3 Rooms: Το μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής σε χορογραφίες Γίρζι Κύλιαν, Οχάντ Ναχαρίν και Κωνσταντίνου Ρήγου

Το μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής ολοκληρώνει με επιτυχία τη σεζόν 2021/22 με την παρουσίαση μιας νέας, φιλόδοξης παραγωγής, με τρεις χορογραφίες σύγχρονου χορού στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, 18, 20, 21 και 22 Μαΐου.

Ο διευθυντής του Μπαλέτου της ΕΛΣ, Κωνσταντίνος Ρήγος, ανοίγει έναν δημιουργικό διάλογο πάνω στη σύγχρονη γλώσσα του χορού με δύο από τις σημαντικότερες μορφές του χορού παγκοσμίως, τον κορυφαίο Τσέχο χορογράφο Γίρζι Κύλιαν και τον διεθνώς αναγνωρισμένο Ισραηλινό χορογράφο Οχάντ Ναχαρίν. Η παραγωγή υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος για την ενίσχυση της καλλιτεχνικής εξωστρέφειας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Στο τρίπτυχο χορού «3 Rooms», το Μπαλέτο της ΕΛΣ θα παρουσιάσει τη νέα χορογραφία του Κωνσταντίνου Ρήγου «To ισοκράτημα ενός παιδιού», σε μουσική του καλλιτεχνικού διευθυντή της ΕΛΣ Γιώργου Κουμεντάκη, την εμβληματική χορογραφία του Γίρζι Κύλιαν «Petite mort» και τη διάσημη χορογραφία Minus 16 του Οχάντ Ναχαρίν.

To ισοκράτημα ενός παιδιού έχει ως αφετηρία τη βυζαντινή μουσική και πραγματεύεται την ανακάλυψη του κόσμου της φύσης και της παράδοσης. H χορογραφία του Κωνσταντίνου Ρήγου μάς μεταφέρει σε έναν ασπρόμαυρο, δυστοπικό, εγκαταλειμμένο κόσμο, όπου η πινακίδα μιας ξεχασμένης διαφήμισης στέκεται σαν σκιάχτρο στον μακρινό ορίζοντα. Το έδαφος είναι χορταριασμένο, ενώ κάποια καδρόνια μοιάζουν με όπλα μιας ξεχασμένης συμπλοκής. Εφηβεία, όνειρα και ρομαντισμός. Η αγωνία για το αύριο ή αγωνία για το τίποτα. Τα όρια του κόσμου αλλάζουν, όλος ο κόσμος στα πόδια μας, όλος ο κόσμος πάνω από το κεφάλι μας.

«Άραγε οι επιλογές μας είναι πραγματικά δικές μας ή προκαθορισμένες; Το ισοκράτημα ενός παιδιού είναι έργο για ένα μεικτό σύνολο των χορευτών του Μπαλέτου της ΕΛΣ και σπουδαστών χορού. Η εμπειρία και η γνώση απέναντι στην τραχύτητα και την ευαισθησία δημιουργούν ένα κινησιολογικό ρίσκο», σημειώνει ο Κωνσταντίνος Ρήγος.

Η χορογραφία «Petite mort» (Μικρός θάνατος) του σπουδαίου Γίρζι Κύλιαν, καλλιτεχνικός διευθυντής του Nederlands Dans Theater (1975-1999), πρωτοπαρουσιάστηκε για τα 200 χρόνια από τον θάνατο του Μότσαρτ. Για το έργο αυτό χορογράφησε τα αργά μέρη από τα δημοφιλή κοντσέρτα για πιάνο αρ. 21 και 23 του Μότσαρτ. «Αυτή η συνειδητή επιλογή δεν θα πρέπει να θεωρηθεί προκλητική» λέει ο χορογράφος. «Είναι ο δικός μου τρόπος να αναγνωρίσω το γεγονός ότι ζω σε έναν κόσμο όπου τίποτα δεν είναι ιερό και στον οποίο η βαρβαρότητα και η αυθαιρεσία πρωταγωνιστούν». Η επιθετικότητα, η σεξουαλικότητα, η ενέργεια, η σιωπή παίζουν σημαντικό ρόλο στη χορογραφία, άλλωστε το Petite mort χρησιμοποιείται για να περιγράψει τον οργασμό στα γαλλικά και στα αραβικά.

Στο «Minus 16», ο κορυφαίος χορογράφος και καλλιτεχνικός διευθυντής της περίφημης Ομάδας Χορού Μπατσέβα (1990-2019) Οχάντ Ναχαρίν, δημιούργησε την χορογραφία με μουσικές από τον Ντην Μάρτιν έως το μάμπο, την τέκνο και την παραδοσιακή ισραηλινή μουσική. Ναχαρίν είναι ο δημιουργός της μεθόδου Γκάγκα, μιας μοναδικής κινητικής γλώσσας, η οποία ωθεί τους χορευτές να ξεπεράσουν τα όριά τους. Το «Minus 16» καταργεί τα όρια μεταξύ κοινού και χορευτών μ' έναν μοναδικό, απρόβλεπτο τρόπο.