«Platform B, ένας αγώνας σιωπής»: Μια παράσταση χορού με βασικό πυρήνα τη βία και τις συνέπειές της

Η ομάδα χορού «Indak Dance Co» της Εύας Σταυρογιάννη παρουσιάζει την «Platform B, ένας αγώνας σιωπής», μια παράσταση με βασικό της άξονα τη βία και τις συνέπειές της, τόσο σε ατομικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. 

Η Εύα Σταυρογιάννη γεννήθηκε στην Αθήνα όπου και πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής της. Σε ηλικία 13 ετών ξεκίνησε τις σπουδές της στην Κρατική Ακαδημία Χορού της Μόσχας από την οποία αποφοίτησε με άριστα. Εκεί, συνεργάστηκε με το θέατρο Μπολσόι στα έργα «Ωραία Κοιμωμένη», «Bayadera», «Le Corsaire» κ.ά. Μέντορας της υπήρξε η Maya Mikhaylovna Plisetskaya, ενώ συνεργάστηκε και με τους Yuri Grigorovich και Vladimir Vasiliev.

Έχει λάβει μέρος σε διεθνείς διαγωνισμούς χορού όπως: IBC Vama, IBC Berlin, IBC St. Petersburg, κ.ά. Το 2021 αποφοίτησε από την ανώτερη επαγγελματική σχολή χορού «Ραλλού Μάνου». Έκτοτε, ζει και εργάζεται μεταξύ Αθήνας και Αμερικής έχοντας σημειώσει συνεργασίες με τους Complexions, την Yue Yin και τους Whim W’Him. Έχει συμμετάσχει σε διεθνή σεμινάρια και ερευνητικά προγράμματα σύγχρονου και κλασικού χορού. Το 2022 ίδρυσε τη δική της ομάδα χορού “Indak Dance Co” με την οποία ετοιμάζει και την πρώτη της δουλειά με τίτλο «Platform B, ένας αγώνας σιωπής».

Η Εύα Σταυρογιάννη μίλησε στο ethnos.gr για την πρώτη της παράσταση στην Ελλάδα, λίγο πριν από την πρεμιέρα, η οποία μεταφέρθηκε για το Σάββατο 18 Φεβρουαρίου, λόγω της απεργίας των καλλιτεχνών.

Γιατί επιλέξατε την βία ως θέμα της πρώτης σας παράστασης στο ελληνικό κοινό;

Η βία είναι αυτό που δεν μπορεί να εξαλειφθεί από τον άνθρωπο ανά τα χρόνια, αυτό από μόνο του έχει ένα ενδιαφέρον σημείο έρευνας. Η ανάλυση όπως και η έρευνα μιας πιο σκοτεινής πλευράς της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης είναι το αντικείμενο που ήθελα να καταπιαστεί με την ομάδα μου, καθώς και το πώς επηρεάζεται από το κοινωνικό πλαίσιο που μας περιβάλλει.

Ποια είναι η πηγή έμπνευσης για μια παράσταση με βασικό άξονα τη βία και τις συνέπειές της σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο;

Αρκετά είναι αυτά που συνετέλεσαν ώστε να δημιουργηθεί ένας βασικός άξονας για το PLATFORM B. Ξεκίνησα να σκέφτομαι για τη δημιουργία αυτού του έργου από το Βερολίνο βλέποντας το Memorial Museum, έπειτα δύο σπουδαίες σύγχρονες Ελληνίδες, οι οποίες βίωσαν ακραία περιστατικά βίας. Το γεγονός ότι ως κοινωνίες οδηγούμαστε ηθικά προς σκοτεινά μονοπάτια, ήρθε και συμπλήρωσε τη σκέψη μου, ώστε να δημιουργηθεί ένα τέτοιο έργο.

Ποια συναισθήματα βιώνει ο θεατής παρακολουθώντας την παράσταση;

Αυτό που θα ήθελα να φωτίσω είναι την «ασχήμια» ενός τέτοιου περιβάλλοντος, τι και πώς μπορούμε να αισθανθούμε βλέποντας το σαν θεατές χωρίς να έχουμε καμία ευκαιρία να επέμβουμε σε αυτό. Ένα μη ρεαλιστικό περιβάλλον με απόλυτα ρεαλιστικούς χαρακτήρες του σήμερα. Ένα ατόφιο συναίσθημα σε μια εποχή που αυτά φθίνουν ολοένα και περισσότερο, το θεωρώ πολύτιμο, οπότε αυτό που θα ήθελα είναι ο θεατής να ταξιδέψει μαζί μας. Κάθε άνθρωπος κάνει τον δικό του αγώνα σιωπής, είναι στιγμές που υπάρχει η ανάγκη όλο αυτό να επικοινωνηθεί.

