Πάνος Βλάχος: Το δραματικό φινάλε και η δικαίωση στην Αγγελική - «Κλείνει ένας κύκλος, όπως θα έπρεπε»
Λίγες ώρες πριν από το μεγάλο φινάλε της «Αγγελικής», ο Πάνος Βλάχος μιλά στο ethnos.gr για τον ρόλο του στη δραματική σειρά του Alpha, για το ντοκιμαντέρ «Επτά Λεπτά Ψυχής», για το νέο του δίσκο «Μαθήματα Ζωής» και υπογραμμίζει ότι: «η αλλαγή είναι πάντα για καλό, καθώς μου δίνεται η ευκαιρία ν’ ανακαλύπτω κάθε φορά άγνωστα κομμάτια του εαυτού μου»🕛 χρόνος ανάγνωσης: 17 λεπτά ┋
Δεν του χαρίστηκε κάτι σε αυτή τη δουλειά και αυτός είναι ο λόγος που θέλει να λέει τα πράγματα με το όνομά τους. Από την άλλη, δεν αισθάνεται ότι έχει καταφέρει κάτι τόσο σημαντικό για το οποίο θα πρέπει να τον θαυμάζουμε κι αυτό το συναντάς κυρίως σε ανθρώπους που βρίσκονται σε καλό δρόμο με το μέσα τους. Πρόσφατα, ο Πάνος Βλάχος κυκλοφόρησε τον τρίτο προσωπικό του άλμπουμ με τίτλο «Μαθήματα Ζωής» από το Ogdoo Music Group. Το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου συνοδεύεται από ένα ανατρεπτικό βιντεοκλίπ που έγινε δεκτό με ενθουσιασμό από το κοινό. «Το δικό μου μάθημα ζωής είναι ότι η αλλαγή είναι πάντα για καλό και νομίζω ότι είναι απαραίτητη στη ζωή μου, καθώς μου δίνεται η ευκαιρία ν’ ανακαλύπτω κάθε φορά άγνωστα κομμάτια του εαυτού μου και να λέω ενδιαφέρουσες ιστορίες, με σκοπό ν’ αποτυπώνεται κάτι στον ακροατή. Δεν μου αρέσει καθόλου να βαλτώνω» δηλώνει ο ίδιος στο ethnos.gr.
Τα «Μαθήματα Ζωής» είναι μία ανατομία της καθημερινότητάς μας, ένας εύστοχος και ευφάνταστος σχολιασμός της νεοελληνικής πραγματικότητας που τραμπαλίζεται ανάμεσα στη σοβαρότητα και το γκροτέσκο. Τα προσωπικά και τα συλλογικά αδιέξοδα, οι ελπίδες και οι ματαιώσεις, το χιούμορ και ο αυτοσαρκασμός, ένας έρωτας που μας σώζει από το πουθενά, είναι τα δομικά υλικά της θεματολογίας του δίσκου, στην οποία ο καθένας θα αναγνωρίσει σίγουρα κάτι από τον εαυτό του. «Ο πρώτος μου δίσκος ήταν λίγο ένα παιχνίδι, το οποίο προήλθε από θεατρικές πρόβες και πάλι ιστορίες, ενώ ο δεύτερος ήταν ένας δίσκος συναισθήματος. Ο τελευταίος είναι αποτέλεσμα περισσότερο σκέψης παρά συναισθήματος» διευκρινίζει.
Ο Πάνος Βλάχος γράφει τους στίχους, τη μουσική και ερμηνεύει, δημιουργώντας την προβολή του κόσμου μας, όπως προκύπτει από τη δική του παρατήρηση και αντίληψη των πραγμάτων, περιγράφοντας τον γλαφυρά και ειλικρινά χωρίς μισόλογα, προκαταλήψεις και ωραιοποιήσεις. «Αν θα ήθελα κάτι να πετύχει αυτός ο δίσκος είναι να μην αναφέρεται μόνο σε αυτή την περίοδο. Πέρα από τρία τραγούδια που γράφτηκαν τώρα, όλα τα υπόλοιπα δημιουργήθηκαν πριν από ενάμιση χρόνο. Σίγουρα με επηρέασε το τι ζούμε αυτή τη στιγμή, αλλά και η απόσταση που πήρα από τα πράγματα της Ελλάδας, όταν έμενα μόνιμα στο εξωτερικό. Με επηρέασε, επίσης, σε μεγάλο βαθμό ότι ήθελα να γράφω, αλλά και να τραγουδώ με έναν άλλο τρόπο, χωρίς κανένα στόχο και κόμπλεξ. Πειραματίζομαι και δοκιμάζω πράγματα με σκοπό πραγματικά να πω μία ιστορία».
