Eρωτας στα χρόνια του κορονοϊού

«Δεν θυμάμαι αν φεύγοντας μου έδωσες το σεσημασμένο φιλί. Είπες μόνο φεύγω για λόγους αναψυχής, αφήνω ανοιχτή την πόρτα της προδοσίας, θα επιστρέψω εξολοκλήρου, αυτό ναι, το θυμάμαι καλά, κεντήθηκε με καυτή βελόνα τατουάζ ανεξίτηλο στην παρειά μου….».

Αν ο θάνατος δεν προλάβαινε την Κική Δημουλά, εκείνη θα ήταν…παρούσα, με ένα νέο της ποίημα. Αντ΄αυτού, ο ιστορικός τέχνης, καθηγητής στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Μάνος Στεφανίδης, επέλεξε το ποίημα Η Ατελής Προδοσία από την συλλογή της «Μεταφερθήκαμε Παραπλεύρως», το οποίο και «συνομιλεί» με το έργο του Αλέκου Φασιανού, Έρως Χρυσός (ακρυλικό σε καμβά, 2008), στην έκθεση που με τίτλο «Έρως Καλός» φιλοξενείται στον Εικαστικό Κύκλο Sianti Gallery, πίσω από την Εθνική Πινακοθήκη στην Αθήνα.

Αναδεικνύοντας μια άλλη πτυχή της ανθρώπινης υπόστασης, εκείνης του έρωτα ως κινητήριας δύναμης της ζωής, 21 καταξιωμένοι Έλληνες καλλιτέχνες τον αποδίδουν εικαστικά ως τέλεια ιδέα και όχι ως εφήμερη πράξη, ενώ σε αυτή την διαρκή αναζήτηση του ιδεώδους, 21 σημαντικοί σύγχρονοι συγγραφείς και ποιητές λεκτικοποιούν την διαδρομή που η επιθυμία θα συναντήσει το απόλυτο, το αιώνιο, το σταθερό, το τέλειο κάλλος, τον έρωτα. Ομοίως και η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ η εκδημία της οποίας συνέπεσε με την προετοιμασία της έκθεσης και την έκδοση του σχετικού λευκώματος -το οποίο και αφιερώνεται στην μνήμη της- και το ποίημά της Όταν το σώμα από την συλλογή «Ενάντιος έρωτας», στέκεται δίπλα και ενισχύει το Ερωτικό, ένα έργο με λάδι σε μουσαμά του Γιάννη Μόραλη. Έργα ζωγραφικής, γλυπτά, κατασκευές, παρουσιάζονται στην έκθεση που έκλεισε προσωρινά, αλλά θα επιτρέψει για την θαυμάσει το κοινό όσο χρειαστεί, ενώ στη συνέχεια θα μεταφερθεί σε άλλους χώρους.

Η ιδέα ανήκει στον κ. Στεφανίδη, που όπως ανέφερε στο «Έθνος της Κυριακής», «στόχος μου ήταν να ρίξω μια ματιά στο εργαστήρι του εικαστικού, αλλά και του λογοτέχνη. Πρωτίστως με ενδιέφερε η σχέση λόγου και εικόνας. Ένα πείραμα συνόλου με παλιούς και μελλοντικούς φίλους». Με έργα τους συμμετέχουν οι συγγραφείς: Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, Πέτρα Αγαθοκλέους, Γιώργος Αριστηνός, Αλέξανδρος Ασωνίτης, Νάσος Βαγενάς, Θανάσης Βαλτινός, Τάσος Γουδέλης, Κική Δημουλά, Μάρω Δούκα, Φίλιππος Δρακονταειδής, Γιάννης Ευσταθιάδης, Γιάννης Μεταξάς, Γιώργος Μαρκόπουλος, Κώστας Μαυρουδής, Μιχάλης Μοδινός, Σάκης Σερέφας, Μάνος Στεφανίδης, Άρης Σφακιανάκης, Δήμητρα Χριστοδούλου, Τηλέμαχος Χυτήρης, ενώ από εικαστικούς οι: Γιάννης Μόραλης, Δημήτρης Αληθεινός, Χρήστος Αντωναρόπουλος, Μιχάλης Αρφαράς, Γιάννης Βαλυράκης, Γιώργος Γεωργιάδης, Ανδρέας Δεβετζής, Κυριάκος Κατζουράκης, Θανάσης Λάλας, Μαρικίτα Μανωλόπουλος, Μαρία Μαραγκουδάκη, Λίλα Μπελιβάνη, Θεόδωρος Παπαγιάννης, Άγγελος Παπαδημητρίου, Χριστίνα Παπαϊωάννου, Παύλος Σάμιος, Παναγιώτης Σιαγκρής, Άγγελος Σπάρταλης, Κώστας Σπυριούνης, Κωνσταντίνος Τόλης, Αλέκος Φασιανός, καθώς επίσης και οι: Γιάννης Ασημακόπουλος, Βαγγέλης Κουμπούλης, Παυλίνα Παμπούδη, Γιώργος Σταθόπουλος, Γιάννης Ψυχοπαίδης.

Αρκετοί από αυτούς έδωσαν το παρών στα εγκαίνια της έκθεσης πριν από μερικές μέρες, ενώ από τον εκδοτικό οίκο της Θεσσαλονίκης University Press Studio κυκλοφορεί το ομότιτλο λεύκωμα «Έρως Καλός. 21+21 δημιουργοί για τον Έρωτα». Σε αυτό υπάρχουν κείμενα δημοσιευμένα ή άλλα, που έγραψαν οι λογοτέχνες, ειδικά για την έκθεση αυτή, στην οποία προβάλλεται βίντεο όπου οι συγγραφείς διαβάζουν ένα απόσπασμα.

«Κανένας δεν μένει ασυγκίνητος, μπροστά στο ερωτικό πάθος, την ισοπεδωτική του δύναμη και την ένταση των συναισθημάτων. Η τέχνη, άλλωστε, σχετίζεται με την έκφραση και το πάθος. Αναμφισβήτητα, ο ερωτισμός αποτελεί ένα αδιάσπαστο κομμάτι των έργων των μεγαλύτερων καλλιτεχνών στο πέρασμα των αιώνων, από τον Μιχαήλ Άγγελο μέχρι τον Πικάσο και από τον Κλιμτ μέχρι τον Σίλε, που αποθέωσαν την ερωτική απόλαυση, άλλοτε με προκλητική και άλλοτε με αισθησιακή διάθεση», υποστηρίζει η Managing Director του Εικαστικού Κύκλου Sianti, Βασιλική Σιαντή. Κάθε έργο εικαστικό, έχει δίπλα του ένα απόσπασμα από ποίημα ή πεζό ενός λογοτέχνη. Έτσι το διήγημα του Θανάση Βαλτινού Λιγνή μακρυπόδαρη Έβελυν από την συλλογή «Επείγουσα Ανάγκη Ελέου» βρίσκεται δίπλα από το έργο του Δημήτρη Αληθεινού, «Τα όνειρά μου γεννούν εικόνες», (1975, μικτή τεχνική σε χαρτί) και ο επισκέπτης προσλαμβάνει μια ολοκληρωμένη εικόνα για αυτό που δυο τους αντιλαμβάνονται ως έρωτα, ερωτική επιθυμία και πράξη.