Ο γενικός διευθυντής της Αποστολικής Διακονίας προήχθη σε Τιτουλάριο Μητροπολίτη

Με πρόταση του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερωνύμου και ομόφωνη απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος ο μέχρι πρότινος επίσκοπος Φαναρίου Αγαθάγγελος, γενικός διευθυντής της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, προήχθη σε Τιτουλάριο Μητροπολίτη.

Επίσης, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος, κατά τη δεύτερη ημέρα των εργασιών της, όρισε νέο «τσάρο» των Οικονομικών της Εκκλησίας της Ελλάδος τον αρχιμανδρίτη Νικόδημο Φαρμάκη. Ο νέος διευθυντής της ΕΚΥΟ αντικαθιστά τον μητροπολίτη Γλυφάδας Αντώνιο, ο οποίος κατείχε τη συγκεκριμένη θέση για πάνω από είκοσι χρόνια.

Ο Προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας και τα μέλη της Ιεράς Συνόδου ευχήθηκαν στον επίσκοπο Φαναρίου να συνεχίσει την καλή του διακονία μέσα στην Εκκλησία και αναφώνησαν «άξιος», ενώ ο ίδιος, φανερά συγκινημένος, ευχαρίστησε τον Αρχιεπίσκοπο και τους Συνοδικούς αρχιερείς λέγοντας ότι « 26 χρόνια εργάζομαι στην Ιερά Σύνοδο και, όπως διδάχθηκα από εσάς, Μακαριώτατε, κατά τους χρόνους της ιερατικής μου διακονίας πλησίον σας, ουδέποτε ζήτησα ή απαίτησα τίποτε. Ό,τι εχάρισε ο Θεός στην ελάχιστότητά μου ήταν απροσδόκητο και αναπάντεχο. Σας ευχαριστώ με ευγνωμοσύνη για την υψίστη ευλογία, την μεγάλη τιμή και την εμπιστοσύνη και υπόσχομαι ενώπιον Θεού και συμπάσης της Εκκλησίας να συνεχίσω ήσυχα την ταπεινή μου διακονία με υπακοή και αφοσίωση στην Εκκλησία». Την χαρά και τη συγκίνηση του μοιράσθηκαν και όλοι οι συνεργάτες του στην Αποστολική Διακονία, οι Πατέρες της Ιεράς Συνόδου και τα στελέχη της ΕΚΥΟ.

Αξιοζήλευτο βιογραφικό

Ο Μητροπολίτης Φαναρίου Αγαθάγγελος (κατά κόσμον Βασίλειος) Χαραμαντίδης γεννήθηκε στη Χαλκίδα το 1961. Χειροθετήθηκε Αναγνώστης από τον μακαριστό μητροπολίτη Χαλκίδος κυρό Χρυσόστομο Α'. Εκάρη μοναχός το 1983 στην Ιερά Βυζαντινή Μονή Οσίου Λουκά, χειροτονήθηκε διάκονος το 1983 και πρεσβύτερος το 1988 από τον μητροπολίτη Θηβών και Λεβαδείας Ιερώνυμο (νυν Αρχιεπίσκοπο Αθηνών).

Είναι πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στον Πρακτικό Κλάδο της Θεολογίας και παρακολούθησε σεμινάρια για θέματα ποιμαντικής και κοινωνικής διακονίας στη Γερμανία τα έτη 1986-1987 και 1994.

Συμμετείχε ως εκπρόσωπος της Εκκλησίας της Ελλάδος στα μεταπτυχιακά σεμινάρια του Ορθοδόξου Κέντρου του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Σαμπεζύ της Γενεύης με θεματολογία: «Φονταμενταλισμός και τρόποι υπερβάσεώς του» (1995), «Η σύγχρονη ποιμαντική διακονία της Εκκλησίας» (1996) και στο επιστημονικό συμπόσιο «Δημιουργία, πίστη και γνώση» (1996). Είναι απόφοιτος του Ωδείου Χαλκίδος.

Με πρωτοβουλία του ανηγέρθη το Κέντρο Διακονίας και Επικοινωνίας του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου Λιβαδειάς, στο οποίο λειτούργησε Συμβουλευτικός Σταθμός επί θεμάτων πρόληψης και απεξάρτησης και το οποίο φιλοξενεί ποιμαντικά, κατηχητικά και κοινωνικά προγράμματα και αξιοποιήθηκε για τους κοινωνικούς σκοπούς του το κληροδότημα «Ε. Παπαϊωάννου». Ιδιαίτερη αξιόλογη κοινωνική δράση ανέπτυξε, με την καθοδήγησή του, ο Σύνδεσμος Αγάπης Γυναικών της ενορίας που βραβεύθηκε το έτος 2002 από την Πολιτεία ως ο πρώτος κοινωνικός εθελοντικός φορέας του Νομού Βοιωτίας. Κατά τα έτη 1991-1994 είχε την επιμέλεια της εκδόσεως του Ημερολογίου (Διπτύχων) του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Το 1995 προσελήφθη στην Ιερά Σύνοδο ως γραμματεύς και είχε την ευθύνη του Ιστορικού Αρχείου της Ιεράς Συνόδου, το οποίο ταξινόμησε εκ νέου θεματικά και χρονολογικά, και της Μηχανοργανώσεως των Συνοδικών Υπηρεσιών. Από το 1997-1999 του ανετέθησαν, παράλληλα, καθήκοντα γραμματέως της Συνοδικής Επιτροπής Εκκλησιαστικής Εκπαιδεύσεως και Επιμορφώσεως του Εφημεριακού Κλήρου και από το 1999-2001 της Συνοδικής Επιτροπής Τύπου, Δημοσίων Σχέσεων και Διαφωτίσεως.

