Οι ταινίες της εβδομάδας: Μια αληθινή αγάπη με πολλά πρόσωπα

«Αγάπη είναι» («C’ Est Ca l’ Amour») / Σκηνοθεσία: Κλερ Μπερζέ/ ***
Παίζουν: Μπουλί Λανέρ, Ζιστίν Λακρουά, Σαρά Χενοσμπέργκ

Έχοντας απομείνει μόνος με τις δυο έφηβες κόρες του μετά την απόφαση της γυναίκας του να φύγει από το σπίτι, ο Μάριο, δημόσιος υπάλληλος σε μια γαλλική εργατική πόλη στα σύνορα με τη Γερμανία, δυσκολεύεται να ανταποκριθεί στα πατρικά του καθήκοντα. Ταυτόχρονα, χρησιμοποιεί μια ερασιτεχνική παράσταση στην οποία οι συμμετέχοντες υποδύονται τους εαυτούς τους, ώστε να επικοινωνεί με την εργαζόμενη σε αυτή σύζυγο του για την οποία τρέφει ελπίδες επανασύνδεσης. Εστιάζοντας στην ανδρική- πατρική ψυχοσύνθεση η χαρισματική σκηνοθέτις Κλερ Μπερζέ, συνδημιουργός του εστιασμένου σε έναν αληθινό γυναικείο χαρακτήρα «Party Girl» (2014), προσεγγίζει πολύπλευρα το θέμα της αγάπης (πατρικής, μητρικής, αδερφικής, φιλικής, διαπολιτισμικής, ερωτικής – στρέιτ ή γκέι) και της πολυπλοκότητας της με τον πιο αβίαστο, νατουραλιστικά αφοπλιστικό τρόπο. Αναγνωρίσιμες καταστάσεις, οικείοι χαρακτήρες, κοινωνική ευαισθησία και πολιτική θέση (η τέχνη ως θεραπεία της ψυχής και μέσο σύνδεσης ανθρώπων διαφορετικής εθνικής προέλευσης), παρατηρητικότητα μα και τρυφερότητα, απρόβλεπτο χιούμορ και συγκίνηση σε μια ιστορία που εκτυλίσσεται με χορταστική αφηγηματικότητα και από τον αυτοβιογραφικό, προσωπικό τόνο περνά με άνεση στο πολυπρισματικό πορτρέτο μιας οικογένειας που μοιράζεται πολλά μουσικά σάουντρακ και μία κοινή «κρίση». Εκπληκτικός ο Βέλγος πρωταγωνιστής Μπουλί Λανέρ. Βραβευμένο στο Φεστιβάλ Βενετίας. (2018)

«Το πραξικόπημα» («The Announcement») / Σκηνοθεσία: Μαχμούτ Φαζίλ Κοσκούν / ***
Παίζουν: Αλί Σεκινέρ Αλίσι, Ταχράν Καραγκόζ, Μουράτ Κιλίς

Το 1963 στην Τουρκία μια ομάδα απόστρατων αξιωματικών επιχειρεί να φέρει εις πέρας τη νυχτερινή αποστολή της να ανακοινώσει από τον Κρατικό Ραδιοφωνικό Σταθμό της Κωνσταντινούπολης το πραξικόπημα του τουρκικού στρατού που σχεδιάζει να ανατρέψει την κυβέρνηση. Χρησιμοποιώντας στο έπακρο τις δυνατότητες κινηματογραφικής έκφρασης που παρέχουν οι κλειστοί χώροι, τα λιτά διαλογικά μέρη και το ισορροπημένο τάιμινγκ της ιλαροτραγωδίας ο Τούρκος δημιουργός Μαχμούτ Φαζίλ Κοσκούν κατασκευάζει ένα αιχμηρό, αντιστικτικό πορτρέτο της κοινωνικοπολιτικής πραγματικότητας της Τουρκίας στην τρίτη του μεγάλου μήκους ταινία. Εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα και γυρισμένο κατά σύμπτωση την ίδια περίοδο με το πραξικόπημα του 2015, το φιλμ πετυχαίνει να αποδώσει πιστευτά δύο διαφορετικούς κόσμους (το Κράτος με το αρτηριοσκληρωτικό παρελθόν της οθωμανικής παντοδυναμίας κόντρα στην κοινωνία των απλών πολιτών), δύο διαφορετικές κουλτούρες (την Ανατολική ενάντια στη Δυτική) όπως και χρόνους (το πολιτικό παρελθόν και παρόν) χειριζόμενο με ελάχιστα μέσα την κωμικότητα, τη βία και το παράδοξο των εκκεντρικών της χαρακτήρων. Με άλλα λόγια, σαν να βρήκε ο Φινλανδός Καουρισμάκι ένα πρώτης τάξεως υλικό στα πάθη της σύγχρονης Τουρκίας... Βραβευμένο στο τμήμα Ορίζοντες της Βενετίας. (2018)

