Βαρθολομαίος: «Κάναμε το χρέος μας για την ενότητα της Ορθοδοξίας»

Στη θυσιαστική προσφορά της Μητρός Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, για την στήριξη των ανά τον κόσμο τέκνων της, αλλά και για τη διαφύλαξη της ενότητας της Ορθοδοξίας, αναφέρθηκε σήμερα, Παρασκευή 25 Ιανουαρίου, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος που χοροστάτησε κατά τη Θεία Λειτουργία στο Φανάρι, εορτή της μνήμης του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου. Ενός από τους τρεις μεγάλους ιεράρχες και οικουμενικούς διδασκάλους της Εκκλησίας, τα ιερά λείψανα του οποίου βρίσκονται αποθησαυρισμένα στον Πατριαρχικό Ναό. 

Στην ομιλία του, ο Οικουμενικός Πατριάρχης αναφέρθηκε και στο εκκλησιαστικό ζήτημα της Ουκρανίας, σημειώνοντας πως «το Οικουμενικόν Πατριαρχείον, ως πρωτεύθυνος και πρωτόθρονος Εκκλησία, με την πείραν και την σοφίαν των αιώνων που το χαρακτηρίζει,  πράττει το εκάστοτε ορθόν και το εκάστοτε δίκαιον».

Μεταξύ των ιεραρχών και των πιστών που εκκλησιάστηκαν, ήταν και ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων Μάξιμος, ο οποίος συνόδευε πολυμελή όμιλο Καθηγητών και σπουδαστών των Δημοσίων Ινστιτούτων Επαγγελματικής Κατάρτισης των Ιωαννίνων και της Λαμίας, που πραγματοποιούν προσκυνηματική επίσκεψη στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και την Πόλη, με επικεφαλής τους διευθυντές των δύο εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.

Απευθυνόμενος στους σπουδαστές, ο Παναγιώτατος μίλησε, μεταξύ άλλων, και για το εκκλησιαστικό ζήτημα της Ουκρανίας.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης σημείωσε:«Σήμερα δυστυχώς πολλοί νέοι αισθάνονται εντροπή – και είναι εντροπή να το λέμε αυτό –να εκδηλώνουν την θρησκευτικότητά  τους, να δείχνουν ότι πιστεύουν, να κάνουν τον σταυρό τους όταν περνούν έξω από μία Εκκλησία, να εκκλησιάζονται και να κοινωνούν, φοβούμενοι μήπως θεωρηθούν καθυστερημένοι, υπανάπτυκτοι. Εσείς αντιθέτως είστε κοντά στην Εκκλησία, όπως μαρτυρεί το προσκύνημά σας αυτό, η παρουσία σας, το ότι είστε υπό την σκέπην του Μητροπολίτου Ιωαννίνων, αυτό δείχνει ότι συμμετέχετε στο Μυστήριον της Εκκλησίας και εις τα μυστήρια της Εκκλησίας, όπως πολλοί από εσάς εκοινώνησαν προ ολίγου των Αχράντων Μυστηρίων.

Σας συγχαίρουμε και σας ευχόμεθα έτσι να συνεχίσετε σε όλη σας τη ζωή και όταν αργότερα θα αποκτήσετε οικογένειες και παιδιά να μεταδώσετε και σε αυτά, αυτή την αγάπη, τον σεβασμό και την αφοσίωση προς την Εκκλησία που είναι η σώτειρα του Γένους μας, που είναι η Κιβωτός της σωτηρίας. Θα μεταδώσετε και την αγάπη και τον σεβασμό και την ευγνωμοσύνη προς την Μητέρα Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως, η οποία δια μέσου των αιώνων εκένωσεν εαυτήν, εθυσιάσθη  για τα τέκνα της, για να τους δώσει την ελευθερίαν τους, την κατά κόσμον και την κατά Χριστόν, αυτήν την Μητέρα Εκκλησίαν η οποία βάλλεται πανταχόθεν, και προσφάτως εξ αφορμής του εκκλησιαστικού προβλήματος της Ουκρανίας. Εμείς πάντως πιστεύουμε απόλυτα ότι εκάναμε το χρέος μας ανεξαρτήτως, του τι λέγεται και του τι γράφεται, υπέρ, κατά, υβριστικά...».

Με αφορμή και την παρουσία του επαρχιούχου Επισκόπου Ταρτού Ηλία, της Αυτονόμου Εκκλησίας της Εσθονίας, ο Πατριάρχης ανέφερε:

«Στην Εσθονία από το ’23 και εντεύθεν υπήρχε μία Αυτόνομος Εκκλησία. Ανεκηρύχθη αυτόνομος από τον προκάτοχό μου Μελέτιον τον Δ’, τον Μεταξάκην, μαζί με την αυτόνομον Εκκλησίαν της Φινλανδίας. Αυτήν την Εκκλησίαν της Εσθονίας την κατήργησεν με τα όπλα του Στάλιν η Μόσχα και την ενσωμάτωσε ως μίαν επαρχίαν εις τον κορμόν του Πατριαρχείου Μόσχας. Κατήργησε αυθαιρέτως και πραξικοπηματικώς το αυτόνομον της. Και όταν κατέρρευσεν ο Κομμουνισμός στις Βαλτικές χώρες και μας ζήτησαν Εκκλησία και Πολιτεία της Εσθονίας να αποκαταστήσουμε το αυτόνομόν της, το αυθαιρέτως καταργηθέν και καταπατηθέν, και ανταποκρίθηκε η Κωνσταντινούπολις σε αυτό το αίτημά τους, δυσαρεστήθηκε και πάλι τότε η Μόσχα και διέκοψε την Κοινωνία μαζί μας, όπως και τώρα. Ήταν ακόμη ο μακαριστός Πατριάρχης Αλέξιος ο Β’. Ευτυχώς εκείνη η διακοπή της Κοινωνίας κράτησε λίγο, εύχομαι και τώρα να κρατήσει λίγο. Αλλά δεν πτοούμεθα, εκεί θέλω να καταλήξω. Όσα και να λέγωνται και να γράφωνται και να γίνωνται το Οικουμενικό Πατριαρχείον, ως πρωτεύθυνος και πρωτόθρονος Εκκλησία, με την πείραν και την σοφίαν των αιώνων που το χαρακτηρίζει,  πράττει το εκάστοτε ορθόν και το εκάστοτε δίκαιον»