Οι ταινίες της εβδομάδας: Σ' έναν κόσμο χωρίς τους Beatles (vids)

«Yesterday» / Σκηνοθεσία: Ντάνι Μπόιλ/ **1/2
Παίζουν: Χιμές Πατέλ, Λίλι Τζέιμς, Εντ Σίραν, Κέιτ ΜακΚίνον

O Τζακ Μάλικ, νεαρός άσημος τραγουδοποιός που βλέπει τα όνειρά του να βαλτώνουν στην μικρή βρετανική πόλη του Σάφολκ, παρά την αφοσίωση και υποστήριξη της παιδικής του φίλης, Ελι, ανακαλύπτει μετά από ένα ατύχημα και ένα μυστηριώδες γενικό μπλακ άουτ, ότι οι θρυλικοί Beatles δεν υπήρξαν ποτέ για τον σύγχρονο κόσμο! Αποφασισμένος να μην αφήσει την σπουδαία μουσική κληρονομιά τους να χαθεί, αρχίζει να εκτελεί τα τραγούδια τους σε διάφορα τοπικά live έως ότου τραβάει την προσοχή του Άγγλου σταρ Εντ Σίραν και γίνεται πρώτη φίρμα…

Πολλές προσδοκίες είχαμε από τούτη τη σύμπραξη του οσκαρικού Ντάνι Μπόιλ («Slumdog Millionaire», «Trainspotting») και του υποψήφιου για Όσκαρ, εξίσου διάσημου, σεναριογράφου Ρίτσαρντ Κέρτις («Τέσσερις Γάμοι και Μια Κηδεία», «Αγάπη Είναι…», «Μια Βραδιά στο Νότινγκ Χιλ»), αμφότεροι συνεργάτες σε ένα μέρος της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών του Λονδίνου που ανανεώνουν εδώ τη συνεργασία τους έξι χρόνια μετά. Πέρα λοιπόν, από την ευρηματική ιδέα του επαναπροσδιορισμού της ποπ κουλτούρας χωρίς την (ανεξίτηλη σήμερα) σφραγίδα των «Σκαθαριών» μην περιμένετε και πολλά κάτω από το περίβλημα του βρετανικού κωμικού φλέγματος και της μουσικής (διασκευασμένης) πανδαισίας που υπόσχεται ο τίτλος.

Η όλη – πολύ χαριτωμένη και απολαυστική αρχικά - ιδέα εξαντλείται περίπου στα μισά της ταινίας και η ρηχότητα ξεπροβάλλει βροντερή καθώς οι Μπόιλ και Κέρτις μάλλον έχουν ξεχαστεί στους…Ολυμπιακούς Αγώνες προτάσσοντας το στυλιζάρισμα έναντι του περιεχομένου, το γλυκερό παλιομοδίτικο λαβ στόρι αντί μιας αυθεντικής ιστορίας αγάπης και το συμβατικό έως και εξόφθαλμα αφελές αφήγημα αντί μιας ουσιαστικής – έστω- προσπάθειας να απαντήσουν στο ερώτημα του «πώς θα ήταν ο κόσμος χωρίς τους Μπιτλς;». (2019)

«Οι αόρατες» («Invisibles») / Σκηνοθεσία: Λουί-Ζουλιέν Πετί / ***
Παίζουν: Οντρέ Λαμί, Κορίν Μασιέρο, Νοεμί Λόβσκι, Ντέμπορα Λουκουμόεβα

Με απόφαση του δήμου, το κέντρο υποδοχής άστεγων γυναικών Envol που με προσήλωση διευθύνει η Μανού, πρόκειται να κλείσει εξαιτίας του χαμηλού ποσοστού επιτυχίας του στην επανένταξη των άστεγων στην κανονικότητα. Στρατευμένη στους στόχους της υπέρ των γυναικών, η Όντρεϊ, κοινωνική λειτουργός χωρίς ιδιαίτερη προσωπική ζωή, αποφασίζει να παραβεί τους κανόνες του κρατικού συστήματος και μαζί με την Μανού, την έφηβη Ανζελίκ και την εθελόντρια Ελέν, που έχει συζυγικές σκοτούρες, αποφασίζουν να χρησιμοποιήσουν ένα παλιό βιομηχανικό κτίριο για την ψυχολογική υποστήριξη και επαγγελματική εκπαίδευση των άστεγων. Κράμα δράματος κοινωνικού ρεαλισμού και ελπιδοφόρας κομεντί με συνειδητοποιημένο ουμανισμό στην καλύτερη παράδοση του βρετανικού σινεμά, της σοσιαλιστικής προσέγγισης του Κεν Λόουτς και της feelgood -με όρους εμπορικού σινεμά - επανάστασης κατά του αρτηριοσκληρωτικού κρατικού συστήματος (από «Ωραίο μου πλυντήριο» και «Άντρες με τα όλα τους» μέχρι και το «Αγάπη είναι…» μας θύμισε), το φιλμ του Λουί-Ζουλιέν Πετί στάθηκε αναπάντεχα μεγάλη επιτυχία στη Γαλλία.

