«Μίσος σαν τα γαλλικά προάστια»: 5+1 ταινίες για την γκετοποίηση και την αστυνόμευση στη Γαλλία

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 5 λεπτά ┋

Σε απέραντο πεδίο μάχης έχει μετατραπεί τα τελευταία 24ωρα η Γαλλία μετά τη δολοφονία του 17χρονου Ναέλ από αστυνομικά πυρά κατά τη διάρκεια τροχονομικού ελέγχου. Το φαινόμενο της βίας όμως δεν ξέσπασε ξαφνικά, αντίθετα είναι βαθιά ριζωμένο στην γαλλική κοινωνία, η οποία τις τελευταίες δεκαετίες έχει χωριστεί σε πολίτες πρώτης, δεύτερης και τρίτης ταχύτητας. Η τελευταία κατηγορία αποτελείται, στη συντριπτική της πλειοψηφία, από μετανάστες πρώτης, δεύτερης ή και τρίτης γενιάς οι οποίοι γεννιούνται, ζουν και πεθαίνουν μέσα στα γκέτο, όπως ακριβώς και ο 17χρονος Ναέλ.

Ο στίχος «μίσος, σαν τα γαλλικά προάστια» του ράπερ ΛΕΞ, αποτυπώνει με απλό και περιεκτικό συνάμα τρόπο, την κατάσταση που επικρατεί στις φτωχογειτονιές του Παρισιού και των υπολοίπων μεγαλουπόλεων της Γαλλίας, ενώ η αύξηση των ποσοστών της ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν, στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις δείχνουν ότι αυτή η κατάσταση γεννά φόβο και συντηρητισμό.

Το thelocal.fr προτείνει ορισμένες ταινίες που θα μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε το κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο πίσω από τη βία.

La Haine - 1995

Το La Haine (Το μίσος), τόσο καλό σήμερα όσο και όταν πρωτοκυκλοφόρησε, είναι η κλασική ταινία για τα προβλήματα των προαστίων (banlieues) της Γαλλίας. Εκτός από το στυλ των αυτοκινήτων και την έλλειψη τεχνολογίας, και αυτή η ασπρόμαυρη ταινία θα μπορούσε να έχει γυριστεί χθες - πράγμα σημαντικό γιατί δείχνει πως κανένα από τα κοινωνικά προβλήματα που αναδεικνύονται στην ταινία δεν έχει λυθεί στα χρόνια που μεσολάβησαν.

Παρακολουθεί τρεις νεαρούς άνδρες μέσα σε ένα 24ωρο στα προάστια του Παρισιού, καθώς ένας από τους φίλους τους βρίσκεται στο νοσοκομείο με μηχανική υποστήριξη μετά από μια βίαιη σύγκρουση με έναν αστυνομικό. Ο σκηνοθέτης Mathieu Kassovitz φαίνεται ότι πρόκειται να μεταφέρει την ταινία στη σκηνή ως μιούζικαλ το επόμενο έτος.

Οι Άθλιοι - 2019

Συχνά αποκαλούμενη ως «το νέο "La Haine"» όταν κυκλοφόρησε, η ταινία αυτή ήταν η πρώτη μεγάλου μήκους προσφορά του Ladj Ly, ο οποίος μεγάλωσε στο σκληρό προάστιο Montfermeil, όπου διαδραματίζεται η ταινία.

Ακολουθεί ένα νεαρό αγόρι (τον οποίο υποδύεται ο γιος του Ly) που έχει εμμονή με το να πετάει το drone του - τα πράγματα περιπλέκονται όταν το drone κινηματογραφεί την αστυνομία να διαπράττει επίθεση εναντίον ενός εφήβου και οι αστυνομικοί είναι φυσικά πρόθυμοι να ανακτήσουν και να κατασχέσουν το υλικό.

