Το drive in επιστρέφει απενοχοποιημένο στην Ελλάδα - Σαρώνει στην Ευρώπη του κορονοϊού

Μια τεράστια οθόνη, μια ταινία και πολλά αυτοκίνητα παρκαρισμένα σε ανοιχτό χώρο, κάτω από τον έναστρο ουρανό. Η πανδημία του κορονοϊού φαίνεται πως επανέφερε τα «drive in» στη ζωή μας και σε λίγες μέρες, η Αθήνα θα αποκτήσει, μετά από δεκαετίες, το πρώτο της «κινηματογράφο αυτοκινήτων». 

Τις τελευταίες ώρες, μία σελίδα με όνομα «Αθενς Ντράιβ-Ιν» έκανε την εμφάνισή της online με ένα countdown που μετρά αντίστροφα 18 μέρες (μέχρι την 1η Ιουνίου, ημέρα που, όπως έχει ανακοινωθεί από το υπουργείο Πολιτισμού, θα επιτραπεί η λειτουργία των θερινών κινηματογράφων) και ρωτά αν «θέλετε να ζήσετε πρώτοι την εμπειρία του Athens Drive In Cinema;». Περισσότερες πληροφορίες, ακόμη, δεν έχουν γίνει γνωστές, όπως για παράδειγμα η ακριβή τοποθεσία, ωστόσο μετά την ανακοίνωση της είδησης, όλοι ανυπομονούν για αυτή την νοσταλγική και παράλληλα ασφαλή εναλλακτική προοπτική.

Η ιστορία του «drive in»

Η πρώτη κινηματογραφική προβολή σε «drive in» στην ιστορία έγινε το καλοκαίρι του 1933, στο Νιού Τζέρσει. Όλα ξεκίνησαν όταν ο πωλητής αυτοκινήτων Richard Hollingshead ήθελε να ευχαριστήσει τη μητέρα του, η οποία ήταν αρκετά εύσωμη και δεν μπορούσε να βολευτεί στα κλασσικά καθίσματα των σινεμά.

Έτσι, σκέφτηκε να στήσει έναν κινηματογράφο στον δρόμο μπροστά από το σπίτι του. Στερέωσε έναν προβολέα στο καπό του αυτοκινήτου του, έδεσε τις άκρες ενός άσπρου πανιού στους κορμούς δυο δέντρων και έντυσε μουσικά την προσπάθεια του μέσω ενός ραδιοφώνου που έβαλε πίσω από την «οθόνη». Το εισιτήριο ήταν 25 σεντς ανά αυτοκίνητο και δεν ξεπερνούσε ποτέ το ένα δολάριο ανά παρέα. Η ιδέα αμέσως έγινε δημοφιλής και εκατοντάδες «drive in» σινεμά άρχισαν να εμφανίζονται σε ολόκληρη τη χώρα. Το πρώτο σλόγκαν ήταν «όλη η οικογένεια είναι ευπρόσδεκτη, όσο ζωηρά κι αν είναι τα παιδιά σας».

Η μόδα ήρθε λίγα χρόνια αργότερα και στην Ελλάδα, κυρίως τη δεκαετία 1975 - 1985, αλλά χωρίς μεγάλη επιτυχία. Εκείνη την εποχή, τα αμάξια στη χώρα μας ήταν αρκετά ακριβά και όταν η αγορά αυτοκινήτου έγινε πιο προσιτή, τα «drive in» είχαν ήδη κλείσει. Εκτός από την Αθήνα, «drive in» κινηματογράφοι υπήρχαν στη Θεσσαλονίκη, στο Ηράκλειο Κρήτης, στη Λάρισα, στην Καλαμάτα, στο Αγρίνιο, στην Ελευσίνα και στη Νάουσα. Ένα άρθρο των «LA Times», που δημοσιεύτηκε πρόσφατα, αναφέρει ότι σήμερα λειτουργούν περίπου 300 «drive in» κινηματογράφοι ακόμη στις ΗΠΑ και ότι τις τελευταίες μέρες είδαν ως και διπλασιασμό των εισιτηρίων τους. Το ρεπορτάζ περιέχει, μεταξύ άλλων, δηλώσεις πελατών που αισθάνονται «ανακουφισμένοι», έχοντας τουλάχιστον αυτή την επιλογή για έξοδο που τη θεωρούν πολύ πιο ασφαλή από οποιαδήποτε άλλη την περίοδο της πανδημίας.