«Ο αξιαγάπητος κύριος Τροχίδης» («Raoul Taburin») / Σκηνοθεσία: Πιερ Γκοντό / ***
Παίζουν: Μπενουά Πελβούρντ, Σουζάν Κλεμάν, Εντουάρ Μπαέρ

Ο Ραούλ Ταμπουρέν, μηχανικός ποδηλάτων σε ένα γραφικό χωριό της Νότιας Γαλλίας που έχει κερδίσει την απεριόριστη εκτίμηση των συγχωριανών του ως ηρωικός ποδηλάτης – ακροβάτης, τα βρίσκει σκούρα όταν ένας περιοδεύον ανά την επαρχία φωτογράφος επιθυμεί να τον απαθανατίσει επί το έργον. Το διακύβευμα είναι μεγάλο για τον Ταμπουρέν (Τροχίδη) που κρύβει από παιδάκι ότι δεν γνωρίζει στην πραγματικότητα να κάνει ποδήλατο χωρίς βοηθητικές ρόδες σε αυτή την οικογενειακού προσανατολισμού κομεντί, ηλιόλουστη κινηματογραφική μεταφορά του λογοτεχνικού ήρωα του Ζαν-Ζακ Σεμπέ, δημιουργού του «Μικρού Νικόλα». Αλληγορία πάνω στις διαφορετικές εκδοχές της αλήθειας για μία ισορροπημένη ζωή το αφήγημα ζωντανεύει στο σινεμά μέσα από τον μαγικό ρεαλισμό και την χωρισμένη σε δύο χρόνους αφήγηση που ξετρυπώνει το ανασφαλές παιδί μέσα μας σε κάθε ηλικία. (2019)

«Ο Κορσικανός» («A Violent Life») / Σκηνοθεσία: Τιερί ντε Περετί / ***
Παίζουν: Ζαν Μικελαντζελί, Ανρί-Νοέλ Ταμπαρί, Σεντρίκ Απιετό

Η εθνικιστική θύελλα στην ταραγμένη Κορσική της δεκαετίας του ’90 εκ των έσω μέσα από την ιστορία ενός καταζητούμενου, προερχόμενου από την κορσικανή μέση αστική τάξη νεαρού, μέλους μαρξιστικού πυρήνα με βίαιη δράση, που έχοντας διαφύγει στο Παρίσι, αποφασίζει να επιστρέψει το 2001 στη γενέτειρα του έπειτα από την άγρια δολοφονία ενός φίλου και πρώην συμμαχητή του. Δυναμικό, ελάχιστα ιδωμένο στο γαλλόφωνο σινεμά αλλά και μπερδεμένο - ως πολυπρόσωπο μανιφέστο γύρω από την πολιτική ιδεολογία και την ηθική της ριζοσπαστικής δράσης με χαρακτήρες κυρίως σύμβολα μιας εποχής - πορτρέτο multiplex της Κορσικής και της οργισμένης γενιάς που πολεμά υπό το νόμο της διασυνοριακής δικαιοσύνης. Όσο σε συναρπάζει με την ένταση που προσδίδουν οι κώδικες του δραματικού θρίλερ από τον γεννημένο στην Κορσική Τιερί ντε Περετί άλλο τόσο σε προβληματίζει η πλοκή που εύκολα περνάει από το ένα σετ λεπτομερειών της πολύπλευρης σύγκρουσης στο άλλο. (2017)

