«Άλφρεντ Κούμπιν: Εξομολογήσεις μιας Βασανισμένης Ψυχής», έκθεση στο Leopold στη Βιέννη

Περισσότερο επίκαιρη από ποτέ είναι σήμερα η τέχνη του Άλφρεντ Κούμπιν (Alfred Kubin), του μεγάλου Βοημού καλλιτέχνη, εικονογράφου και συγγραφέα του μοναδικού μυθιστορήματός του το οποίο με τίτλο «Η Άλλη Πλευρά» κυκλοφορεί και στα ελληνικά. Και όχι μόνο λόγω της τρέχουσας γεωπολιτικής σύγκρουσης και πολεμικής αντιπαράθεσης. Η βία, η καταστροφή του πολέμου, οι επιδημίες, οι φυσικές καταστροφές, η χειραγώγηση των μαζών και άλλες άβυσσοι της ανθρώπινης κατάστασης ήταν παρούσες στα έργα του. Τον κόσμο του Κούμπιν παρουσιάζει μεγάλη έκθεση που φιλοξενεί το Leopold Museum στη Βιέννη έως τις 24 Ιουλίου. Στην «Άλφρεντ Κούμπιν: Εξομολογήσεις μιας Βασανισμένης Ψυχής» εκτίθενται πολλά έργα αυτού του φανταστικού δημιουργού όπως και έργα καλλιτεχνών οι οποίοι τον επηρέασαν, όπως των Γκόγια, Γκιστάβ Μορώ, Φελισιέν Ροπς, Έντβαρτ Μουνκ και Τζέιμς Ένσορ.

Τα παιδικά και νεανικά χρόνια του Κούμπιν σφραγίστηκαν από αποτυχία και κατάθλιψη. Τον απέβαλαν από το Γυμνάσιο, εγκατέλειψε τη μαθητεία ως φωτογράφος, έχασε νωρίς τη μητέρα του, αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει δίπλα στον τάφο της, είχε νευρική κρίση μετά από σύντομη στρατιωτική θητεία. Η διέξοδος ήταν το ότι το 1898 πήγε στο Μόναχο όπου άρχισε να σπουδάζει τέχνη. Τον Μάρτιο του 1903, στο Σέρντινγκ όπου είχε εγκατασταθεί η οικογένειά του, συνάντησε την Έμυ Μπάγιερ, τη μελλοντική αρραβωνιαστικιά του, η οποία την ίδια χρονιά πέθανε από τυφοειδή πυρετό. Το νέο χτύπημα της μοίρας στον 26χρονο Κούμπιν είχε ως αποτέλεσμα παρατεταμένη δημιουργική κρίση. Τρία χρόνια αργότερα μετακόμισε σε ένα απομονωμένο αγρόκτημα στο Βέρνσταϊν αμ Ιν στην Άνω Αυστρία, όπου βρήκε την ηρεμία και την ησυχία να γράψει το μυθιστόρημά του·το έγραψε μέσα σε οκτώ εβδομάδες και το εικονογράφησε μέσα σε άλλες τέσσερις. Η επιτυχία του λογοτεχνήματος έφερε παραγγελίες για εικονογραφήσεις και ο Κούμπιν, μεταξύ πολλών άλλων, εικονογράφησε έργα των Έντγκαρ Άλαν Πόε, Ζεράρ ντε Νερβάλ, Φιόντορ Ντοστογιέβσκι και Ε.Τ.Α. Χόφμαν.

Η συνάντησή του με τον Πάουλ Κλέε το 1911 σηματοδότησε την έναρξη μια έντονης καλλιτεχνικής ανταλλαγής. Ακολουθώντας τη συμβουλή του Βασίλι Καντίνκσι και της Γκαμπριέλε Μύντερ την ίδια χρονιά εγκατέλειψε τη σχολή στο Μόναχο και εντάχθηκε ως εξωτερικό μέλος στην ομάδα «Γαλάζιος Καβαλάρης (Blaue Reiter)» που μόλις είχε ιδρυθεί. Ο θάνατος των ομοτέχνων του, Άουγκουστ Μάκε και Φραντς Μαρκ στη διάρκεια του Μεγάλου Πολέμου, καλλιτεχνών με τους οποίους είχε κάνει κοινές εκθέσεις ως μέλος της ομάδας «Γαλάζιος Καβαλάρης», τον επηρέασε βαθύτατα. Λόγω της εύθραυστης υγείας του ο ίδιος δεν επιστρατεύτηκε αλλά ζούσε με τον καθημερινό φόβο να κληθεί.

Στα έργα του καταπιάνεται με τη βαρβαρότητα και την απανθρωπιά του πολέμου. Σχεδίαζε δαιμονικούς αντι-κόσμους τους οποίους τάιζε το ασυνείδητο· κόσμους τους οποίους κατοικούσαν ζωικές φιγούρες ή ανθρωπο-ζωικά υβρίδια, που μοιάζουν σαν απειλητικές μορφές της μοίρας στο έλεός των οποίων είναι ανίσχυροι άνθρωποι.

Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, με τις συμμετοχές του στις Μπιενάλε της Βενετίας του 1950 και 1952 και τη βράβευσή του το 1951 με το Αυστριακό Κρατικό Βραβείο για τη Λογοτεχνία, τη Μουσική και τις Καλές Τέχνες ο Άλφρεντ Κούμπιν έχαιρε επιτέλους ευρείας αναγνώρισης στην Αυστρία. Το 1959, στο νεκροκρέβατό του ψέλλισε μια φράση στην οποία συνοψίζεται ίσως η ζωή του και το έργο του: «Μην μου πάρετε τον φόβο μου, είναι το μοναδικό κεφάλαιό μου».

Το Leopold Museum, παρουσιάζει πολλά από τα έργα που εκτίθενται στο πλαίσιο της «Άλφρεντ Κούμπιν: Εξομολογήσεις μιας Βασανισμένης Ψυχής».

Διαβάστε ακόμη

H εκλογή Τραμπ «πιέζει» το ευρώ: Ένας εμπορικός πόλεμος Ευρώπης-ΗΠΑ θα φέρει αναταράξεις - Τι προβλέπουν αναλυτές

Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών: Μια γυναικοκτονία κάθε 10 λεπτά - Τα σοκαριστικά στοιχεία

Επίδομα θέρμανσης: Βροχή αιτήσεων σε 12 μέρες - Πότε κλείνει η πλατφόρμα

Η συγκινητική έκπληξη στον Μανούσο Μανουσάκη λίγους μήνες πριν πεθάνει