Ένα από τα τραγούδια που ξεχωρίζουν στον νέο του δίσκο είναι το «Λαϊφστάιλ». «Για μένα το λαϊφστάιλ σημαίνει τρόπος ζωής. Αν με ρωτάς για το λαϊφστάιλ των μίντια είναι κάτι που υπάρχει και προσπαθώ να το χρησιμοποιώ προς όφελός μου. Να δείξω έναν διαφορετικό τρόπο ζωής γιατί όσο και να το καταπολεμήσει κανείς, είναι κάτι που δεν νικιέται. Δε θέλω ν’ αλλάξω τον κόσμο σε καμία περίπτωση, αλλά με ενδιαφέρει περισσότερο σε μια απόπειρα να προτείνω άλλους τρόπους σκέψεις και ύπαρξης. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο δικός μου τρόπος είναι ο καλύτερος. Απλά προτείνω μία διαφορετική άποψη».
Στο κομμάτι αυτό, μεταξύ άλλων, ακούγονται οι στίχοι «το λαϊφστάιλ είναι κάτι το μαγικό σε θέλει διανοούμενο και λίγο λαϊκό σε κάνει από νούμερο ένα μηδενικό». «Το εμπνεύστηκα από ένα σύνθημα που είδα σε κάποιον τοίχο των Εξαρχείων. Εννοώ ότι ο καθένας μπορεί να διαβάζει τα νούμερα, όπως εκείνος θέλει, αλλά εν τέλει αυτά μας τοποθετούν και μας προσδιορίζουν». Τα «Μαθήματα ζωής» αν κάτι διδάσκουν είναι ότι η τέχνη όσο περισσότερο καθρεφτίζει την αλήθεια του καλλιτέχνη, τόσο περισσότερους ανθρώπους αφορά.
Ο Πάνος Βλάχος έχει εξαιρετικό χιούμορ και το αποδεικνύει κάθε φορά που δίνεται η ευκαιρία να μιλήσεις μαζί του. Το θεωρεί, μάλιστα, τη μεγαλύτερη αρετή για έναν άνθρωπο, καθώς χαρίζει τον πιο γρήγορο εγκεφαλικό οργασμό. «Πιστεύω ότι το χιούμορ χωράει παντού. Θέλω να υπάρχει σε καθετί που κάνω στη ζωή μου. Θέλω να ειρωνεύομαι και να κάνω πλάκα ακόμα και με εμένα. Είναι στάση ζωής να χρησιμοποιείς το γέλιο απέναντι σε πολλά πράγματα, ιδίως σε αυτά που είναι πιο δυνατά από εσένα, όπως είναι η εξουσία». Όλα αυτά τα χρόνια, ο ηθοποιός έχει καταφέρει να κρατήσει χαμηλούς τόνους στην προσωπική του ζωή και να μην σχολιάζει δημοσιεύματα για σχέσεις ή χωρισμούς του. Μάλιστα, όσο εύκολα του βγαίνουν οι λέξεις όταν παρουσιάζει τη δουλειά του τόσο δυσκολεύεται όταν η συζήτηση πάει στα προσωπικά του. «Θέλω να κρατάω για μένα την προσωπική μου ζωή. Αλλιώς είμαστε ένα κινούμενο ριάλιτι που δεν κρατάμε τίποτα για μας. Λένε ότι είμαστε αυτό που δείχνουμε, που μιλάμε ή που τρώμε. Είμαστε όμως και αυτό που κρατάτε κρυφό» επισημαίνει και συνεχίζει: «Φυσικά και είναι εύκολο κάποιος αναγνωρίσιμος άνθρωπος να διαφυλάξει την προσωπική του ζωή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Όποιος σου πει το αντίθετο είναι ψεύτης. Ή μάλλον έτσι τον συμφέρει και το χρησιμοποιεί ως δικαιολογία. Κάτι που είναι βαθιά προσωπικό σου και είναι πολύ ιερό για σένα, δεν το ευτελίζεις».