Εξαιρετικά ισορροπημένη και ικανή να δείξει επίσης το άγχος της αστυνόμευσης των πιο δύσκολων περιοχών της Γαλλίας, η ταινία ζωντανεύει πραγματικά τους χαρακτήρες της γειτονιάς πριν από το εκρηκτικό φινάλε της.

Athena - 2022

Αυτή η ταινία του Romain Gavras που προβάλλεται στο Netflix ξεκινά με μια ολονυκτία για ένα νεαρό αγόρι που πέθανε από τα χέρια της αστυνομίας, προτού ακολουθήσει η «έκρηξη» μιας καλαίσθητα κινηματογραφημένης βίας. Παρακολουθεί τις αντιδράσεις των τριών αδελφών του νεκρού, οι οποίοι έχουν πάρει πολύ διαφορετικούς δρόμους στη ζωή τους.

Παρόλο που φαίνεται εκπληκτική, σύμφωνα με το δημοσίευμα του thelocal.fr η ταινία δεν έχει το βάθος ή την ευαισθησία του La Haine ή του Les Miserables.

Un pays qui se tient sage (Μια χώρα που σιωπά) - 2021

Ντοκιμαντέρ και όχι ταινία μεγάλου μήκους, αυτό το έργο του γνωστού ακτιβιστή David Dufresne ρίχνει μια ευρύτερη ματιά στο ζήτημα της αστυνόμευσης στη Γαλλία και της αστυνομικής βίας.

Βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά σε ερασιτεχνικά βίντεο, τα περισσότερα από τα οποία τραβήχτηκαν με κινητά τηλέφωνα κατά τη διάρκεια των διαβόητα βίαιων διαδηλώσεων των «κίτρινων γιλέκων», και εστιάζει περισσότερο στην αστυνόμευση των διαδηλώσεων στη Γαλλία.

Το ύφος του - μικρά, ερασιτεχνικά βίντεο κλιπ διανθισμένα με ομιλούντες για τη φύση της αστυνόμευσης και της ίδιας της βίας - είναι συναρπαστικό και τα ζητήματα που θίγει παραμένουν επίκαιρα.

A voix haute (Μίλα δυνατά) - 2017

Είναι εύκολο να πέσει κανείς στην παγίδα να βλέπει τα banlieues της Γαλλίας μόνο ως χώρους βίας και εγκληματικότητας. Φυσικά, αυτό δεν ισχύει, όπως καθιστά σαφές αυτό το ντοκιμαντέρ (που σκηνοθέτησε επίσης ο Ladj Ly του Les Miserables). Παρακολουθεί μια ομάδα μαθητών στο Seine-Saint-Denis καθώς προετοιμάζονται για έναν διαγωνισμό.

Το ντοκιμαντέρ είναι σπουδαίο από μόνο του, αλλά δείχνει επίσης τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά στην καθημερινή τους ζωή, όπως η παρενόχληση από την αστυνομία και ο έφηβος που παλεύει μόνος του στο σύστημα ασύλου.

Αστυνομία (Nυχτερινή βάρδια) - 2020

Είναι πολύ εύκολο να κατηγορούμε απλώς την αστυνομία για όλα τα προβλήματα στα γαλλικά προάστια, οπότε ως διορθωτικό μέτρο αυτή η ταινία προσφέρει μια ματιά στο πώς είναι πραγματικά να είσαι αστυνομικός σε μια σύγχρονη γαλλική πόλη.

Από την έλλειψη εξοπλισμού και τις δύσκολες συνθήκες εργασίας, αυτή η ταινία δείχνει κατανόηση για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μεμονωμένοι αστυνομικοί, χωρίς να προσπαθεί να ωραιοποιήσει τα ευρύτερα συστημικά προβλήματα. Ένα εξαιρετικό καστ - Omar Sy, Virgine Efira και Gregory Gadebois - την ανεβάζει σε άλλο επίπεδο.

Με πληροφορίες από thelocal.fr

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Διαβάστε ακόμη