Με προβολές και dj sets ολοκληρώνεται ο κύκλος Bauhaus στο ινστιτούτο Γκαίτε

Το μεγάλο αφιέρωμα του ιντιστούτου Γκαίτε (Ομήρου 14-16, τηλ.  210 3661000, www.goethe.de/athen ) στο Bauhaus, το καλλιτεχνικό ρεύμα του Μεσοπολέμου που επιδίωξε να καταρρίψει το όριο μεταξύ καλλιτεχνών και βιομηχανικών σχεδιαστών και να συγκεράσει τις καλές και εφαρμοσμένες τέχνες σε ένα ενιαίο ύφος, που άνοιξε τον περασμένο Οκτώβριο με πλέγμα πολυποίκιλων και πολυσύνθετων εκδηλώσεων (προβολές, συζητήσεις, εργαστήρια για μικρούς και μεγάλους κ.ά.), ολοκληρώνεται την Πέμπτη, 27 Ιουνίου, στις 21.00, με Bauhaus Media Art και ήχο του σήμερα από Έλληνες καλλιτέχνες.

Η Μαρίνα Γιώτη, ο Γιώργος Μωραΐτης και ο Νεκτάριος Παππάς εμπνεύστηκαν από έργα media art του Bauhaus και τα συνοδεύουν ζωντανά στον αίθριο χώρο του Ινστιτούτου σ’ ένα 45λεπτο πρόγραμμα. Στο πάρτι που θ’ ακολουθήσει θα τους ακούσουμε και σε DJ-Sets.

Με το πάρτι αυτό δεν ολοκληρώννετε μόνον η σειρά Bauhaus im Haus – Bauhaus Open House, αλλά είναι και ένα είδος προσωρινού αποχαιρετισμού του House στην Ομήρου 14-16, καθώς από το Ιούλιο θ’ αρχίσει η ανακαίνισή του.

Περισσότερες πληροφορίες για την ανακαίνιση στο https://www.goethe.de/ins/gr/el/sta/ath.html

Όσοι επίσης δεν πρόλαβαν να δουν την εγκατάσταση «Virtual Bauhaus» και «Das Totale Tanz Theater» θα έχουν στις 27/6 την ευκαιρία να τις επισκεφθούν.

Περισσότερες πληροφορίες: https://www.goethe.de/ins/gr/el/sta/ath/ver.cfm?fuseaction=events.detail&event_id=21590040& 

Το αφιέρωμα στο Bauhaus θα συνεχιστεί από τον Σεπτέμβριο σε άλλους χώρους της πόλης, π.χ. στο Ωδείο Αθηνών.

BAUHAUS MEDIA ART

Η φιλμική άσκηση ήταν για τους δασκάλους και τους μαθητές του Bauhaus ένα σημαντικό στοιχείο της εκπαιδευτικής ιδέας που είχε υπογραμμίσει ο Βάλτερ Γκρόπιους: ότι στη Σχολή πρέπει να μεταδοθεί μια «επιστήμη του βλέμματος». Σκοπός ήταν η τέχνη και η τεχνολογία να αποτελέσουν μια νέα ενότητα, από την οποία δεν μπορούσε να λείπει ο κινηματογράφος, το κατεξοχήν τεχνολογικό μέσο. Παρότι ο László Moholy-Nagy δεν κατάφερε να ιδρύσει στο Bauhaus ένα «Πειραματικό Κέντρο Κινηματογραφικής Τέχνης» (Versuchsstelle für Filmkunst), εντούτοις οι καθηγητές και οι σπουδαστές της Σχολής παρήγαγαν ένα αξιοσημείωτο σύνολο φιλμικών έργων. Ενώ πολλά από αυτά προέρχονται από τα χρόνια λειτουργίας του Bauhaus, ορισμένα υλοποιήθηκαν από τους ίδιους τους καλλιτέχνες μετά τον πόλεμο – με βάση ωστόσο τις «κινηματογραφικές παρτιτούρες» που είχαν δημιουργήσει την περίοδο λειτουργίας της Σχολής.

Στους προγραμματικούς στόχους που υποστήριζε ο Μοχόλι- Νάγκι, ο κινηματογράφος διαδραματίζει σημαντικό ρόλο. Σύμφωνα με αυτούς, η καλλιτεχνική εξειδίκευση έπρεπε να αντικατασταθεί από την εργασία με πληθώρα μέσων. Η φωτογραφία και ο κινηματογράφος όχι μόνο δεν μπορούσαν να απουσιάζουν από αυτή την πολυδύναμη προσέγγιση, αλλά διαφαινόταν ότι θα λάμβαναν και κεντρική θέση στο παιδαγωγικό σκεπτικό. Οι φιλμικές δουλειές του Bauhaus μπορούν να ομαδοποιηθούν με βάση τρεις  κεντρικούς άξονες: αρχιτεκτονικά ντοκιμαντέρ, καταγραφές κοινωνικής κριτικής και αφηρημένα κινηματογραφημένα πειραματικά έργα media art, τα οποία εξέταζαν επιμέρους προβλήματα και διερευνούσαν τις οπτικές εκφάνσεις του μοντέρνου σχεδιασμού με τη χρήση και διαμόρφωση φωτός και χώρου.

Οι κατηγορίες αυτές περιλαμβάνουν έργα των δασκάλων του Bauhaus (Walter Gropius, Lázló Moholy-Nagy), των σπουδαστών του Bauhaus (Heinrich Brocksieper, Werner Graeff, Kurt Kranz, Kurt Schwerdtfeger) και κινηματογραφιστών που συνδέονταν στενά με το Bauhaus (Hans Richter, Viking Eggeling).