Κατά τα έτη 1998 και 1999 συνόδευσε τον μακαριστό Πατριάρχη Αλεξανδρείας κυρό Πέτρο στις ειρηνικές επισκέψεις του στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, στο Πατριαρχείο Αντιοχείας, στην Εκκλησία της Κύπρου, ως και τις ιεραποστολικές Μητροπόλεις της Ουγκάντας και της Κένυας. Το 1999, με πρόταση του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρού Χριστοδούλου, διορίσθηκε ως διευθυντής του Κλάδου Εκδόσεων της Επικοινωνιακής και Μορφωτικής Υπηρεσίας της Εκκλησίας της Ελλάδος και των περιοδικών «Εφημέριος», «Εκκλησία» και «Θεολογία».

Κατά τα έτη 1999 και 2001 συνόδευσε τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κυρό Χριστόδουλο στις ειρηνικές επισκέψεις του στο Πατριαρχείο Μόσχας και την Εκκλησία της Πολωνίας. Το 2001 διορίσθηκε, με απόφαση της Ιεράς Συνόδου, ως γενικός διευθυντής της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Από τη θέση αυτή εκλέχθηκε από την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος στις 13.1.2003, Τιτουλάριος επίσκοπος της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Επισκοπής Φαναρίου και χειροτονήθηκε στον Καθεδρικό Ναό Αθηνών.

Με πρωτοβουλία του ανακαινίσθηκαν εκ βάθρων γης: η Σχολή Διακονισσών που στεγάζεται σήμερα το Φοιτητικό Θεολογικό Οικοτροφείο και στο οποίο έχουν φιλοξενηθεί κατά τα 80 έτη λειτουργίας του περισσότεροι από 9.000 φοιτητές, το ιστορικό Προσκύνημα της Αγίας Βαρβάρας, τα κτίρια των κληροδοτημάτων της εξωτερικής ιεραποστολής, το Κέντρο Επικοινωνίας, επί της οδ. Καπλανών και Σίνα στην Αθήνα, ενώ ιδρύθηκε το Εκκλησιαστικό Μουσείο του ιερού Προσκυνήματος της Αγίας Βαρβάρας, με πολύτιμα κειμήλια που διεσώθησαν και συντηρήθηκαν.

Με ενέργειές του: αγοράσθηκε νέο ιδιόκτητο βιομηχανικό κτίριο για τη μετεγκατάσταση του Τυπογραφείου της Αποστολικής Διακονίας και εκσυγχρονίσθηκε το Βιβλιοδετείο, με αγορά νέων σύγχρονων μηχανημάτων.

Με ευθύνη και πρωτοβουλία του: υλοποιήθηκε και ολοκληρώθηκε το σπουδαίο πρόγραμμα της ηλεκτρονικής ψηφιοποιήσεως του Ιστορικού Αρχείου της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, το πρόγραμμα ηλεκτρονικής ψηφιοποιήσεως του Άρχοντος Πρωτοψάλτου Κων. Πρίγγου και ιδρύθηκαν και λειτούργησαν νέα τμήματα στην Αποστολική Διακονία, ως το Γραφείο Διαδικτύου, το Γραφείο Ευρωπαϊκών και Πολιτιστικών Προγραμμάτων και η διετής Σχολή διδασκαλίας της νοηματικής γλώσσας.

Επί μία εικοσαετία καλλιεργήθηκε σε υψηλό επίπεδο η πολιτιστική συνεργασία: με την Αποστολική Βατικανή Βιβλιοθήκη, με αποκορύφωμα την περίφημη πρώτη παγκόσμια πανομοιότυπη έκδοση του Μηνολογίου του αυτοκράτορος Βασιλείου Β', του οποίου η παρουσίαση έγινε σε παγκόσμια πρώτη στο Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών, με το Ποντιφικό Συμβούλιο για την ενότητα των Χριστιανών μέσα από ανταλλαγή υποτροφιών και το πρόγραμμα διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας κάθε καλοκαίρι στην Αθήνα για 30 στελέχη (φοιτητές, κληρικούς και καθηγητές) της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, με το Ανατολικό Ποντιφικό Ινστιτούτο της Ρώμης μέσα από την ίδρυση και λειτουργία τμήματος διδασκαλίας της Ελληνικής γλώσσας σε εβδομαδιαία βάση ανά ακαδημαϊκό έτος, το οποίο παρακολουθούν περί τους 200 φοιτητές, ετερόδοξοι και Ορθόδοξοι από όλο τον κόσμο.

Με απόφαση του  Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερωνύμου έχει αναλάβει καθήκοντα αντιπροέδρου του Κέντρου Στήριξης Οικογένειας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Ανακηρύχθηκε διδάκτωρ του Ανατολικού Ποντιφικού Ινστιτούτου της Ρώμης και έχει δημοσιεύσει διάφορες επιστημονικές θεολογικές μελέτες.

• Τιτουλάριος μητροπολίτης: Ανώτερη τάξη Τιτουλάριων αρχιερέων, στην οποία προάγονται μερικοί Τιτουλάριοι επίσκοποι, διατηρώντας τον ψιλό τίτλο τους (σύμφωνα με το άρθρο 58 του Νόμου 590 περί του Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος του έτους 1977, ο τίτλος του Τιτουλάριου μητροπολίτη μπορεί να αποδοθεί τιμητικά σε σχολάζοντα αρχιερέα, από τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο, με τη σύμφωνη γνώμη του σχολάζοντα αρχιερέα). Γι’ αυτό, ο Τιτουλάριος μητροπολίτης θεωρείται ανώτερος από τον Τιτουλάριο επίσκοπο.