Rudolf Nureyev: Ο απαράμιλλης ομορφιάς τάφος του θρυλικού χορευτή μπαλέτου και η ιστορία του

Ως μανιώδης συλλέκτης αρχαιοτήτων και υφασμάτων, είναι λογικό ο τάφος του διάσημου χορευτή μπαλέτου Ρουντόλφ Νουρέγιεφ (Rudolf Nureyev) να αντικατοπτρίζει το γούστο του. Ο τάφος του Nureyev, που βρίσκεται στο νεκροταφείο Sainte-Genevieve-des-Bois στα προάστια του Παρισιού, είναι επικαλυμμένος με ένα ρεαλιστικό ψηφιδωτό ενός ανατολίτικου χαλιού κιλίμ, που τόσο αγαπούσε ο Nureyev. Δημιουργήθηκε από τον σκηνογράφο Ezio Frigerio, ο οποίος συνεργαζόταν συχνά με τον Nureyev και αποτελεί μια μοναδική οπτική απεικόνιση της αξιοσημείωτης ζωής του χορευτή.

Το έργο αναπαριστά το αγαπημένο χαλί που ο χορευτής έπαιρνε μαζί του στις περιοδείες του. Το χαλί χρησιμοποιούνταν για να κάνει ζέσταμα πριν από τις εμφανίσεις και αντανακλά τη νομαδική του ζωή. Η διακόσμηση αποτυπώνει την εικονογραφία ενός από τα χαλιά κιλίμ των οποίων ο Νουρέγιεφ ήταν συλλέκτης.

Χρωματικά ο χρυσός συμβολίζει τη δύναμη και το μεγαλείο, το κόκκινο το αίμα και τη ζωή, το λευκό το φως και την αγνότητα. Το ανατολίτικο μπλε συμβολίζει τον θάνατο και το πένθος αλλά και την ειρήνη. Οι επιφάνειες εμφανίζονται να έχουν έναν ρευστό και φωτεινό δυναμισμό, απαλό και βελούδινο. Κάθε μέρος είναι κατασκευασμένο με απόλυτη ακρίβεια και σχεδιασμένο από μια ομάδα κορυφαίων δημιουργών: τον σχεδιαστή Ezio Frigerio, τον αρχιτέκτονα Stefano Pace και την ψηφιδωτή Francesca Fabbri με το στούντιο Akomena.

Ο τάφος του έγινε μια οπτική αποτύπωση της χλιδής με την οποία ο χορευτής περιέβαλλε τον εαυτό του. Το μνημείο του Rudolf Nureyev αποκαλύφθηκε τη Δευτέρα 6 Μαΐου 1996 στο ρωσικό νεκροταφείο στο Sainte-Genevieve-des-Bois κοντά στο Παρίσι και έχει γίνει ένα από τα πιο επισκέψιμα σημεία του κοιμητηρίου.

Ο Nureyev γεννήθηκε το 1938 κοντά στη Σιβηρία σε μια οικογένεια μουσουλμάνων Τατάρων. Ερωτεύτηκε το μπαλέτο σε ηλικία έξι ετών, όταν η μητέρα του πήγε τον ίδιο και τις τρεις μεγαλύτερες αδελφές του σε μια παράσταση του Song of the Crane. Η αγάπη του για το χορό εδραιώθηκε στο σχολείο, όπου παρουσίαζε λαϊκούς χορούς. Οι δάσκαλοι παρατήρησαν γρήγορα τις ικανότητές του και τον ενθάρρυναν να εκπαιδευτεί σε μια μεγαλύτερη πόλη. Αν και ο πατέρας του, που ανήκε στον στρατό, του απαγόρευσε να χορεύει, η μητέρα του τον ενθάρρυνε να ακολουθήσει τα όνειρά του.

Ενώ ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος διέκοψε τα σχέδιά του, ο Nureyev συνέχισε τις σπουδές του στην Ακαδημία Ρωσικού Μπαλέτου Vaganova του Leningrad. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950, ο Nureyev απέκτησε τη φήμη ενός από τους κορυφαίους άνδρες χορευτές μπαλέτου της Σοβιετικής Ένωσης. Γρήγορα έγινε γνωστός όχι μόνο για τις ικανότητές του αλλά και για τις μοντέρνες ερμηνείες του στα έργα κλασικού μπαλέτου. Αυτή η προθυμία του να ξεπεράσει τα όρια τον έκανε δημοφιλή, αλλά η αντικομφορμιστική του στάση ανησύχησε επίσης την κυβέρνηση.