«Η δεξιά τσέπη του ράσου» / Σκηνοθεσία: Γιάννης Β. Λαπατάς / ***
Παίζουν: Θοδωρής Αντωνιάδης, Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, Μάνος Βακούσης, Λάμπρος Σταυρινόπουλος

Ένας καλόγερος που έχει απομείνει μονάχος να φροντίζει ένα νησιώτικο μοναστήρι προσπαθεί να διαχειριστεί την απώλεια, τη μοναξιά και τη λύπη που τον κατακλύζουν όταν χάνει τη σκυλίτσα του, που πεθαίνει αφού γεννήσει τρία κουτάβια. Την ίδια στιγμή λαός και επίσημη Εκκλησία πενθούν τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο. Στιβαρή αφήγηση, κινηματογραφική ρευστότητα, εύρος συναισθημάτων και ερμηνευτική συμμετρία από τον εξαιρετικό πρωταγωνιστή Θοδωρή Αντωνιάδη στο μεγάλος μήκους ντεμπούτο του προερχόμενου από την τηλεόραση Γιάννη Β. Λαπατά που μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη την ομώνυμη νουβέλα του Γιάννη Μακριδάκη μιξάροντας εύστοχα τη λιτότητα με την ευαισθησία. Βραβευμένο στο 59ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. (2018)

«Σούπα Μόντο» («Supa Modo») / Σκηνοθεσία: Λικαρίον Γουαϊανίνα / ***
Παίζουν: Στίσι Γουαγουέρου, Μαριάν Νούνγκο, Νιαγουάρα Ντάμπια

Πώς διαχειρίζεσαι την αβάσταχτη τραγωδία του επικείμενου θανάτου ενός παιδιού; Τούτη η κενυάτικη παιδική ταινία, βραβευμένη στα διεθνή φεστιβάλ μεταξύ των οποίων και το Φεστιβάλ Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους, μας μεταφέρει στον πολύχρωμο, πρωτότυπο, αισιόδοξο, πιστό στην ανθρώπινη θέληση και αλληλεγγύη κόσμο της 9χρονης Τζο που καθώς βρίσκεται στο τελικό στάδιο της ασθένειάς της έχει την ευκαιρία να πραγματοποιήσει το όνειρό της να γίνει σούπερ ηρωίδα με την βοήθεια της οικογένειας και όλου του χωριού της. (2018)

Σε πρώτη προβολή στις αίθουσες ακόμη τα: «Οι βράχοι της ελευθερίας» («Cliffs Of Freedom») του Βαν Λινγκ, μεταφορά του ομώνυμου βιβλίου της Μαριάν Μητρόπουλος που τιμά το έπος του 1821 φορώντας φουστανέλα (για την ταινία δεν έγινε δημοσιογραφική προβολή), «Teen spirit» του Μαξ Μινγκέλα με την Ελ Φάνινγκ ως επίδοξη ροκ σταρ και «Το πορτρέτο της Τερέσα» (1979) του Πάστο Βέγκα (κουβανέζικο δράμα).

Διαβάστε ακόμη

«Χειμωνιάτικο» Σαββατοκύριακο με καταιγίδες, μποφόρ και πτώση της θερμοκρασίας - Προβλήματα σε Θεσσαλία, Ήπειρο και Εύβοια λόγω ανέμων

Πρώτη φορά στην ιστορία των ΗΠΑ παιδί προσβάλλεται από γρίπη των πτηνών

Απελευθερώθηκε στον ωκεανό ο πιγκουίνος που είχε ταξιδέψει από Ανταρτική στην Αυστραλία

Είναι το «Labour» της Paris Paloma το φεμινιστικό anthem της Gen Z;