για την συμπεριφορά μας απέναντι στη ζωή και την ελπίδα.

Η ίδια επικεντρώνεται στην ιδέα της «ψευδαίσθησης» τοποθετώντας τους ήρωες της σε μια ψευδαισθητική αίσθηση ελέγχου της καθημερινότητας σε σχέση με τον χρόνο, την τύχη και τον έλεγχο του σώματος προς αποφυγήν του πόνου και του μοιραίου, μέσα από την πιο ανάλαφρη, ιλουστρασιόν εκδοχή της αντιμετώπισης του θανάτου. Μια σκηνοθετική επιλογή που μπορεί να έγινε με τις καλύτερες προθέσεις αλλά μοιάζει να καπελώνει διαρκώς την σχέση των δύο αδελφών και το μεταξύ τους πλησίασμα, να αποφεύγει το ουσιώδες κάτω από το φωτογενές δέρμα αλλεπάλληλων σκηνών ψευδο-ευδαιμονισμού στη σύγχρονη Ρώμη. Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα του Φεστιβάλ Καννών. (2018)

«Η πιο μεγάλη απάτη» («JT LeRoy») /  Σκηνοθεσία: Τζάστιν Λινγκ / **
Παίζουν: Λόρα Ντερν, Κρίστεν Στιούαρτ, Τζιμ Στέρτζες

Η Λόρα Άλμπερτ γράφει γύρω από τα όσα σημάδεψαν τη ζωή της υποδυόμενη το «avatar» της, έναν νεαρό ομοφυλόφιλο που ζει στο περιθώριο με το όνομα JT LeRoy. Όταν το λογοτεχνικό της ντεμπούτο γίνει μπεστ σέλερ και ο άλλος της εαυτός πρέπει να αποκτήσει σάρκα και οστά, παρασύρει στη λογοτεχνική και διαφημιστική της απάτη την ανδρόγυνη αδελφή του φίλου της, Σαβάνα Κνουπ, ένα κορίτσι σε αναζήτηση ταυτότητας.

Οι δυο τους ζουν διπλή ζωή και εισβάλλουν στον χώρο της σόουμπιζ με τη Λόρα να κινεί τα νήματα και να δίνει τη συγκατάθεσή της για μία κινηματογραφική βιογραφία του JT. Μπερδεμένη όσο και μπανάλ σκηνοθετημένη μεταφορά ενός αληθινού λογοτεχνικού σκανδάλου που αδυνατεί να συνθέσει ικανοποιητικά τις θεματικές του αυτοπροσδιορισμού, των διαφορετικών ταυτοτήτων στην προσωπική ζωή και την τέχνη, του παραλογισμού της σόουμπιζ και των Μέσων με τη διασημότητα, ενώ η Λόρα Ντερν αφήνεται σε μία σπασμωδική ερμηνεία και η Κρίστεν Στιούαρτ καταφέρνει να ισορροπήσει ως ανδρόγυνη φιγούρα που ψάχνει έρμα ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα. (2018).

Στις αίθουσες, ακόμη, σε πρώτη προβολή το ντοκιμαντέρ «Όλο γελούσε» του Θόδωρου Μαραγκού για τον ηθοποιό Κώστα Τσάκωνα και το ανιμέισον «Uglydolls: Τα ασχημογλυκούλια» του Κέλι Ασμπουρι με τα γνωστά λούτρινα παιχνίδια.