Αγγελική
Τον αγαπήσαμε μέσα από τη σειρά «Μην αρχίζεις τη Μουρμούρα», ενώ φέτος πρωταγωνίστησε στο σήριαλ «Αγγελική», όπου υποδύθηκε με μεγάλη επιτυχία τον Δημήτρη Αργυρό, έναν χαρακτήρα με πολλές συναισθηματικές μεταπτώσεις, παρανοϊκές συμπεριφορές και μια προσωπικότητα άκρως διαταραγμένη. «Ζηλεύω που είναι τόσο πολύ κοντά στα άλογα, ενώ δεν μου αρέσει που κάνει κακό στους ανθρώπους. Είναι ένας αρκετά σκοτεινός τύπος».
Απόψε (1/7), ρίχνει αυλαία η «Αγγελική», μια σειρά που αγαπήθηκε πολύ και ξεχώρισε για την ποιότητά της. Ο Δημήτρης στην προσπάθεια του να σταματήσει την Κατερίνα απ’ το να φύγει, την ναρκώνει. Όταν η Αγγελική αποκαλύπτει στο Δημήτρη τι έχουν βρει, ο Δημήτρης καταλαβαίνει ότι δεν του μένει άλλη επιλογή παρά να πάρει την Αθηνά και να το σκάσουν. «Κλείνει ένας κύκλος, έτσι όπως θα έπρεπε. Η λύτρωση θα δοθεί στους ανθρώπους που έχουν υποφέρει. Η δικαιοσύνη απονέμεται» αποκαλύπτει.
Ο Πάνος Βλάχος τονίζει ότι για τη φετινή του επιτυχία στη δραματική σειρά του Alpha, χρωστάει πολλά στη Φιλαρέτη Κομνηνού. Τον παρέσυρε με το πάθος της για την υποκριτική και τον τρόπο που βλέπει τα πράγματα. «Είμαι πολύ ευγνώμων για την αγάπη, τη βοήθεια και την καθοδήγησή της. Το έχω πει και θα το αναφέρω ξανά ότι η παρουσία μου φέτος σε τεράστιο βαθμό οφείλεται στο πως με στήριξε αυτός ο άνθρωπος, όπως κι όλη τη σειρά. Παράλληλα, η Μαίρη Μηνά είναι ένα σπάνιο κορίτσι και εξαιρετική ηθοποιός. Χαίρομαι που είναι μια σειρά με γυναικεία οπτική και έχει δυνατούς γυναικείους χαρακτήρες, κάτι αρκετά σπάνιο για τα ελληνικά δεδομένα».
Ζέτα Δούκα και #Metoo
Μετά την καταγγελία της Ζέτας Δούκα -ότι υπέστη ψυχολογική και λεκτική βία στο παρελθόν από γνωστό σκηνοθέτη- ο Πάνος Βλάχος ήταν από τους πρώτους ανθρώπους που υποστήριξαν δημόσια την ηθοποιό μετά την εξομολόγησή της. Ο ίδιος, δημοσίευσε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram μια λευκή φωτογραφία και έγραψε: «Μπράβο Ζέτα». «Δεν έχει σημασία αν ήμουν πρώτος ή δεύτερος. Σημασία έχει ότι δίνουμε μάχη για το αυτονόητο. Με το #Μetoo σίγουρα άλλαξε το γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι που φέρονται να έχουν διαπράξει φρικτά πράγματα για δεκαετίες, θα πρέπει να λογοδοτήσουν αν τα έχουν πράξη ή όχι. Αν το θέατρο θα γίνει καλύτερο, είναι βέβαιο. Αν ο κόσμος θα γίνει καλύτερος και πιο φωτεινός, είναι επίσης βέβαιο. Όσοι βλέπουν σκιές, να τους φοβάστε». Άραγε μπήκε καθόλου στη διαδικασία ν’ αναρωτηθεί γιατί αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να έκαναν όλα αυτά; «Όχι! Εκείνο που σκέφτηκα περισσότερο είναι οι άνθρωποι που υπέφεραν. Καταλαβαίνω τι του λείπει σε έναν άνθρωπο για να κάνει κάτι τέτοιο, αλλά δεν ήθελα να σπαταλήσω χρόνο για να σκεφτώ εκείνους, προτίμησα εκείνους που υπέφεραν».
