La Casa de Papel: Το μήνυμα που μεταφέρει ο Profesor ταυτίζεται με το κίνημα των «αγανακτισμένων»

Tο «La Casa de Papel» του Netflix είναι μια σειρά που θεωρείται φαινόμενο και όχι άδικα. Έχει προκαλέσει φρενίτιδα σε εκατομμύρια τηλεθεατές ανά τον κόσμο και όλοι περιμένουμε εναγωνίως την τρίτη σεζόν.

Όπως ανακοινώθηκε και επίσημα ο νέος κύκλος της σειράς θα κάνει πρεμιέρα μέσα στην καρδιά του καλοκαιριού, στις 19 Ιουλίου 2019. Το βίντεο που ανακοινώνει την ημερομηνία είναι εντυπωσιακό και δείχνει την πλοκή να ξεκινάει από εξωτικούς προορισμούς, όπου οι ήρωες της «Τέλειας Ληστείας» ξοδεύουν τα εκατομμύρια που πήραν από το Νομισματοκοπείο - στις προηγούμενες δύο σεζόν της σειράς.

Μέσα από το έργο, αγαπήσαμε τους πρωταγωνιστές, αλλά και δύο τραγούδια που ακούμε από τότε στην διαπασών. Το κλασσικό πλέον «Βella Ciao», αλλά και το τραγούδι των τίτλων αρχής, το «My life is going on» της Σεσίλια Κρουλ.

Ο Άλεξ Πίνα, ο σεναριογράφος και παραγωγός της πιο δημοφιλούς μη αγγλόφωνης σειράς του Netflix με τα δεκάδες βραβεία, παραχώρησε συνέντευξη στη δημοσιογράφο Αφροδίτη Ερμίδη για λογαριασμό της εφημερίδας «Documento» και μίλησε για την επιτυχία του «La Casa de Papel», αλλά και για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, γράφοντας το σενάριο της σειράς. 

«Το πιο περίπλοκο κομμάτι του γραψίματος ήταν να συνδυαστεί με τα γυρίσματα της σειράς. Αυτή η συνύπαρξη μας υποχρέωσε να έχουμε οκτώ σεναριογράφους να δουλεύουν παράλληλα, γιατί επίσης γυρίζαμε διπλές σεκάνς για να τελειώσουμε το γρηγορότερο δυνατό. Από τη μια μεριά γυρίζαμε τη ληστεία στο Εθνικό Νομισματοκοπείο και από την άλλη κάναμε τα εξωτερικά γυρίσματα με την αστυνομία και τον Profesor. Αυτό μας επέτρεπε να μειώσουμε το κόστος της σειράς, αλλά έπρεπε να έχουμε ένα περιθώριο τεσσάρων ή πέντε μηνών», τονίζει ο Άλεξ Πίνα. 

Γιατί πιστεύει ότι, παρόλο που η σειρά αναφέρεται πρωταρχικά στην ισπανική κρίση, κατάφερε να γίνει τεράστια επιτυχία σε ολόκληρο τον κόσμο; «Το "La Casa de Papel" είναι κυρίως ένα μέσο ψυχαγωγίας. Πρωτίστως διαθέτει μαύρο χιούμορ, φεμινιστική ματιά, προσέγγιση πολύ περισσότερο συναισθηματική πάνω στα πρόσωπα και στις σχέσεις τους. Πράγματι υπάρχει ένα υπόρρητο νόημα που αφορά την κρίση. Ωστόσο, δεν αναφέρεται στην κρίση που βιώνει η Ισπανία, αλλά στην παγκόσμια πτώχευση του συστήματος που επηρέασε εκατομμύρια πολίτες σε ολόκληρο τον κόσμο. Η σειρά υποσυνείδητα μιλάει για τον σκεπτικισμό, την αγανάκτηση και την απογοήτευση από τις κυβερνήσεις και τις κεντρικές τράπεζες και ίσως γι' αυτό υπήρξε τέτοια συναισθηματική ταύτιση σε χώρες από την Γαλλία έως την Αργεντινή και από την Ελλάδα έως τη Σαουδική Αραβία, χώρες με κυβερνήσεις που αντιμετωπίζουν οξύτατα κοινωνικά όπως και πιστωτικά ζητήματα», απαντάει.

Η σειρά απομυθοποίησε την κατασκευή του σύγχρονου καπιταλισμού και αποκάλυψε τον πυρήνα της πραγματικότητάς του: το χρήμα είναι ένα κομμάτι τυπωμένο χαρτί που έχει θεοποιηθεί; «Το μήνυμα που μεταφέρει ένα από τα κύρια πρόσωπα σε ένα από τα τελευταία επεισόδια της σειράς, ο Profesor, ταυτίζεται με την καταγγελία χιλιάδων πολιτών που κατακλύζουν τους δρόμους, με την καταγγελία του κινήματος των «αγανακτισμένων»: το σύστημα έχει κάνει ενέσεις ρευστότητας στις τράπεζες την ίδια ώρα που περικόπτει δικαιώματα από τους πολίτες. Αλλά και πάλι πρέπει να τονίσουμε ότι η σειρά δεν είναι πολιτικό μέσο αν και αφήνει να υπονοηθεί ένα μήνυμα που διατρέχει την κοινωνία. Αν και δεν θελήσαμε ποτέ να δώσουμε έμφαση σε αυτή την ιδέα, τελικά αυτή ήταν η αίσθηση που άφησε στο κοινό», δηλώνει ο σεναριογράφος του «La Casa de Papel».