Οι ταινίες της εβδομάδας: Rocketman - Η γκλαμ βιογραφία του Έλτον Τζον

«Rocketman», Σκηνοθεσία: Ντέξτερ Φλέτσερ / ***
Παίζουν: Τάρον Έτζερτον, Τζέιμ Μπελ, Ρίτσαρντ Μάντεν

Τα πρώτα χρόνια της καριέρας του Έλτον Τζον σε μια βιογραφία που φέρει τη σφραγίδα του ίδιου και ακολουθεί την πορεία του από το ξεκίνημά του στα ‘70ς ως ντροπαλού πιανίστα Ρέτζιναλντ Ντουάιτ (το πραγματικό του όνομα) στην εκτόξευσή του στο παγκόσμιο μουσικό στερέωμα. Το σενάριο του υποψήφιου για Όσκαρ Λι Χολ («Billy Elliot») αποτελεί εξαίρετο δείγμα ιλουστρασιόν βιογραφίας αναπτύσσοντας τη συλλογή από τα πιο συναρπαστικά χιτ του Ελτον Τζον σε πολύχρωμες μουσικοχορευτικές βινιέτες γεμάτες ροκ ν’ ρολ εφηβικά όνειρα και εντάσσοντας αυτές συνολικά σε ένα τυλιγμένο στο γκλαμ, βιογραφικό-βιωματικό για τον θεατή, μιούζικαλ. Όντως, εισπράττεις ένταση και ρυθμό τόσο από την ερμηνεία του Βρετανού Τάρον Έτζερτον στον ομότιτλο ρόλο που καταθέτει κάθε σταγόνα του ιδρώτα του όσο και από την πιστή στις απαιτήσεις ενός καλοσχεδιασμένου μιούζικαλ, σκηνοθεσία.

Η απομάκρυνση του Ελτον Τζον από τους γονείς του, η ανοιχτά γκέι σεξουαλικότητά του, τα προβλήματα με τον μάνατζερ του με τον οποίο είχε έναν παθιασμένο έρωτα, οι κάθε είδους εθισμοί, όλα φιλτράρονται μέσα από την εξομολογητική διάθεση του σταρ που ψυχαναλύεται στην προσιτή προς το ευρύ κοινό λογική του «Bohemian Rhapsody». Ο αφηγηματικός ιστός της άτολμης αλλά πολύ εμπορικής οσκαρικής βιογραφίας του Φρέντι Μέρκιουρι μοιάζει με αυτήν του «Rocketman» (και οι δύο ταινίες έχουν τον ίδιο σκηνοθέτη). Ευτυχώς εδώ έχουμε ένα πολύ πιο ζωντανό αποτέλεσμα όσο κι αν το σενάριο δεν ξεκαθαρίζει ποτέ τη μοναδικότητα και τη φιλοσοφία του Έλτον Τζον στις στιχουργικές, μελωδικές και αισθητικές του διαδρομές. (2019)

«Αναζητώντας τον Χέντριξ»» («Smuggling Hendrix»)  / Σκηνοθεσία: Μάριος Πιπερίδης/ ***
Παίζουν: Αδάμ Μπουσδούκος, Βίκυ Παπαδοπούλου, Φατίχ Αλ, Οζγκούρ Καραντενίζ

Το σχέδιο του Γιάννη, μουσικού που σχεδιάζει να φύγει από τη Λευκωσία για την Ολλανδία έχοντας χρωστούμενα σε πολλαπλά μέτωπα, ανατρέπεται όταν ο σκύλος του, ο Τζίμι, διασχίζει τη Νεκρή Ζώνη που χωρίζει την ελεύθερη πλευρά της Κύπρου από τα κατεχόμενα. Καθώς η μεταφορά ζώων από τα κατεχόμενα απαγορεύεται, σύμφωνα με τον κανονισμό της Πράσινης Γραμμής, ο Γιάννης αναγκάζεται να περάσει στην τουρκοκρατούμενη πλευρά και να ζητήσει τη βοήθεια του εποίκου που κατοικεί στο πατρικό του σπίτι καθώς και ενός λαθρέμπορου που περνάει συχνά-πυκνά από τη μία πλευρά στην άλλη.

Αρκούντως διεισδυτική ματιά στον παραλογισμό του κυπριακού προβλήματος και στις πολύπλευρες τραγικωμικές εκφάνσεις του με τους όρους της δραματικής κομεντί και της βασισμένης στο μοτίβο της άσπονδης φιλίας αντίθετων χαρακτήρων, από τον πρωτοεμφανιζόμενο Κύπριο σκηνοθέτη Μάριο Πιπερίδη. Το σωστό κωμικό τάιμινγκ και η πειστική πλοκή που αναδεικνύει το σουρεαλιστικό περιβάλλον μιας χώρας κομμένης στα δύο δίνουν οικουμενική διάσταση στο θέμα των συνόρων, των διαχωριστικών γραμμών, των προσδιοριστικών ταυτοτήτων και της εθνικής ιδιοκτησίας που θίγει η ταινία με την πρωταγωνιστική πεντάδα να συνδράμει αποτελεσματικά την πολιτική άποψη. Kέρδισε το πρώτο βραβείο καλύτερης ταινίας στο Φεστιβάλ της Τραϊμπέκα και το βραβείο Ιρις Σεναρίου της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου. 2018)

«Γκοτζίλα ΙΙ: Ο βασιλιάς των τεράτων» («Godzilla: King Of the Monsters») / Σκηνοθεσία: Μάικλ Ντάκερτι / **
Παίζουν: Κάιλ Τσάντλερ, Μίλι Μπόμπι Μπράουν, Βέρα Φαρμίγκα

