Το Χόλιγουντ κήρυξε τον πόλεμο στο Netflix - Tι αλλάζει στις συνδρομές

Από τη σειρά των αγαπηµένων «Cars» έως καθεµία µικρή ή µεγάλη επιτυχία της Disney, τους κορυφαίους υπερήρωες της Marvel, της Fox και της Warner, σειρές σαν τα «Φιλαράκια» και τους «Σίµπσονς» που βλέπονται µετά µανίας και ένα σωρό διαχρονικά µπλοκµπάστερ σαν τον «Αρχοντα των δαχτυλιδιών» και το «Star Wars», η ταινιοθήκη του Netflix ετοιµάζεται να αποχαιρετήσει βασικούς τίτλους της και να γίνει φτωχότερη, καθώς στα τέλη του 2019 εγκαινιάζονται πλατφόρµες streaming από µεγάλα στούντιο -µε βασικότερη όλων αυτή της Disney- που θα ενσωµατώσουν κάθε τίτλο που ανήκει αποκλειστικά στο δικό τους «σπίτι».

Τι σηµαίνει αυτό; Οτι το Χόλιγουντ πυροβολεί µε όλα τα διαθέσιµα µέσα το Netflix, στο πλαίσιο του ανταγωνισµού που το δεύτερο έχει προκαλέσει. Με ισχυρά όπλα, καθώς οι απαιτήσεις της αγοράς και του εκσυγχρονισµού έχουν διαµορφώσει ένα νέο µοντέλο διανοµής - επικοινωνίας ταινιών και σειρών προς τον θεατή-καταναλωτή. Ο πόλεµος ή οι πόλεµοι (τα µέτωπα είναι πολλά και πολύπλοκα) των streaming θεριεύουν και απλώνονται από την Αµερική σε κάθε νοικοκυριό του παγκόσµιου χωριού. Εδώ θα επιχειρήσουµε να χαράξουµε µια πρώτη διαδροµή στον πόλεµο που κορυφώνεται µέσω... πυραυλικών µαχών ανάµεσα στους κολοσσούς της διαδικτυακής ψυχαγωγίας και τα χολιγουντιανά στούντιο και στην οποία εµπλέκονται οι κορυφαίοι των κορυφαίων: ονόµατα όπως οι Στίβεν Σπίλµπεργκ, Οπρα Γουίνφρεϊ, Τζένιφερ Ανιστον και Ρις Γουίδερσπουν αλλάζουν στρατόπεδα εν ριπή οφθαλµού. Η Ανιστον, για παράδειγµα, µπορεί να απολαµβάνει ακόµη µία επιτυχία αυτή την εποχή στο Netflix µε την κωµωδία «Murder Mystery», αλλά τίποτα δεν την εµποδίζει να µετακοµίσει και στη νέα υπηρεσία streaming της Apple που ετοιµάζεται πυρετωδώς. Η κοινή διαπίστωση είναι ότι το Χόλιγουντ αντεπιτίθεται χρησιµοποιώντας το βασικό επιχειρηµατικό µοντέλο που κατέστησε το Netflix «βασιλιά» της οικιακής διασκέδασης. Ή περίπου...

Ας πάρουµε όµως µια πρώτη γεύση µάχης. Αν είστε ενήµεροι, αλλά δεν ξέρετε τι ακριβώς σηµαίνει η αύξηση των πακέτων συνδροµής στο Netflix που ισχύουν ήδη εδώ και λίγες µέρες και στην Ελλάδα (το premium µηνιαίο πακέτο διαµορφώνεται στα 13,99€ από 11,99€), τότε πιθανόν να διαισθάνεστε ότι η διαδικτυακή σινε-τηλεόραση πρόκειται να αλλάξει, κάνοντας την παρακολούθηση µιας ταινίας και µιας σειράς πιο πολύπλοκη υπόθεση. Αντίστοιχα, το κόστος της συνδροµητικής υπηρεσίας Disney + (Disney Plus), που προς το παρόν δεν έχει ανακοινώσει πότε ακριβώς θα λειτουργήσει στην Ελλάδα, θα είναι εκπληκτικά χαµηλό -µόλις στα 6,99$ διαµορφώνεται η τιµή της µηνιαίας συνδροµής και 69,99$ το πακέτο της ετήσιας-, ενώ θα περιλαµβάνει κατ’ αποκλειστικότητα όλες τις ταινίες και τις σειρές του στούντιο, µαζί και της Fox που ανήκει πλέον στην Disney, όπως και το συνδροµητικό Hulu που έχει επιτυχίες σαν το «The Handmaid’s Tale». Σκεφτείτε ότι αν θέλετε πλέον να παρακολουθήσετε κινούµενα σχέδια της Pixar, ακόµα και ντοκιµαντέρ του National Geographic και σόου του ABC, θα πρέπει να έχετε Disney Plus. Οι γονείς κυρίως θα τα βρουν σκούρα µε µία και µόνο συνδροµή στο Netflix…

