Οι ταινίες της εβδομάδας: Η πτώση της Αμερικανικής Αυτοκρατορίας

«Η πτώση της αμερικανικής αυτοκρατορίας» («The Fall Of The American Empire») / Σκηνοθεσία: Ντενί Αρκάν / **1/2
Παίζουν: Αλεξάντρ Λαντρί, Μαξίμ Ρόι, Μαριπέ Μοράν, Ερίκ Μπρουνό

Ένας 36άρης ταχυμεταφορέας στο Μόντρεαλ με διδακτορικό στη φιλοσοφία πέφτει, κατά τη διάρκεια της διαδρομής των παραδόσεών του, πάνω σε αιματηρή ληστεία με δύο νεκρούς, και με τον έναν ληστή να έχει διαφύγει αποφασίζει να κρατήσει τις γεμάτες με τα κλεμμένα εκατομμύρια δολάρια σακούλες σκουπιδιών. Παραπλανώντας τις αρχές που όμως θα αρχίσουν να τον παρακολουθούν, επιχειρεί να «επενδύσει» τα χρήματα του ζητώντας τη βοήθεια ενός απατεώνα που μόλις αποφυλακίστηκε έχοντας σπουδάσει οικονομικά στη φυλακή ενώ ερωτεύεται μια συνοδό πολυτελείας που διαθέτει αποσπάσματα του Ρακίνα στην ιστοσελίδα της καθώς και υψηλές διασυνδέσεις σε νευραλγικό οικονομικό πόστο… Βραβευμένος με Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας για την «Επέλαση των βαρβάρων» (2003), κορυφαία στιγμή της φιλμογραφίας του μαζί με τα «Χρόνια της μαυρίλας» (2007), ο αντικομφορμιστής Αρκάν επιστρέφει με ένα ιδιότυπο μείγμα κοινωνικής σάτιρας και βίαιου φιλμ νουάρ στις αστυνομικές ταινίες των πρώτων του χρόνων κατά τη δεκαετία του ’60 καθώς και στην «Παρακμή της αμερικανικής αυτοκρατορίας» (1986), ταινία διαφορετικής θεματολογίας ωστόσο συγγενικού τίτλου με αυτήν εδώ. Μια αυτοαναφορά σε έναν φιλμικό κύκλο που οριοθετείται από τη βαθιά αποστροφή του Καναδού δημιουργού στην κοινωνική κατάπτωση της εποχής μας και το «διαβρωτικό καπιταλιστικό σύστημα» – εμφανή εδώ περισσότερο από ποτέ σε μια φιλόδοξη αλλά άνιση, μαύρη αλά «Ρομπέν των Δασών» κωμωδία, που αντλεί έμπνευση όχι μόνο από την παγκόσμια κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα αλλά και τα κινηματογραφικά κλισέ. Έχει το κωμικό τάιμινγκ, αλλά ο βαρύγδουπος και κουραστικά ηθικολογικός καταγγελτικός της τόνος αφαιρεί τη χαρά από τον θεατή να απολαύσει μια πρωτότυπη σάτιρα. (2018)

«Ο χορός της ζωής μου» («Yuli») / Σκηνοθεσία: Ισίαρ Μπογιαϊν / **1/2
Παίζουν: Κάρλος Ακόστα, Σαντιάγκο Αλφόνσο