Η «Αγγελική» τον έκανε να πει το «ναι» και να επιστρέψει στην Ελλάδα, αλλά δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να επιστρέψει ξανά στην Αμερική. «Η προσπάθεια δεν τελειώνει ποτέ και αυτός είναι ο λόγος που δεν θέλω να μιλάω για αυτά τα θέματα. Στη ζωή είναι πράγματα που για μένα είναι αυτονόητα και αναγκάζομαι να τα εκφυλίζω στην ανοησία των πρωινών εκπομπών και του star system στην Ελλάδα, το οποίο καθορίζει τον καλλιτέχνη και τον άνθρωπο από το πότε πάτησε το πόδι του κάπου και πότε γύρισε και πότε απέτυχε και πότε δεν απέτυχε. Η ζωή μας δεν τελειώνει ποτέ» υπογραμμίζει και συνεχίζει με το τι του έμαθε η Αμερική κατά το διάστημα που έμεινε εκεί. «Έχω εξασκηθεί στο πώς να αντιμετωπίζω το όχι και τον πόνο που αυτό μετά προκαλεί. Σκέψου ότι μπορεί να έκανα 400 οντισιόν στην Αμερική και να πήρα μόνο έξι ρόλους. 396 πόρτες έκλεισαν. Αυτό ως νοοτροπία δεν το είχα στην Ελλάδα, αλλά συνεχίζει να με βοηθάει ακόμα και τώρα γιατί όχι παίρνω συνεχώς σε όλους τους τομείς. Προσπαθώ να το διοχετεύω μέσα μου ως ένα καύσιμο ώστε να προχωράω μπροστά και να ακολουθώ μόνο τη δημιουργία μου. Πίσω από μία επιτυχία υπάρχουν εκατοντάδες όχι. Εσείς απλά βλέπετε το ναι. Μέσα μου, όμως, εγώ πονάω για τα εκατοντάδες όχι και χαίρομαι λιγότερο για το ένα ναι. Θα σου εκμυστηρευτώ κάτι. Ένας λόγος που δεν κράταγα τα τραγούδια και την ταυτότητά μου ως τραγουδοποιός ήταν γιατί αντιστεκόμουνα ηλιθιωδώς σε μία τάση που όλοι οι ηθοποιοί κάπου τραγουδούσαν για ένα έξτρα μεροκάματο. Κι εμένα αυτό μ’ εμπόδιζε λες και η δικιά μου πορεία είναι ίδια με κάποια άλλου. Τόσο βλάκας ήμουν. Και είμαι ακόμα, αλλά σε άλλα πράγματα».
Η «Serena» του Netflix
Πρόσφατα, ο Πανος Βλάχος συμμετείχε στη σειρά «Serena» του Netflix, που εστιάζει στη ζωή και τον θάνατο της Μεξικανής τραγουδίστριας Σελίνα Κιντανίγια. Ο ηθοποιός ενσαρκώνει τον φωτογράφο της σταρ στα πρώτα της βήματα. «Δεν μπορώ να σου κρύψω ότι η εμπειρία μου στο Netflix ήταν από τις πιο σημαντικές στιγμές της καριέρας μου. Όταν πήγα στο Μεξικό για τα γυρίσματα, θεωρούσα ότι έπρεπε να πω “ευχαριστώ” για την τεράστια τιμή που ένας ηθοποιός που δεν τον γνωρίζει κανείς στην Αμερική, θα παίξει σε δύο επεισόδια σε αυτή την υπερπαραγωγή. Μόλις πάτησα το πόδι μου εκεί, όμως, ο τρόπος που μου συμπεριφέρθηκαν όλοι εκεί ήταν: “πόσο πολύ ευχαριστούμε που είσαι εδώ και πόσο καλός είσαι”. Αυτό ήταν κάτι που με γονάτισε. Δεν χρειαζόταν ν’ αποδείξω τίποτα και σε κανέναν. Οι άνθρωποι αμέσως με αγκάλιασαν. Αφού πήρες το ρόλο πάει να πει ότι είσαι πάρα πολύ καλός. Και σ’ ευχαριστούμε που μας τιμάς. Ούτε ένα δευτερόλεπτο δεν ένιωσα άγχος ούτε αισθάνθηκα κάποιο κόμπλεξ ότι προερχόμουν από μια χώρα που κάνει ενδεχομένως παραγωγές χαμηλού προϋπολογισμού, αλλά όχι μικρότερης καλλιτεχνικής αξίας».
