Πέθανε ο Φράνκο Τζεφιρέλι

Έφυγε από τη ζωή στα 96 του χρόνια - σύμφωνα με τον γιο του - ο Ιταλός σκηνοθέτης της ταινίας «Ρωμαίος και Ιουλιέτα», Φράνκο Τζεφιρέλι. Ο Τζεφιρέλι «έσβησε» ήσυχα μετά από μακρά ασθένεια που είχε επιδεινωθεί τους τελευταίους μήνες», μεταδίδουν πολλά ιταλικά μέσα ενημέρωσης, επικαλούμενα πηγές της οικογένειάς του.

Ο Φράνκο Τζεφιρέλι γεννήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου του 1923 και υπήρξε ντεκορατέρ, σκηνοθέτης και παραγωγός της τηλεόρασης, του θεάτρου, του κινηματογράφου και της όπερας. Είναι επίσης πρώην γερουσιαστής (1994-2001) για το ιταλικό κεντρο-δεξιό κόμμα «Forza Italia» του Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Κάποιες από τις όπερές του θεωρούνται κλασικά έργα παγκοσμίως. Για την ταινία «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» (1968) έλαβε υποψηφιότητα για βραβείο Όσκαρ, αν και τα προκλητικά πλάνα της 15χρονης τότε Ολίβια Χάσεϊ προκάλεσαν επικριτικά σχόλια.

Η ταινία του «The Taming of the Shrew» (1967) με την Ελίζαμπεθ Τέιλορ και τον Ρίτσαρντ Μπάρτον παραμένει η καλύτερη κινηματογραφική διασκευή της ομώνυμης παράστασης. Η μίνι σειρά του «Ιησούς από την Ναζαρέτ» (1977) κέρδισε αναγνωρισιμότητα και προβάλλεται ακόμα και σήμερα κατά τα Χριστούγεννα και το Πάσχα σε πολλές χώρες.

Ιταλοί ερευνητές έχουν ανακαλύψει ότι ο Τζεφιρέλι είναι απόγονος ενός από τα αδέρφια του Λεονάρντο ντα Βίντσι.

Αξιωματικός της ιταλικής κυβέρνησης από το 1977, ο Τζεφιρέλι έλαβε την διάκριση του ιππότη από την βρετανική κυβέρνηση το 2004 όταν έγινε Ταξιάρχης του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Το 2009 βραβεύτηκε με το Premio Colosseo. Ο Τζεφιρέλι έχει υιοθετήσει δυο ενήλικες γιους, με τους οποίους έχει συνεργαστεί για χρόνια και χειρίζονται τις υποθέσεις του.

To «Zeffiretti» που γράφτηκε λάθος και έγινε «Zeffirelli»

Γεννήθηκε στα περίχωρα της Φλωρεντίας ως Τζιανφράνκο Κόρσι (Gianfranco Corsi) και κληρονόμησε την αγάπη του για τη μουσική από τον παππού του που ήταν συνθέτης. Η μητέρα του ήταν σχεδιάστρια μόδας και o πατέρας του έμπορος μαλλιού και μεταξιού. Οι γονείς του δεν ήταν παντρεμένοι και η μητέρα του επέλεξε το επίθετο «Zeffiretti», λέξη που αναφέρεται σε μια όπερα του Μότσαρτ και σημαίνει «ανάλαφρο αεράκι». Ωστόσο, το όνομα αυτό γράφτηκε λάθος στο δημοτολόγιο και έγινε Τζεφιρέλι. Όταν ήταν 6 ετών, η μητέρα του πέθανε και ο ίδιος μεγάλωσε υπό την φροντίδα της αγγλικής κοινότητας μεταναστών.

«Δεν είμαι ο καλύτερος σκηνοθέτης όπερας στον κόσμο. Είμαι ο μοναδικός!» 

Ο Τζεφιρέλι αποφοίτησε από την Ακαδημία Καλών Τεχνών το 1941 και, ακολουθώντας την συμβουλή του πατέρα του, εισήχθη στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας όπου σπούδασε αρχιτεκτονική και τέχνη. Μετά το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, πολέμησε ως αντάρτης προτού συναντηθεί με τους Βρετανούς στρατιώτες και γίνει ο διερμηνέας τους. Μετά τον πόλεμο, ξαναπήγε στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας για να συνεχίσει τις σπουδές του αλλά όταν είδε τον Λόρενς Ολίβιε στον Ερρίκο Δ΄ το 1945, αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέατρο και τον κινηματογράφο.

Ενώ εργαζόταν ως ζωγράφος τοπίου στην Φλωρεντία, προσλήφθηκε από τον Λουκίνο Βισκόντι και εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη στην ταινία «La Terra trema», που κυκλοφόρησε το 1948. Με τον Βισκόντι - που υπήρξε και σύντροφός του - συνεργάστηκε μεταξύ άλλων στις ταινίες: «Λεωφορείο ο πόθος» (Ρώμη, 1949) του Τενεσί Ουίλιαμς, «Τρωίλος και Χρυσηίδα» (Φλωρεντία, 1949) του Σαίξπηρ και οι «Τρεις Αδελφές» (Ρώμη, 1951) του Τσέχωφ. Τη δεκαετία του 1960, ο Τζεφιρέλι ξεκίνησε να γράφει και να σκηνοθετεί τις δικές του παραστάσεις στο Λονδίνο και στην Νέα Υόρκη και σύντομα μετέφερε τις ιδέες του στον κινηματογράφο.