Ένα αγόρι μιγάς, γιος μαύρου οδηγού φορτηγού στην Κούβα με το παρατσούκλι «Γιούλι» μαθαίνει μπαλέτο στο Εθνικό Σχολείο Χορού της Κούβας και χάρη στο μοναδικό ταλέντο του γνωρίζει την καταξίωση μεταναστεύοντας στο εξωτερικό όπου γίνεται ο πρώτος μαύρος καλλιτέχνης που ενσαρκώνει τον Ρομέο στο Βασιλικό Μπαλέτο του Λονδίνου. Η ιστορία ζωής και καριέρας του διάσημου χορευτή Κάρλος Ακόστα σε ένα ιδιότυπο κράμα δραματοποιημένου ντοκιμαντέρ και τυπικής βιογραφίας που παρακολουθεί την ανέλιξη του ήρωα από τη φτώχεια στην καταξίωση με τον ίδιο μπροστά από την κάμερα να επιστρέφει νοερά στα πρώτα του βήματα και την ιδεολογική σύγκρουση με τον πατέρα του. Η οποία ωστόσο προσπερνιέται ανάλαφρα από το στηριγμένο στην αυτοβιογραφία του χορευτή, σενάριο του Πολ Λάβερτι (ο σεναριογράφος του Κεν Λόουτς), που παρέχει μόνον επιφανειακά το εφαλτήριο για ένα συναισθηματικά φορτισμένο βιογραφικό δράμα με κοινωνική ευαισθησία και έμφαση τόσο στην οικονομική κατάρρευση της Κούβας των ‘90ς όσο και στην κρίση ταυτότητας του μετανάστη Ακόστα. Η σκηνοθεσία της Ισίαρ Μπογιαϊν («Η ελιά», «Ακόμα και η βροχή») αναδεικνύει τα χορευτικά ιντερλούδια, παραμένει όμως καθηλωμένη στον ακαδημαϊσμό. (2018)

«Τα παράπονά σας στον έφορο» («New Biz In the Hood») / Σκηνοθεσία: Μοχάμεντ Χαμιντί / **
Παίζουν: Ζιλ Λελούς, Μαλίκ Μπενταλά

Ο ιδιοκτήτης μιας στιλάτης διαφημιστικής επιχείρησης αναγκάζεται να μετακομίσει αστραπιαία την έδρα του και τους υπαλλήλους του σε υποβαθμισμένη συνοικία του Παρισιού μετά από έλεγχο της εφορίας μαθαίνοντας για πρώτη φορά τι θα πει να ζεις στην κακόφημη πλευρά της γαλλικής πρωτεύουσας. Ακόμα μία αντιρατσιστική γαλλική κομεντί που θέλει να υπερκεράσει τα στερεότυπα και να συμφιλιώσει τα πάθη, στα πρότυπα του εμπορικού σουξέ «Θεέ μου, τι σου κάναμε;», με τον Παριζιάνο μεγαλοαστό, προσωποποιημένο εδώ στον Γάλλο σταρ Ζιλ Λελούς, να βρίσκει το νόημα της ζωής στη συναναστροφή του με τους μετανάστες Άραβες. Το λαϊκό φολκλόρ, οι ευκολίες και τα χαζοχαρούμενα αστεία περισσεύουν και εδώ. (2019)

«Σχέδιο απόδρασης: Προσωπική υπόθεση» («Escape Plan: The Extractors») / Σκηνοθεσία: Τζον Χέρζφελντ / *
Παίζουν: Σιλβέστερ Σταλόνε, Ντέιβ Μπαουτίστα, 50 Cent

Ο εξπέρ των νίντζα-αποδράσεων και των συστημάτων ασφαλείας υψηλών προδιαγραφών Ρέι Μπρέσλιν και η ομάδα του καλούνται να βοηθήσουν στην απελευθέρωσης της κόρης διεφθαρμένου Κινέζου κροίσου των νέων τεχνολογιών που κρατείται όμηρος από τον γιο του πρώην συνεργάτη της ομάδας Μπρέσλιν σε φρικώδη φυλακή- φρούριο της Λετονίας. Ο Σταλόνε συνεχίζει να μπαινοβγαίνει σε υπονόμους και υπόγεια τούνελ, στην τρίτη -καθόλου διασκεδαστική – και αναίτια βίαιη νίντζο-περιπέτεια εκδίκησης ενός κουρασμένου φραντσάιζ, που ξεκίνησε το 2013 και σήμερα διαθέτει έντονο ψυχροπολεμικό άρωμα…βιντεοκασέτας. (2019)

«Δεσμοί αίματος» («Common Blood») / Σκηνοθεσία: Μιγκέλ Κόαν
Παίζουν: Οσκαρ Μαρτίνεζ, Παουλίνα Γκαρσία, Ντολόρες Φόνζι

