Πέθανε ο ζωγράφος Σπύρος Λάμπρου

Εφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 83 ετών ο ζωγράφος και ερευνητής Σπύρος Κ. Λάμπρου., ένας καλλιτέχνης με πλούσια παρουσία στα εικαστικά δρώμενα ο οποίος μαθήτευσε στο πλευρό σημαντικών δασκάλων.

Γεννήθηκε το 1936 στο Κορωπί Αττικής και μετά το τέλος του γυμνασίουα έκανε μαθήματα σχεδίου με τον σημαντικό ζωγράφ Π. Σαραφιανό. Ακολούθησαν σπουδές στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών (1954-59), τις οποίες ολοκλήρωσε με κρατική υποτροφία ΙΚΥ. Ανάμεσα στους καθηγητές του ήταν σπουδαίοι καλλιτέχνες  όπως οι Γεωργιάδης, Μόραλης, Μυλωνάς, Πρεβελάκης κ.α. .

Ήταν ακόμη σπουδαστής όταν ιδρύθηκε στην ιδιαίτερη του πατρίδα το Κορωπί, με δική του παρότρυνση, ο Επιμορφωτικός Σύλλογος Κορωπίου.

Το 1958 έκανε τα σκηνικά στο θέατρο Χατζίσκου και σχέδια για τα διαφημιστικά στους κινηματογραφιστές (Στοά κινηματογραφιστών). Το ίδιο διάστημα σχεδίασε για τη ΒΙΑΜΑΞ το πρώτο της σύγχρονο επιβατικό αυτοκίνητο το οποίο τελικά δεν πραγματοποιήθηκε. Το 1958 παρακολούθησε συνοπτικά μαθήματα Αστρονομίας από το διευθυντή του Αστεροσκοπείου Αθηνών και καθηγητή του Πανεπιστημίου, Κων/νο Μακρή. Την ίδια περίοδο, παρέδιδε μαθήματα σχεδίου στη σχολή της χορεύτριας και χορογράφου Μίληση.

Το 1961 εικονογράφησε δύο βιβλία για τον εκδοτικό οίκο Ατλαντίς του οίκου Πεχλιβανίδη με τίτλους «ο Ζαβολιάρης» και «ο Δόκτωρ Σβάιτσερ». Κατά την πρώιμη περίοδο του έργου του κυριάρχησαν θέματα όπως οι Κένταυροι ενώ από το 1964 αρχίζει θεωρητικά να ασχολείται με τη Μεγέθυνση, θέμα που τον απασχόλησε μέχρι το τέλος της ζωής του, με επιμονή σε αυτή την αισθητική και γεωμετρική εκδοχή.

Το 1965 εξέθεσε τη δουλειά των Κενταύρων στην Αίθουσα Κέντρου Τεχνολογικών εφαρμογών της Αθήνας.To 1966 συμμετείχε στη Ζ΄ Μπιενάλε Αλεξανδρείας με έργα γεωμετρικά πάνω στη θεωρία της μεγέθυνσης. Ένα χρόνο αργότερα θα λάβει μέρος στο διαγωνισμό που προκηρύσσει η UNESCO σε 27 χώρες μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Οι κρίσεις έγιναν επί του συνολικού έργου των διαγωνιζομένων, σε κάθε χώρα και οι τελικές μεταξύ των 27 πρώτων, στα κεντρικά του οργανισμού στο Παρίσι. Αν και τον επέλεξαν για το ζωγραφικό και ερευνητικό του έργο πάνω στη Θεωρία της Μεγέθυνσης, λόγω της τότε πολιτικής κατάστασης στην Ελλάδα, στάθηκε αδύνατο να παραστεί διότι κρατήθηκε στο ΕΑΤ –ΕΣΣΑ με στέρηση διαβατηρίου. Αλλεπάλληλες ερωτήσεις της UNESCO προς το υπουργείο, για το λόγο που ο υπότροφος δεν έχει παρουσιαστεί, ανάγκασαν τις αρχές να του δώσουν διαβατήριο, αλλά μόνο για Παρίσι, και επιστροφή χωρίς ενδιάμεσους σταθμούς ή βίζα για άλλη χώρα, και με την προϋπόθεση ότι δεν θα αναφέρει την πραγματική αιτία της καθυστέρησης του.

Το 1969 ειδικεύτηκε στο Παρίσι μ στην έγχρωμη χαλκογραφία, με δάσκαλο τον HAYTER 1968 –69. Το 1969, μετά την πρόσκληση του τότε διευθυντή στα πολιτιστικά του εργαστηρίου σύγχρονης τέχνης του Ινστιτούτου Goethe Αθηνών, Κ. Βάισσερ πραγματοποίησε το 1970 μία ατομική έκθεση με τον τίτλο «Η Θεωρία της Μεγέθυνσης». Το 1973 επέστρεψε με την οικογένεια του στο Παρίσι, και φοίτησε στο Université Paris VIII, Πολεοδομία μέχρι το 1976, ενώ παράλληλα συνεργάστηκε με γκαλερί. Από το 1957 το έργο του εκτέθηκε σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα (μεταξύ των οποίων οι 6 η , 8 η , 9 η και 10η Πανελλήνια Έκθεση) και το εξωτερικό (Γαλλία, Κύπρος, Αίγυπτος).

Έργα του βρίσκονται στο Υπουργείο Πολιτισμού (Εθνική Πινακοθήκη),στο Πανεπιστήμιο Πατρών, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα, τη Γαλλία, τη Νέα Υόρκη, τη Φλόριντα των ΗΠΑ, και το Σύδνεϋ Αυστραλίας. Μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος από το 1964.