Τι σας έκανε να επιστρέψετε στην Ελλάδα και να παρουσιάσετε στο ελληνικό κοινό το έργο σας;

Είναι πολύ όμορφο να βρίσκεσαι στην πατρίδα σου με τις πρώτες σου δημιουργίες, αυτό ήταν το κίνητρό μου. Μου άρεσε πολύ η ιδέα το έργο να ξεκινήσει από την Αθήνα λόγω και των συνθηκών που βιώνουμε οι καλλιτέχνες στην χώρα μας, καταστάσεις που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν κακοποιητικές ως προς την ίδια την τέχνη.

Ποιες θεωρείτε τις πρωταρχικές αιτίες του κακού μέσα μας και γύρω μας;

Ο άνθρωπος για μένα είναι η απάντηση. Όσο περισσότερο μειώνεται η ευαισθησία και η αισθαντικότητα μέσα μας τόσο αυξάνεται το προσωπικό «εγώ» και δίνει τη δύναμη σε ανθρωποφαγικές καταστάσεις, διότι οι καταστάσεις που βιώνουμε ή ακούμε καθημερινά δεν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν αλλιώς.

Τι καθιστά κάθε είδους βία τόσο «γοητευτική» στα μάτια των σύγχρονων ανθρώπων;

Γοητευτικό και βία δεν ξέρω κατά πόσο μπορούν να ταιριάξουν. Κάθε άνθρωπος έχει μέσα του το «καλό» και το «κακό». Το θέμα είναι τι θα αφήσει να βγει προς τα έξω, σύμφωνα με τα βιώματα που υπερτερούν.

Η παράσταση

Είναι πιθανό μια μαύρη τρύπα να μας ρουφάει συνεχώς προς μια καθοδική πορεία; Είναι ένας αγώνας σιωπής ανάμεσα στις λέξεις που κάνει τη γλώσσα τραχιά και δυσνόητη; Είναι μια συνεχής συναισθηματική παράταση στο διηνεκές;

Πέντε άνθρωποι γεννιούνται επί σκηνής μέσα σε μία «μαύρη τρύπα» εξερευνώντας διαρκώς, μέσα από μια σειρά κινησιολογικών ιδεών, την πολύπλευρη και ταχύρρυθμη ανάπτυξη ενός κακοποιητικού περιβάλλοντος και τις αναπόφευκτες τριβές που προκύπτουν όταν η αισθητικότητα της πρόσληψης υπερβαίνει τη σοφία της νόησης.

Πώς το κοινωνικό πλαίσιο επηρεάζει ένα βαθιά κακοποιημένο άτομο; Πώς η ίδια η κοινωνία αντιμετωπίζει τη βία που υφίσταται ένας άνθρωπος, είτε σεξουαλική είτε ψυχολογική ή ακόμη και λεκτική; Μέσα από τη μουσική και τον λόγο, οι ερμηνευτές καλούνται να μεταδώσουν την κίνηση ως μία πράξη. Το σώμα γίνεται ένα με τις ηχητικές συνθήκες που επικρατούν και διηγείται το πώς η κίνηση κάνει τις λέξεις πιο ουσιαστικές και κατανοητές.

Σύλληψη – Χορογραφία: Εύα Σταυρογιάννη

Ερμηνεύουν: Νίκος Γονίδης, Αναστασία Μήλου, Κατερίνα Μοίρα, Σπύρος Ντόγκας, Εύα Σταυρογιάννη

Φωνή: Φάνης Μουρατίδης

Μουσική: Αντώνης Παπακωνσταντίνου

Κοστούμια: Digitaria

Σχεδιασμός φωτισμού: Μελίνα Μάσχα

Βοηθός χορογράφου: Κατερίνα Μαλτέζου

Φωτογραφίες: Νίκος Ζήκος

Βίντεο: Τάσος Αποστόλου, Αντώνης Καϋμένος

Αφίσα: Μαρία Γεροντιδάκη

Παραγωγή: INDAK Dance Company

Προβολή και Επικοινωνία: Βάσω Σωτηρίου – We Will

Πού: Θέατρο Ροές, Ιάκχου 16, Γκάζι

Πότε: 18, 19 & 24, 25, 26 Φεβρουαρίου, στις 21:15

Εισιτήρια:15 € γενική είσοδος και 12 € (φοιτητές, άνεργοι, ΑμεΑ και γκρουπ)

Προπώληση: VIVA.GR

Διάρκεια: 60'