Επτά Λεπτά Ψυχής
Παράλληλα, ο Πάνος Βλάχος σκηνοθέτησε για πρώτη φορά ένα ντοκιμαντέρ για τον Μαραθώνιο με τίτλο «Επτά Λεπτά Ψυχής», το οποίο προβλήθηκε για πρώτη φορά στις Νύχτες Πρεμιέρας, ενώ πλέον είναι διαθέσιμο στο Cinobo. Η ιστορία γυρνάει το χρόνο πίσω, στους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες που έγιναν στην Αθήνα το 1896, ερευνώντας το μυστήριο γύρω από τον άθλο του Σπύρου Λούη στον αγώνα του Μαραθωνίου αλλά και το αποτύπωμα που αυτή η εξωπραγματική ιστορία μυστηρίου αφήνει ειρωνικά στο σήμερα. «Η ιδέα ξεκίνησε από τη συγγραφή ενός σεναρίου για μια ταινία μυθοπλασίας που δεν έγινε και δεν θα μπορούσε να γίνει ποτέ, λόγω κόστους. Ωστόσο, στο πλαίσιο αυτό άρχισα να κάνω συνεντεύξεις από ανθρώπους που θα μπορούσαν να ρίξουν φως στα γεγονότα εκείνης της εποχής. Όταν μίλησα με τον Χαρίλαο Βασιλάκο, τον εγγονό του διάσημου δρομέα που βγήκε δεύτερος στο Μαραθώνιο και άρχισε να διηγείται την ιστορία του παππού του, κατάλαβα ότι υπήρχε μια αφήγηση εκεί που θα άξιζε να ερευνηθεί σε βάθος».
Μέσα από αυτή την εμπειρία, σύμφωνα με τον ίδιο, έμαθε την απόλυτη χαρά να χάνεις, αλλά να κερδίζεις περισσότερα οφέλη από τη νίκη. Η έρευνα αποδείχθηκε πολύ δύσκολη, καθώς τα νούμερα, το τέμπο, οι αποστάσεις είναι θέμα μεγάλης συζήτησης που κατα βάση αφορούν τους αθλητές και όσους γνωρίζουν από αγώνες δρόμου. «Δεν περίμενα ότι θα καταφέρναμε να το ολοκληρώσουμε. Είναι ένα θαύμα. Είμαι πολύ χαρούμενος που έχει τόσο μεγάλη αποδοχή γιατί είναι μία ταινία χωρίς στήριξη ή κάποιο άλλο πάθος πέρα από το δικό μου ή της εταιρείας Production House».
«Ορέστης» του Γιάννη Κακλέα
Και έπειτα από έναν δημιουργικό χειμώνα, ετοιμάζεται για το επόμενο καλλιτεχνικό του βήμα. Το καλοκαίρι θα υποδυθεί τον Μενέλαο στον «Ορέστη» του Ευριπίδη που σκηνοθετεί ο Γιάννης Κακλέας για το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου (16, 17, 18 Ιουλίου), αλλά και για περιοδεία στην Ελλάδα. «Είναι πρώτη φορά που καταπιάνομαι με την Τραγωδία, αλλά πολλοστή φορά που συνεργάζομαι με τον Γιάννη Κακλέα. Επανέρχομαι στην Επίδαυρο με ένα είδος που δεν το έχω ακουμπήσει καθόλου και φλερτάρει μαζί του. Ο κόσμος θα δει μία μεταφυσική περιπέτεια πολύ σύγχρονη και ανθρώπινη από ταλαντούχους καλλιτέχνες, όπως ο Άρης Σερβετάλης ή η Μαίρη Μηνά. Από εμένα θα δείτε μια διαφορετική εικόνα, απ’ ότι με έχετε συνηθίσει στο θέατρο. Καλούμαι ν΄ ανταποκριθώ απέναντι σε ένα μέγεθος, όπως είναι ο Μενέλαος, ο οποίος έχει διαφορετικές αρετές από αυτές που έχω δείξει εγώ στο παρελθόν, όπως είναι η ηγετική έπαρση, η ψυχραιμία και μία ηλικία που είναι διαφορετική από τη δική μου» αναφέρει.