Και δικαίως αφού ο καταγγελτικός τόνος του πιάνει τον σφυγμό του κοινωνικού αναβρασμού στην Γαλλία (ένα αγανακτισμένο «αχ» που εξαπολύει και το ισπανόφωνο σινεμά) και ακόμα και όταν παραβλέπει τον ρεαλισμό για χάρη μη ρεαλιστικών, «αγαθιάρικων» ανατροπών, δεν μπορείς να μην αναγνωρίσεις την πολιτική του στάση, επιτακτικά απαραίτητη σήμερα. Έξοχο το συνταίριασμα ερασιτεχνών ηθοποιών τις οποίες ο Πετί ανακάλυψε μετά από ενδελεχή έρευνα σε κέντρα αστέγων με μερικές από τις καλύτερες σύγχρονες Γαλλίδες ηθοποιούς, έχοντας ως σημείο εκκίνησης για την ιστορία του το ντοκιμαντέρ «Αόρατες γυναίκες, ζώντας στους δρόμους» της Κλερ Λαζενί. (2018)

«Το ένστικτο της ζωής» («Animal») / Σκηνοθεσία: Αρμάντο Μπο / **
Παίζουν: Γκιγιέρμο Φραντσέλα, Κάρλα Πίτερσον, Γκλόρια Καρά, Μαρτσέλο Σουμπιότο

Ο Αντόνιο, επικεφαλής σε εργοστάσιο συσκευασίας κρεάτων με άνετη ζωή και μια αγαπημένη οικογένεια, ανακαλύπτει ότι θα πεθαίνει αν δεν κάνει άμεσα μεταμόσχευση νεφρού. Ρισκάροντας να χάσει τα πάντα, θα συμφωνήσει να δώσει την οικογενειακή μονοκατοικία σε φτωχό ζευγάρι προκειμένου να πάρει ένα υγιές νεφρό…Βραβευμένος με Όσκαρ συνσεναριογράφος των «Birdman…» (2014) και «Biutiful» (2010) του Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιάριτου, ο Αργεντινός Αρμάντο Μπο υπογράφει τη δεύτερη ταινία του, μια μαύρη κωμωδία, αλληγορικών συσχετισμών όπως και τα προαναφερθέντα φιλμ. Μόνο που εδώ ο υπαρξιακός και κοινωνικός του προβληματισμός βασίζεται κυρίως σε χαρακτήρες-σύμβολα ενός τετριμμένα «αδηφάγου» καπιταλιστικού συστήματος που με τη σειρά του τροφοδοτεί ζωώδη ένστικτα επιβίωσης, τόσο μονοδιάστατα και διογκωμένα σε βαθμό που οι ανατροπές μοιάζουν φορσέ και το αποτέλεσμα εντελώς ψεύτικο. (2018)

«Πρόσκληση σε γεύμα από έναν υποψήφιο δολοφόνο» («Murder by Death») / Σκηνοθεσία: Ρόμπερτ Μουρ / ***
Παίζουν: Πίτερ Σέλερς, Μάγκι Σμιθ, Αϊλίν Μπρέναν, Αλεκ Γκίνες

Πέντε διάσημοι ιδιωτικοί ντετέκτιβ προσκαλούνται στον ερημικό πύργο ενός εκκεντρικού Bρετανού εκατομμυριούχου για να διαλευκάνουν το μυστήριο ενός φόνου, που υποτίθεται ότι θα συμβεί τα μεσάνυχτα... Ξεκαρδιστική παρωδία μυθιστορημάτων αστυνομικού μυστηρίου, όπου διακωμωδούνται οι λογοτεχνικοί ντετέκτιβ Ηρακλής Πουαρό, Σαμ Σπέιντ, Mις Mαρπλ, Tσάρλι Tσαν και Nικ Tσαρλς. Ασυναγώνιστο το επιτελείο των ηθοποιών το περιλαμβάνει μέχρι και τον Τρούμαν Καπότε, όπως και το σενάριο του θεατρικού συγγραφέα Nιλ Σάιμον. Σε νέα αποκατεστημένη ψηφιακή κόπια. (1976, Murder by death)

«Η Πισίνα» («La Piscine») / Σκηνοθεσία: Ζακ Ντερέ / *** 
Παίζουν: Αλέν Ντελόν, Ρόμι Σνάιντερ, Μορίς Ρονέ, Τζέιν Μπίρκιν

Η Μαριάν και ο Ζαν–Πολ απολαμβάνουν το ερωτικό τους πάθος στην πισίνα της βίλας στο Σεν Τροπέ όπου περνούν τις καλοκαιρινές τους διακοπές. Μόνο που η άφιξη του Χάρι και της έφηβης κόρης του ρίχνει λάδι στη φωτιά καθώς κρυμμένα συναισθήματα έρχονται στην επιφάνεια και η ζήλια θολώνει τα νερά της πισίνας... «Σαρκικό» σινεμά και ακραία πάθη σε ένα σέξι και φωτισμένο χωρίς έλεος από τον καλοκαιρινό ήλιο ερωτικό θρίλερ με την υπογραφή στο σενάριο του Ζαν Κλοντ Καριέρ. Τέσσερις σταρ της εποχής βγάζουν ακαταμάχητο ερωτισμό στη μεγάλη οθόνη ενώ οι Αλέν Ντελόν και Ρόμι Σνάιντερ ξαναπαίζουν μαζί έχοντας χωρίσει στη ζωή. Η επανασύνδεσή τους στην «Πισίνα» έδωσε τροφή στις σκανδαλοθηρικές εφημερίδες ενώ η ταινία έγινε μεγάλη επιτυχία. Σε νέα αποκατεστημένη επανέκδοση πενήντα χρόνια μετά την πρώτη της προβολή. (1969, La Piscine)

Στις αίθουσες κυκλοφορούν, ακόμη, σε πρώτη προβολή η ιταλική κωμωδία «Κόλπο Γκρόσο» (2018, «Ricchi di Fantasia») του Φραντζέσκο Μιτσίκε με τον Σέρτζο Καστελίτο και το θρίλερ τρόμου «Annabelle Comes Home» του Γκάρι Ντάουμπερμαν. Για πρώτη φορά σε εμπορική διανομή και η αποκατεστημένη αβάν γκαρντ ταινία του Ιάπωνα Τόσιο Ματσουμότο «Η πένθιμη παρέλαση των ρόδων» (1969, «Funeral Parade Of Roses»).