Γιατί τα «drive in» άρχισαν να θεωρούνται ανήθικα

Στις δεκαετίες του ’50 και του ’60, τα «drive in» έφτασαν στο απόγειό τους. Το μεγαλύτερο ήταν το «All Weather Drive In» στη Νέα Υόρκη, στο οποίο χωρούσε 2.500 αυτοκίνητα, είχε δικό του εστιατόριο και παιδική χαρά. Ο συγκεκριμένος τρόπος διασκέδασης έγινε κομμάτι της αμερικανικής κουλτούρας. Οι έφηβοι εκείνης της εποχής, μάλιστα, έβρισκαν την παρακολούθηση μιας ταινίας ως το ιδανικό ραντεβού, καθώς τα χρόνια εκείνα ήταν δύσκολο για ένα νεαρό ζευγάρι να έχει τον δικό του προσωπικό χώρο και εκεί ήταν προστατευμένοι από τα βλέμματα όλων.

Με την εμφάνιση της ιδιωτικής τηλεόρασης, όμως, ο αριθμός των επισκεπτών μειώθηκε δραματικά. Οι επιχειρηματίες για να μπορέσουν να κρατήσουν, αλλά και να αυξήσουν την πελατεία τους άρχισαν να προβάλλουν πορνό και αισθησιακές ταινίες. Μία κίνηση που έφερε τελικά αρνητικά αποτελέσματα, αφού τα «drive in» άρχισαν να θεωρούνται ανήθικα και με αυτό τον τρόπο έφτασαν στην τελική παρακμή τους. Μάλιστα, τους δόθηκε και το προσωνύμιο «Passion Pits». 

Η Ευρώπη επαναφέρει τη μόδα των «drive in» λόγω κορονοϊού

Τις τελευταίες ημέρες παρακολουθούμε, κυρίως μέσα από τα social media, όλο και περισσότερες εικόνες από «drive in» να αναβιώνουν τις ένδοξες μέρες τους σε όλο τον κόσμο, μαζεύοντας δεκάδες ή και εκατοντάδες αμάξια. Στην Αμερική άνοιξαν ξανά με μέτρα προφύλαξης, ενώ πλέον ξεπετάγονται και στην Ευρώπη. Στην Κολωνία της Γερμανίας, για παράδειγμα, ήδη έχουν αρχίσει να λειτουργούν πενήντα τέτοιοι χώροι θεάματος και τα εισιτήρια για τις ταινίες που προβάλλονται εξαντλούνται αμέσως.

Την ίδια ώρα, ο ποπ – ροκ τραγουδιστής Μαντς Λάνγκερ ανέβηκε στην σκηνή που έφτιαξε σε ένα πάρκινγκ στην πόλη Άαρχους της Δανίας και οι θαμώνες είχαν την ευκαιρία μέσα από το αυτοκίνητό τους να τον ακούσουν. Η σκηνή ήταν πλήρως εξοπλισμένη με ηχοσυστήματα και φωτορυθμικά που «έκλεβαν» τις εντυπώσεις. Ο τραγουδιστής δήλωσε ότι «είναι ωραίο να συνδέεσαι με το κοινό σου ακόμη και αν αυτό σε παρακολουθεί από το αυτοκίνητο». Οι δανέζικες Αρχές έκαναν λόγο για «απόλυτα ελεγχόμενη συναυλία, με όλα τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας και κανέναν κίνδυνο. Οι παρευρισκόμενοι είχαν όλοι αποχωρίσει από τον χώρο μισή ώρα μετά το τέλος της συναυλίας».

Παράλληλα, στην Κοπεγχάγη εκτός από τους λάτρεις της μουσικής και πιστοί Ευαγγελιστές χρησιμοποίησαν την μόδα του «drive in» για να παρακολουθήσουν τη λειτουργία. Μάλιστα, όποτε ήθελαν να αλληλοεπιδράσουν με τον ιερέα πατούσαν τις κόρνες ή κουνούσαν τους υαλοκαθαριστήρες. 

Τα παραδείγματα της Γερμανίας και της Δανίας ξεκίνησαν να εφαρμόζουν και άλλες χώρες. Το αεροδρόμιο της πόλης Βίλνιους, πρωτεύουσα της Εσθονίας, μετατράπηκε σε μια απέραντη κινηματογραφική αίθουσα αξιοποιώντας έτσι δημιουργικά τον αδρανή χώρο, αφού οι πτήσεις λόγω της παγκόσμιας πανδημίας έχουν απαγορευτεί. Η πρώτη ταινία που προβλήθηκε ήταν «Τα Παράσιτα» του Μπονγκ Τζουν Χο που κέρδισε φέτος τα Όσκαρ. Τα εκατό πενήντα αυτοκίνητα που έσπευσαν για την προβολή είχαν απόσταση μεταξύ τους δύο μέτρα και ο επιτρεπόμενος αριθμός επιβατών ήταν δυο άτομα ανά αυτοκίνητο.