Xτυπάμε στο μπλέντερ τις οικολογικές αντιπαραθέσεις του «Jurassic World» (2015), το χριστιανικό μήνυμα του «Αρμαγεδδών» και μερικές… σκοτεινές ομίχλες και έχουμε ένα υγρό, συγκεχυμένο τερατο-μπλομπάστερ που διασώζεται μόνο περιστασιακά από το επιβλητικό θέαμα. Το βροντώδες σίκουελ στην άνευρη περιπέτεια καταστροφής «Γκοτζίλα» (2014) έρχεται πέντε χρόνια μετά τη μάχη της ανίκητης γιγάντιας σαύρας εναντίον των τεράτων που γκρέμισαν το Σαν Φρανσίσκο, προκειμένου να προετοιμάσει το έδαφος για το έτερο μπλοκμπάστερ «Godzilla vs Kong» (2020), επέκταση του επηρεασμένου από την ιαπωνική μυθολογία, φραντσάιζ της Legendary Pictures υπό τον όρο MonsterVerse.

Εδώ ο Γκοτζίλα συγκρούεται με τα μυθικά τέρατα Ρόνταν, Μόθρα και τον τρικέφαλο δράκο Βασιλιά Γκιντόρα. Κι ενώ τα τέρατα προκαλούν κυκλώνα που πνίγει την Ουάσιγκτον, οι οικολογικές και αρχαιολογικές αρλούμπες ισοπεδώνουν και τη λογική (προερχόμενες δημοφιλείς από την τηλεόραση Αμερικανούς σταρ όπως και Ιάπωνες) μπουρδουκλώνοντας την αλληλουχία της αφήγησης: η επιστημονική ομάδα Monarch εποπτεύει διάφορα σημεία αναγέννησης τεράτων, γνωστά πλέον ως «Τιτάνες» και κατά τον επικεφαλής ερευνητή Ισίρο Σεριζάουα (!) η ειρηνική συνύπαρξή τους με το ανθρώπινο είδος είναι εφικτή. Παράλληλα, η χτυπημένη από τη μοίρα οικογένεια των επιστημόνων Ράσελ έχει εξελίξει ηχητική συσκευή που επηρεάζει τα τέρατα και έρχεται σε αδιέξοδο καθώς η μητέρα αποφασίζει να τη χρησιμοποιήσει για λογαριασμό τρομοκράτη… (2019)

«Όνειρα σε ψηλοτάκουνες γόβες» («Dumplin’») / Σκηνοθεσία: Αν Φλέτσερ / **
Παίζουν: Ντάνιελ Μακντόναλντ, Τζένιφερ Ανιστον

Η ευτραφής κόρη μιας πρώην Βασίλισσας της Ομορφιάς σε επαρχιακή πόλη του Τέξας δηλώνει συμμετοχή στα ετήσια καλλιστεία που διοργανώνει η μητέρα της αφ’ ενός για να τιμήσει τη μνήμη τη πρόωρα χαμένης θείας της που την έμαθε να λατρεύει τη Ντόλι Πάρτον, αφ΄ετέρου για να διαμαρτυρηθεί για τη δικτατορία των προτύπων στις γυναίκες, μία κίνηση που θα ακολουθήσουν κι άλλες συμμαθήτριές της…

Μεταφορά στην οθόνη, με τις ευλογίες του Netflix και της Τζένιφερ Ανιστον στην παραγωγή, ενός μπεστ-σέλερ της Τζούλι Μέρφι στο περίβλημα μιας εφηβικής δραματικής κομεντί που έχει και πρωτότυπα τραγούδια της Ντόλι Πάρτον καθώς και μία πρωταγωνίστρια-αποκάλυψη. Κρίμα που το μεταξύ άλλων μήνυμα περί «πραγματικής ομορφιάς» περνάει μέσα από τα πολυφορεμένα αμερικανικά ιδεατά κλισέ της καταξίωσης και της αποδοχής. (2018)

«Αποκαλύψεις» («The Uncovering») / Σκηνοθεσία: Νάτσο Ρουιπέρεζ / **
Παίζουν: Λεονάρντο Σμπαράλια, Χαν Κορνέτ

Έχοντας ταξιδέψει από την Αργεντινή για την κηδεία του θείου του, σημαντικού πολιτικού στη Βαλένθια, ο Ζόρντι προσπαθεί να βρει απαντήσεις για την προ 20ετίας εξαφάνιση του πατέρα του. Η έρευνα που ξεκινά με τον ξάδελφό του στην επαρχία που μεγάλωσαν θα αποκαλύψει τα ίχνη ενός εκτεταμένου κυκλώματος διαφθοράς στην περιοχή. Ισπανοαργεντίνικο θρίλερ ανατροπών που εκτυλίσσεται ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν πάνω σε έναν φιλόδοξο αλλά απόλυτα προβλέψιμο αφηγηματικό καμβά που ενώνει την ατμόσφαιρα μυστηρίου με το βίαιο ταραντινικό γουέστερν και το μελόδραμα επιπέδου σαπουνόπερας. (2019)

Στις αίθουσες προβάλλονται, επίσης, το θρίλερ «MA» (2019) του Τέιτ Τέιλορ («Υπηρέτριες») με πρωταγωνίστρια τη βραβευμένη με Όσκαρ Οκτάβια Σπένσερ για πρώτη φορά σε τρομακτικό ρόλο, το δράμα «Τριστάνα» (1970) του Λουίς Μπουνιουέλ με την Κατρίν Ντενέβ, σε επανέκδοση με νέες κόπιες, και το κουβανέζικο φιλμ νουάρ «Χορεύοντας με τη Μαργκό» (2015) του Αρτούρο Σαντάνα.