Το 1961, ο Νουρέγιεφ έλαβε άδεια να ταξιδέψει στο Παρίσι με την ομάδα του, το μπαλέτο Kirov, για την πρώτη τους διεθνή περιοδεία. Αν και οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι ήταν διστακτικοί στο να του επιτρέψουν να φύγει από τη χώρα, οι Γάλλοι διοργανωτές της περιοδείας τους πίεσαν να φέρουν τον κορυφαίο χορευτή τους στο ταξίδι. Αν και παρακολουθούνταν στενά από την KGB, ο Nureyev αυτομόλησε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού στο Παρίσι. Στην πραγματικότητα, ήταν ο πρώτος καλλιτέχνης που αυτομόλησε κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, προκαλώντας αίσθηση. Τελικά, το 1982, του δόθηκε η αυστριακή υπηκοότητα, βάζοντας τέλος σε δύο δεκαετίες χωρίς υπηκοότητα.
Αφήνοντας πίσω του τη Σοβιετική Ένωση, ο Nureyev είχε τη δημιουργική ελευθερία να αναπτυχθεί. Έγινε πρώτος χορευτής στο Βασιλικό Μπαλέτο και συνεργάστηκε εκτενώς με το Αμερικανικό Μπαλέτο και το Εθνικό Μπαλέτο του Καναδά. Για το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του 1980, ήταν διευθυντής του Μπαλέτου της Όπερας του Παρισιού. Συνέχισε τη δουλειά του εκεί μέχρι το 1989, ακόμη και όταν αρρώσταινε όλο και περισσότερο.

Το 1984, ο Nureyev βρέθηκε θετικός στον ιό HIV. Εκείνη την εποχή, η ιατρική θεραπεία ήταν περιορισμένη και, τελικά, ανέπτυξε AIDS. Παρόλο που συνέχισε να εργάζεται, η εξασθενημένη υγεία του θα είχε αντίκτυπο. Το 1993, μετά από αρκετές παραμονές στο νοσοκομείο, απεβίωσε από επιπλοκές του AIDS.

Με πληροφορίες από orsoni.com, mymodernmet.com

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

• Πρεμιέρα σήμερα για το «καλάθι του Πάσχα» αλλά με τις τιμές στα ύψη: Πόσο θα κοστίσει ο οβελίας - Φθηνότερα τα ελληνικά προϊόντα στην Ευρώπη
• «Καζάνι που βράζει» η Μέση Ανατολή: Έφοδος Ισραηλινών αστυνομικών στο τέμενος Αλ Ακσά και άγρια επεισόδια - Βίντεο που σοκάρουν
• Υποχωρεί η κακοκαιρία Ilina αλλά έρχεται νέα επιδείνωση το βράδυ - Πώς θα εξελιχθεί ο καιρός την Μεγάλη Εβδομάδα
• Οργή Τσελέντη μετά την παρέμβαση εισαγγελέα για την πρωταπριλιάτικη φάρσα του: «Πόσο χαζός πρέπει να είναι κανείς για να την πιστέψει»;
• Φορολογικές δηλώσεις: Οδηγός και «μυστικά» για μειωμένο φόρο - Ερωτήσεις και απαντήσεις

Διαβάστε ακόμη

Η Συρία μετά την «επανάσταση της»: Αλ Τζολάνι, ο νέος ηγέτης με τουρκικό… κοστούμι

Η συγκινητική ανάρτηση της μητέρας του 9χρονου που σκοτώθηκε στην επίθεση στο Μαγδεμβούργο: «Γιατί εσύ;»

Σε διαθεσιμότητα και ο δεύτερος αστυνομικός της Βουλής που συνελήφθη για ενδοοικογενειακή βία: Αλληλομηνύθηκε με τη σύζυγό του

Γιαγκίνηδες: Οταν η ερωτική κάψα συναντά τη φλόγα της ρεμπέτικης ψυχής