Ο Ελίας αντιμετωπίζει την οικονομική καταστροφή αλλά η σύζυγός του δεν θέλει να τον βοηθήσει. Ένα ατύχημα που θα επιφέρει τον τραγικό θάνατο εκείνης μετά από τσακωμό θα γεννήσει και πολλά ερωτηματικά ως προς την σχέση του ζευγαριού και τον ρόλο εκείνου σε τούτο το θρίλερ μυστηρίου, πολλαπλών ανατροπών και επιρροών, με τη σφραγίδα του Netflix στη διανομή. Μία από τις επιτυχίες του σύγχρονου αργεντίνικου σινεμά. (2019)

«Όταν λείπει η μαμά» («When Mom is Away») / Σκηνοθεσία: Αλεσάντρο Τζενοβέζι
Παίζουν: Φάμπιο Ντε Λουίτζι, Βαλεντίνα Λοντοβίνι

Τι μπορεί να συμβεί όταν μια μπουχτισμένη από την καθημερινότητα μητέρα, αφήνει τον συνήθως άφαντο από το σπίτι σύζυγο της και τα τρία παιδιά της για να πάει δεκαήμερες διακοπές, αναρωτιέται τούτη η οικογενειακή κωμωδία του ειδικού στο είδος της τηλε-κωμωδίας Αλεσάντρο Τζενοβέζι που έσπασε ταμεία στην Ιταλία. (2019)

Επανεκδόσεις

«Η Έβδομη Σφραγίδα» («The Seventh Seal») / Σκηνοθεσία: Ίνγκμαρ Μπέργκμαν / *****
Παίζουν: Μπίμπι Άντερσον, Μαξ Φον Σίντοφ, Γκούναρ Μπγιέρνστραντ

Τον 14ο αιώνα, ένας ιππότης που επιστρέφει από τις Σταυροφορίες στη Σουηδία που μαστίζεται από την πανούκλα, παίζει μια παρτίδα σκάκι με τον Θάνατο. Η ταινία -σταθμός στην φιλμογραφία του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν για το μυστήριο της ύπαρξης - ένα ιδιοφυές παραμύθι απαράμιλλης αισθητικής και έντασης, που συγκαταλέγεται στις κορυφαίες δημιουργίες του παγκόσμιου κινηματογράφου. Βραβείο της Επιτροπής των Καννών. (1957)

«8 ½» («Otto et Mezzo») / Σκηνοθεσία: Φεντερίκο Φελίνι / *****
Παίζουν: Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, Κλαούντια Καρντινάλε, Ανούκ Αιμέ

Ο Γκουίντο Ανσέλμι, σκηνοθέτης που βιώνει υπαρξιακή κρίση, ετοιμάζει μια νέα ταινία και παράλληλα προσπαθεί να ξεκαθαρίσει τη σχέση του με τις γυναίκες της ζωής του ενώ κατατρύχεται από εφιάλτες των παιδικών του χρόνων. Ο Φελίνι αυτό-βιογραφείται έχοντας ως άλτερ έγκο τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι σε αριστουργηματικές σουρεαλιστικές σεκάνς ανθολογίας, προερχόμενες από μνήμες, όνειρα και εφιάλτες που συνθέτουν έναν αξέχαστο παγανιστικό φόρο τιμής στην κινηματογραφική τέχνη και συνάμα πολιτικό σχόλιο στην ταραγμένη εποχή του πρώτου μισού του 20ου αιώνα. Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας και ενδυματολογίας. (1963)

«Δεκατρείς» («The Thirteen») / Σκηνοθεσία: Μιχαήλ Ίλιτς Ρομ
Παίζουν: Ιβάν Νοβοσέλτσεβ, Γιελένα Κουζμίνα

Οι περιπέτειες μιας διμοιρίας του Κόκκινου Στρατού στην έρημο του Καρακούμ κατά τη διάρκεια του Σοβιετικού Εμφυλίου. Εμπνευσμένο από τη «Χαμένη Περίπολο» (1934) του Τζον Φορντ εμφυλιοπολεμικό φιλμ του σοβιετικού σινεμά – φόρος τιμής στα 20 χρόνια από τη σύσταση του Κόκκινου Στρατού. (1937)