Οι ταινίες της εβδομάδας: Ο κοροναϊός επιφύλαξε μοναχικά γενέθλια στην Κατρίν Ντενέβ

Η Κατρίν Ντενέβ, πρωταγωνίστρια στην ταινία «Μάντεψε Ποιος Ήρθε Για Τα Γενέθλιά σου;», στέκει αγέρωχη, αλλά και μοναχική φιγούρα σε μια εβδομάδα στην οποία το σινεμά ως μέσο μαζικής ψυχαγωγίας και διασκέδασης έχει πάρει άδεια...αναβολής για να επανέλθει μετά την κρίση.

«Μάντεψε ποιος ήρθε για τα γενέθλιά σου;» / «Fête de Famille» / * ½ 
Σκηνοθεσία: Σεντρίκ Καν/ Παίζουν: Κατρίν Ντενέβ, Εμανουέλ Μπερκό, Βενσάν Μακένι, Σέντρικ Καν

Αδέλφια και εγγόνια συγκεντρώνονται στο εντυπωσιακό αρχονικό της μητέρας τους Αντρεά στη νότια Γαλλία που γιορτάζει τα 70ά γενέθλιά της. Είναι όλοι εκεί: η μητέρα, ο πατέρας καθώς και οι δυο γιοι τους -ο μεγαλύτερος με τη σύζυγό του και τα δύο του παιδιά και ο μικρότερος, σκηνοθέτης στο επάγγελμα, με τη νέα του σύντροφο από την Αργεντινή, να κρατά και μια κάμερα για να γυρίσει «ντοκιμαντέρ» γύρω από τον θεσμό της οικογένειας. Ένα απροσδόκητο τηλεφώνημα θα φέρει κοντά τους την αποξενωμένη κόρη της οικογένειας που επιστρέφει άρον άρον από την Αμερική μετά από απουσία τριών χρόνων, προσφέροντας μια διαφορετική «νότα» στα γενέθλια της γηραιάς μαμάς με πολλές και ποικίλες αφορμές, εκ των οποίων η μία αφορά την ψυχοπαθολογική της κατάσταση, η άλλη την κληρονομιά του σπιτιού και η τρίτη την έφηβη κόρη της που εδώ και καιρό είχε αφήσει πίσω στη Γαλλία…

Μια σειρά από επεισόδια μέσα από τα οποία αποκαλύπτεται το εύρος της δυσλειτουργίας των μελών της οικογένειας που περιτριγυρίζει την Κατρίν Ντενέβ – εδώ επιβλητική μητριαρχική φιγούρα που εισπράττει όλα τα προβλήματα και τις νευρώσεις των παιδιών-δημιουργημάτων της, ενώ θέλει διαρκώς να σπρώχνει τα προβλήματα έξω από το υπέροχο σπίτι της– χρησιμεύουν ως μεταφορά για μία διαφορετική οικογενειακή δραμεντί πάνω στο δίπολο της απατηλής επιφάνειας των πραγμάτων και την αλήθεια από μέσα της.

Ο σκηνοθέτης, σεναριογράφος και ηθοποιός Σέντρικ Καν (Το Αεροπλανάκι Που Μου Χάρισε Ο Μπαμπάς Μου, Μια Καλύτερη Ζωή), παίρνει τα παράδοξα οικογενειακά τραπέζια και τις εκδηλώσεις που κάθε οικογένεια μπορεί να γεύεται με εναλλαγές τρυφερότητας, θυμού, χαράς και θλίψης και τα ανακατεύει γερά με γεγονότα και διαφορετικές «εκρήξεις» γύρω από την συνύπαρξη της αγάπης, της οργής και των απωθημένων μέσα στους κόλπους μιας οικογένειας.

Για πρώτη φορά εδώ μπροστά από την κάμερα σε ταινία του στον ρόλο του πιο «συγκροτημένου» γιου της οικογένειας, ο Καν τα βγάζει όλα αυτά στη φόρα πάνω στο μεσημεριανό τραπέζι, σε μια βόλτα με το αυτοκίνητο, μετά από ένα συγκινητικό παιδικό θεατρικό σκετς ή την ώρα του οικογενειακού δείπνου. Στο μπαγκράουντ ο απρόβλεπτος καιρός και η ομορφιά της εξοχής της νότιας Γαλλίας. Θέλοντας πάση θυσία να αποδείξει ότι τίποτα δεν είναι πιο αποκαλυπτικό για τις σχέσεις των μελών μιας οικογένειας από τις συγκεντρώσεις γύρω από ένα γιορτινό τραπέζι, ο σκηνοθέτης πατάει το «κόκκινο», δυναμώνει διαρκώς την ένταση και βάζει στο επίκεντρο ως τεστ πολλαπλών ερμηνειών για την ενότητα της οικογένειας και την ηθική αμφισημία των χαρακτήρων, τη διπολική διαταραχή της ασταθούς κόρης που επιστρέφει από την Αμερική (η πάντοτε παθιασμένη αλλά και πειστική Εμανουέλ Μπερκό σε μια παρακινδυνευμένη και γενναία ερμηνεία). Το χάος που προκύπτει – ιδιαίτερα θεατρικής δομής και ίσως γι’ αυτό τον λόγο κουραστικό - βγάζει στην επιφάνεια μεν τη δυσαρμονία της οικογένειας και τον βεβιασμένο χαρακτήρα των οικογενειακών γενεθλίων, πατάει δε, στην αντιπαθητική πλευρά των ηρώων, και σε ένα παιχνίδι με την κινηματογραφική διάσταση του όλου θέματος που δεν προσφέρει ιδιαίτερη εμβάθυνση πέραν του υψηλού στόμφου. Σε αυτά τα «γενέθλια» δεν θα γνωρίσουμε ούτε την αλήθεια των ηρώων, ούτε την αμεσότητα των δεσμών μεταξύ τους…(2019)