Μετακινήσεις

Γι’ αυτό και ο γίγαντας του streaming, µαζί και η πλατφόρµα της Amazon Prime Video, που διατίθεται και στην Ελλάδα, µετρούν τις απώλειές τους και σχεδιάζουν τη στρατηγική τους χωρίς τις χολιγουντιανές υπερπαραγωγές στην αρχειοθήκη τους. Η Amazon, ας πούµε, επενδύει σοβαρά αυτή την εποχή στην προετοιµασία της σειράς του «Αρχοντα των δαχτυλιδιών», ένα τηλεοπτικό εγχείρηµα-µεγαθήριο, για το οποίο ελάχιστα είναι προς το παρόν γνωστά (συνολικά η Amazon επενδύει κοντά 6 δισεκατοµµύρια δολάρια για πρωτότυπο περιεχόµενο 76 παραγωγών). Η είσοδος νέων παικτών στην παγκοσµιοποιηµένη, συνεχούς ροής, διαδικτυακή αρχειοθήκη τηλεοπτικών και κινηµατογραφικών προϊόντων έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός τέλους εποχής. Η πρώτη φάση της χρυσής εποχής, κατά την οποία το streaming ήταν φτηνό και πλούσιο, µας αποχαιρετά.

Καλό θα είναι να προετοιµαστούµε, λοιπόν, για την εποχή της ακριβής τηλεόρασης, όπου µια συνδροµή, δυστυχώς, δεν θα είναι αρκετή για να καλύψει τα γούστα και τις ανάγκες της οικιακής ψυχαγωγίας. Την περασµένη εβδοµάδα η ανακοίνωση της αποχώρησης της αµερικανικής σειράς «The Office» από το Netflix έως το 2021 επέφερε ακόµη ένα πλήγµα. Αναφερόµαστε σε µια σειρά δεκαετίας που όµως παραµένει δηµοφιλής στις ΗΠΑ και αντιστοιχεί στο 7% της τηλεθέασης της συνδροµητικής υπηρεσίας. Και πού πάει το «The Office»; Πίσω, φυσικά, εκεί που ανήκει, στο δίκτυο NBC Universal, που ανοίγει δικό του «µαγαζί», δική του υπηρεσία streaming. Η σαρωτική επιτυχία του Netflix, που έφερε τα πάνω-κάτω φτάνοντας να γίνει ένα νέο «οσκαρικό» στούντιο επί της ουσίας (θυµίζουµε το «Roma» που σάρωσε φέτος), έχοντας έως και 1.500 ώρες πρωτότυπου διαθέσιµου υλικού, έκανε όλους να θέλουν ένα κοµµάτι από τη χρυσή πίτα. Στη µάχη έχει ριχτεί και η Apple, την οποία πολύ κατακρίνουν για τα αργά αντανακλαστικά της. Αργά αργά, ωστόσο εντυπωσιακά, το Apple+ καταφθάνει τον χειµώνα µε την υπόσχεση ότι στα επόµενα τρία χρόνια θα ξοδέψει 4,2 δισεκατοµµύρια δολάρια σε πρωτότυπο περιεχόµενο, έχοντας κατοχυρώσει οτιδήποτε µπορούν να δηµιουργήσουν τα µαγικά χέρια του Στίβεν Σπίλµπεργκ, της Οπρα Γουίνφρεϊ, της Σοφία Κόπολα, του Ντάµιεν Σαζέλ αλλά και οι µαγικές παρουσίες της Τζένιφερ Ανιστον, της Μπρι Λάρσον και της Ρις Γουίδερσπουν. Σταρ και σκηνοθέτες έχουν κατοχυρώσει παχυλές αµοιβές, στηρίζοντας το νέο εγχείρηµα του τεχνολογικού γίγαντα.