Και συνεχίζει: «Πάντα καλωσορίζω τις νέες περιπέτειες γιατί μου ανοίγουν μία νέα πόρτα. Σε βγάζουν από τη ζώνη της ασφάλειάς σου, ειδικά εγώ που δεν τα έχω καλά με τον εαυτό μου. Συνεχώς αμφιταλαντεύομαι και δοκιμάζω χωρίς να έχω απόλυτη συνείδηση του αν ανήκω εδώ ή του πού δεν ανήκω, τι πρέπει να κάνω και τι όχι. Απλά το κάνω με απόλυτο πάθος και αφοσίωση. Ανακαλύπτω πτυχές δικές μου που δεν τις είχα και τρόπους διαφορετικούς. Είμαι σίγουρος ότι το αποτύπωμα της παράστασης θα είναι πάρα πολύ βαθιά ανθρώπινο και μέσα από τον ρόλο μου θα μάθω πράγματα που με μεγαλώσουν και θα με ωριμάσουν πολύ».
Στον «Ορέστη», ο Ευριπίδης πιάνει το νήμα του μύθου των δύο αδερφών, του Ορέστη και της Ηλέκτρας, αμέσως μετά τη δολοφονία της Κλυταιμνήστρας, για να τον φέρει πιο κοντά στα ανθρώπινα μέτρα και να μιλήσει για την επιβίωση των νέων σ’ έναν κόσμο που καθορίζεται από συνθήκες που τους ξεπερνούν. Βυθίζει τους ήρωες του στο σκοτάδι της θλίψης, της απελπισίας και της απόγνωσης αναζητώντας το φως, την αλήθεια και την αυτογνωσία. «Ποιος είναι ήρωας σήμερα;» τον ρωτάω. «Για μένα, δεν είναι κάποιος άνθρωπος, ο οποίος κάνει κάτι ηρωικό και αυτό έχει αντίκρισμα στον κόσμο. Μπορεί να κάνει κάτι ηρωικό που αφήνει ένα αποτύπωμα γενικότερα στη ζωή, πιο μεταφυσικό. Σίγουρα είναι ένας άνθρωπος, ο οποίος δεν τα παρατάει και απαντάει στην μαυρίλα με ανθρωπιά. Γιατί ηρωικό δεν είναι να δέχεσαι όλον αυτόν τον πόλεμο της απανθρωπιάς και εσύ ν’ ανταποκρίνεσαι σε αυτό με ευγένεια και πνευματικότητα;»
Ο Πάνος Βλάχος δεν είναι εκκεντρικός. Είναι ένας άνθρωπος που εξελίσσεται, προχωράει τον δικό του δρόμο, δεν ακολουθεί την πεπατημένη. Δεν είναι στόχος να προκαλεί με τις εμφανίσεις του. Αντίθετα, είναι σεμνός εκτιμά τους άλλους, δεν είναι αλαζόνας και ποτέ δεν θα υποστηρίξει ότι είναι το υπέρτατο όν της ανθρωπότητας. «Δεν μου αρέσει να κάνω σχέδια. Αφήνω τη ζωή να με πάει εκεί που θέλει. Εύχομαι μόνο να είναι γεμάτη από φως και υγεία» μου λέει, κλείνοντας την κουβέντα μας.
Βίκυ Παπαδοπούλου - Θάνος Τοκάκης: «Πριν γνωριστούμε λέγαμε ότι θα μέναμε και μόνοι μας, χωρίς γάμο»
Ελένη Ράντου: Έξαλλη με σχόλια περί μαλλιοτραβηγμάτων στη Ζακέτα να πάρεις - «Είναι σεξιστικό»
Ποια ονόματα ακούγονται για την Προεδρία της Δημοκρατίας - Τι θα μετρήσει στην απόφαση του Μαξίμου
Μαγδεμβουργο: Στη φυλακή ο δράστης της επίθεσης – Οι ακροδεξιές θεωρίες και οι προειδοποιήσεις
Πρύτανης του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστήμιου: Νέα προπτυχιακά προγράμματα μέσα στο 2025
Η Σημασία των Μιτοχονδρίων στην Αναγεννητική Ιατρική: Ιστορία και Σύγχρονες Θεραπείες
Live όλες οι εξελίξεις λεπτό προς λεπτό, με την υπογραφή του www.ethnos.gr