Παροµοίως η Warner φορτσάρει για τα εγκαίνια της Warner Media, απορροφώντας κατ’ αποκλειστικότητα τα πολυαγαπηµένα «Φιλαράκια» («Friends») που της ανήκουν (η ειρωνεία είναι ότι για το 2019 το Netflix πλήρωσε ενοίκιο ύψους 100 εκατοµµυρίων δολαρίων για τα δικαιώµατα της σειράς) µαζί και τον «Αρχοντα των δαχτυλιδιών», όλες τις ταινίες του Χάρι Πότερ, όλες τις υπερηρωικές περιπέτειες της DC (Μπάτµαν και λοιποί) και κάθε σουξέ του HBO (όπως το «Game Of Thrones» και το φοβερό πρίκουελ που ετοιµάζεται τώρα) µε περίπου 16$-17$ µηνιαίως.

Την ίδια ώρα στη Βρετανία τα κρατικά δίκτυα του BBC και του ITV, που έχουν πλούσιο αρχείο παγκόσµιας διανοµής, ετοιµάζονται να το κατοχυρώσουν στην υπηρεσία BritBox, ενώ η λίστα των παικτών στη διαδικτυακή «επικοινωνία» µε τον θεατή πρόκειται να µεγαλώσει κι άλλο, καθώς το YouTube παράγει όλο και περισσότερο δικό του πρωτότυπο περιεχόµενο µε συνδροµή (δεν είναι διαθέσιµο στην Ελλάδα) και το Facebook έχει δικά του τηλεοπτικά σόου (ακόµη µικρής εµβέλειας και αποδοχής). Ο δε Τζέφρι Κάτζενµπεργκ, µεγάλο όνοµα στο Χόλιγουντ ως διευθύνων σύµβουλος κατά περιόδους σε στούντιο όπως αυτό του «θείου Γουόλτ», ετοιµάζεται να λανσάρει περιεχόµενο µε την υπογραφή σκηνοθετών επιπέδου Σπίλµπεργκ, το οποίο θα µπορεί ο θεατής να παρακολουθήσει στο κινητό του…

Το μέλλον

Το τι θα γίνει σε αυτό το άκρως ανταγωνιστικό τοπίο θα αρχίσει να ξεκαθαρίζει το τελευταίο τρίµηνο του 2019, το οποίο θεωρείται επίσηµα ορόσηµο για την τηλεόραση. Θα γίνει η µικρή οθόνη ελιτίστικη και κατακερµατισµένη, απαιτώντας µία, δύο, τρεις ή και παραπάνω συνδροµές, προκειµένου να έχουµε πρόσβαση στο θέαµα που θέλουµε να δούµε; Και πώς θα αντιδράσουν τα συνδροµητικά κανάλια σε κάθε χώρα ξεχωριστά, καθώς εµπλέκονται στο ενδιάµεσο του πολέµου των streaming;

Και ποια θα είναι εφεξής η αντίδραση του Netflix που καλείται να παράγει ολοένα και περισσότερο πρωτότυπο περιεχόµενο (οι πρωτότυπες παραγωγές του είναι µέχρι στιγµής 293) δεδοµένου των νέων απαιτήσεων (εξ ου και η αύξηση στα πακέτα των συνδροµών του); Οπως εύστοχα σηµειώνει σχετικό άρθρο της εφηµερίδας «Guardian», είναι «άλλο το να µην µπορείς να παρακολουθήσεις τα πάντα γιατί υπάρχει πληθώρα προσφοράς και άλλο να µην µπορείς να παρακολουθήσεις τα πάντα γιατί δεν έχεις τα χρήµατα».

Αυτό που θα έπρεπε να απασχολεί τα στρατηγικά µέτωπα σε αυτό τον πόλεµο είναι ότι το Netflix έγινε ο κολοσσός που είναι σήµερα γιατί έφερε την επανάσταση προσφέροντας εκατοντάδες σειρές και ταινίες µε ελάχιστα χρήµατα. Μπήκε σε κάθε νοικοκυριό και έγινε µέρος της καθηµερινότητάς του γιατί ήταν φτηνό και περιείχε πολλή, εξωφρενικά πολλή τηλεόραση. Αυτός είναι και ο λόγος που άρεσε και σήµερα µετράει 148 εκατοµµύρια συνδροµητές σε όλο τον κόσµο επί πληρωµή, µε νέους συνεχώς συνδροµητές να το εµπιστεύονται. Οποιος παραβλέπει την ουσία σε τούτη την εξίσωση µάλλον δεν έχει να κερδίσει και πολλά στο τέλος.